7,345 matches
-
a spus Luke arătând cu o mișcare din cap spre mâna lui. — Nu e un cuțit, a protestat Joey. —Atunci ce e? —E un MARKER, un MARKER magic, a urlat Joey. Dacă nu vrea să-și termine tatuajul, atunci o să desenez eu restul. Toți am răsuflat ușurați. De fapt, toți eram așa de încântați că Joey nu voia să-l omoare pe Gaz încât am pierdut o grămadă de timp făcând exerciții de scris A, I, S și N în stil
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
texte se construiește o rețea, în care liniile ferme și cele întrerupte sunt la fel de relevante. Ele spun la fel de multe despre interiorul fiecărei istorii, dar și despre mediul care o conține. Toate aceste marcații, adevărate contururi mișcate care delimitează experiențele povestite, desenează involuntar un perimetru : o hartă scrijelită pe un teritoriu disputat de foarte multe condiționări, presiuni și prescripții. Este o hartă a spațiului în care scriitoarele se manifestă în forme oblice, pe care și le negociază mai mult sau mai puțin
Poveşti cu scriitoare şi copii by Svetlana Cârstean () [Corola-publishinghouse/Imaginative/801_a_1767]
-
fotografii de bună calitate vor fi analizați în capitolele următoare. Scurt istoric al tehnicii fotografice 1500 - Leonardo da Vinci, asemenea lui Roger Bacon înaintea sa și lui Giuliano Cardano imediat după el, construiește camere obscure care le permit pictorilor să deseneze după contururile formelor. 1570 - Napolitanul Gianbattista della Porta (1501-1576) explică apariția imaginilor în camera obscură. Tot el introduce o lentilă convergentă în orificiul camerei obscure, obținând o imagine de o calitate mult mai bună. Astfel, Porta inventează obiectivul fotografic. 1727
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2019_a_3344]
-
a văzut, toate marile hoții ca și marile crize tot SUA ni le-a dat, este normal că și actuala majoritate condusă de marinarul cotrocenist, ce are înfiptă adânc în fund axa București-Londra-Washington, se pregătește după modelul „marelui licurici” să deseneze salamandre pe harta electorală a României. Observ după figura dumneavoastră lejer nedumerită că nu înțelegeți prea bine ce am vrut să spun, așa că spre exemplificare voi lua un caz concret cu numere mici ca să fie mai ușor de înțeles. Să
Amintiri din sufragerie by Ioan Mititelu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83874_a_85199]
-
poate asigura în felul arătat mai sus 35% din colegii câștigătoare. Restul până la 51% vor fi colegiile UDMR și UNPR. Spre ghinionul nostru, cine are majoritatea și puterea executivă în 2012, înainte de alegeri, practic, are în mană pensula cu care desenează cum dorește colegiile electorale. Și cine le desenează, printr-o „salamandrizare” adecvată, câștigă fără probleme. V-am întristat, nu-i așa? Văd că v-au dat lacrimile, dar în afară de o batistă și un umăr binevoitor pe care să plângeți, nu
Amintiri din sufragerie by Ioan Mititelu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83874_a_85199]
-
din colegii câștigătoare. Restul până la 51% vor fi colegiile UDMR și UNPR. Spre ghinionul nostru, cine are majoritatea și puterea executivă în 2012, înainte de alegeri, practic, are în mană pensula cu care desenează cum dorește colegiile electorale. Și cine le desenează, printr-o „salamandrizare” adecvată, câștigă fără probleme. V-am întristat, nu-i așa? Văd că v-au dat lacrimile, dar în afară de o batistă și un umăr binevoitor pe care să plângeți, nu am ce să vă ofer. Ce bine ar
Amintiri din sufragerie by Ioan Mititelu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83874_a_85199]
-
lumii în care ne aflam. În răcoarea iernii, privirea lui părea ceva prietenos, ca o flacără nebănuită, sclipind limpede, încrezător. Deși avea blana neagră, purta un fel de guler alb și labele învelite în șosete cafenii, iar pe frunte avea desenat un fel de contur argintiu, ca vârful unei coroane regale. Părea într-adevăr un lup distins, absolut deosebit și receptiv la percepția mea dincolo de aparențe. Eu-s Lupul Albastru, i-am spus. Tu încotro mergi? Nu știu exact, merg pe
Izvroul miraculos by Cristi Romeo () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1255_a_2901]
-
Ziua în declin - în vântul adiind răzleți fulgi de nea Pe foaia goală doar un creion fără vârf - ninge ca-n povești Nici un nor pe cer - un bocanc fără șiret lângă vechiul gard Zăpada sclipește - două inimi desenate pe fereastră Solstițiu de iarnă - ascultând rapsodia la vechiul gramofon Noapte cu lună - felinarul din poartă spart de un bulgăre Om de zăpadă fără nasturi la haină - noapte fără lună Noapte senină - doar omul de zăpadă fără căciulă Dacia veche
MIEZUL IERNII by Maria Tirenescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83881_a_85206]
-
va împărți mai departe, cu sfințenie, fiecăruia, din zborul păsărilor, câte o fărâmă din el, pentru ca noi, cei care-i vedem lucrările, să fim mai blânzi, mai buni. Atingând cu dibăcie corzile sufletului, am ascultat împreună sensibilitatea trilului de ciocârlie, desenând, în înaltul cerului forma ștergarului de borangic, presărat cu picături cristaline din inimile de rubin ale micilor artiști. Activitatea “Punți între sat și oraș” ne-a dus pe glia strămoșească, pentru a prelungi fuiorul de vorbă cu străbunii, dinspre trecut
ARC PESTE TIMP 40 ANI 1972 – 2012 by Elena Filip () [Corola-publishinghouse/Imaginative/288_a_584]
-
dresorul. După câteva minute, timp în care privitorii nu se mai satură de spectacol, dresorul face un gest scurt, abia observat de cei din jurul lui. Pasărea a înțeles semnificația semnalului și a început să coboare, în rotocoale largi și line. Desena pe cerul albastru un fel de spirală. Ajuns la doar două-trei sute de metri deasupra solului, vulturul și-a lipit aripile de trupul zvelt, a întins picioarele și, cu ciocul în chip de săgeată, s-a lansat în picaj. Ca
Tainele istoriei: mirajul legendelor by Vasile Filip () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91790_a_92330]
-
kilometri de București. Pădurea Comana este aproape tot ce a mai rămas din foștii Codri ai Vlăsiei, care acopereau în trecut partea estică a Țării Românești. „Pe o suprafață de o mie de hectare, în minidelta de la marginea Bucureștiului vom «desena» harta Europei, fiecărei țări europene revenindu-i o suprafață de teren, pe care va construi case, mori de vânt, castele sau orice altă construcție specifică patrimoniului și culturii acelui stat“, a precizat primarul sectorului unu. Ne-am cam grăbit să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2273_a_3598]
-
vrăjitoare cu tot arsenalul, globul de cristal, retortele, căminul, o poliță cu cărți, opaițul și sus, la galerie, o bufniță - uite, dragă (mama de colo, când a descoperit în camera mea de lucru felicitarea), pe-o față Cristi m-a desenat și pe mine; mi-o arată amuzată pe hârcă, care n-are nimic din trăsăturile mamei, decât eventual bărbia împinsă înainte. Hai, dragă, zău că nici nu seamănă! Ei, m-o fi desenat și el din memorie! Iarna în care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2273_a_3598]
-
felicitarea), pe-o față Cristi m-a desenat și pe mine; mi-o arată amuzată pe hârcă, care n-are nimic din trăsăturile mamei, decât eventual bărbia împinsă înainte. Hai, dragă, zău că nici nu seamănă! Ei, m-o fi desenat și el din memorie! Iarna în care mă laud că scriam mai bine era de fapt și sezonul când îmi creșteam inconștient dozele de țigări&alcool, iluzionându-mă că voi reuși mai bine să-mi activez fluxul memoriei, în realitate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2273_a_3598]
-
la altul, cei care s-a întâmplat să vină în grup beau în tăcere, mai mult tac decât beau. Omul care venise din Germania să vândă o duzină de ilustrații prost retușate de la Dresda, foarte guraliv la prima bere, acum desenează în urmele de lichid vărsat pe masă, cu un deget arătător nu tocmai curat, hărți ciudate, urme ale frustrărilor - un fes semănând vag cu conturul Sudanului sau un corn mușcat - Africa de Sud... (Cele 230 de gravuri licențioase din colecția prințului Friedrich
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2273_a_3598]
-
se întorsese acasă din vacanța asta cu un rucsac de scoici, cu care și-a decorat tinerește camera în care m-a primit și pe mine, câteva luni după aceea. Printre desene miniaturale în cărbune erau aplicate scoici violacee, era desenată și podeaua camerei de bloc, cu un Crist în cărbune roșiatic... În atelierul ăsta Tonia îmi ținea pe întuneric prelegeri puțin desuete, despre ierburile lui Baudelaire sau Caligramele lui Apollinaire, sau îmi ilustra obiceiul ei de a-și aroga orice
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2273_a_3598]
-
specialitatea la Soso. - Bănuiesc că tăria, da’ uite-acuma chiar n-aveam poftă! Mă întorc - în spatele meu e un tip în geacă de piele, cu mustăți husărești pe care nu știu unde le-am mai văzut. Se saltă pe scaunul de lângă mine, desenând cercuri pe lemnul barului cu fundul paharului lui umplut cu un lichid incolor. - Nu-i de poftă, să știi! Stalinskaia înseamnă să te respecți, înțelegi? Dac-ai venit la Soso, de asta ai venit. - Ce-i aia Soso? - Eu sunt
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2273_a_3598]
-
pe tine bărbații? Nu bărbații mă sperie, perverșii! zice ea întorcându-se, ca o felină răsfățată de casă, pe burtă, de fapt aterizând pe saltea drept în pelvis, cu gambele-n lumânare și tălpile întoarse spre tavan, cu concavitatea plantelor desenată ostentativ în luminația albă. (Știam că în autobuzul hârbuit care a adus-o seara din Rahova domnește o faună mai sălbatică decât în trenurile regionale de pe vremuri. Un exhibiționist din ăștia de cartier începuse aseară să se frece de spatele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2273_a_3598]
-
ziua să se-apuce de băut, asta l-ar moleși pentru orele pe care le mai are de pierdut pe la serviciu - în fața calculatorului, cu topul pretențios de coli albe pe care de vreun sfert de oră, presimțind o zi frustrantă, desena într-un ritm agitat simboluri bune de arătat la psihiatri - un pantof cum văzuse la Teatrul Național, pantoful feminin roz pe fond negru, cu tocul rupt - vorbesc despre o pictură intitulată București, pe care nu ești obligată s-o fi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2273_a_3598]
-
până acum. Eram neliniștit și cumva trist, mă întrebam obsesiv dacă am fost vreodată iubit, dacă am iubit cu adevărat și dacă sunt capabil să fiu eu însumi și să mă plac așa cum sunt. Dincolo de geamul restaurantului un deal își desena veșnicia. Mă întrebam ce e viața omului, dacă durează o clipire de pleoape și cântărește pe cântarul timpului cât un oftat, voiam să știu ce poate da măreție unui destin împletit printre atâtea miliarde de drumuri și mă încăpățânam să
Anonim pe ringul adolescenţei by Liviu Miron () [Corola-publishinghouse/Imaginative/252_a_500]
-
pot fuma cu sete țigară de la țigară. Le sudam, cum îmi plăcea mie să spun și nu mă opream decât atunci când mi se făcea rău. De dincolo de porți, un strigăt disperat tăia liniștea în clipe de groază și pașii grăbiți desenau o urmărire. Căminul era situat într-un cartier plin de țigani și de multe ori aveam de-a face cu ei. De data asta o fată era cea urmărită. Am aruncat țigara și din câțiva pași am fost dincolo de gard
Anonim pe ringul adolescenţei by Liviu Miron () [Corola-publishinghouse/Imaginative/252_a_500]
-
am intrat în acea sală de dans, am dat naștere la zeci de zâmbete cârcotașe. Pe o melodie italiană, Erjika își înlănțui brațele peste umerii mei și lipindu-și trupul de mine, își începu legănarea pe ritmul lent și melodios, desenând în eter o dulce resemnare. Capetele noastre se sprijineau unul de altul. Ea închisese ochii și se visa iubită și-i închisesem și eu să arăt tuturor ca n-o să-mi mai pese. Ne am unduit minute în șir și
Anonim pe ringul adolescenţei by Liviu Miron () [Corola-publishinghouse/Imaginative/252_a_500]
-
obicei și atitudinea ei lăsa de înțeles că o deranja să fie la aceeași masă cu o persoană pe care n-o putea respecta și despre care avea o părere foarte proastă. Mesteca cu lingura apatic prin farfurie de parcă-și desena lehamitea în supă. Înțelegeam că făcusem o greșeală punând alături persoane din lumi diferite. Puteam socializa cu ea, ea ne putea tolera prezența, dar universurile noastre arătau altfel sau noi vedeam din alte unghiuri drumul pe care mergeam. Dintre toți
Anonim pe ringul adolescenţei by Liviu Miron () [Corola-publishinghouse/Imaginative/252_a_500]
-
chiar dacă jocul pe care-l jucase avusese reguli exacte. N-avea cum să-l iubească... nu pe el. Era un copil cu minte îndrăzneață, dar atât... Nimic masculin care să poată să o impresioneze. Închise ochii și imaginea lui reapăru desenându-l zâmbind. Îi vedea foarte clar gropițele săpate-n obraji, buzele mari ce-și așteptau obraznic sărutul, ochii lui negri de nepătruns și un nas cât să fie pe-acolo. Acel chip aparent neînsemnat îi rămăsese impregnat pe sub pleoape. De ce
Anonim pe ringul adolescenţei by Liviu Miron () [Corola-publishinghouse/Imaginative/252_a_500]
-
ochii tăi, măi Sini... Poți tu să-i vezi? mă întreba și mie mi se tot părea că altceva voia să mă întrebe. Îi pot vedea chiar și cu ochii închiși, mă lăudam și ea îmi trecea mâna prin păr desenând mici rotocoale cu degetele ei de pianist. Mii de fiori mă treceau pe șira spinării și prin toți porii, alcoolul căuta să iasă, lăsând în urmă miros de stătut și de sudoare. Tu ai iubit până să vii aici la
Anonim pe ringul adolescenţei by Liviu Miron () [Corola-publishinghouse/Imaginative/252_a_500]
-
într-o poveste urâtă și trebuie să vii până aici... La cruce Iarna părea să și piardă din puteri. De printre copaci se adunau apele-n șiroaie, tăind zăpada groasă în fâșii de parcă natura ar fi avut de gând să deseneze ceva anume. Priveam Mureșul cum își duce povestea spre aval și-mi aminteam de mine când mă rătăcisem prin pădurile dese de munte. Ajunsesem lângă o baltă mare ascunsă de aburi, în mijlocul unei poieni, departe de privirile omului de rând
Anonim pe ringul adolescenţei by Liviu Miron () [Corola-publishinghouse/Imaginative/252_a_500]