8,653 matches
-
sus. — Taică, aș merge călare alături de aga Selin, spuse beizadea Ștefan, îndată ce apăru de după o cotitură a dealului șirul de calești și de călăreți. Vodă se mulțumi să zâmbească doar, imbrohorul însă se închină a mulțumire și spuse politicos: — Ești fericit, Constantin bei, până să te întâlnesc nu am invidiat pe nimeni, acum însă te invidiez și-mi pare rău că nu am și eu un fiu ca fiii măriei tale. Beizadea Ștefan cunoaște la oameni și asta este un mare
Ultimul Constantin by Ileana Toma () [Corola-publishinghouse/Imaginative/834_a_1866]
-
mai mari patru nuci, cu trunchiuri sănătoase și întregi, să-i cojească și să-i lase să-i usuce gerul. Dacă o să treacă și arșița peste ei, cu voia Celui de Sus la Înălțarea Sfintei Cruci o să încep cioplitul. Sunt fericit că rucodelia îmi împacă mintea și-l simt pe Iisus coborând în inima mea. La Mogoșoaia Primăvara târzie a fost scurtă, mai degrabă o părere. De Paști încă mai fulguise la București. Dându-și drumul toate pometurile, în inflorescențele alb
Ultimul Constantin by Ileana Toma () [Corola-publishinghouse/Imaginative/834_a_1866]
-
pentru aceasta vă pohtesc pe toți preasfințiților arhierei, cuvioșilor ieromonahi, cucernicilor preoți, cinstiților boieri și pe tot norodul ce vă aflați de față, să ziceți cu un glas și cu inimă, toți deodată, Dumnezeu să o ierte și să o fericească pe roaba lui Dumnezeu Stanca, pentru ca să se învrednicească și ea și noi toți (când va fi voia lui Dumnezeu) să ne veselim împreună întru împărăția cerului unde este viață fără de moarte și mărirea nedescoperită și bucurie stătătoare și veșnică. Amin
Ultimul Constantin by Ileana Toma () [Corola-publishinghouse/Imaginative/834_a_1866]
-
schitul Sfântului Ștefan de la Hurezi? — Știu eu, nici douăzeci cred. Îl găsești frumos? — La Hurezi totul este frumos, și biserica lui vodă, și bolnița doamnei Marica, și schitul domniei tale, și casele mânăstirești cu paraclisul și casele domnești... Totul! Îl fericesc pe vodă că l-a lăsat inima să aducă meșteri din toată lumea și să zidească asemenea lăcaș de desfătare duhovnicească. — Cum adică, l-a lăsat inima? — Da, l-a lăsat inima, căci inima lui este plină de îndoială și de
Ultimul Constantin by Ileana Toma () [Corola-publishinghouse/Imaginative/834_a_1866]
-
vrea el, nu-l lasă nevastă-sa și nici feciorii... La Ediculé el n-a stat ca Mihai Racoviță, ci a fost întemnițat într-o pivniță în care se spune că nu se simte decât boarea pământului, a gropii... Era fericit când îl scoteau la interogatoriu, chiar dacă îl supuneau la cazne, putea să răsufle și asta era o binefacere. Vă spun, n-o să ne ierte pe niciunul, o să ne scurteze cu un cap pe toți! Pe măsură ce-și argumenta teza
Ultimul Constantin by Ileana Toma () [Corola-publishinghouse/Imaginative/834_a_1866]
-
semn de puritate. Păși în naos tocmai când din strana din dreapta un bărbat în ițari de cânepă și o cămeșă largă din pânză groasă de in, intonând altfel decât în cântarea grecească cu care se obișnuise, citea psalmul lui David: „Fericit bărbatul carele n-a umblat în sfatul necredincioșilor și în calea păcătoșilor nu a stat și pe scaunul hulitorilor n-a șezut...” Din strana din stânga un bătrân, negustor judecând după straie, îi ținea isonul cu un glas foarte acut și
Ultimul Constantin by Ileana Toma () [Corola-publishinghouse/Imaginative/834_a_1866]
-
același fel. La picioarele voievodului se afla un bărbat care meșterea ceva cu niște cuțitașe de argint. Se apropie mai mult și atunci beizadea Ștefan, căci el era cel care curăța rănile de pe picioarele tatălui său, ridică ochii și exclamă fericit în românește: — Ieromonahul Gherasim, mare este Dumnezeu! Preotul puse jos vasul cu apă și duse degetul arătător al mâinii stângi spre buze, implorându-l din priviri pe prinț să tacă, salută șoptit plecându-se până în pământ: — Să trăiești, măria ta
Ultimul Constantin by Ileana Toma () [Corola-publishinghouse/Imaginative/834_a_1866]
-
toate cele pentru scris; s-a silit atunci să-și orânduiască simțămintele și gândurile și să le înșiruie într-o scrisoare de dragoste. Frazele lungi pe care le scrisese sau poate nu le scrisese îi veneau în minte și era fericit: „Îți mulțumesc, draga mea, că m-ai lăsat să mă simt alesul tău. Iată, eu a fost să fiu mirele tău și aceasta dă un înțeles iubirii pe care m-au învățat părinții să-ți port. Mâine, când călăul îmi
Ultimul Constantin by Ileana Toma () [Corola-publishinghouse/Imaginative/834_a_1866]
-
cu Potirele îl așteaptă și țipă turcește din răsputeri: — Gata! Tobele începură să bată, salutând jertfa copilului cum nu făcuseră până atunci. Călăul îi mângâie pletele, i le ridică spre creștet învârtindui-le într-un moț, se îndreptă și lovi. Era fericit că reușise fără greș. Nu și-ar fi iertat să-l facă să sufere pe acest copil minunat. Dintre privitori mulți încă se mai uitau să vadă și ei Preoții cu Potirele de aur. Nimeni nu se uita spre voievod
Ultimul Constantin by Ileana Toma () [Corola-publishinghouse/Imaginative/834_a_1866]
-
Despre argumentele personale, de om care trăiește În continuare În teatre (ba chiar și-n facultăți de artă), cu altă ocazie. Ce frumos spune Jules Renard :” Am cunoscut fericirea, dar asta nu m-a făcut fericit!”. Nici eu nu-s fericit, 105 dar cît de dor Îmi e de fericirea mea trecută! Of! CÎnd Îmi va veni iar rîndul ...la fericire? Urăsc cozile, nu-mi place să stau la coadă, dar dacă aș ști că undeva se mparte fericire, zău dacă
Jurnal teatral, 4 by Bogdan ULMU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1599_a_2908]
-
din păcate, lipsiți din naștere”... Just! Montez, la Ateneu, În Iași, În premieră pe țară, un text al autorului mexican - necunoscut la noi Angel Norzagaray, Scrisori la poalele unui copac. Nu am avut de 117 mult atîtea cronici favorabile! Sunt fericit c-am făcut spectacolul! Am avut curaj nu doar cu textul - care e excesiv de...narativ! - ci și cu alegerea trupei. Am optat pentru trei studenți din anul I (la care predau și eu), doi studenți din anul III (idem!) și
Jurnal teatral, 4 by Bogdan ULMU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1599_a_2908]
-
mă coasă la cap, mi-au plătit hotelul și mi-au luat un bilet de tren când le-am zis că vreau să vin aici. M-a durut că toți anii aceia s-au sfârșit așa. Am vrut să fiu fericită cu voi aici, dar i-am făcut pe oamenii din oraș să mă urască și n-am vrut să se întâmple asta. Întotdeauna m-am îmbrăcat strălucitor și poate că uneori mergeam pe scenă să mă dau mare, dar nimeni
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2063_a_3388]
-
a decis în favoarea cântecului Dixie. Noaptea de absolvire a fost foarte frumoasă. Tanti Mae a venit cu mine și a rugat-o pe o femeie, Flora, pe care o știa de când lucra în fabrică, să stea cu mama. Flora era fericită că fiul ei s-a întors și s-a căsătorit cu o fată din oraș și nu cu vreo chinezoaică, cum credea ea c-o să se-ntâmple. Locuiau cu ea în oraș și aveau doi copii. Unul din ei, băiatul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2063_a_3388]
-
Îl sfredeleam cu privirea, dar el se uita oriunde numai la mine nu. — Am o mașină la poalele dealului și sunt gata să o duc într-un loc foarte frumos, nu departe de aici. Știi despre ce vorbesc. Va fi fericită acolo, fiule. Ăsta nu e un loc potrivit pentru ea doar cu tine și tot restul. Adună câteva din rochiile ei curate, te rog. E sus? Du-te și adu-o aici. Voi sta în camera din față și te
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2063_a_3388]
-
un instrument. Mama ar fi mîndră să mă vadă sacrificîndu-mă pe altarul politicii. Politica este o cur... PATROANA: ...vă! MINISTRUL: Este o cur... să cu obstacole. Cînd nu mai pot să le sar, mă tîrăsc pe sub ele. Mama ar fi fericită să mă vadă. Cînd eram mic era atît de bucuroasă cînd mă tîram prin casă. Mă arăta rîzînd șefului de post și îi șoptea " Uite la el ce ambițios este". JENI (patroanei): Cafeaua dumneavoastră. MINISTRUL: Și a mea? JENI: A
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1557_a_2855]
-
și pot să afirm.... (controlează pupilele Patroanei, i se pare că a murit, ea e oricum inertă) Pot să afirm cu certitudine acum că necazurile ei au luat sfîrșit. Nu cred că puteam sărbători mai bine această zi măreață. Sînt fericit că sînteți aici pentru a transmite opiniei publice opțiunea mea și mesajul meu entuziast. (Patroana începe iar să miște, să salte, așa legată cum e) Chiar dacă nu am rezolvat totul, chiar dacă și această cetățeană mai are mici probleme (o verifică
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1557_a_2855]
-
ia spre pat, chemătoare): Nu voi... Nu pot...Ce mai am eu cu dumneata? RICĂ (Se duce după ea scoțînd piesele vestimentare importante dar nu și jobenul care-i va cădea abia în pat): De ce nu moare omul cînd e fericit? 16. Efimița stă în patul ei Rica urcă și el lîngă ea, încep un joc de preludiu erotic. În cele ce urmează scena se va desfășura astfel: Efimița și Rică vor face sus o partidă de amor rostind replicile lui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1557_a_2855]
-
Ai puțintică răbdare. Viceversa! Viceversa! Ce cald mi-e. Lucrează magnetismul. Viceversa, boule! Vino tu la cocoșelul tău! Ia să mai ciupim și noi ceva de la onorabilul, că nu strică. Atît mi-a fost. Nu te mișca. Mor...mor... fii fericit... scăpați-mă. Halal să-ți fie! Se vede că ai bună protecție. Nu dispera, tînărule. Nu striga, că amețesc. Rămîneți la post! Miroși a rom. Asta este mirosul meu naturel. Ia fii bună și te-astîmpără. Bei un cafe proaspăt? Să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1557_a_2855]
-
cu mingea! Cum zicea mătușă-mea Clara, cu glasul ei nevricos, ca un scârțâit de vioară: — Heshie! Te rog! N-am nevoie de goișe nahes 1! N-avea nevoie, nu ducea lipsă de plăcerile și satisfacțiile ridicole care-i făceau fericiți pe neevrei... La fotbal, liceul nostru evreiesc era ciuca bătăilor (deși fanfara, fie-mi îngăduit să zic, câștiga întruna premii și distincții); palmaresul nostru jalnic era, desigur, un motiv de dezamăgire pentru cei tineri, indiferent ce simțeau părinții și, totuși
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1907_a_3232]
-
cu dragoste mare în brațe. În salonașul cu vedere spre grădină, tata, bunicul, bunica și preotul Mladin venit cu Crăciunul, cinsteau venirea pe lume a acelei fetițe atât de drăgălașe ce umpluse casa de țipete și bucurie. - Sper să fie fericită și sănătoasă, spune tata cu o expresie de îngrijorare, dar și de încântare. - După cum țipă stă bine cu plămânii, spune și Bunicul râzând fermecat de imaginea ce i-o lăsase nepoțica lui. O să fie o luptătoare. Ați văzut cum își
Ramuri, muguri si mugurasi de creatie olteniteana Antologie de poezie și proză oltenițeană by Nicolae Mavrodin si Silviu Cristache () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91640_a_93396]
-
fiind o faptă nedreaptă și de multe ori făcută pe alte căi, decât prin muncă cinstită. În acest fel, cei ce urăsc își fac rău lor și celorlalți. Pentru evoluția favorabilă și bună a Universului, toți oamenii trebuie să fie fericiți, ca să emită permanent gânduri pozitive de iubire, înțelegere, acceptare și întrajutorare pentru tot ce ne înconjoară. O persoană cu gânduri pozitive radiază o lumină care-i înfrumusețează chipul. Un om bun, cu gânduri pozitive are un chip frumos, fără riduri
Războiul cu întunericul by Ivone Narih () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91642_a_93256]
-
a ne menține sănătoși și pentru a obține cele necesare vieții. Din cartea „Cum să obții ceea ce vrei și cum să vrei ceea ce ai” scrisă de doctorul John Gray, să învățăm cum să gândim și să acționăm pentru a fi fericiți și pentru a obține ce avem nevoie. Din cartea aceluiași autor, „Bărbații sunt de pe Marte. Femeile sunt de pe Venus.” să învățăm cum să vorbim și cum să ne comportăm pentru a obține rezultatul dorit de noi. Din cartea „ Arta tăcerii
Războiul cu întunericul by Ivone Narih () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91642_a_93256]
-
dorit de noi. Din cartea „ Arta tăcerii” scrisă de B. Blanchard, să învățăm cum să vorbim, ce să vorbim, la momentul potrivit, pentru a trăi în armonie cu ceilalți. Prin acceptarea educației s-ar obține următoarele avantaje: - Oamenii ar fi fericiți și ar fi scutiți de sărăcie, boli și suferințe; - Statul ar economisi banii care se cheltuiesc acum pentru consultații, spitalizări, medicamente și pentru întreținerea pușcăriilor; - Viața ar fi frumoasă și sigură. 4.5. Mișcarea Mișcarea este o însușire a organismelor
Războiul cu întunericul by Ivone Narih () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91642_a_93256]
-
-te că viitorul tău copil va moșteni și caracterul tatălui său. Gândește-te și vezi bine ce sămânță pui la germinat în pântecul tău, că relația dintre copil și mamă se suportă tot restul vieții. Restul vieții tale poate fi fericit sau ratat. Părinții fac o fată și o cresc și la 18 ani, apare un escroc masculin, care îi deviază drumul cel bun de la învățătură și de la deprinderea unei profesii. Fetele respective devin dependente de escroci, care le obligă să
Războiul cu întunericul by Ivone Narih () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91642_a_93256]
-
a înșelat, îl doare tocmai pentru că de o vreme încoace nu mai doarme somnul ăla al morții din care-și trage vlaga, Milică-tată, te vaiți de zic că dă cu biciu-n tine, curge din tine cântecul jelaniei iubirii, Milică-tată, te fericesc, ai iubit-o, atâta că n-ar trebui s-o spui atât de des și cui se nimerește, la care Milică sare ca ars: el a iubit-o sincer, din inimă; păi, dacă și ea l-ar fi iubit, nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2084_a_3409]