6,553 matches
-
pe care îl slujește, limbajul politic relevă organicitatea scrisului eminescian prin dezbaterea unor probleme definitorii pentru gândirea și simțirea creatorului. Eludarea acestei dimensiuni a operei eminesciene nu poate decât să afecteze imaginea creatorului, pentru că, dincolo de potențialul semnificativ și specificul părților, miracolul este al întregului... Anexe Anexa 1. Adnotări clase semantice 1. injurii 2. social 3. familie 4. prieteni 5. oameni 7. emoțional pozitiv 8. emoțional negativ 12. rațional 13. intuiție 14. determinare 15. nesiguranță 16. siguranță 19. vizual 20. auditiv 21
by MIHAELA MOCANU [Corola-publishinghouse/Science/979_a_2487]
-
Murărașu, D., (1999), Naționalismul lui Eminescu, Editura Atos, București. Nedelcea, Tudor, (1995), Eminescu, apărătorul românilor de pretutindeni, Editura AIUS, Craiova. Noica, Constantin, (1975), Eminescu sau gânduri despre omul deplin al culturii românești, Editura Eminescu, București. Noica, Constantin, (2003), Introducere la miracolul eminescian, Editura Humanitas, București. Olariu, Florin-Teodor, (2007), Dimensiunea ludic-agonală a limbajului, Editura Universității "Alexandru Ioan Cuza" Iași, Iași. Oprea, Al., (1983), În căutarea lui Eminescu gazetarul, Editura Minerva, București. Oprea, Ioan, (2001), Curs de filosofia limbii, Editura Universității Suceava, Suceava
by MIHAELA MOCANU [Corola-publishinghouse/Science/979_a_2487]
-
comunicării, Editura CERMI, Iași, 2008, p. 361. 157 Daniela Rovența-Frumușani, Analiza discursului. Ipoteze și ipostaze, Editura Tritonic, București, 2004, pp. 64-65. 158 Rodica Zafiu, Limbaj și politică, Editura Universității din București, București, 2007, p. 22. 159 Constantin Noica, Introducere la miracolul eminescian, Editura Humanitas, București, 2003, p. 18. 160 Ibidem, p. 79. 161 Apud Al. Oprea, În căutarea lui Eminescu gazetarul, Editura Minerva, București, 1983, p. 15. 162 V., în acest sens, opiniile exprimate de unii interpreți în Adevărul din 15-16
by MIHAELA MOCANU [Corola-publishinghouse/Science/979_a_2487]
-
cu natura („Eu noaptea nu dorm, ca roua să poată-nflori”), îngăduindu-și numai bucuriile simple, care precum în descântecul magic sporesc lumea, poeta vădește o anume pudoare, vrând parcă să disimuleze sentimentele care pot fragiliza legătura cu ritmurile și miracolul firii. Rostul i se precizează în versurile din Melancolia trandafirului albastru (1982), unde textul intitulat Roată în cuvânt născută spune despre devenirea ființei celei care scrie, actul poetic fiind calea de acces la lucrurile învăluite în mister: „Sunt olarul,/ Roată
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289610_a_290939]
-
atârnat pe cruce, atunci când evreii l-au răstignit. O deschizătură se întrezărea și în partea dreaptă; ea era atât de însângerată, încât până și secretele intime ale inimii sale erau vizibile. Ah, ce minunăție! Mulți oameni alergau să admire un miracol atât de neobișnuit. Până și cardinalii veneau la el și încercau să înțeleagă semnificația acestor semne vizibile. Francisc a răspuns acestora: «Aceste semne vizibile din mine au fost arătate vouă, cărora am predicat misterul crucii, ca să credeți în El, care
Viaţa Sfântului Francisc de Assisi : cronici şi mărturii medievale franciscane şi non-franciscane by Accrocca Felice, Aquini Gilberto, Costanzo Cargnoni, Olgiati Feliciano () [Corola-publishinghouse/Science/100973_a_102265]
-
moartea unui părinte atât de mare. El aducea la cunoștința tuturor și fiecăruia în parte că, așa cum fericitul Francisc îi poruncise, îi binecuvânta din partea lui și îi ierta de orice vină; în afară de aceasta, le transmitea vestea despre stigmate și alte miracole pe care, după moartea sa, Cel Preaînalt se îndurase să le săvârșească prin mijlocirea fericitului Francisc; în sfârșit, recomanda miniștrilor (și custozilor) Ordinului să se reunească pentru a alege ministrul general. 51. În anul Domnului 1227, în ziua de 2
Viaţa Sfântului Francisc de Assisi : cronici şi mărturii medievale franciscane şi non-franciscane by Accrocca Felice, Aquini Gilberto, Costanzo Cargnoni, Olgiati Feliciano () [Corola-publishinghouse/Science/100973_a_102265]
-
o viață rea (p. 266). ... Dumnezeu nu a săvârșit nicio minune la moartea fratelui Nicolaie din Montefeltro, fiindcă el îl rugase în acest sens, asemenea celuilalt frate, Sfântul Egidiu de Perugia, ce îi ceruse lui Dumnezeu să nu săvârșească niciun miracol prin mijlocirea sa... Acest frate Egidiu, cel de-al patrulea frate... a fost înmormântat într-un sarcofag din piatră în biserica fraților din Perugia. Despre el a scris o viață bună fratele Leon, cel care a fost unul din cei
Viaţa Sfântului Francisc de Assisi : cronici şi mărturii medievale franciscane şi non-franciscane by Accrocca Felice, Aquini Gilberto, Costanzo Cargnoni, Olgiati Feliciano () [Corola-publishinghouse/Science/100973_a_102265]
-
ceartă, nicio invidie. Aveau un suflet atât de pașnic și de binevoitor în toate lucrurile, încât puteau să repete acele cuvinte ale lui Isaia: Vor fi uitate vechile suferințe, vor fi ascunse ochilor mei (Is 65,14). Nu este un miracol. Ei băuseră vinul blândeții Duhului lui Dumnezeu, iar când se soarbe din acesta, orice carne își pierde gustul. De aceea, predicatorilor le este prescris: Dați băuturi euforice celui care e pe moarte și vin celui care are amărăciune în inimă
Viaţa Sfântului Francisc de Assisi : cronici şi mărturii medievale franciscane şi non-franciscane by Accrocca Felice, Aquini Gilberto, Costanzo Cargnoni, Olgiati Feliciano () [Corola-publishinghouse/Science/100973_a_102265]
-
vizitat mormintele sfinților Petru și Paul, mergeam cu bucurie în pelerinaj să le vizitez pe cele ale sfinților Angelo și Nicolaie, când am ajuns în orașul Barletta. Stând împreună cu frații după cină, unul dintre ei a spus: «Ascultați, fraților, un miracol memorabil al fericitului nostru părinte Francisc ce s-a întâmplat în această regiune, iar femeia care a văzut cu ochii ei acest miracol mai trăiește și locuiește aproape de acest oraș, și de mai multe ori l-a povestit în acest
Viaţa Sfântului Francisc de Assisi : cronici şi mărturii medievale franciscane şi non-franciscane by Accrocca Felice, Aquini Gilberto, Costanzo Cargnoni, Olgiati Feliciano () [Corola-publishinghouse/Science/100973_a_102265]
-
ajuns în orașul Barletta. Stând împreună cu frații după cină, unul dintre ei a spus: «Ascultați, fraților, un miracol memorabil al fericitului nostru părinte Francisc ce s-a întâmplat în această regiune, iar femeia care a văzut cu ochii ei acest miracol mai trăiește și locuiește aproape de acest oraș, și de mai multe ori l-a povestit în acest mod fraților și laicilor». 7. În perioada în care împăratul Frederic se afla în aceste regiuni, a venit Fericitul Francisc să semene Cuvântul
Viaţa Sfântului Francisc de Assisi : cronici şi mărturii medievale franciscane şi non-franciscane by Accrocca Felice, Aquini Gilberto, Costanzo Cargnoni, Olgiati Feliciano () [Corola-publishinghouse/Science/100973_a_102265]
-
ca o candelă atât de minunată să stea ascunsă sub obroc (cf. Lc 11,33), ci voind să o pună pe candelabru, pentru a oferi binefacerea luminii sale tuturor acelora care sunt în casă, a declarat prin multiple și grandioase miracole că viața sa îi fusese plăcută și că amintirea sa trebuia să fie venerată în Biserica luptătoare. 8. De aceea, întrucât ne erau cunoscute deja pe deplin aspectele cele mai deosebite ale vieții sale glorioase - datorită familiarității pe care a
Viaţa Sfântului Francisc de Assisi : cronici şi mărturii medievale franciscane şi non-franciscane by Accrocca Felice, Aquini Gilberto, Costanzo Cargnoni, Olgiati Feliciano () [Corola-publishinghouse/Science/100973_a_102265]
-
Biserica luptătoare. 8. De aceea, întrucât ne erau cunoscute deja pe deplin aspectele cele mai deosebite ale vieții sale glorioase - datorită familiarității pe care a avut-o cu noi pe când ocupam o funcție minoră - iar referitor la splendoarea multiplă a miracolelor avem deplină încredere datorită martorilor potriviți, încrezător că suntem, noi și turma ce ne-a fost încredințată, ajutați de mijlocirea sa și că îl avem patron în cer pe cel care ne-a fost prieten pe pământ, după ce am reunit
Viaţa Sfântului Francisc de Assisi : cronici şi mărturii medievale franciscane şi non-franciscane by Accrocca Felice, Aquini Gilberto, Costanzo Cargnoni, Olgiati Feliciano () [Corola-publishinghouse/Science/100973_a_102265]
-
a exilului, această polarizare începe să se inverseze. Tomisul devine treptat un spațiu privilegiat, iar Roma un spațiu damnat, amăgitor, desacralizat. Acum poetul își purifică sufletul prin contemplare, dialoghează cu sinele său, golit de vremelnicie, percepe sensul anagogic al existenței, miracolul vieții și revelarea zeului sălășluind în trupul omenesc. Prețuirea valorilor tomitane libertate, iubire, frugalitate este luminată de arcul unui dor metafizic al nemuririi prin artă. Purificarea suferită se aseamănă cu topos-ul izgonirii din Rai. Exilul este o coborâre în
by Demetrio Marin [Corola-publishinghouse/Science/1026_a_2534]
-
causa fuere fugae" (Pontica IV, 13, 41-42), sau "Gratia, Musa, tibi: nam tu solacia praebes / tu curae requies, tu medicina venis" (Tristia IV, 10, 117-118). Muza dobândește, așadar, sens existențial și poetul are această conștiință. Pentru Ovidiu, poezia este un miracol și are o triplă funcție: una terapeutică, alta salvatoare și, în sfârșit, alta metafizică dobândirea nemuririi. Ocurențele termenilor carmen și musa conferă această configurație. Importante însă pentru descrierea unei poetici ovidiene sunt, desigur, observațiile asupra creației poetice (poesis), dar și
by Demetrio Marin [Corola-publishinghouse/Science/1026_a_2534]
-
critic există de cele mai multe ori o diferență În favoarea ultimului. Un scriitor comentat este la noi de obicei mai mare decît un scriitor citit. Exegeza devine În asemenea condiții o baie miraculoasă nu numai de Întinerire, ci și de creștere. Acest „miracol” literatura română Îl datorează criticii, a cărei forță e de fapt În avantajul scriitorilor. CÎți dintre aceștia nu și-au asigurat supraviețuirea și chiar o posteritate comodă, doar pentru că au fost Îmbarcați pe acea somptuoasă arcă a lui Noe care
[Corola-publishinghouse/Science/1935_a_3260]
-
a dovedit la modul eclatant că literatura, ieșind de sub tutela celorlalte arte (pictura, muzica), poate reînvia, uneori, din chiar propria ei cenușă (cuvântul e mai mult decât sunet și imagine), în ciuda previziunilor sumbre ale filosofilor. Prozatorul francez izbutea, de fapt, miracolul de a transforma romanul într-o formă de artă completă, depășind modelul pur "beletristic", livresc ("bergottismul") sau pe acela realist- mimetic (Marcel învață să "picteze" invizibilul) într-o sinteză superioară, pe fondul unor experiențe revelatoare, transfigurate în limbajul sugestiilor și
by Antonio Patraş [Corola-publishinghouse/Science/1053_a_2561]
-
să ofere o explicație științifică, rațională care să spulbere aura mistică, cvasireligioasă din jurul mitului eminescian. În consecință, Lovinescu găsea perfect legitimă tentativa de a literaturiza existența omului de geniu, câtă vreme "genialitatea" în cauză nu mai era percepută ca un "miracol" și nu mai constituia un prilej de uimire perpetuă: Deși n-au trecut decât 50 de ani de la dispariția poetului și mai întâlnim și azi oameni care l-au cunoscut sau l-au văzut în situații mediocre constată criticul de la
by Antonio Patraş [Corola-publishinghouse/Science/1053_a_2561]
-
se delimita, polemic, de concepția romantică asupra geniului, căreia îi contrapunea o perspectivă modernă, "științifică", nutrită de noile "teorii" despre inconștient și de "adevărurile" de ultimă oră ale psihanalizei. Și totuși, interpretarea lovinesciană nu dezvrăjește, nu distruge rezonanța mitică a "miracolului eminescian" (Eminescu rămâne și pentru Lovinescu un "fetiș" altul, e drept, dar tot un "fetiș"), câtă vreme mitul s-a cristalizat de la sine, biografia poetului cumulând, cum s-a spus, atât "datele concrete ale unei personalități umane", cât și "statutul
by Antonio Patraş [Corola-publishinghouse/Science/1053_a_2561]
-
păpușoi el pendulează între livresc, trimiteri culturale, vers intelectual, pe de-o parte, și spontaneitate, prospețime și tandrețe, pe de alta. Nu e însă deloc un sentimental, afecțiunea fiind însoțită de ironie și chiar de duritate. Iubita trebuie să vadă miracolul poetic și să accepte să facă parte din el: „nu te împotrivi/ lasă-te absorbită/ de visul în care trăiesc/ aici e o liniște simplă/ e o carte nescrisă/ un spațiu limpede/ o viață clară” (iubito îmi sperii visul). Preocupările
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290411_a_291740]
-
practică, printre altele, bilocația, anulând astfel legile convenționale ale universului fizic. Spulberă ireversibilitatea timpului și unicitatea topos-ului. În cazul său, lanțul cazualității științifice este răsturnat: "după" poate precede "înainte" și atunci toate comentariile și explicațiile științifice referitoare la acest miracol magic cad pe lângă. În concluzie, magia își are alte legitimități și principii de funcționabilitate decât știința. Confuzia continuă să provină (și) din faptul că noi, modernii, continuăm să judecăm disciplinele spirituale - alchimia, astrologia, magia - după canoanele științei marxiste de manual
[Corola-publishinghouse/Science/84969_a_85754]
-
este că toate textele evanghelice conțin referințe secrete, oculte, la misterele vieții psihice omenești. Ele fac obiectul acelei ,,preștiințe psihologice" prezentă în toate marile mitologii și religii. Cu ajutorul ,,preștiinței psihologice", autorul cărții pune în joc și o altă interpretare a miracolelor christice. Succesul vindecării celor atinși de maladiile trupului (șchiopi, orbi și surzi), dar și de aripa morții, ar fi de fapt un simbol al ,,vindecărilor psihice care implică meritul "facerii unei minuni""43. Iisus n-ar fi tămăduit, de fapt
[Corola-publishinghouse/Science/84969_a_85754]
-
implică meritul "facerii unei minuni""43. Iisus n-ar fi tămăduit, de fapt, rănile trupului, ci doar pe cele ale sufletului. Mântuitorul reface sufletele șchiopătânde și nu privirile oarbe sau urechile surde. Maladiile psihosomatice invocate în textul testamentar nu presupun miracole, ci capacități ale ,,sugestibilității psihologice și care cedează la contrasugestii"44. Miracole ar fi existat cu adevărat, susține Paul Diel, dacă anumite părți tăiate ale corpului ar fi crescut la loc. Or, așa ceva nu s-a întâmplat. Aceleași ,,sugestibilități psihologice
[Corola-publishinghouse/Science/84969_a_85754]
-
fapt, rănile trupului, ci doar pe cele ale sufletului. Mântuitorul reface sufletele șchiopătânde și nu privirile oarbe sau urechile surde. Maladiile psihosomatice invocate în textul testamentar nu presupun miracole, ci capacități ale ,,sugestibilității psihologice și care cedează la contrasugestii"44. Miracole ar fi existat cu adevărat, susține Paul Diel, dacă anumite părți tăiate ale corpului ar fi crescut la loc. Or, așa ceva nu s-a întâmplat. Aceleași ,,sugestibilități psihologice" ar fi prezente și în actul dăruirii pâinii și vinului lui Iuda
[Corola-publishinghouse/Science/84969_a_85754]
-
violente, năpraznice, de unde sufletele sunt cărate la cer pe o "targă curcubeu" (p. 121). Cu totul altfel este Dealul Sihastru. El adună, ca martor, suferința tăcută a tatălui "într-un disconfort septuagenar" (p. 122). Urcarea Dealului Sihastru face cu putință miracolul comuniunii. Cei doi - tatăl și țiganca - "vorbeau din ochi, din tăceri și cu un plus de lacrimă la risipa de lacrimi ale sfinților de deasupra, ploaia ..." (p. 122). Sub semnul aceleiași comuniuni cu taina geografiei mitice a casei natale stau
[Corola-publishinghouse/Science/84969_a_85754]
-
în cel mai ciudat mod cu putință. În timpul evenimentelor din '89 au fost arestați foarte mulți securiști sub grava acuzație de terorism, susține Silviu Brucan. "Numai în București, ei erau de ordinul a sute de oameni"166. Ca printr-un "miracol", acești oameni au dispărut, fiind eliberați "fie de către ofițeri de miliție, fie de ofițeri de Securitate, integrați în armată (s.n. N.G.), conform unui ordin... care explică de ce, în prezent, nu mai există nici unul"167. Este vorba de Decretul din 26
[Corola-publishinghouse/Science/84969_a_85754]