7,964 matches
-
al europenilor. Și totuși, răsfoind enciclopediile literare, găsim în dreptul numelui ei notații convenționale, care o asimilează unei neobosite realizatoare de cronici mondene. într-o producție relativ inegala paginile de jurnal recompun o personalitate ce continuă să ne impresioneze prin luciditate, profunzime și spirit. în România, opiniile asupra operei sale erau împărțite. Nicolae Iorga îi reproșase cu severitate poziția de casta din Izvor... („Cu inima, doamna, nu cu inteligență!” ). Ironia sorții a făcut ca poziția socială să fi dăunat mai degrabă destinului
Inter-, pluri- şi transdisciplinaritatea - de la teorie la practică 1 by Cristina Poede () [Corola-publishinghouse/Memoirs/427_a_1430]
-
și cel de acum Îl profetiza pe cel de atunci cu decorația de faianță din bucătăria modernă. N-a lipsit mult să se distorsioneze timpul pentru bărbatul cu uniformă și chipiu, cît pe-aci să dobîndească o nouă dimensiune a profunzimii, dar nici vorbă nu putea fi de vreo schimbare, cine se scoală de dimineață departe ajunge: o luă din loc și ceru să-i Încălzească ceaiul ca sa se dezmeticească, În timp ce-o s-o scoată din garaj pe Merceditas, asemenea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2098_a_3423]
-
de fraza ei, aproape că-i trecu proasta dispoziție văzînd că spusese ceva atît de profund. Rămase pe scaun, uitîndu-se la Julius și din cînd În cînd Își lăsa capul În jos, de parcă ar fi vrut să se apropie de profunzimea cuvintelor ei. — La ce oră coboară oaspeții? Întrebă Juan Lucas, eu oarecare nerăbdare. Nu știu, darling. — Hei, Celso, adu-mi, te rog, o sticlă de șampanie! — Da, domnule. Julius și-l aminti pe Celso intrînd În bucătărie În timp ce discuta cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2098_a_3423]
-
de la laborator. Tata - ce m-aș fi făcut fără el? - a făcut rost de un aparat de proiecție pentru filme de 16 mm și de un aparat de lipit filme. Putea fi mulțumit: toate planurile erau clare. Panoramicele aveau o profunzime a perspectivei. Mă așteptam la așa ceva, dat fiind că nu deschisesem niciodată diafragma la mai puțin de 5,6. Datorită celulei americane, nu supraexpusesem și nici nu subexpusesem nimic. Am luat decizia destul de curajoasă de a nu include planurile cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1977_a_3302]
-
Eram aidoma unui savant care emite o teorie fără să știe dacă e corectă și care, spre a o dovedi, are nevoie să acumuleze date experimentale. Mă Înscrisesem la filologie romanică, studiam franceza veche și cîntecele de vitejie. Cunoșterea În profunzime a unor texte cum ar fi CÎntecul lui Roland sau Perceval avea să mă ajute mai tîrziu, gîndeam eu, să construiesc scenarii. Povestirile din Evul Mediu nu sînt niciodată plictisitoare. Autorii lor Îl cunoșteau pe Horațiu și adagiul său, semper
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1977_a_3302]
-
Înalte și frumoase. Fără s-o știe, luîndu-se de Bergman, tata se lua de mine. Dacă niște filme ca ZÎmbetele unei nopți de vară sau Noaptea saltimbancilor erau filmele unui erotoman - se deslușea În ele mai curînd experiența directă a profunzimii păcatului -, atunci cum ar fi calificat tata viața mea sexuală? Erotoman, dar la fel de bine ministrant la biserică. M-ar fi tratat drept un pervers care nu merita altceva decît o castrare chirurgicală. Parcă Îl văd vorbind despre Bergman cu dispreț
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1977_a_3302]
-
de Clitemnestra drept soț al Electrei, ca și subterfugiul tinerei de a-și înștiința mama că a născut, pentru a o atrage în cursă (Electra). Desigur, complicarea excesivă a intrigii se realizează în dauna tensiunii dramatice, iar pitorescul se substituie profunzimii. Suntem aici la antipodul simplității pline de gravitate a lui Eschil, la care neliniștea se acumulează lent pe măsura înaintării fatale a acțiunii. Imitarea modelelor merge uneori până la preluarea aproape identică a unor replici. Agamemnon refuză să pășească pe covorul
În dialog cu anticii by Alexandra Ciocârlie () [Corola-publishinghouse/Journalistic/836_a_1585]
-
fost împiedicat de cei apropiați să moară. La autorul antic, Admetos nu poate atinge înălțimea morală a Alcestei, deși evoluează de la egoismul suveran al celui convins că viața lui e mai valoroasă decât a tuturor celorlalți la conștientizarea dramatică a profunzimii pierderii suferite. În schimb, la Dan Botta amândoi eroii au aceeași supremă dăruire de sine și se jertfesc din dragostea absolută pentru partener, adevărata iubire presupunând unirea în veșnicie. Într-un anume sens, dramaturgul român pare mai consecvent spiritului tragediei
În dialog cu anticii by Alexandra Ciocârlie () [Corola-publishinghouse/Journalistic/836_a_1585]
-
236). După moartea lui Dion, cel în cauză acceptă etichetarea identică formulată de cei doi adversari, căci își dă seama că s-a dovedit neputincios nu numai de a trece dincolo de idee, dar și de a o cunoaște în toată profunzimea ei (p. 240). Confruntat cu realitatea, autorul proiectului politic himeric năruit atât de dramatic este silit să recunoască : sunt un biet filosof de vorbe goale (p. 240). În momentul când realizează că s-a întors viața împotriva filosofiei, după plecarea
În dialog cu anticii by Alexandra Ciocârlie () [Corola-publishinghouse/Journalistic/836_a_1585]
-
neîntreruptă asupra condiției umane, lucidă și amară ca a unui modern (p. 40). Pentru cei vechi, observă exegeta, nefericirea muritorilor se datorează hotărârilor de neînțeles ale sorții sau mâniei zeilor, uneori atrasă de faptele reprobabile ale oamenilor. Tragicii investighează în profunzime raporturile dintre om și soartă. La Sofocle lumea se reduce, esențializându-se, la eroul tragic adus în prim plan asupra căruia destinul nu se mai prăvale, ca o stihie, inevitabil (p. 44). În condițiile raționalizării din secolul al V-lea, dramaturgul
În dialog cu anticii by Alexandra Ciocârlie () [Corola-publishinghouse/Journalistic/836_a_1585]
-
apropie de casă, se descătușă brusc și se revărsă. În clipa când el pornise avântat din loc, după oprirea de câteva secunde, se afla chiar în dreptul porții, chiar la intrarea dinspre stradă a bolții. Și deodată văzu un om în profunzimea bolții, în semiântuneric, chiar lângă primele trepte ale scării. Omul părea să aștepte ceva, dar dispăru repede. Prințul nu-l putuse vedea bine pe acest om și, desigur, n-ar fi putut spune cine-i. Pe deasupra, pe aici puteau trece
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
puteți renunța la societatea lor de dragul acestor domni și că ați putea, cum s-ar zice, să-i dați chiar acum afară, așa că eu, în calitate de proprietar al casei, chiar cu cea mai mare plăcere posibilă... Absolut corect! tună deodată, din profunzimea camerei, generalul Ivolghin. — Ajunge, Lebedev, ajunge, ajunge... dădu prințul să înceapă, dar o explozie de indignare îi acoperi vorbele. Nu, scuzați-ne, prințe, scuzați-ne, acum nu mai e de ajuns! aproape că-i acoperea pe toți, strigând, nepotul lui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
-și ochii. — O, nu, am zis doar așa, își înghiți prințul vorba. M-am exprimat teribil de prostește, zicând că-mi era frică. Lebedev, fii bun și nu spune asta nimănui... — Prințe, prințe! Cuvintele dumneavoastră sunt în inima mea... în profunzimea inimii mele! Acolo-i o tăcere de mormânt! rosti cu exaltare Lebedev, punându-și mâna la inimă. — Bine, bine!... Deci, Ferdâșcenko a fost? Adică, vreau să spun: îl bănuiești pe Ferdâșcenko? — Pe cine, dacă nu pe el? spuse sincer Lebedev
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
așteptând ceea ce el nu putea nicidecum să ofere. În orice caz, la Epancini acționa cu destulă abilitate: săptămâni în șir nu pomenea de fratele ei, spunea numai adevărul, era întotdeauna extrem de sinceră, se purta simplu, dar cu demnitate. Cât privește profunzimea conștiinței ei, nu se temea s-o scruteze și nu-și reproșa nimic, ceea ce o făcea să fie puternică. Numai un singur lucru și-l recunoștea uneori: faptul că și ea își iese din sărite, că și ea este foarte
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
Ele au contribuit la conturarea unui anumit orizont, la furnizarea unor elemente esențiale de judecată și apreciere, la modelarea mentalităților noastre. Firește că înțelesurile și definițiile date diverselor evenimente au fost diferite, în funcție de contextele în care au trăit oamenii, de profunzimea înțelegerii și pătrunderii acelor fenomene, dar elementele de fundal cultural au fost furnizate de aceste procese - industria și democrația. Fiecare dintre aceste procese a cunoscut, la rândul său, interpretări diferite, abordări specifice în funcție de epocă și dominantele acesteia. De pildă, în legătură cu
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2349_a_3674]
-
extrage vitalitatea din patimi ce clocotesc dureros, iar "inima" e un sânge năpăstuit. Gustul morții să nu fie o sete de cruzime și pe care, din decență, ne-o satisfacem asupra noastră? Nu vrem să murim pentru a nu omorî? " Profunzimea" e o cruzime secretă. Te întrebi de ce un bețiv înțelege mai mult? Fiindcă beția-i suferință. De ce un nebun vede mai mult? Fiindcă nebunia-i suferință. De ce un singuratic simte mai mult? Fiindcă singurătatea-i suferință. Și de ce suferința știe
Amurgul gânduri by Emil Cioran [Corola-publishinghouse/Imaginative/295576_a_296905]
-
fenomenul atât de complex și de ciudat al disperării. Mă pot îndoi de orice, pot arunca un zâmbet disprețuitor asupra lumii, dar aceasta nu mă împiedică să mănânc, să dorm liniștit sau să mă căsătoresc. În disperare, de a cărei profunzime nu te poți convinge decât trăind-o, aceste acțiuni nu mai sânt posibile decât cu efort și suferințe. Nimeni, pe culmile disperării, nu mai poate și nu mai are dreptul la somn. De aceea, nici un deznădăjduit autentic nu poate uita
Amurgul gânduri by Emil Cioran [Corola-publishinghouse/Imaginative/295576_a_296905]
-
a tristeții păstrează în fizionomia lui crispări ce se adâncesc până în esența ființei. Aceste crispări, negații evidente ale frumuseții, dovedesc atâta părăsire și singurătate, încît te întrebi dacă fizionomia tristeții nu este o formă de obiectivare a morții în viață. Profunzimea impresionantă și gravitatea solemnă ce se degajează din această fizionomie a tristeții rezultă din faptul că acele riduri se adâncesc atât de tare, încît creșterea lor în adâncime devine un simbol pentru tulburarea și infinita noastră dramă lăuntrică. Fața omului
Amurgul gânduri by Emil Cioran [Corola-publishinghouse/Imaginative/295576_a_296905]
-
în ape sau din etajele caselor, o fac desigur sub un impuls orb și o atracție nebună înspre adâncimi. Cine nu s-a cutremurat la viziunea interioară a scufundării lui în ape adânci, la senzația unei imersiuni nelimitate, evoluând înspre profunzimi marine, ca și cum ai vrea să fugi de lumină spre a locui pe fundul oceanelor sau al mărilor, cine n-a simțit lăuntric o împleticeală în aer, trasând arabescuri de o absurdă complexitate sau descriind vârtejuri ca o pulbere cosmică, acela
Amurgul gânduri by Emil Cioran [Corola-publishinghouse/Imaginative/295576_a_296905]
-
tragediei. Dar nordul (în speță Germania) n-a avut niciodată umilința, caritatea și pietatea reținută, intimă și discretă, care au definit în sud mișcarea cea mai autentic creștină, franciscanismul. Nemții nu s-au simțit prea bine în creștinism, deși ca profunzime religioasă sânt superiori latinilor (cu excepția spaniolilor). Germania nu și-a trăit misiunea universal. Dostoievski a numit-o națiune protestatară prin excelență. Evenimentele importante ale Germaniei sânt o succesiune de anti... Încât, te întrebi în ce fel se definea în lume
Amurgul gânduri by Emil Cioran [Corola-publishinghouse/Imaginative/295576_a_296905]
-
lichideze pacostea tradițională a spiritului contemplativ. Cine-ar mai putea afirma astăzi că sîntem un popor contemplativ? Toți sânt de acord că am fost. Orientarea înspre politic a învins plaga unei visări sterile, lipsite de o adâncă interioritate, fără scuza profunzimii și a dinamismului interior. Trecerea de la contemplativ la politic este una din fericitele conversiuni ale acestei țări. De altfel, comparând trecutul cu idealul de viitor, sîntem siliți a face o întreagă tablă de conversiuni. De o parte, anchilozele seculare, iar
Amurgul gânduri by Emil Cioran [Corola-publishinghouse/Imaginative/295576_a_296905]
-
pentru a vorbi mai mult despre Călătorul profund - e ca si cum ar trebui să scriu un capitol de anatomia florii de cireș... Să nu vă Închipuiți cumva că poezia lui Malin Tăcu e atat de plăpânda - misterul ei are fiorul și profunzimea cosmică. Mai multe despre existența terestră a poetului se pot afla din textele ce prefațează și Încheie volumul, semnate de Ioanid Romanescu, Aurel Ștefanachi, Gheorghe Puiu și Liviu Antonesei, precum și din evocarea Alinei Tăcu, sora poetului, alături de câteva superbe fotografii
Mălin: vestitorul revoluției by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1671_a_3104]
-
originale, instituie lumi, Îmbină secvențe de poeticitate și ajung de multe ori să pună laolaltă poeme Între care există un pronunțat „écart” valoric. O excepție fericită o constituie volumul Alinei Tăcu, ,,Corabia portugheză” (Editură Moldova, 1996), În care unitatea de profunzime este susținută de o sensibilitate aparte. Întregul volum este un tur de forță poetic. Semnificațiile se Împletesc, În straturile cele mai adânci, Încă de la primul poem: parte a corabiei, dar și un alt nume dat nimfei, pupă, combină, Între conotații
Mălin: vestitorul revoluției by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1671_a_3104]
-
și superioritatea omenească a geniului. Premiul Nobel i-a fost conferit În 1974 pentru merite Înalte În cercetare, descoperiri În biologie și medicină. Mi-l imaginez costructurat cu el Însuși În străluminatul laborant chemându-se consecvent și energic spre uimitoarele profunzimi ale structurilor vii la un pas de locul unde Dumnezeu se simte aproape văzut. În periplul ieșean, un moment admirabil s-a petrecut după festivitatea de primire a Titlului de Doctor Honoris Caussa din partea a trei Universități:de Medicină și
Mălin: vestitorul revoluției by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1671_a_3104]
-
gândește însă la Mariamne și spune încet: — E un bătrân octogenar, Theogenes... Îi tresaltă inima. Chiar, de ce n-ar afla de la Theogenes ce s-a întâmplat cu Rufus? — Îi întrece cu mult pe semenii lui prin inteligență, vioi ciune și profunzime. N-am cum să fac comparația, se apără prietenul său în glumă. Râde încordat: — Nu cunosc nici un mag malefic. Mintea lui Herodes Agrippa sesizează involuntar conotația negativă a cuvântului „malefic“. Enervarea pune din nou stăpânire pe el. Păgânismul vostru nu
Pax Romana. Stăpânii lumii by Mihaela Erika Petculescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1363_a_2885]