7,387 matches
-
la noi și n-a zis nimic, eu am crezut c-o să strige la noi sau o să ne ardă o palmă, uneori și nea Gică rămânea tăcut o vreme, înainte de-a tăbărî pe noi, dar tovarășul colonel și-a scuturat doar capul, șoptind încet că nu știe, așa să-l ajute Dumnezeu, că nu știe, apoi și-a plecat capul și a ieșit fără o vorbă, lăsându-ne pe noi acolo, în vestiar. Janika a mușcat numai de două ori
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2148_a_3473]
-
să evităm contactul cu mingea, spunând asta, nea Gică s-a înfuriat atât de tare, că a răsturnat o bancă, a căzut și cuierul de lângă bancă, de era să spargă geamul, și atunci nea Gică s-a liniștit și a scuturat din cap, să ne fie clar, colonelul a mințit, dacă într-adevăr ar fi avut loc un accident în reactorul ăla, atunci noi n-am mai fi în viață, și nici partidul n-ar îngădui să se țină meciul, toată lumea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2148_a_3473]
-
am speriat de colonel, dar nu putem fi, totuși, atât de lași, iar dacă Janika își cere iertare, n-o să mai fie supărat pe el, acuși o să vină și ceilalți, trebuie să ne pregătim de meci, dar Janika și-a scuturat capul, spunând că vine sfârșitul lumii și el nu-și cere iertare, și atunci nea Gică a dat din nou cu mingea de pământ, apoi și-a băgat mâna în buzunar, spunând că avea de gând să i le dea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2148_a_3473]
-
puțin înaintea meciului, sunt mănuși adevărate de portar finalist, le purtase el, nea Gică în persoană, când jucase în finală, și a întins mănușile către Janika, să și le pună, că o să-l apere de radiații, și atunci Janika a scuturat din cap că nu le vrea, scuipându-le, am văzut că saliva-i era roșie de sânge, și atunci nea Gică a scos un răcnet, nu s-a înțeles ce anume strigă, și i-a aruncat din răsputeri mănușile în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2148_a_3473]
-
dar eu am dat din cap, spunându-i că nu pot, că n-am voie zahăr, deși tare-mi mai plăceau bomboanele, cu o zi în urmă mâncasem atâtea mentolate, că mi se făcuse scârbă de dulce, dar muncitorul a scuturat punga, ba poți, a spus, cum să nu poți, apoi a scos din pungă o caramea, mi-a întins-o ținând-o cu două degete și mi-a spus să casc gura, mâna-i era foarte mare, degetele pătate de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2148_a_3473]
-
am auzit spunându-mi să stau locului, că mă face zob, și să-mi deschid imediat gura, cu o mână mă ținea de ceafă, am simțit cum îmi apucă maxilarul între degetul mare și arătător, forțându-mă să casc gura, scuturam din cap, încercând să-l mușc, dar mă strângea prea tare, apoi am auzit cum unul din muncitori îi strigă, nu așa, Traiane, ține-l de nas, și atunci am și simțit că mă înăbuș, am închis ochii, am vrut
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2148_a_3473]
-
parale, însă dacă aș avea, i le-aș da, pe cuvânt de onoare că i le-aș da, iar dacă așteaptă până mâine, s-ar putea să fac rost, dar acum chiar că n-am un chior, Prodan și-a scuturat capul, să nu mă minți, Dzsátá, a spus, apoi mi-a făcut semn cu briceagul să mă ridic de pe bancă, mi-a și arătat unde anume să stau, acolo, în mijlocul potecii, acum o să vedem dacă zornăie ceva, a spus, dă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2148_a_3473]
-
mare brânză să cânți, așa că ne putem îmbogăți ușor. M-am uitat la acordeon, între timp îmi trecuse pofta de râs, atunci precis te bucuri, i-am zis, bănuiesc că nu-ți merge prea bine pe șantier, dar Prodan a scuturat din cap, la început m-am bucurat, poți să-ți imaginezi, mi-a spus, dar problema e că n-am ureche, că nu pot face diferența între sunete, mi-a zis și azi proful că n-am exersat și să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2148_a_3473]
-
și pălincă, am făcut semn cu capul spre nea Miki și am ridicat din sprâncene, întrebându-l pe Prodan din priviri, dacă așa e, dacă acordeonul e chiar ăla al lui nea Miki, iar după felul în care Prodan a scuturat din cap, mi-am dat seama că e chiar acordeonul lui nea Miki, și atunci, mișcându-se Prodan din loc, chinga acordeonului s-a desfăcut, iar acesta, umflându-se cu aer, a scos un sunet, și atunci nea Miki s-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2148_a_3473]
-
adăugat și că „din păcate“, ci am gândit-o numai, bine, atunci adă-mi acordeonul, mi-a spus nea Miki, dar eu bineînțeles că nu i l-am dus, i-am și spus că nu se poate, nea Miki a scuturat din cap, ce-i, ți-e frică de căcănarul ăsta de Prodan, m-a întrebat, eu nu i-am răspuns, în schimb i-a răspuns Prodan, sigur că-i e frică, a zis, ce, parcă matale nu ți-e frică
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2148_a_3473]
-
a ieșit și el, și atunci am rămas în clasă numai Iza și cu mine. Iza a deschis ferestrele, eu am pus la loc coșul de gunoi, pantalonii încă-mi erau plini de șpanuri de creioane, am încercat să-i scutur, atunci Iza a venit la mine și mi-a spus că sunt murdar și pe spate și să mă întorc, și a început să mă curețe de praf, iar eu am roșit din nou și i-am zis să mă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2148_a_3473]
-
mi-a șoptit, ea s-a uitat nedumirită la mine și mi-a spus că nu-i stă în obicei să șoptească nimănui, dar eu i-am spus c-am văzut cum mi-a șoptit că unmiliard-șaptezecișitreidemilioane-șaptesutepatruzecișiunudemii-optsutedouăzecișipatru, Iza și-a scuturat capul, spunând că nu-i adevărat, iar eu că ba da, și ea că ba nu, apoi s-a întors și s-a dus la cuier după mătură și făraș, și când s-a întors am văzut că o ureche
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2148_a_3473]
-
onomastică, credeam că uitase de mine, dar apoi am găsit în cutia poștală plicul de culoarea untului, cu numele meu pe el, imediat i-am spus mamei, întrebând-o dacă mă lasă, și atunci mama a zâmbit trist, și-a scuturat capul ca atunci când o rugam ceva care nu-i convenea, și mi-a spus că sigur că mă lasă, ca de obicei, dar cu o condiție, și că e frumos din partea bunicului că-și aduce aminte de mine măcar de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2148_a_3473]
-
de cafteală, aproape de noi cineva striga că se predă și că răniții trebuie ocrotiți, începând să urle apoi că se trișează și că nu-i corect, nu i-am recunoscut vocea, m-am uitat la Puiu, dar și el a scuturat numai din cap, ne-am târât mai departe, nu ne dădeam seama cam la ce distanță am putea fi de postul de observație, dar nici să ne uităm n-aveam curajul, eu eram leoarcă de transpirație, mi-era ciudă că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2148_a_3473]
-
oară, am găsit goală cutia poștală, am văzut că se schimbase la față, și în timp ce urcam scările, pe mama deodată a apucat-o tusea, dar atât de tare c-a trebuit să se agațe de balustradă, am văzut cum i scutură umerii și cum se apleacă în față, și știam că de fapt nu tușeșete, ci plânge, se preface doar că tușește, pentru că nu vrea s-o văd plângând, nu vrea să mă sperie, și atunci mi-am dat seama că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2148_a_3473]
-
luat de braț și așa am coborât toate cele patru etaje. Când am ajuns jos, mama s-a oprit, cu o mână și-a aranjat ciorapii, iar cu cealaltă și-a lipit batista de obraz, am văzut că se mai scutură de râs, și mi-am băgat mâna în buzunarul de la pantaloni și l-am strâns cât am putut de tare, în pumn, pe regele alb, fildeșul rece îmi umplea a bine palma, și am știut atunci că nimeni n-o să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2148_a_3473]
-
pe-aia și s-aducă apă în ea, apoi a luat de jos o pungă de plastic, zicând că sigur o să găsească ceva mangal în ea, bietul de taică-su, cât s-o fi chinuit să filtreze spirtu’ ăla, a scuturat punga, strivind sub talpă câteva bucăți de mangal căzute pe jos și remarcând că cel puțin mangalul e moale, a mai cotrobăit prin grămadă, a mai luat câte-o țoală, examinând-o și aruncând-o înapoi în grămadă, între timp
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2148_a_3473]
-
putut să zic nimic, dar Zsolt i-a zis că ce, nu se vede, strângem aur, și că știm noi bine că de-aia păzise taică-su cu atâta sfințenie zona, și nu pentru vechiturile alea, dar caporalul și-a scuturat capul, spunându-ne că pe dracu’, acolo nu-i nici urmă de aur, nici o urmă, la care Zsolt i-a băgat palmele pline vârf cu aur, sub nas, întrebându-l că atunci ce ține el în mână, la care caporalul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2148_a_3473]
-
-ne că pe dracu’, acolo nu-i nici urmă de aur, nici o urmă, la care Zsolt i-a băgat palmele pline vârf cu aur, sub nas, întrebându-l că atunci ce ține el în mână, la care caporalul iarăși a scuturat din cap, spunându-i că suntem niște cretini, cum am putut să ne gândim că într-o mină de argilă o să găsim aur, păi nu vedem că astea sunt numai gloanțe de mitralieră? Și-a ridicat cârja, l-a lovit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2148_a_3473]
-
fi avut vreo patruzeci de metri, în spate stăteau și câte patru-cinci unul lângă altul, dar la intrarea în magazin coada se subțiase, fiindcă pe ușă încăpeau doar câte doi, acolo, în față, un muncitor de la uzina metalurgică tocmai îl scutura de guler pe unul cu mutra roșie, îmbrăcat în trenci, strigând la el că ce-și închipuie, cum o să-l lase înăuntru peste rând, cunoaște el șmecherii de teapa lui, de data asta n-o să se bage înaintea oamenilor cinstiți
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2148_a_3473]
-
nu mai mi-adusesem aminte întâmplarea cu ceața și cu tata, deși o dată răspunsesem din Amundsen la geografie, de parcă n-aș fi vrut să-mi amintesc deloc că am putut să mă-ndoiesc de el vreodată. Am tăcut și am scuturat din cap și m-am uitat la Csákány și i-am spus că nu-nțeleg de ce tocmai acum mi-a venit în minte această întâmplare, și nu-mi dau seama mai ales ce m-a apucat de-am povestit-o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2148_a_3473]
-
poalele dealului, unde se țineau serbările la iarbă verde, cu mici și bere, după defilările de 1 Mai, bunicul a ieșit de pe carosabil, a traversat trotuarul, ocolind băncile de pe margine, a trecut și de locul aterizare pentru elicoptere, duba se scutura atât de tare încât sticlele de bere de la picioare au început să zdrăngăne, iar eu a trebuit să mă agăț de marginea scaunului, bunicul a tras cu mașina direct la limita din dreapta a câmpului, lângă nucul cel mare, unde începea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2148_a_3473]
-
tras cu mașina direct la limita din dreapta a câmpului, lângă nucul cel mare, unde începea urcușul, a încetinit, a oprit mașina, a stins motorul și mi-a spus c-am ajuns și să cobor. Mi-era cam greață, duba mă scuturase zdravăn, am inspirat adânc de câteva ori, așa cum mă învățase mama, în jumătate de minut mi-a trecut și greața, dar în geamul dubei am văzut că încă sunt palid, bunicul coborâse între timp, ducându-se lângă nucul cel bătrân
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2148_a_3473]
-
o singură mișcare, de parc-ar fi vrut să le rupă gâtul, le-a deschis pe amândouă, cu degetul mare le-a dat câte un bobârnac capacelor, din una dintre ele spuma albă i-a curs pe mână, s-a scuturat de ea în iarbă, apoi mi-a zis să țin minte că un adevărat domn nu bea niciodată dimineața, dar acum lui nu-i mai pasă, și a ridicat sticla, golind-o pe jumătate dintr-o înghițitură apoi, întinzându-mi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2148_a_3473]
-
cu șapcă de piele a zis că-i păcat, ne-ar fi dus cu plăcere, apoi, scoțându-și puțin capul pe geam, a întrebat-o în șoaptă pe mama dacă are vreo veste de la domnu’ doctor, iar mama și-a scuturat capul, și a spus că nici o veste, la care taximetristul, ridicând o sprânceană, a zis că ia te uită, crezuse că măcar la înmormântare o să-i dea voie să vină, la care mama a spus că da’de unde, să nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2148_a_3473]