9,812 matches
-
fim mai puternici. Asta mă face să fiu mai tare decât toți muiștii, decât Ray Lennox-ii slabi de pe lume. Pot să râd de toate căcaturile astea. Dar trebuie să-mi păstrez controlul. Telefonul sună, iar eu sar În sus și tremur Înainte să ridic receptorul și, după cum am prevăzut, e bulangiul ăla de Toal. Toate astea fac parte din războiul lui psihologic, dar imbecilul ăla a stat lipit de birou de prea multă vreme ca să-l mai poată fenta pe Bruce
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2026_a_3351]
-
mă piș pe mine. Urina fierbinte mi se scurge pe pulpă, făcând să mă usture eczema. ... dar În același timp, paradoxal, n-am cunoscut niciodată vreun băiat care să-mi provoace o stare de excitație sexuală atât de intensă... — Îmi tremură labiile vaginului și se lărgesc când intri În cameră Robertson... gâfâie ea. Băga-mi-aș. Îți dai seama de asta Robertson? Da? — Cred că da, Îi spunem noi. Mi se Întărește. Foarte tare. — Te doresc Bruce Robertson. Mă uzi În
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2026_a_3351]
-
face curățenie, cu un mop și o găleată, vine la primul etaj În spatele meu. Sar În umbră și mă răsucesc spre scara din față. Cobor tiptil, apoi mă adăpostesc Într-o toaletă dintre etaje să-mi vin În fire. După ce tremur pentru câteva minute Într-o cabină, mă Încumet să ies afară. Terenul e liber. Ies pe ușă. Slavă Domnului că n-avem pază aici. Nu-mi vine să cred ce noroc am avut, pe când mă Îndepărtez de clădire, și o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2026_a_3351]
-
cum ar putea face cineva asta unei alte ființe umane. Dar i-a spus lui Costas numai Te-ai Învârtit printre inși cam nasoi frățâne. Îi pune pistolul În gură și trage. Nu se poate uita, dar gemetele Încetează. Bruce tremură, iese din birou și traverseată curtea exterioară. Ușa e Înțepenită și abia se poate strecura ca să ajungă sub razele soarelui din Sydney. Intră În panică, dârdâind de anxietate. Încearcă să-mi telefoneze, dar eu sunt la mama. Ce n-aș
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2026_a_3351]
-
copiii ăia drogați și vagabonzii ăia Împuțiți o duc mai bine ca mine În perioada asta a anului. Carole ar trebui să rezolve lucrurile. Dacă și-ar putea măcar da seama de câte bătăi de cap am parte din cauza ei... Tremur, mi-e greață și sunt nervos. Azi n-o să conduc. Casetofonul din mașină a bușit caseta cu Michael Bolton. Trebuie să montez un rahat de CD În mașină. Chestia e că ți-o iei findcă mereu apare problema nașpa cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2026_a_3351]
-
pe bune mahmureala de azi-noapte. Acum, că am rinichii atât de ineficienți din cauza bețiilor de atâția ani, mă apucă din ce În ce mai târziu și uneori crezi că o să scapi, dar când te picnește e mai nașpa și te ține din ce În ce mai mult și tremur ca curu pe când mergem cu mașina prin oraș. Mă fut În popice, Rose Street, venim spre tine. Cui pe cui se scoate. Bladesey bea suc de portocale, că după aia o ia Înspre sud cu mașina. Nu Încerc să-l
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2026_a_3351]
-
pe gât. Mă masează, degetele ei mari de la mână Îmi frecționează ceafa cu pete maronii de la ficat, și plânge În hohote Întretăiate și violente. Nu știu ce să spun... behăie ea. Mă uit În sus la ea și Îmi las vocea să tremure. — Spune-mi numai că nu simți nimic pentru mine, zi-mi că sunt un nemernic, cu nimic mai bun decât ticălosul ăla care te sună... — ... Nu... Nu... — ... pentru că asta și sunt, un nemernic scârbos, jegos și pervers, că vorbesc așa ceva
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2026_a_3351]
-
bord, dar sunt prea mulți puțoi prin jur. Mă cuprinde disperarea și oricum o fac. E tare ca dracu. Trebuie să testezi marfa ca să nu-și mai piardă timpul poliția analizând-o În laboratoare. Trag o dată și bine pe nas. Tremur În timp ce conduc prin oraș Înapoi Înspre Collie. Nu știu ce vreau să fac. Probabil că o să m-apuc imediat de băut. Simt nevoia să diminuez efectul cocainei ăsteia. Acum. Acum am nevoie să beau ceva. Mă opresc În fața unui bar pe care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2026_a_3351]
-
Ray Lennox atunci cu cu Shirley Pencă am fost io cu Shirley și am dezamăgit-o și nu pot da vina pe alții Mă duc la telefon, da iau hotărârea să n-o fac. Încerc să aprind focul și-mi tremură mâinile. O bucată mică din manuscrisul lui Toal s-a păstrat intactă, sfărâmicioasă și uscată. În biroul lui BILL TEALE [ANDERSON] Psihopatu ăsta, crezi că o să mai lovească o dată? [TEALE] De ce ești atât de sigur că e bărbat? [ANDERSON] Haide
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2026_a_3351]
-
copil. Dar apoi, până la urmă, sub privirea ta critică, au Început să apară și fisurile. Ai Învățat ce-l tulbura, deși știai Dar am făcut-o.că n-o să te poți folosi invalid În fotoliu la oribila de aceste cunoștințe. tremurând, Încercăm să ne târâm În Încă. l, o zi liberă când demonii ne așteaptă. Dimineața asta ia forma pipernicită și mizerabilă a lui Drummond. Plec În patrulă cu ea. De ce? Nu știu de ce. Nu pot gândi limpede. Ea turuie Întruna
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2026_a_3351]
-
ăsta-i Halloween n pula mea... Să plec tocmai cu ea dintre toți. În patrulă după ei. Căutându-l pe Ocky. Cu ea. Niciodată n-o să fie o polițistă Împuțită. Da noi suntem polițai Împuțiți. Nouă ne e greață și tremurăm și suntem Înspăimântați. Lennox a Încercat să mă otrăvească cu cocaina aia. Era plină de rahat. Încearcă să ne omoare. Simțim nevoia să zbierăm la Drummond: VEZI, DACĂ MURIM, E VINA LUI RAY LENNOX, RAY DEPENDENTUL DE DROGURI LENNOX, ACELAȘI
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2026_a_3351]
-
În conversație, gâfâită, Înspăimântată. — Nui de glumit, hai mă băieți... nu-l putem omorî pe tip... nu piun polițai... agresorul meu Ocky. — Tacă-ți fleanca de ciripitor căcăcios, zice Ghostie, iar eu Îl pot simți de aici pe Ocky cum tremură. Osavem grijă de tine mai târziu. Știm totu despriamicu tău. — Nus ciripitor... imploră Ocky. Bietul Ocky. Mereu Între ciocan și nicovală. — Lexo are dreptate, spune Ghostie. Tipu ăsta știe șmenu. I-am tras-o băiatului. — I-am tras-o la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2026_a_3351]
-
singur la ea acasă. Ai ascultat din nou albumul Împreună cu ea. Ai spus: Ar fi ok să te sărut, măcar pe obraz? Ea a râs și a zis: Nu, nu pe obraz. Vreau să mă pupi ca lumea. Tu ai tremurat și ai zis: Bine păi... La Început a fost ciudat, buzele tale și ale ei. Le simțeai Întinse, altfel decât cum Îți Îmaginaseși tu. Apoi te-ai gândit la salivă și la viruși. Dar În curând te-ai relaxat și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2026_a_3351]
-
fața ta. Nu ca parfumul Rhonei. Auzi cum ploaia lovește acoperișul stației de autobuz de deasupra ta. — No s-a dus, nu mai ie... terenul de golf... — Se antrenează la golf? Întreabă celălalt tip. — E pe terenul de golf... Acum tremuri. Gândindu-te la ea. Cum tu n-ai făcut nimic. Cum totul a fost din vina lor. Ca să eviți glumele lor proaste. — Pe vremea asta! Haiso căutăm! Te târăsc afară din adăpost În ploaie, pe pod și apoi pe poartă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2026_a_3351]
-
urât format din cloacele de orașe, cartierele muncitorești, proprietăți industriale, fabrici și mine vechi, care se Întindeau Între Edinburgh și Glasgow. Înăuntru, mirosul. Dezinfectantul. Nu există alt miros ca el. Asemănător cu un spital, dar mai stătut și mai infect. Tremuram când gardianul Josh Hartley mi-a deschis ușa celulei. Toate informațiile despre el fuseseră spicuite din fotografia aia deformată din Daily Record. Mă gândisem că arată aidoma celui mai rău lucru pe care l-am văzut vreodată. A fost o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2026_a_3351]
-
cea mai vagă idee. - Alo, se auzi o voce din vecinătatea ușii. Cele două se apropiară, văzând însă doar coridorul gol. - Au mai venit polițiști. Și a venit și o ambulanță. Vocea era a paznicului, care se ascundea însă vederii. Tremurând încă de spaimă, Franciscovich îl îndemnă să intre. Acesta întrebă: - Este, ăăă... L-ați prins adică? - Nu era aici, răspunse Ausonio cu voce nesigură. - Poftim? se miră paznicul iscodind holul. Franciscovich auzi vocile polițiștilor sosiți, precum și un sunet strident, specific
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2103_a_3428]
-
din prima cheia potrivită în yală. Ușa se deschise, trase cheia și intră repede în imobil. În aceeași secundă, trânti cu putere ușa în urma lui. Aceasta se încuie automat. Inima îi bătea într-un ritm amețitor. Gâfâia, simțind cum îi tremură picioarele de frică. Se odihni doar pentru câteva momente. Hoț? Vânător de homosexuali? Drogat? gândi el. Nici nu contează, la urma urmei. Nu îl las să scape așa ușor. Urcă în fugă scările până la apartamentul său. Din nou deschise ușa
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2103_a_3428]
-
pe picioarele de dinapoi mai mult timp și agitându-le frenetic pe celelalte două. - Doamne! strigă ea. Nu, nu... Își dădu seama că pierduse controlul, căci picioarele calului se clătinau pe pietrele ce se iveau din pământ. Simți mușchii acestuia tremurând și panica pe care o simțea la rândul lui pe măsură ce își pierdea echilibrul. Necheză puternic. Știa că o așteaptă fracturi multiple la picioare. Eventual își va strivi pieptul. Aproape simți durerea sa, dar și pe a lui. - O, Donny... Apoi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2103_a_3428]
-
la ea, ci direct în ochii mari ai calului. Rostind vorbe pe care ea nu le putea auzi. În mod cu totul miraculos, animalul se calma. Nu se mai agită deloc și își reluă poziția patrupedă. Era încă nervos și tremura, ca și ea de altfel, dar pericolul trecuse. Bărbatul luă capul calului și îl apropie de al său spunând alte câteva cuvinte. Se trase într-un final înapoi și mai făcu un semn de aprobare din cap spre cal. Privi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2103_a_3428]
-
în jurul lui. Se gândi la cât de dezamăgit ar fi mentorul lui și la cum va fi perceput acum de onorata lui audiență... Își simți apoi mâna în care ținea un tablou mic pictat cu Statuia Libertății cum începe să tremure. Așa ceva nu se poate! se înfurie el. Puse tabloul înapoi pe tarabă și se întoarse precipitat. Se opri imediat, înăbușind totodată un strigăt. Polițista roșcată se afla la mai puțin de doi metri de el, privind în altă parte. Se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2103_a_3428]
-
sau ar putea fi la un metru de ea. Efectiv nu avea nici cea mai vagă idee. Mai mult, chiar atunci, cineva trecu prin spatele ei foarte aproape. Simți o răsuflare sau o atingere ușoară pe gât. Se răsuci brusc, tremurând de groază și ținând strâns cu ambele mâini arma din toc, amintindu-și cât de ușor i-a fost Karei să le atragă atenția și să-i sustragă arma din toc. Câteva persoane se aflau acolo, dar nimeni nu părea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2103_a_3428]
-
bine decât să riscăm ca cineva să fie atacat de Magician. A fost ideea ei, adăugă Bell mândru. Nu exagerez cu nimic. - Am încercat doar să intuiesc cum va gândi în acel moment situația, spuse Kara simplu. - Dumnezeule, spuse Sachs tremurând încă. A fost atât de real totul. - Da, o face bine pe moarta, încuviință Bell. Sachs o îmbrățișă și apoi adăugă cu severitate în glas: - Dar de acum încolo, stai aproape de mine. Sau ține-mă la curent. Sunt prea tânără
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2103_a_3428]
-
ci din cauza conexiunii pe care magia o creează între lumea cealaltă și cei cu adevărat receptivi. - Ești aici? șopti el. Ești? Respira atât de încet, speriat ca nu cumva răsuflarea să-i ajungă la lumânare și să o facă să tremure. Malerick spera să vadă încă o dovadă a faptului că nu era singur. Într-un final, lumânarea se stinse din cauză că nu mai era ceară de ars. Malerick își prelungi starea de meditație, privind dâra de fum care se îndrepta spre
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2103_a_3428]
-
scrisori sau de o predică de solidaritate. - Să-l omori, spuse Barnes calm. - Poftim? - Vreau să te duci la New York și să-l omori. - O, Dumnezeule! Dar nu pot face asta, spuse el, încercând să pară ferm, deși mâna îi tremura atât de tare încât vărsase o parte din cafea pe o carte de imnuri. În primul rând, care ar fi beneficiul? Nu-l va ajuta pe Andrew. Vor ști că el a fost în spatele crimei și pedeapsa va fi mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2103_a_3428]
-
După doar o clipă, scoase un geamăt și se împinse înspre ea. Fața îi era schimonosită de durere. - Ce e? întrebă Hank. - Cârcel, gâfâi el. Mă doare... O, Doamne! Cătușele! strigă el. Piciorul stâng îi era tare ca lemnul și tremura. Gardianul o întrebă: - Îl dezleg? Welles ezită. Apoi spuse: - Nu. Apoi lui Weir: Întinde-te, pe partea ta dreaptă. O să te masez. Ca alergător, știa cum trebuie să procedeze. Probabil nu mima - agonia părea veritabilă, iar piciorul era tare ca
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2103_a_3428]