10,345 matches
-
o personalitate romantică, s-a îndrăgostit frecvent și, într-o perioadă scurtă, a fost căsătorit de cinci ori. Prima dată s-a căsătorit în 1913, cu o colegă de la tipografie, Anna Izriadnova, cu care a avut un fiu, Iuri. În timpul epurării staliniste, Iuri Esenin a fost arestat și a murit în 1937, într-un lagăr de muncă forțată din Gulag. În 1918, Esenin s-a căsătorit pentru a doua oară, cu actrița Zinaida Raikh. Cu aceasta a avut o fiică, Tatiana
Serghei Esenin () [Corola-website/Science/298503_a_299832]
-
de vedere științific și metodic. Sub îndrumarea să, a fost obținut (în 1920) primul doctorat în matematici pure, la o universitate românească, de către O. Mayer. După război a funcționat că rector în dificilă perioadă 1944-1945. A fost președintele comisiei de epurare de la Universitatea ieșeana, din care mai făceau parte profesorii Iorgu Iordan și Gheorghe Zâne, înlocuit ulterior cu Andrei Oțetea. Până în primăvara anului 1945, această comisie a înlăturat de la catedră aproximativ 30 de cadre didactice, puse sub acuzația de colaborare cu
Alexandru Myller () [Corola-website/Science/307186_a_308515]
-
sa, de scrisorile trimise lui Isaak Glikman, și cantata satirică „Rayok”, care ridiculiza campania „anti-formalistă” și a fost ascunsă până la moartea sa. El a fost un prieten apropiat al Mareșalului Uniunii Sovietice Mihail Tuhacevski, care a fost executat în timpul Marii Epurări din 1937. Nu se cunoaște exact de cât de mult Șostakovici își exprima opoziția față de regim în muzica sa. Despre viziunea revizionistă a sa a scris Solomon Volkov în cartea de memorii "Свидетельство" din 1979, cu Volkov susținând că memoriile
Dmitri Șostakovici () [Corola-website/Science/304002_a_305331]
-
După o tentativă de ieșire în bloc care s-a înfruntat cu tunurile lui Hanriot, adunarea a trebuit să accepte să decreteze arestarea tuturor liderilor girondini. Iacobinii, străjeri ai fundamentalismului revoluționar, aveau să se bazeze din ce în ce mai mult pe scrutinele de epurare din Paris și din provincie supravegheate de reprezentanți în misiune. La Paris, după epurarea din aprilie 1793 condusă de un comitet desemnat (nu ales), întrucât Robespierre a arătat că „societatea are în sânul ei destui dușmani interesați să îndepărteze din
Clubul Iacobinilor () [Corola-website/Science/322248_a_323577]
-
Hanriot, adunarea a trebuit să accepte să decreteze arestarea tuturor liderilor girondini. Iacobinii, străjeri ai fundamentalismului revoluționar, aveau să se bazeze din ce în ce mai mult pe scrutinele de epurare din Paris și din provincie supravegheate de reprezentanți în misiune. La Paris, după epurarea din aprilie 1793 condusă de un comitet desemnat (nu ales), întrucât Robespierre a arătat că „societatea are în sânul ei destui dușmani interesați să îndepărteze din acest comitet pe membrii de a căror severitate se tem”. Epurările au fost urmate
Clubul Iacobinilor () [Corola-website/Science/322248_a_323577]
-
La Paris, după epurarea din aprilie 1793 condusă de un comitet desemnat (nu ales), întrucât Robespierre a arătat că „societatea are în sânul ei destui dușmani interesați să îndepărteze din acest comitet pe membrii de a căror severitate se tem”. Epurările au fost urmate de eliminarea „facțiunilor” (hebertiștii, dantoniștii). „Se votează cu mâna ridicată, prin definiție: secretul nu convine decât complotiștilor. Hotărârea trebuie luată înainte de reuniunea clubului, în conciliabulele șefilor, și ratificată de fanatismul sau de disciplina trupelor. Iar provincia va
Clubul Iacobinilor () [Corola-website/Science/322248_a_323577]
-
până la sfârșit dar nu a reușit să-i ridice la luptă pe "sans-culottes" din secțiunile Parisului cum a reușit la 2 iunie. La 8 thermidor, Robespierre a luat cuvântul la Convenție să ceară pedepsirea trădătorilor (fără a-i numi) și epurarea comitetului. Intimidată, Adunarea a încuviințat discursul său, după care mai mulți deputați au cerut nume iar Robespierre a refuzat să le dea și Adunarea a hotărât să trimită discursul să fie examinat de comisii. Seara, Robespierre s-a dus împreună cu
Clubul Iacobinilor () [Corola-website/Science/322248_a_323577]
-
și simpatizanții lor lucrează în continuu pentru ruinarea Statelor Unite a caracterizat starea generală de spirit. Pentru a-și justifica acțiunile, anticomuniștii aminteau de politica Uniunii Sovietice și Chinei, ca dovezi ale caracterului distructiv al comunismului. În principal, era vorba de epurările din timpul lui Stalin, lagărele Gulagului sovietic, milioanele de cetățeni sovietici morți în deportare în Siberia (printre ei aflându-se numeroși polonezi, o minoritate bine reprezentată în SUA), și numărul mare de oameni uciși în China comunistă. În plus, Uniunea
Panica roșie () [Corola-website/Science/303912_a_305241]
-
Ejov și Lavrenti Beria. A fost desemnat de I. V. Stalin personal pentru această funcție în 1926. Blohin a condus o companie de călăi care a fost responsabilă pentru majoritatea execuțiilor din timpul regimului stalinist, (cele mai multe dintre ele în timpul Marii Epurări). Estimările făcute în timpul regimului sovietic dau un număr de 828.000 de execuții oficiale ale călăilor NKVD, mai multe zeci de mii de condamnații fiind executați personal de Blohin în cei 26 de ani de carieră. Printre aceștia s-au
Vasili Blohin () [Corola-website/Science/320723_a_322052]
-
Piața Lubianka din Moscova. Stalin a fost responsabil pentru aprobarea încadrării fiecărui militar în unitatea comandată de Blohin și liderul sovietic a fost singurul care dădea ordine acestei companii. Acest fapt a făcut ca, în ciuda a trei campanii sângeroase de epurare a NKVD-ului, unitatea lui Blohin să supraviețuiască acelor vremuri tulburi. Titlul oficial al lui Blohin nu a fost cel de călău, ci de „comandant al închisorii interne Lubianka” , fapt care i-a permis să activeze fără să fie împiedicat
Vasili Blohin () [Corola-website/Science/320723_a_322052]
-
Ungariei și vestul României pentru un eventual atac din Iugoslavia. Succesorul lui Stalin, Nikita Hrușciov, mai tarziu, a comentat că „Tito a fost următorul pe lista lui Stalin, după Coreea.” Ulterior, în celelalte state socialiste din Europa de Est au avut loc epurări privind pe cei acuzați de a fi „Titoiști”. Titoismul a fost asociat cu o poziție naționalistă pe drumul socialismului, diferită de cea a Uniunii Sovietice. În timp ce acest lucru a fost permis în anii imediat dupa Al Doilea Război Mondial, fisură
Ruptura dintre Tito și Stalin () [Corola-website/Science/327172_a_328501]
-
cultură, astfel: - Nord: Condrea; - Est: Torcești; - Sud: Vadu Roșca; - Vest: Suraia. În satul Salcia există o singură unitate de învățământ: - Școala Primară "Vasile Teleoacă". Proiectul presupune: Introducere sistem de canalizare (2007); Introducere rețea de alimentare cu apă și stație de epurare a apei (2007-2008); Asfaltare drumuri de interes local (2011); Crearea și dotarea infrastructurii aferente serviciilor sociale tip after-school. Balastiera este alcătuită din: •perimetru exploatare (5,5 ha cu posibilitate de extindere foarte mare); •stație de sortare și producere sorturi: - balast
Salcia, Galați () [Corola-website/Science/301222_a_302551]
-
a Partidului Comunist Polonez și a dispărut după unirea cu Partidul Socialist Polonez din 1948, când cele două au format Partidul Muncitoresc Unit Polonez. Soarta Partidului Comunist Polonez a fost decisă de Iosif Vissarionovici Stalin. În 1938, Stalin a declanșat epurarea în cadrul Partidului Comunist Polonez, după modelul aplicat în Partidul Comunist (bolșevic) al Uniunii Sovietice. Au fost arestați, trimiși la închisoare sau executați în jur de 5.000 de membri ai partidului polonez acuzați în principal de troțkism. După atacul declanșat
Partidul Muncitoresc Polonez () [Corola-website/Science/329443_a_330772]
-
exprimare și restricțiile de călătorie blochează orice inițiativă culturală și interzice existența oricărui spațiu de libertate. Curățarea" profundă și sistematică a sistemului administrativ se abate asupra țării după ce comuniștii pun mâna pe putere în ajunul lui 1948. Armata suferă o epurare completă, marea majoritate a cadrelor formate înainte de instaurarea comunismului sunt pensionați sau trecuți în rezervă. În paralel, măsurile politice și economice menite să elimine toate profesiile liberale și toată autonomia profesională sau autonomia țăranilor i-au privat pe aceștia din
Rezistența anticomunistă din România () [Corola-website/Science/322992_a_324321]
-
rezistență din România, care erau cel mai des axate pe defensivă. Prefect al județului Severin (între cele două Războaie Mondiale), în perioada 1943-1944 căpitan în armata română, Ion (sau Ioan) Uță a fost numit Colonel, apoi trecut în rezervă odată cu epurarea armatei de către comuniști. Șef (local) în Partidul Național Țărănesc (PNȚ) cu ocazia alegerilor generale din 1946, Uță a trebuit să fugă, deoarece se știa urmărit de Securitate. Prin urmare, el se retrage în munții Țarcul și Cernei. Încă de la implicarea
Rezistența anticomunistă din România () [Corola-website/Science/322992_a_324321]
-
ce a dus la un declin drastic al populației. Aproximativ 10-15 milioane de oameni au murit în Iran. s-a împărțit din cauza războaielor de succesiune între nepoții lui Genghis Han, Tolui, Chagatai și Jochi. Oamenii lui Tolui au condus o epurare sângeroasă asupra facțiunilor ogodaizilor și chagataizilor. Disputele au continuat și între urmașii lui Tolui. După moartea lui Mongke, consulii rivali ai kurultaiului și-au ales diferiți succesori: Ariq Boke și Kublai Khan, ceea ce a dus la un război civil. Kublai
Imperiul Mongol () [Corola-website/Science/298572_a_299901]
-
Mulți membrii ai elitei mongole au fost găsiți vinovați și executați, fiind uciși 77-300 de nobili, iar prinții din linia lui Genghis au fost exilați. Mongke a eliminat facțiunile famililor ogodaide și chagataide alături de aliatul său vestic, Batu Han. După epurarea sângeroasă și consiolidarea puterii sale, Mongke a ordonat eliberarea prizonierilor. Mongke a urmat legile strămoșilor lui. A fost tolerant cu religiile și stilurile artistice, primind comercianți străini, a clădit mănăstiri budiste, moschee, biserici creștine în capitală mongolă. Karakorum era împânzit
Imperiul Mongol () [Corola-website/Science/298572_a_299901]
-
din această cauză PCR avea un pronunțat caracter multietnic, românii reprezentând mai puțin de un sfert din membrii săi în 1930 - distribuția pe naționalități era: maghiari 26%, români 23%, evrei 18%, ruși și ucraineni 10%, bulgari 10%). Victime ale Marii Epurări din URSS au căzut și 19 înalți funcționari ai Partidului Comunist din România: Ecaterina Arbore, , , Teodor Diamandescu, Alexandru Dobrogeanu-Gherea, Elena Filipovici, David Fabian, Dumitru Grofu, Jaques Konitz, Elek Köblös, Leon Lichtblau, Marcel Leonin, , , Eugen Rozvan, Alter Zalic, Petre Zissu, Timotei
Partidul Comunist Român () [Corola-website/Science/303146_a_304475]
-
controlul asupra chestiunilor culturale ale republicii. La început, a fost urmată o politică de „bielorusizare” în nou-formata (RSS Bielorusă). Această politică a fost inversată în anii 1930, iar majoritatea intelectualilor belaruși și a naționaliștilor au fost exilați sau uciși în epurările staliniste. Libera dezvoltare a literaturii belaruse a avut loc doar în teritoriul deținut de Polonia până la ocupația sovietică din 1939. Mai mulți poeți și scriitori au plecat în exil după ocuparea nazistă a Belarusului și s-au întors abia în
Belarus () [Corola-website/Science/297847_a_299176]
-
Regatul Unit a dat Greciei și României garanții similare celor oferite Poloniei. Chamberlain se ferea să intre într-o alianță militară cu Uniunea Sovietică, neavând încredere în ideologia lui Stalin și simțind că avea prea puțin de câștigat date fiind epurările masive ce tocmai avuseseră loc în Armata Roșie. Mare parte din Cabinet era, însă, în favoarea unei astfel de alianțe, iar când Polonia și-a retras obiecțiile față de o alianță anglo-sovietică, Chamberlain nu a avut de ales decât să meargă înainte
Neville Chamberlain () [Corola-website/Science/298299_a_299628]
-
sovietice. Filmul arată că au existat apropieri filozofice și de doctrină, legături politice și organizatorice între sistemele naziste și sovietice, înainte și la începutul celui de al doilea război mondial. Se subliniază egalitatea dintre exterminarea evreilor realizată de germani și epurarea etnică prin înfometare făcută de sovietici, prezintă Pactul Ribbentrop-Molotov, masacrul de la Katyn, colaborarea dintre Gestapo și NKVD (ultimul cu mai multa experiență în exterminarea oponenților regimului la începutul războiului). ""Povestea sovietelor"" mai prezintă și deportările în masă sovietice și experimentele
Povestea sovietelor (film) () [Corola-website/Science/317263_a_318592]
-
interimară a Sindicatului Artelor Frumoase. Imediat după 1944, "Sindicatul Artelor Frumoase" a fost reînființat de M. H. Maxy. După datele celui care se afla în fruntea lui, în 1945 sindicatul avea 700 de membri. La 27 noiembrie 1944, sub motivul „epurării elementelor fasciste” și a „colaboratorilor” regimului antonescian, Ministerul Artelor a solicitat Sindicatului Artelor Frumoase să numească o comisie alcătuită din cel puțin trei persoane care să pună în aplicare principiile de epurare a acestei instituții. Sub semnătura lui Camil Ressu
Sindicatul Artelor Frumoase () [Corola-website/Science/332398_a_333727]
-
de membri. La 27 noiembrie 1944, sub motivul „epurării elementelor fasciste” și a „colaboratorilor” regimului antonescian, Ministerul Artelor a solicitat Sindicatului Artelor Frumoase să numească o comisie alcătuită din cel puțin trei persoane care să pună în aplicare principiile de epurare a acestei instituții. Sub semnătura lui Camil Ressu, în comisie au fost numiți Corneliu Medrea, Nicolae Dărăscu, George Talaz, M. H. Maxy și Lucian Grigorescu. În numele acestei comisii, la 4 ianuarie 1945, M. H. Maxy a făcut cunoscută autorităților lista
Sindicatul Artelor Frumoase () [Corola-website/Science/332398_a_333727]
-
semnătura lui Camil Ressu, în comisie au fost numiți Corneliu Medrea, Nicolae Dărăscu, George Talaz, M. H. Maxy și Lucian Grigorescu. În numele acestei comisii, la 4 ianuarie 1945, M. H. Maxy a făcut cunoscută autorităților lista artiștilor plastici propuși pentru epurare. Într-o primă serie au fost epurați și anchetați 39 de pictori, gravori și sculptori, între care Nicolae Brana, Oscar Han, Vladimir Frimu, Puiu Anastasescu, Dan Ialomițeanu, Nicolae Stoica, Horia Igiroșanu, Eugen Ispir, Mac Constantinescu, Ștefan Băeșan, Lucia Dem. Bălăcescu
Sindicatul Artelor Frumoase () [Corola-website/Science/332398_a_333727]
-
o grabă și cu o confuzie evidentă, înscriind și artiști care nu au făcut parte niciodată din asociațiile artiștilor plastici (de exemplu Ștefan Dimitrie), sau chiar propunând excluderea unor artiști decedați (cazul lui Ștefan Dumitrescu, decedat din 1933). După ce „elanul” epurărilor s-a mai liniștit și la Ministerul Artelor a fost numit Ion Popa, la 29 ianuarie 1947 Comisia de Epurare a Sindicatului Artelor Frumoase, în frunte cu Camil Ressu și cu activul M.H. Maxy, a adoptat o hotărâre de a
Sindicatul Artelor Frumoase () [Corola-website/Science/332398_a_333727]