7,087 matches
-
filiații, miturile politice ale societăților contemporane pot fi asimilate marilor mituri religioase ale civilizațiilor vechi. Acestea din urmă au fost adesea considerate drept niște "lecturi imaginare a ceea ce este un moment istoric". Formula e valabilă pentru orice mitologie politică. "Lectura imaginară" permite, într-adevăr, să se redea istoriei actuale un înțeles pierdut. Datorită acestei lecturi haosul întunecat al evenimentelor se supune unei ordini imanente. Într-un univers social care a explodat, necunoscutul amenințător poate fi din nou ținut sub control și
by RAOUL GIRARDET [Corola-publishinghouse/Science/1114_a_2622]
-
cartea noastră) se găsesc multe obiecte, descrise cu minuțiozitate, există mai întîi de toate și întotdeauna, privirea care le vede, gîndirea care le transmite și pasiunea care le deformează. Obiectele romanelor noastre nu există niciodată în afara percepțiilor umane reale sau imaginare, așa cum, în mintea noastră, ele ne preocupă în orice moment [...]. Altădată, descrierea servea la aranjarea în linii mari a unui decor [...], acum ea nu mai vorbește decît de obiecte nesemnificative [...]. Ea pretindea să reproducă o realitate preexistentă, în prezent își
by Jean-Michel Adam, André Petitjean în colaborare cu F. Revaz [Corola-publishinghouse/Science/1084_a_2592]
-
Culturale Române. Debutează în 1968 cu critică literară la „Amfiteatru” și cu poezie la „Luceafărul”. A mai colaborat la „Gazeta literară”, „România literară”, „Suplimentul literar-artistic al «Scânteii tineretului»”, „Argeș”, „Cronica”, „Munca”, „Revue roumaine” ș.a. Prima carte de autor, placheta Fiord imaginar (1978), e urmată de studiul Hortensia Papadat-Bengescu. Universul citadin, repere și interpretări (1980), după care V. revine susținut și precumpănitor la poezie, cu Gardienii luminii (1982), Amintiri dintr-o popicărie (1983), Ucide-mă, fericire (1984), Haltă în paradis (1987), Vară
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290423_a_291752]
-
cu Gardienii luminii (1982), Amintiri dintr-o popicărie (1983), Ucide-mă, fericire (1984), Haltă în paradis (1987), Vară de noiembrie (1990). A editat, însoțindu-le de prefețe sau postfețe, volume de Tudor Vianu, Petre Ispirescu, Alexandru Macedonski, I. L. Caragiale. Fiord imaginar lansa, cu o emisie impetuoasă și sufocată, austeră și barochizantă, modulată ceremonios în versete opulente, de o „calmă disperare”, tema care generează întreaga poezie scrisă de V.: un lamento pentru candoarea agonizantă („cum să scap de inorogul sfios ce-mi
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290423_a_291752]
-
al naufragiului („izbânda apelor materne ce-și trag trufașe victima-n adânc”) și senzoriumul înecului („clopote la gâtul meu însângerat”). Făptura e un „delfin fulgerat”, o epavă în derivă ori eșuată pe „faleze de sare, arse, văruite” sau în „fiorduri imaginare”, terase, țărmuri virgine, plaje, dune de nisipuri fluide - clepsidre gigantice în care „generații caste” de oșteni anonimi ai idealului s-au stratificat în osuare marmoreene. Poemele sunt construite muzical, demarcând obsesiile prin refrene și laitmotive, în crescendouri dramatice, cu extincții
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290423_a_291752]
-
o constituie tema recurentă a abandonului în slujba ei, fie și ca figurantă, fie și în travesti; personajul liric devine poezia însăși. Ipostaze predilecte sunt vestala sau preoteasa, chipuri statuare ale abnegării supuse, dar mai ales jertfa rituală. Prefațând Fiord imaginar, Nicolae Balotă elogia apariția unei poete „din cea mai autentică, din cea mai nobilă stirpe a liricilor” și îi semnala „geniile tutelare” începând cu Lautréamont și, trecând prin Rimbaud ori prin Saint-John Perse, până la Bacovia. Seria reperelor folosite în motouri
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290423_a_291752]
-
stilizate. Secțiunea penultimă, constituind contribuția cea mai consistentă a cărții la dosarul critic al operei, mai ales prin radiografierea snobismului drept „treapta cea mai înaltă a mimetismului lumii caragialești”, s-a dovedit o teză provocatoare pentru comentatorii ulteriori. SCRIERI: Fiord imaginar, pref. Nicolae Balotă, Iași, 1978; Hortensia Papadat-Bengescu. Universul citadin, repere și interpretări, București, 1980; Gardienii luminii, București, 1982; Amintiri dintr-o popicărie, București, 1983; Ucide-mă, fericire, București, 1984; Haltă în paradis, București, 1987; Vară de noiembrie, București, 1990. Ediții
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290423_a_291752]
-
I. L. Caragiale, Publicistică. Politică și... delicatese, pref. edit., București, 2003. Repere bibliografice: Emil Manu, „Hortensia Papadat-Bengescu interpretată de ...”, SPM, 1976, 366; Aurel Baranga, Lecturi confruntate, FLC, 1977, 1; Valeriu Cristea, O voce lirică nouă, RL, 1979, 6; Carmen Drumaru, „Fiord imaginar”, CL, 1979, 5; Valeriu Cristea, „Firele acestei uriașe catedrale”, RL, 1980, 51; Piru, Debuturi, 174-175; Sultana Craia, Recurs la luciditate, LCF, 1983, 39; Tudor Cristea, Fețele poeziei, ARG, 1984, 1; Cristea, Modestie, 84-88; Raicu, Fragmente, 299-303; Roxana Sorescu, O poetă
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290423_a_291752]
-
muncitori pe un șantier - o fată lilială, Silvia, și un băiat, Ion, aspru, mereu zbârlit, susceptibil, marcat de traume îndurate în copilărie, ambii victime ale propriei modestii și onestități, Timpul în doi, analiză a bovarismelor unei soții ce se aventurează imaginar într-o relație adulterină, curmată prin spânzurarea ipoteticului amant cu șnurul fierului de călcat. Un dramatism mai complex conține climatul vieții de familie în Pasărea Shakespeare, unde o tânără, Irina, asemenea unui crin răsărit într-o cloacă, nu izbutește să
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288929_a_290258]
-
fiecare să-și coacă pîinea, să-și confecționeze cizmele! Să dispară spune inițiatorul deșcolarizării trebuințele artificiale create de instituție; fiecare să refuze bunurile pe care i le oferă societatea și, redobîndindu-și inițiativa, să hotărască asupra propriului său consum. Într-un imaginar spectru al instituțiilor sociale, ordonate de la stînga la dreapta după caracterul lor "manipulator" școala este situată de Illich în partea extremă a dreptei. Motivul? Ea face să crească răul fundamental al societății de astăzi: dorința nemăsurată de a consuma; ea
by Ion Gh. Stanciu [Corola-publishinghouse/Science/957_a_2465]
-
imposibilă. Noi suntem cumva în situația acelor locuitori din "Flatland" lume bidimensională, pusă deodată în contact cu o realitate tri-dimensională19. Jung a subliniat cu forță miza dilemei lui trei și patru: Este vorba aici despre dilema între ceea ce este pur imaginar și realitate sau actualizare. Este vorba, într-adevăr mai ales pentru filosoful care nu se mulțumește să fie un bun vorbitor -, despre o problemă de prim ordin, la fel de importantă ca problema morală de care este strîns legată"20. Pauli era
[Corola-publishinghouse/Science/1461_a_2759]
-
de înțeles. Un obiect așa-zis "exterior" este ceva ce are o identitate în gîndul meu și deci, prin definiție, este de domeniul unei potențialități. Îmi populez lumea gîndurilor mele cu obiecte, ființe, scenarii, idei, cu tot felul de construcții imaginare. Dar cînd actualizez aceste obiecte, ființe, scenarii, idei, construcții imaginare prin organele mele de simț, ele se cufundă în inconștiență. Într-un sens, ele încetează să existe, căci nu mai au bogăția imaginarului: aceste obiecte devin un obiect, aceste ființe
[Corola-publishinghouse/Science/1461_a_2759]
-
are o identitate în gîndul meu și deci, prin definiție, este de domeniul unei potențialități. Îmi populez lumea gîndurilor mele cu obiecte, ființe, scenarii, idei, cu tot felul de construcții imaginare. Dar cînd actualizez aceste obiecte, ființe, scenarii, idei, construcții imaginare prin organele mele de simț, ele se cufundă în inconștiență. Într-un sens, ele încetează să existe, căci nu mai au bogăția imaginarului: aceste obiecte devin un obiect, aceste ființe devin o ființă precisă, aceste scenarii devin un eveniment precis
[Corola-publishinghouse/Science/1461_a_2759]
-
cufundă în inconștiență. Într-un sens, ele încetează să existe, căci nu mai au bogăția imaginarului: aceste obiecte devin un obiect, aceste ființe devin o ființă precisă, aceste scenarii devin un eveniment precis, aceste idei devin o idee, aceste construcții imaginare devin un fapt. Secretul acestei alchimii a raportului Subiect-Obiect rezidă în abolirea terțului inclus. Echilibrul realității este astfel rupt dacă mă mulțumesc să rămîn în această stare, fără să devin conștient de conștiință și fără să devin conștient de incon-știință
[Corola-publishinghouse/Science/1461_a_2759]
-
întîlnit înainte, pentru că eu l-am cunoscut pe Lupasco prin scrierile lui, dar el nu m-a cunoscut prin lucrările mele, care erau de o natură diferită la vremea aceea. Publicasem Le cinéma ou l'homme imaginaire (Filmul sau omul imaginar) și L'Homme et la mort (Omul și moartea). Deci Lupasco nu m-a cunoscut prin textele mele, eu îi cunoșteam scrierile și am vrut să-l întîlnesc. B. N.: Data este importantă, pentru că în 1951 Lupasco publica Principiul antagonismului
[Corola-publishinghouse/Science/1461_a_2759]
-
ca la alergarea de viteză pe uscat (deasupra bărbiei, pentru că va depăși linia de plutire, pumnul va ieși din apă, fapt ce nu produce deplasare și va întârzia reluarea contactului cu apa) și nici nu va fi coborâtă sub linia imaginară a pieptului și umerilor (ca la alergările pe distanțe lungi de pe uscat). Conform autorului menționat, reperul de ridicare a pumnului în alergarea prin apă adâncă va fi cu câțiva centimetrii sub linia de plutire (nivelul apei, fig.nr.100), iar
Jogging de la A la Z by Alexe Dan Iulian / Alexe Cristina Ioana () [Corola-publishinghouse/Science/1592_a_3066]
-
Universul înglobîndu-l în teorie, și empirism, care acordă întîietate datelor și faptelor și care se arată neîncrezător față de sisteme. De aici rezultă o stimulare permanentă a dialogului rațional-real în detrimentul raționalizării. De această primă dialogică se leagă o a doua, între imaginare (inventarea de ipoteze) și verificare. Printre oamenii de știință întîlnim unii care sînt mai curînd raționaliști, alții care sînt mai curînd empiriști, unii mai curînd imaginativi, alții aplecați mai curînd spre verificare, iar cooperarea și confruntarea dintre ei fac societatea
Gîndind Europa by Edgar Morin [Corola-publishinghouse/Science/1421_a_2663]
-
o relativizare a veridicității credințelor și ideilor noastre. Începînd din secolul al XVI-lea, tema aparent naivă a "bunului sălbatic" ne ajută să înțelegem viciile și pervertirile cărora le dă naștere civilizația noastră. Odată cu Montesquieu, ne punem în locul unui persan imaginar pentru a ne descentra și a ne percepe propria cultură într-un mod aproape etnografic. Mai mult decît atît: prin intermediul "bunului sălbatic" mitico-real, cultura unei Europe aflate în mișcare și-a pus, ca într-o imagine pe negativ, problema îndepărtării
Gîndind Europa by Edgar Morin [Corola-publishinghouse/Science/1421_a_2663]
-
27; Papahagi, Cumpănă, 168-172; Ruxandra Cesereanu, „Piața Tien An Men II”, TR, 1992, 7; Cornel Regman, „Visul vine pe scara de servici”, JL, 1992, 13-14; Cristea, A scrie, 95-99; Mircea Zaciu, Și totuși, poezia..., F, 1993, 1; Nicolae Oprea, Provinciile imaginare, Pitești, 1993, 98-116; Negoițescu, Scriitori contemporani, 421-425; Ierunca, Semnul, 172-175; Papahagi, Interpretări, 78-80; Gheorghe Mocuța, La răspântia scriiturii, Arad, 1996, 29-36; Perian, Pagini, 203-208; Zaciu, Departe, 25-28; Petre Stoica, PRA, II, 1066-1073; Marin Mincu, Un poet „copleșit de glorie”, LCF
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289952_a_291281]
-
veverița, câinele, pisica) sau a unor fenomene din natură (ex.: Ploaia de primăvară, Furtuna ) . Pentru stimularea imaginației creatoare a elevilor și pentru a-i determina să prezinte în propoziții logice ceea ce gândesc, în practica școlară, folosim compunerile libere despre întâmplări imaginare. În acest gen de creații literare, elevii se pot transpune în minunata lume a plantelor și viețuitoarelor, învață să ocrotească și să prețuiască orice plantă și orice animal, oricât de mică ar fi ea și lipsită de importanță ( exemple: „În
Interdisciplinaritatea - Necesitate obiectivă a învăţământului primar by Rodica Ardeleanu () [Corola-publishinghouse/Science/1234_a_1897]
-
rolurile de ghid al fiecărui obiectiv vizitat au fost concepute de elevi, corectate și completate de învățător. Elevii care nu au primit rol de ghid s-au constituit în grupul de vizitatori. Jocul s-a desfășurat sub forma unei excursii imaginare pe harta județului Iași. Locurile vizitate au fost marcate prin intemediul unor vederi cu obiectivul vizitat. Pe parcursul excursiei imaginare, a intervenit învățătorul pentru a indica traseul, pentru a răspunde la întrebările excursioniștilor și pentru a atrage atenția asupra frumuseților naturii
Interdisciplinaritatea - Necesitate obiectivă a învăţământului primar by Rodica Ardeleanu () [Corola-publishinghouse/Science/1234_a_1897]
-
nu au primit rol de ghid s-au constituit în grupul de vizitatori. Jocul s-a desfășurat sub forma unei excursii imaginare pe harta județului Iași. Locurile vizitate au fost marcate prin intemediul unor vederi cu obiectivul vizitat. Pe parcursul excursiei imaginare, a intervenit învățătorul pentru a indica traseul, pentru a răspunde la întrebările excursioniștilor și pentru a atrage atenția asupra frumuseților naturii , asupra îndeletnicirilor specifice zonei, asupra ospitalității, generozității și credinței în Dumnezeu a oamenilor de aici. Întrucât ultimul obiectiv vizitat
Interdisciplinaritatea - Necesitate obiectivă a învăţământului primar by Rodica Ardeleanu () [Corola-publishinghouse/Science/1234_a_1897]
-
a comportamentului personajelor, care trebuie să evolueze, rigid, către un deznodământ prestabilit. Tenta moralizatoare a finalurilor este evidentă, formația teologică, dar și nonconformismul funciar al autorului rimând inevitabil cu un astfel de teatru strunit. Amon-Ra, poem dramatic alimentat de întâmplări imaginare din Egiptul antic, propune o ambianță dominată egal de perfidie și de inocență. Iubirea, incriminată fariseic de autoritatea religioasă ca blasfemie, se relevă ca un atribut al împlinirii și al continuității, iar oamenii se mișcă sub semnul zeului solar Ra
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287860_a_289189]
-
galbenă. Lumina aurorei polare rezultă din însumarea cuantelor luminoase emise, prin excitare, de către atomii și moleculele neutre sau ionizate, în urma ciocnirilor cu protonii și electronii solari. Aurora din emisfera nordică se numește boreală iar cea sudică australă. AXA LUMII Dreaptă imaginară: polul nord ceresc-observator-polul sud ceresc. Ea este axa de rotație a mișcării zilnice aparente a stelelor. AZIMUT Coordonată astronomică orizontală, reprezentată prin unghiul dintre planul vertical al astrului și direcția spre punctul cardinal Sud. Se măsoară pe orizont de la punctul
ASTRONOMIE. DICTIONAR ASTRONOMIE. OLIMPIADELE DE ASTRONOMIE by Tit Tihon () [Corola-publishinghouse/Science/336_a_865]
-
atracție universală și centrifugă. SATELIT STAȚIONAR Satelit artificial al Pământului localizat pe orbită geostaționară la o înălțime de 40000km deasupra Pământului cu o viteză de 3km/s, unde satelitul are mereu aceeași poziție relativă față de suprafața Pământului. SERĂ CEREASCĂ Sfera imaginară de rază nedeterminată cu centrul în locul de observare (topocentrică) al Universului pe care sunt proiectate corpurile cerești. Este o reprezentare ajutătoare și se folosește pentru descrierea poziției stelelor dintr-un punct de observatie. Uneori sfera cerească este astfel reprezentată încât
ASTRONOMIE. DICTIONAR ASTRONOMIE. OLIMPIADELE DE ASTRONOMIE by Tit Tihon () [Corola-publishinghouse/Science/336_a_865]