8,226 matches
-
punct, simțeam întotdeauna goliciunea peisajului de țară care acum se apropia în spatele meu. Valurile deveneau altele și simțeam mirosul dezgustător de dulce de cacao de la fabrica de pe mal. Trebuie să fi fost teribil pentru oamenii care locuiau în apropiere să miroasă ciocolata zi și noapte, dar am depășit mirosul ca pe un far, un avanpost familiar al portului. Chiar acum, mirosul de cacao mă face să mă gîndesc la rîu, iar cînd mă gîndesc la rîu, simt din nou mirosul de
by H. M. van den Brink [Corola-publishinghouse/Imaginative/955_a_2463]
-
moi. Fețe adormite în drum spre casă. Clopoțelul tramvaiului a sunat. Mi-am amintit de tatăl meu și de depozitul în care va fi dus tramvaiul într-un viitor nu prea îndepărtat, ca să rămînă acolo toată noaptea în întunericul care mirosea a ulei și a cîrpe ude. După aceea m-am gîndit la mine pe fundalul unui cer albastru pictat și cu un păr nefiresc de blond, ca într-o fotografie care se oferă la cumpărarea de tutun. Primăvara nu începuse
by H. M. van den Brink [Corola-publishinghouse/Imaginative/955_a_2463]
-
spate, cu grijă, dar, inevitabil, am sfîrșit cu capul pe picioarele întinse ale lui David. Dacă ar fi fost să mă întorc numai puțin, obrazul meu ar fi atins părul de pe pielea lui. Îl puteam simți respirînd, puteam să-l miros. Chiar dedesubtul meu apa rîului se mișca foarte blînd. Dacă cineva ar fi privit în jos de la un balcon de la primul etaj al marelui hotel, ar fi văzut doi băieți bronzați lungiți, unul, prelungire a celuilalt, capul unuia aflîndu-se nu
by H. M. van den Brink [Corola-publishinghouse/Imaginative/955_a_2463]
-
după terminarea celor zece clase. Dar a dat în patima beției. Eu eram adevăratul cioban al turmei de oi. În sat nu aveam prieteni, fetele mă ocoleau, fiindcă nu eram „ciobanul mioritic”, din contra, aveam o față plină de coșuri, miroseam a oaie. Eram marginalizat. Deși aveam acum 18 ani, nu știam să dansez, să petrec la fel ca acei de vârsta mea. Nu mergeam la distracții, la discotecă sau la nunți. Eu doar cântam la fluier oilor și nedespărțiților mei
Pensionariada by Corneliu Văleanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91844_a_92866]
-
avut de ales, îl lămuri ea. Era o sauna mixtă, chiar în apropierea piscinei. — Știu, zise Adrian, clătinând din cap dezaprobator. Pun pariu că era ticsita de oameni care se buluceau direct de la piscină și-acolo scoteau nori de aburi mirosind a clor... Fanny nu-l contrazise. — Zău așa, englezii habar n-au cum se face o sauna, spuse Adrian. Îți vine să le plângi de milă, nu altă... — Și cum se face, mă rog frumos? îl întreba Fanny. Adrian se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1918_a_3243]
-
tu la fel. Dogoarea este formidabilă. Sudoarea ți se prelinge pe trup râuri-râuri. — Lăsând dare în funingine. — Întocmai. Toți scriitorii stăteau bucșiți în cabană aia, cu soldurile lipite unul de celălalt, arătând că niște sălbatici vopsiți în culorile războiului și mirosind ca niște costițe afumate. Erau bărbați și femei laolaltă? — Nu. Finlandezii erau surprinzător de pudibonzi pe tema asta. Nu tocmai cum te-ai fi așteptat din partea unor scandinavi. Doamnele au făcut sauna separat și mai tarziu le-am reîntâlnit la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1918_a_3243]
-
-se s-o sărute pe obraz, insă Eleanor îi întoarse spatele și se așeza la masă. — Nu-mi arde să te sărut, Șam. Șam o privi nedumerit. — Ah! făcu el, trecându-și dosul palmei peste bărbie. Am țepi? Sau îmi miroase gură? — Sunt supărată pe tine. — De ce? Ce ți-am făcut? — Ai băgat-o în viața noastră pe năpârca aia de Fanny Tarrant. Șam păru surprins. — Vrei să spui că i-a luat interviul lui Adrian? — Da. — De ce nu mi-a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1918_a_3243]
-
distins și absent, îmbrăcat în smoching negru, joben pe cap, vestă înflorată, lavalieră de mătase prinsă cu un ac cu diamant și pantofi scârțâitori de lac negru. Avea mustața cănită și tunsă îngrijit deasupra buzei, iar mâinile albe și catifelate, mirosind a mosc, se odihneau pe măciulia de argint a bastonului. O droaie de copii lipăiau desculți în urma birjei, cerșind câțiva bănuți pentru roșcove. Cu gesturi mecanice de somnambul, grecul scotea din timp în timp, cu mâna lui fină străbătută de
Cutia cu bătrâni by Andrei Oișteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/824_a_1749]
-
gol și în descompunere al armatorului. Își dăduse duhul la ultima ședință de tortură, plătindu-și astfel pentru totdeauna păcatul, al cărui secret l-a dus cu el în moarte. Un trup cândva cu pielea fină, brăzdată de vinișoare și mirosind a mosc, zăcea acum putrezit printre mormane de flori efemere, care fuseseră cândva superbe, viu colorate și cu parfumuri suave. Cineva a încercat să aprindă o lumânare, să i-o pună la căpătâi, dar gazul emanat de materia în descompunere
Cutia cu bătrâni by Andrei Oișteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/824_a_1749]
-
de amintire, Bătrânul aruncă inelul în sertăraș, prăvăli capacul boltit al cufărului, îngrămădi gâfâind câteva mobile grele deasupra și se prăbuși vlăguit într-un somn fără vise, ca într-o prăpastie fără fund. Capitolul II TOAMNA ERA CALMĂ ȘI AERUL mirosea a miere de salcâm. Bătrânul tânjea după acest anotimp plin de grație și maiestate. Traversa cu frică iarna, ca o moarte albă cu colții ei reci înfipți în beregata pământului; cu oroare primăvara, cu a ei violentă și zgomotoasă explozie
Cutia cu bătrâni by Andrei Oișteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/824_a_1749]
-
Ce vrei?! M-ați chemat.... în legătură cu anunțul din ziar. Tu ești? și-l măsură neîncrezător. Credeam că nu mai vii. Ușa se deschise puțin, atât cât Bătrânul să se poată strecura cu greu înăuntru. în casă aerul era uscat și mirosea a caimac ținut în ulcele de pământ. Urcară o scară veche de lemn, fără balustradă, luminată din loc în loc. Vanghele stingea în urma sa opaițele adăpostite de nișele din zid. în spatele lor rămânea un întuneric negru și cleios. Sus era un
Cutia cu bătrâni by Andrei Oișteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/824_a_1749]
-
Pășea fără gânduri, în rând cu ei. Soarele răsărea în stânga, printre crengi, în timp ce luna, plină și palidă după o noapte de veghe, apunea în dreapta. Avea aurul de o parte, argintul de alta și apa la picioare semn bun pentru călătorie. Mirosea puternic a pelin trezit din somn și bivoli negri îi traversau drumul pentru a se afunda în mâlul răcoros de pe marginea apei. După un cot al râului, zări o mogâldeață afundată în apă până la subsuori, cu glugă pe cap și
Cutia cu bătrâni by Andrei Oișteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/824_a_1749]
-
de date cu implicație socială, aparent importante, dar de fapt periferice și puțin semnificative. Dacă vrei să cunoști un copac, nu-i suficient să cauți în dicționare din ce se compune și câți ani trăiește. Trebuie, mai degrabă, să-i miroși rășina ce îi oblojește rănile, să-i strivești câțiva muguri între măsele, să te îmbăiezi în fiertura frunzelor sale și să-ți zdrelești pieptul gol de scoarța trunchiului, încercând să prinzi cu urechea bolboroseala tăcută a sevei. False și convenționale
Cutia cu bătrâni by Andrei Oișteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/824_a_1749]
-
vizită la o mătușă în Germania. Parchet fin. Un pat mare, cu baldachin, cum am văzut în clasa a V-a la Muzeul Peleș. Mătase adevărată. Și pe pereți, tapet cu flori de crin. Cred că ia droguri tipul ăsta, miroase a decadență pe-aici. O fi murit? Să mă aplec să văd. Mă simt cam balonat. Bine făcut individul, credeam că drogații sunt mai rablagiți. Ia să-l pun eu pe pat. Hoooo-pa! Se deschide ușa. Scîrț! Cred că e
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2066_a_3391]
-
șiretul cu care mersese descheiat de când plecase de la bar. Poate de-aia râdeau ăia de la poliție, de la șiret. Și la urma urmei, cât de rău ar fi un scandal? Cel mai mare risc era să divorțeze nevastă-sa. Domnul Popa mirosi încântat garoafele. Și apoi, poate că puțină publicitate n-ar face rău nici pentru bar. Se gândea el de mult să născocească ceva, să apară măcar la „Teo”. Mai de mult, domnul Popa se gândise chiar să trimită o poză
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2066_a_3391]
-
l-ai rugat. - Nu, că a plecat mai repede. - Da, a avut o ocazie cu vaporul. - E, lasă, nea Ovidiu, că așa-i viața, ce să-i faci! - Mă-sa i-a zis că ce ocazie e asta, cu circul, miroase urât cu toate animalele alea pe vapor, își murdărește hainele, ajunge-n America ca ultimu țigan. - Lasă, mai ia un păhărel. - Iau, iau. Da el a zis că cică animalele sunt mai curate ca oamenii. Globul de ambalaje de ciocolată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2066_a_3391]
-
de murături pus la răcit pe un geam de la etajul doi. În spate, încă pe motocicletă, un domn gras cu chelie, îmbrăcat în haine de nuntă, sforăia regulat. Oamenii șovăiau - să-i miște de-acolo? Poate aveau hemoragie internă. Grasul mirosea a băutură. După câteva judecăți privind alcoolul la volan și interzicerea motocicletelor în București, mai ales noaptea, oamenii începură să dezbată dacă să cheme mai întâi salvarea, poliția, televiziunea sau pompierii. O doamnă mai slabă de înger leșină și un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2066_a_3391]
-
safir la propriul gât. Colierul colierului. - Astăzi vom învăța, spuse Contesa așezându-se pe marginea patului în care se lățise Popa, să iubim animalele. Sărută pisica, o mângâie ușor sub safir și o lăsă pe pat. Pisica se apropie încet, mirosindu-l superior pe Popa. Apoi se întoarse și se tolăni aproape de șoldul cald al Contesei. Domnul Popa strănută: avea alergie la pisici. - Dar eu iubesc animalele, spuse domnul Popa. Am avut și o cățea, o chema... ezită. N-ar fi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2066_a_3391]
-
își descheie halatul. Parcă și burta îi mai scăzuse puțin, iar pojghița maronie din jurul buricului părea mai mică și mai deschisă la culoare decât de obicei. Domnul Popa lăsă halatul să-i alunece încet de pe umeri. Se întoarse și-și mirosi cu candoare subrațul - mirosea a bebeluș proaspăt spălat. Se ghemui la pământ pe marmura rece și-și mirosi genunchiul. Întotdeauna fusese fascinat de mirosul genunchiului, un miros de piele moartă, un miros de adolescență. Abia acum realiza domnul Popa că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2066_a_3391]
-
și burta îi mai scăzuse puțin, iar pojghița maronie din jurul buricului părea mai mică și mai deschisă la culoare decât de obicei. Domnul Popa lăsă halatul să-i alunece încet de pe umeri. Se întoarse și-și mirosi cu candoare subrațul - mirosea a bebeluș proaspăt spălat. Se ghemui la pământ pe marmura rece și-și mirosi genunchiul. Întotdeauna fusese fascinat de mirosul genunchiului, un miros de piele moartă, un miros de adolescență. Abia acum realiza domnul Popa că fusese toată viața un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2066_a_3391]
-
și mai deschisă la culoare decât de obicei. Domnul Popa lăsă halatul să-i alunece încet de pe umeri. Se întoarse și-și mirosi cu candoare subrațul - mirosea a bebeluș proaspăt spălat. Se ghemui la pământ pe marmura rece și-și mirosi genunchiul. Întotdeauna fusese fascinat de mirosul genunchiului, un miros de piele moartă, un miros de adolescență. Abia acum realiza domnul Popa că fusese toată viața un mic artist. Avusese mereu înclinații spre reverie și introspecție. Cunoaște-te pe sine însuți
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2066_a_3391]
-
tainele trupului de o țigancă bătrână de pe șantier, domnul Popa nu-și mai admirase niciodată corpul gol în oglindă. Acestea sunt picioarele lui. Ciuperca era singura legătură cu viața dinainte. Domnul Popa își trecu preocupat arătătorul printre degetele de la picior. Miroase a oțet. Un amestec ciudat de oțet și pipi și transpirație. Domnul Popa băgă degetul în gură - nici un gust. Acestea sunt unghiile lui, intrate în carne, cu puțin jeg la colțuri. Nevastă-sa îi explicase o dată, demult, că nu trebuie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2066_a_3391]
-
împotriva omorârii florilor. Gabrielescu și Will Smith, într-un exemplu de înfrățire justițiară care ar fi născut invidia oricărei organizații pentru pace, se postară în ușă, cu priviri întrebătoare asupra ghiveciului. Fuseseră avertizați de scrisorile de amenințare. Gabrielescu, mai ales, mirosea aici o legătură cu răpirea lui Popa, cazul lui de avansare și mărire de salariu. Iar Will Smith voia să-l vadă cu bine pe Mișu în America, unde specialiștii în interogatoriu aveau să afle totul de la el. - Ce-i
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2066_a_3391]
-
un strigăt de groază îi sperie pe copiii sărbătoriți cu grătar: Smith uitase astăzi să se radă! Era 1 iunie, ziua copiilor de aici și mai ales de acasă, ziua copiilor lui care în loc de artificii auzeau împușcături, care în loc de grătar miroseau cauciucuri arse, care în loc de un agent al siguranței ușor obosit erau speriați de criminali adevărați, negri și transpirați, care în loc de tată aveau un agent disperat care se deghiza în Maica Tereza ca să obțină o informație banală de la un suspect inofensiv
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2066_a_3391]
-
Discovery în care văzuse că femeile cu dioptrii mari se trezesc după naștere cu dioptrii și mai mari, la faptul că a lăsat varza pe masă și o să vină gândacii, la Mișu, la whisky-ul care fierbea pe foc. - Dumneavoastră mirosiți așa a varză? Mariana nu se gândea decât la sângele doamnei Popa, la sângele ei când încercase să se sinucidă, la faptul că dacă ar fi murit, poate ar fi cunoscut-o pe Roxănica înaintea tuturor. - Da, tu ești! Te-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2066_a_3391]