9,986 matches
-
Sfântul Ioan Botezătorul să aibă loc nunta. La plecare, doamna Smărăndița ia încărcat cu tot felul de bunătăți, iar Costel i-a condus acasă spre jena Măriucăi, căci sărăcia lor se vedea încă de la poartă. În ziua nunții, un soare vesel de iarnă făcea să scânteieze zăpada așternută pe drum și pe case. Dealurile împădurite ce înconjurau satul care era așezat într-o vale făceau un decor de basm. Câteva zile fusese un viscol cumplit, dar acum natura se calmase, vifornițele
NE POVESTEȘTE ... BUNICA -Povestiri de Crăciun by SOFIA TIMOFTE () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91581_a_93215]
-
pe frunte și-l binecuvântă, după care își luă zborul. Femeia, auzind fâlfâit de aripi, se ridică de jos și înțelese că ruga i-a fost ascultată, și că pruncul ei nevinovat este salvat, căci acesta deschisese ochișorii și gângurea vesel, iar febra care-i arsese trupușorul zile în șir, dispăruse. Cu copilașul în brațe, alergă în odaia unde dormea soțul ei, care obosit de nopțile de veghe alături de soția lui, la pătuțul copilului, se odihnea. „Scoală-te, căci Dumnezeu a
NE POVESTEȘTE ... BUNICA -Povestiri de Crăciun by SOFIA TIMOFTE () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91581_a_93215]
-
toată dragostea, Petronela Moraru Prefață Această cărticică este dedicată atât copiilor cât și bunicilor acestora, întrucât poate fi o lectură plăcută înainte de culcare. Povestioarele din cadrul acesteia vă vor purta intr-o lume a copilăriei plină de culori, cu personaje vesele și întâmplări poznașe, dar totodată cu mici sfaturi pentru cei mici ascunse printre rânduri. Imaginile de colorat din această carte caută să dezvolte imaginația prichindeilor dumneavoastră. Conf. univ. dr. Bogdan Pătruț Cum adorm copiii ? - Ingrid, e timpul să te culci
Poveşti de adormit nepoţi by Moraru Petronela () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91533_a_92363]
-
Cum cânta el cât îl ținea gura ca să-i răspundă ecoul din pădure, iată că-i ieși în cale piticul numit Cicălitorul, care adună vreascuri uscate. Cum îl zări îl întreba mirat: - Încotro Pălăriosule? - Ziua este atât de frumoasă și veselă încât am plecat la drumeție. - Un pitic nu ar trebui să plece niciodată singur! - Nu cumva ai uitat că azi e zi de lucru! Zise piticul Șchiop care venea din poenița din apropiere cu un braț de sunătoare. - Bine, știu
Poveşti de adormit nepoţi by Moraru Petronela () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91533_a_92363]
-
așez în părul mătăsos al unei fetițe care alergă bucuroasă prin parc cu mâinile intinse să prindă fulgii de zăpadă, să se joace cu ei. Ieri am zărit-o prin gemul înghețat al palatului că făcea îngerași de zăpadă. Era veselă și pe deasupra are și un nume pe care nu l-am mai auzit până acum. O striga mama ei: „Ingrid nu mai mânca zăpada! E rece.” Dar mie mi s-a părut că Ingrid săruta zăpada, nu o mânca
Poveşti de adormit nepoţi by Moraru Petronela () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91533_a_92363]
-
să o bucuri pe fetița cu părul ca mătasea. Ceilalți frățiori se legănau desupra pământului și priveau uimiți la priveliștea ce li se deschidea în fața lor. Case luminate, oameni alergând grăbiți în toate direcțiile, brazi cu straie de sărbători, copii veseli și gălăgioși, multă forfotă și agitație. Deodată îi trezi din visare mama lor: - Fulgușori, sunteți gata de marea „Fulguiala“? - Gata! - Eu mă întorc în Împărăția Cerului unde mă așteaptă tatăl vostru Crivățul. Voi să vă faceți treaba, să împodobiți casele
Poveşti de adormit nepoţi by Moraru Petronela () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91533_a_92363]
-
până acum. Micuțul „Ghiocel”, căci așa se numea floarea, se mai mișcă puțin și o învălui pe fetiță într-o mireasmă plăcut mirositoare care o făcu să trăiască un sentiment pe care nu-l mai întâlnise până atunci. Era mai veselă, mai fericită și parcă-i venea să zburde. și din acea clipă ea începu să urmărească ghiocelul din grădina ei până într-o bună zi când observă că începe să se usuce și se face tot mai mic. Fetei îi
Poveşti de adormit nepoţi by Moraru Petronela () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91533_a_92363]
-
de pe crengile mele, zise supărat Nucul. - Mi-e indiferent. Tot gem de prune o să ajung! Acum sau mai târziu, zise tristă o... Prună. - Ce bucurie pe copii! La cuptor sau în compot. Da, bun, proaspăt, bun și în plăcintă, zise vesel Mărul! Eu mă bucur, așa o să ajung pe masă la fiecare, în cămara tuturor. Voi imprăștia arome peste tot. „Nici o zi fară un măr și așa țineți doctorul departe “ - parcă așa se spune. - Ce mă fac, începu să plângă para
Poveşti de adormit nepoţi by Moraru Petronela () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91533_a_92363]
-
printre rafturi, cocoțată în vârful căruțului, dintr-o dată a dat cu ochii de o văcuță mov. Ea stătea cuminte și se uita la oameni, mai lua câte o gură de iarbă, mai clipea din gene. Clopoțelul de la gâtul ei suna vesel ca să atragă atenția cumpărătorilor. Iar de jur împrejurul ei erau multe, multe tablete de ciocolată și napolitane de ciocolată și bomboane de toate mărimile, tot de ciocolată. - Mămico, mămico! Uite o văcuță mov! Oare ce-o căuta ea aici? - Ei, Ingriduță, văcuța
Poveşti de adormit nepoţi by Moraru Petronela () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91533_a_92363]
-
în flori delicate de culoarea zăpezii și a soarelui, iar spre toamnă se încărcau de roade bogate. Pe crenguțele lor veneau păsărelele care cântau atât de frumos, încât copiii se opreau de multe ori din jocul lor ca să asculte. - Ce veseli și fericți suntem aici! Strigau ei. Dar, într-o bună zi, se întoarse omul rău care fusese plecat pentru mai mult timp. De cum sosi, îi văzu pe copii jucându-se în grădină. - Ce căutați aici? Strigă el cu glas foarte
Poveşti de adormit nepoţi by Moraru Petronela () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91533_a_92363]
-
-ți dau să mănânci ca la un bebeluș! Te rog! Încă o îmbucătură, de dragul meu... Înghite odată! - Nu mai pot! Nu mai pot! Strigă furioasă Ingrid. Deodată aude un foșnet: Miauuuuuu, miauuuuu! - Sunt eu prietenul tău. Doresc să fii mai veselă, să nu mai plângi. Ingrid este încântată de pisoiul ei drăgălaș. - Dar tu de unde ai apărut? - De după gard. Am fost hai hui prin cartier. Știu că nu-ți prea place să mănânci, ceea ce o supără tare pe „Buna”. Când nu
Poveşti de adormit nepoţi by Moraru Petronela () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91533_a_92363]
-
Ajungând în Viflaim, Steaua iar a apărut, Lumina de la ea oprim, La ieslea cu Pruncul născut. Aur, smirnă și tămâie, Ei aduc în dar, îndat´ Și așteaptă să se suie Pân´ la pruncul împărat. Cântă cerul și pământul, Lumea-i veselă, căci știe, Să ducă în zări Cuvântul, Despre Magi, despre Mesie.
Ramuri, muguri si mugurasi de creatie olteniteana Antologie de poezie și proză oltenițeană by Nicolae Mavrodin si Silviu Cristache () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91640_a_93393]
-
mi-ați spus aceasta, am realizat că, chiar dacă vor exista zeci de oameni care mă cred ciudat, atâta timp cât vor exista doi sau trei oameni care să mă aprecieze mă voi simți special. Timpul a trecut, iar profesorul a devenit mai vesel, chiar mai energic. Cunoștințele sale uimeau pe fiecare om cu care vorbea. După trei ani, el a devenit director, iar după cinci ani a ajuns să conducă o adevărată afacere, o editură care se ocupa cu traduceri, multe din limba
ANTOLOGIE:poezie by Cecilia Mariciuc () [Corola-publishinghouse/Imaginative/246_a_681]
-
s-a strîns înaintea Domnului, Dumnezeului nostru, timp de șapte zile, și alte șapte zile, adică patrusprezece zile. 66. În ziua a opta, a dat drumul poporului. Și ei au binecuvîntat pe împărat, și s-au dus în corturile lor, veseli și cu inima mulțumită pentru tot binele pe care-l făcuse Domnul robului Său David, și poporului Său Israel. $9 1. Cînd a isprăvit Solomon de zidit Casa Domnului, casa împăratului, și tot ce a găsit cu cale să facă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85038_a_85825]
-
o altă vie în locul ei." Dar el a zis: "Nu pot să-ți dau via mea!" 7. Atunci Izabela, nevasta lui, i-a zis: Oare nu domnești tu acum peste Israel? Scoală-te, ia și mănîncă și fii cu inima veselă, căci eu îți voi da via lui Nabot din Izreel. 8. Și ea a scris niște scrisori în numele lui Ahab, le-a pecetluit cu pecetea lui Ahab și le-a trimis bătrînilor și dregătorilor care locuiau cu Nabot în cetatea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85038_a_85825]
-
ropotul ploii demențiale.. Mama Senciuc Încă de pe la sfârșitul lui cireșar, parcă ne dădeam întâlnire, în cimitirul evreiesc aflat la capătul străzii Broșteni, din vechiul târg al Fălticeniului. Apăream unul câte unul, la ușa Domnicăi Senciuc, o ucraineancă bătrână,cu fața veselă, mama a 6 copii, care administra cimitirul evreiesc și care locuia acolo în clădirea mare împrejmuită de un gard înalt, cenusiu, din piatră, pe care l-am sărit de multe ori și eu și alți tineri din micul orășel. Tare
Proz? by Elena Marin Alexe () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83384_a_84709]
-
dacă un om trăiește mulți ani, să se bucure, în toți anii aceștia, și să se gîndească ce multe vor fi zilele de întuneric. Tot ce va veni este deșertăciune. 9. Bucură-te, tinere, în tinerețea ta, fii cu inima veselă cît ești tînăr, umblă pe căile alese de inima ta și plăcute ochilor tăi; dar să știi că pentru toate acestea te va chema Dumnezeu la judecată. 10. Gonește orice necaz din inima ta, și depărtează răul din trupul tău
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85079_a_85866]
-
ce îi afectase genunchiul. Ușa camerii alăturate s-a deschis și în salonul băieților a intrat o fetiță cu ochi negri, strălucitori și ghiduși. Fluturându-și codițele cu o mișcare scurtă a capului și cu obrăjorul luminat de un surâs vesel, analiza cu atenție băieții țintuiți în paturi. După ce îi privi cu ochi iscoditori, cântărindu-i pe fiecare se opri în dreptul patului lui Nick. Îi făcu cu ochiul, apoi dispăru fără un cuvânt pe ușa pe care venise, lăsând în privirile
Pelerinul rătăcit/Volumul I: Povestiri by Nicu Dan Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91839_a_92881]
-
lucrurile nu duc nicăieri, că nu voi fi niciodată în stare să termin o carte în ritmul ăsta, că mă afund într-o mlaștină fără speranță. De abia reușeam să încheg ceva, că venea duminică seara, Clara se întorcea mai veselă ca niciodată, iar luni dimineață trebuia să fiu la serviciu și o luam de la capăt, în fiecare săptămână la fel. Și, în plus, vinovăția... Vinovăția constantă, ca o durere surdă de măsea cu care te obișnuiești, aproape o ignori în
Poveşti cu scriitoare şi copii by Adina Rosetti () [Corola-publishinghouse/Imaginative/801_a_1779]
-
prefigura infernul.“ IOANA CELIBIDACHE, O MĂTUȘĂ DE POVESTE La masa cu stele La ora opt seara, gătite de vizită, prietena mea și cu mine am urcat pe scara de marmură albă și am sunat la ușa Ioanei. Ne-a deschis veselă. Avea o jachetă pufoasă roz și o fustă albă. Am pășit deodată într-un salon larg, elegant, în tonuri galben-aurii. Mobile grațioase stil Louis XVI, un mic birou cu partituri deschise și foi scrise de mână, de parcă doar cu câteva
Ioana Celibidache : o mătuşă de poveste by Monica Pillat () [Corola-publishinghouse/Imaginative/585_a_974]
-
tuturor celor care l-au iubit, spunându-le: „Ați plâns destul, hai acum să râdem!“ — Într-un interviu radiofonic pe care ți l-a luat Ileana Corbea în 2001, mărturiseai că scrisul a fost o terapie... — Sergiu era un om vesel, cu un haz nebun, știa să po ves tească extraordinar. M-am gândit să pun pe hârtie felul lui de a fi mai puțin vizibil celorlalți. El nu era tot deauna cel de pe piedestal, nemaipomenit ca geniu, sever cu orchestra
Ioana Celibidache : o mătuşă de poveste by Monica Pillat () [Corola-publishinghouse/Imaginative/585_a_974]
-
două. Mai inventasem un joc cu schiuri. Mă dădeam în vârtej cu niște schiuri de lemn, făcute de Ghioacă, pe colinele parcului nostru, care avea vreo paisprezece hectare. — Erai în al nouălea cer! — Da, m-am născut cu o fire veselă, de aceea am gă sit fericirea și acolo unde poate nu era. — Te înțelegeai bine cu Suzanne? — Eram total diferite și înclinația mea spre poezie, plăcerea de a scrie versuri ajunseseră să-mi fie luate în râs de prietenele ei
Ioana Celibidache : o mătuşă de poveste by Monica Pillat () [Corola-publishinghouse/Imaginative/585_a_974]
-
de argint, îi mai am și azi în casă. — Hai să revenim la pisici, am spus atunci, cu gândul să îmbunez motanul care ne privea din ce în ce mai trist din ungherul unde se refugiase. Mă tem că urmează o poveste nu tocmai veselă, se încruntă Ioana. Aveam șase ani, Suzanne, unsprezece. Eu aveam o pisică adorabilă, de culoare gri, răspundea 40 IOANA CELIBIDACHE, O MĂTUȘĂ DE POVESTE la numele de Pufulon. Suzanne avea doi canari, Mimi și Pipsi, nevastă și bărbat, care se
Ioana Celibidache : o mătuşă de poveste by Monica Pillat () [Corola-publishinghouse/Imaginative/585_a_974]
-
loc dispoziție și în douăzeci de minute s-a montat pe scenă balconașul. Sergiu a fost surprins, pe urmă indignat de intervenția mea, dar mai bine e să fii prevăzător. Îi trecea repede supărarea? — Numaidecât. Era un om așa de vesel, că puteai să râzi cu el de dimineața până seara. Cu el nu m-am plictisit nici o secundă. Apoi mă electriza căldura cu care eram primiți pretutindeni. Nu știu dacă voioșia, exuberanța 108 IOANA CELIBIDACHE, O MĂTUȘĂ DE POVESTE veneau
Ioana Celibidache : o mătuşă de poveste by Monica Pillat () [Corola-publishinghouse/Imaginative/585_a_974]
-
român, României îi datorez talentul.“ — Dar tu cum simți? — Eu am luat cetățenia franceză când am cerut azil politic. A fost un gest de legitimă apărare în 1947. Dar bucuria de a trăi îmi vine din rădăcini, pentru că românii rămân veseli, chiar în nenorocire. Apoi, eu pictez cu 112 IOANA CELIBIDACHE, O MĂTUȘĂ DE POVESTE lumina cerurilor de la noi. Știi, chiar departe fiind, am ciulit tot timpul urechile să aud și să înțeleg ce se întâmpla în biata noastră țară. — Când
Ioana Celibidache : o mătuşă de poveste by Monica Pillat () [Corola-publishinghouse/Imaginative/585_a_974]