64,843 matches
-
organiza greve au fost nu doar promulgate, ci și aplicate În curțile judecătorești. Într-o confruntare cu miză simbolică din 1984-1985, care a pus față În față statul Înarmat și o comunitate condamnată de proletari industriali, Margaret Thatcher a zădărnicit efortul violent și pasionat al Uniunii Naționale a Minerilor, care Încerca să reziste deciziei guvernului de a Închide minele ineficiente și de a stopa subvențiile pentru industria cărbunelui. Minerii au fost prost organizați, cauza lor era fără speranță, iar greva s-
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
și Înlocuirea statului socialist cu societatea burgheză nu le-a scăpat intelectualilor din Praga sau Budapesta. Dar, așa cum explica Mihály Vajda, colegul lui Haraszti, supremația burgheziei era clar preferabilă „insuportabilei experiențe istorice a tiraniei cetățeanului” prin care trecea țara lor. Efortul de reconstituire a societății civile - o formulare nebuloasă, ce descria un obiectiv incert, dar unanim Îmbrățișat de opoziția intelectuală din Europa de Est Începând de la mijlocul anilor ’70 - demonstra că, după 1968, disidenții au Înțeles că reforma partidului-stat era imposibilă. Puțini se
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
mult mai ușoară. Fiu al unui prosper om de afaceri praghez a cărui familie fusese expropriată de guvernul comunist după 1948, Havel nu manifesta entuziasmul revoluționar tineresc al contemporanilor săi angajați și nici nu jucase un rol foarte activ În eforturile lor reformiste Înainte de 1968. Relațiile lui Havel cu autoritățile comuniste fuseseră dintotdeauna antagonice, În mare parte datorită originilor sale burgheze, dar niciodată de natură politică. De-a lungul anilor ’70 și ’80, fiind hărțuit, arestat și În cele din urmă
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
21,4 ore de muncă la Londra, dar 42,3 ore la Moscova, În ciuda subvențiilor ridicate 14. În plus, cumpărătorul sovietic sau est-european pierdea mai multe ore pentru a găsi și achiziționa mâncare și alte bunuri. Măsurată În timp și efort, dacă nu În ruble, coroane sau forinți, viața În comunism era scumpă și extenuantă. E greu de măsurat succesul comunismului În gradul de satisfacție al consumatorilor particulari când toată economia era orientată, cum spuneam, spre producția masivă de echipamente industriale
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
punea speranțele În Gorbaciov și pentru că opoziția internă din URSS era inexistentă. Numai partidul putea Îndrepta stricăciunile făcute și, din fericire, partidul Își alesese drept lider un om care avea atât energia, cât și experiența administrativă necesare unui astfel de efort. Pe lângă faptul că era neobișnuit de educat și cult pentru un birocrat sovietic de rang Înalt, Gorbaciov avea o calitate specific leninistă: era dispus să-și compromită idealurile pentru a-și atinge scopurile. Moștenirea dificilă a secretarului general al PCUS
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
stabilind relații bune cu Gonzáles, Kohl și Thatcher (aceasta Îl considera, cu o expresie devenită faimoasă, „om de Înțeles”)14. Într-adevăr, În multe privințe Gorbaciov se considera, mai presus de orice, un om de stat european, cu priorități europene. Efortul său de a stopa cursa Înarmărilor și acumularea de armament nuclear era strâns legat de o nouă abordare a rolului Uniunii Sovietice ca putere europeană. „Armele”, declara el În 1987, „ar trebui reduse la un nivel strict necesar nevoilor de
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
care se număra printre cei mai Înflăcărați suporteri ai lui Gorbaciov, a proclamat „sfârșitul” Războiului Rece. În Europa de Est această afirmație ar fi putut părea hazardată - dar și acolo Mihail Gorbaciov era extrem de popular. „Democrațiile populare” urmăreau cu sufletul la gură eforturile interne ale liderului sovietic, dar erau și mai interesate de declarațiile sale externe, printre care și o cuvântare ținută la 7 decembrie 1988 În plenul Adunării Generale a ONU. După ce a anunțat reducerea unilaterală a forțelor armate sovietice convenționale din
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
validat. Primul gând al lui Jaruzelski a fost să obțină un compromis care să salveze aparențele invitând Solidaritatea să i se alăture Într-un guvern de coaliție, Însă propunerea i-a fost refuzată. După alte câteva săptămâni de negocieri și eforturi inutile ale comuniștilor de a numi un premier, conducerea partidului a acceptat inevitabilul: pe 12 septembrie 1989, Tadeusz Mazowiecki a fost confirmat În post - era primul prim-ministru necomunist al Poloniei postbelice (deși comuniștii păstrau controlul câtorva ministere-cheie). În același
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
lăsați să-și vadă de treabă. Regimul reprima strict și brutal orice diferență de opinie. Participanții la demonstrațiile organizate la Praga și În alte orașe În august 1988 pentru comemorarea a douăzeci de ani de la invazie au fost arestați, iar eforturile neoficiale de a organiza un seminar „Est-Vest” În Praga au fost zădărnicite. În ianuarie 1989, la a 20-a comemorare a sinuciderii lui Jan Palach În Piața Wenceslas, Havel și alți treisprezece activiști ai Cartei 77 au fost arestați și
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
limiteze „Europa” la cele șase țări fondatoare, pentru a potoli neliniștea francezilor privind o restaurare deplină a suveranității Germaniei. Kohl chiar a făcut În lunile următoare o serie de concesii minore menite să recompenseze Parisul pentru toleranța sa6. Unificarea merita efortul de a-i calma pe agitații vecini ai Germaniei. și, oricum, Kohl - născut În Ludwigshafen și, la fel ca renanul Adenauer, deschis spre Occident - nu avea nimic Împotriva unei Germanii legate tot mai strâns de Comunitatea Europeană. Cel mai important
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
fost abandonat in iunie, În schimbul promisiunii Lituaniei de a „suspenda” implementarea totală a declarației de independență. După șase luni febrile În care mai toate republicile sovietice importante și-au afirmat „suveranitatea”, dacă nu independența deplină, poziția lui Gorbaciov devenise intenabilă. Eforturile de a reprima inițiativele baltice i-au afectat imaginea de „reformator”, În timp ce incapacitatea de a pune capăt discuțiilor despre autonomie, suveranitate și independență a stârnit nemulțumiri printre colegi și - semn rău - În rândurile armatei și securității. Pe 20 decembrie 1990
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
statut egal În cadrul unui stat federal, ei au fost puși În fața unui fait accompli. Negocierile au fost suspendate, iar Klaus le-a spus interlocutorilor slovaci: „Cum se pare că nu putem ajunge la un acord, mai bine renunțăm la aceste eforturi inutile și pornim fiecare pe calea lui”. Slovacii, care aparent primeau ce Își doriseră, au căzut În capcana consimțământului, deși mulți dintre ei știau că nu e lucrul cel mai Înțelept. Pe 17 iulie 1992, Consiliul Național Slovac a votat
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
-i semene măcar vag. Excepția este Rusia, unde soseau de la Washington sume considerabile sub formă de ajutoare și Împrumuturi destinate consolidării regimului Elțîn, doar pentru a se scurge În buzunarele prietenilor și susținătorilor președintelui. Investițiile străine aminteau așadar nu de efortul postbelic susținut prin care s-a reconstruit Europa Occidentală, ci de implicarea intermitentă a sectorului privat după acordurile de la Versailles: investițiile se făceau când totul mergea bine și erau retrase când vremurile deveneau tulburi 15. Așadar, ca și În trecut
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
se pună la adăpost de costurile politice ale situației instituind măsuri de protecție - În cazul de față, legi care limitau dreptul de proprietate al străinilor asupra terenurilor și companiilor. Etichetate oarecum pe nedrept drept „naționaliste” de criticii din străinătate, aceste eforturi cu caracter autarhic nu au avut, după cum era de așteptat, rezultatele scontate: descurajând investițiile străine și perturbând piața internă, ele au făcut procesul de privatizare chiar mai vulnerabil la corupție 16. Pentru fiecare oligarh rus cu proprietăți la Londra și
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
comportament, Michnik și alți disidenți au fost de părere că era mai bine să se tragă pur și simplu o linie finală după era comunistă și să se meargă mai departe. Din consecvență, Michnik s-a opus În anul 2001 eforturilor de a-l inculpa pe fostul președinte comunist Jaruzelski (În vârstă de 78 de ani la acea dată) pentru că ordonase În 1970 să se tragă În muncitorii greviști. În 1989, legea marțială și urmările ei erau Încă proaspete În memorie
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
greu de justificat - mai ales că În Ungaria de după Kádár principalul subiect de controversă era, desigur, anul 1956, dată care pentru majoritatea populației ținea deja de istorie. În România, unde existau Într-adevăr motive numeroase și recente pentru condamnarea comunismului, efortul de a crea o versiune locală a Comisiei Gauck s-a lovit ani de-a rândul de opoziția fermă a elitei politice postcomuniste, ale cărei personalități (În frunte cu Însuși președintele Iliescu) ar fi fost cu certitudine incriminate de o
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
membru, mai ales dacă este un contribuabil important) ridică obiecții serioase, politica se Împotmolește: armonizarea impozitelor și reducerea subvențiilor pentru agricultură sunt pe ordinea de zi de zeci de ani. Iar uneori se Înregistrează chiar regrese. După două decenii de eforturi din partea Bruxelles-ului pentru a elimina subsidiile de stat care favorizează „campionii naționali” și a asigura astfel un teren echitabil pentru competiția economică intraeuropeană, comisarul UE pentru piața internă (olandezul Frits Bolkestein) a constatat cu surprindere În iulie 2004 că
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
independență totală și fidelă politicilor antiinflaționiste din anii ’70. Dificultățile introducerii monedei euro ilustrau un neajuns structural al proiectului european: sistemul său de guvernare extraordinar de greoi. Defectul stătea În concepția originală. Jean Monnet și urmașii lui au refuzat orice efort de a imagina (și cu atât mai puțin de a implementa) un sistem federal sau democratic. Ei au promovat un proiect de modernizare a Europei de sus În jos: o strategie vizând productivitatea, creșterea economică și eficiența concepută În stil
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
predat - limba rusă. Asociată cu ocupația sovietică, rusa Își pierdea tot farmecul, chiar și În țări ca Polonia sau Cehoslovacia, unde contiguitatea lingvistică o făcea accesibilă. Deși cetățenii din statele-satelit erau obligați să studieze rusa, cei mai mulți n-au făcut nici un efort să stăpânească limba și nu o vorbeau decât dacă erau siliți 9. În câțiva ani de la căderea comunismului s-a putut constata că, paradoxal, ocupația germană și cea sovietică au eradicat familiaritatea cu limbile respective. În teritoriile strivite atâta timp
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
de la Ludovic al XIV-lea nu și-a marcat domnia prin atâtea construcții și ceremonii. Cei 14 ani ai mandatului său prezidențial au Însemnat nu doar o acumulare constantă de muzee, memoriale, inaugurări solemne, Înhumări și reînhumări, ci și un efort herculean de a-i asigura lui Mitterrand un loc În patrimoniul național: de la Înfiorătoarea Grande Arche din cartierul La Défense, În partea de vest a Parisului, până la grațioasa piramidă de la Louvre, de la Opéra Bastille, cu modernismul ei agresiv, la noua
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
Islamului - pentru mulți tineri, el a devenit o sursă a identității comune și a mândriei colective În țările În care cetățenii de origine arabă, turcă sau africană erau Încă priviți și tratați ca „străini”. Dacă părinții și bunicii lor făcuseră eforturi uriașe pentru a se integra și a se asimila, tinerii din Antwerpen, Marsilia sau Leicester se identificau acum, zgomotos, atât cu țara În care se născuseră - Belgia, Franța sau Marea Britanie -, cât și cu religia și regiunea de origine ale familiei
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
Evenimente cu tradiție precum Festivalul anual de la Salzburg sau reprezentațiile periodice ale Inelului Nibelungilor la Bayreuth atrăgeau În continuare un public mai În vârstă, deprins nu doar cu materialul prezentat, ci și cu ritualurile sociale aferente. În cultură predomina Însă efortul energic de a populariza materiale tradiționale pentru spectatorii mai tineri, care nu erau neapărat familiarizați cu clasicii (și cu limba originală), sau de a comanda lucrări artistice inedite și accesibile pentru o nouă generație. Pentru cei care le gustau, producțiile
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
fiecare regiune avea propriile canale de televiziune, folosind limbi diferite, relatând evenimente diferite și operând În stiluri complet opuse. BBC, cum observau amar criticii, abandonase estetica și idealurile sale mai vechi de arbitru moral și pedagog benevol al națiunii, În efortul de a rivaliza cu posturile comerciale. Dar, deși devenise un post de popularizare (sau poate tocmai din acest motiv), era mai britanic decât oricând. Cine se Îndoiește nu are decât să compare un reportaj, o dezbatere sau un spectacol de la
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
Spania nu mai suscitau interesul tinerilor, deși În anii ’90 ele au fost readuse pe tapet ca un soi de „industrie patrimonială” profitabilă. Până și cricketul, sport de vară simbolic al englezilor, alunecase, ca divertisment, pe o poziție obscură, În ciuda efortului de a-l face mai animat - și de a pune capăt jocurilor de cinci zile, relaxante, dar dezastruoase din punct de vedere comercial. Ceea ce unea cu adevărat Europa era fotbalul. Nu fusese Întotdeauna așa. În toate țările europene se juca
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
scurtătură spre prosperitatea suburbană și multe alte minunății. În plus, oricât de faimoși și talentați ar fi fost, fotbaliștii făceau parte dintr-o echipă. Ei nu puteau fi metamorfozați peste noapte, precum ciclistul francez Raymond Poulidor, etern perdant, În simbolul eforturilor zadarnice ale unei Întregi națiuni. Iar fotbalul era prea simplu pentru a căpăta dimensiunile metaforice și cvasimetafizice pe care le capătă uneori baseballul În Statele Unite. Spre deosebire de sporturile de echipă profesioniste practicate În America de Nord, jocul de fotbal este accesibil oricărui bărbat
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]