69,376 matches
-
rezolvarea anticipată a direcțiilor formative conturate de către evoluția însăși a societății, odată cu dinamica în timp a diferitelor sale aspecte. Anterior am acordat atenție studiului explicit al fundamentării epistemologice actuale a științei educației, am putut desprinde valoarea paradigmelor privind educația și constituirea identității științei ei, a matricei disciplinare (Joița, 2009, pp. 295-330). Atunci s-a dovedit a fi necesară găsirea, precizarea și a altei categorii de paradigme complementare, aparținând practicii. Aceasta, pentru că este de făcut distincția între cercetarea despre educație (ca probleme
by ELENA JOIŢA [Corola-publishinghouse/Science/1005_a_2513]
-
explorări • Prin echilibrare, combinare a sistemelor mnezice: memorie senzorio-perceptivă, memorie de scurtă durată (de lucru), memorie semantică (conceptuală), memorie procedurală, memorie de lungă durată. • Prin organizare și procesare mentală a celor stocate: atribuiri de note esențiale, formulare de propoziții variate, constituire de rețele cognitive și semantice între acestea, alcătuire de scheme mentale, rețele interactive, scenarii cognitive. • Prin regrupare, resistematizare, reinterpretare, modelare și remodelare reorganizare, restructurare, reconstruire, reproiectare, recodificare. •Cuvinte-cheie, tabele criteriale de structurare (comparare descriere, enumerare, explicare, ordonate), experiențe de învățare
by ELENA JOIŢA [Corola-publishinghouse/Science/1005_a_2513]
-
critice), realizarea demersului (analiza situației-problemă, deducție și concepere de modele ipotetice, compararea lor, testarea empirică de pertinență și eficacitate a lor), analiza rezultatelor (propuneri de soluții, selectarea și validarea în situații, formularea altor ipoteze). • Etape implicate: construirea problemei, precizarea instrumentelor, constituirea datelor, analiza datelor și tratarea lor prin diferite tehnici, precizarea de caracteristici și indicatori, interpretarea și comentarea. Criterii Cercetarea-acțiune-formare expertă Acțiunea formare-cercetare a practicianului Rolul practicianului • Armonizează logica acțiunilor de cercetare proprie cu a cercetătorului, ca scop. • Analizează dificultățile de
by ELENA JOIŢA [Corola-publishinghouse/Science/1005_a_2513]
-
diversităților culturilor; receptivitate la ideile și sugestiile altora; capacitatea de a dobândi contacte satisfăcătoare și de a dialoga; toleranță, acceptarea unor comportamente diferite; descurajarea agresivității și violenței; formarea spiritului critic și autocritic; protejarea florei și faunei. Profesorul Ștefan Bârsănescu propune constituirea unei „pedagogii a păcii” care trebuie să urmărească: educarea copiilor astfel încât aceștia să se debaraseze de impulsuri agresive și de comportamente ostile și să devină sensibili la ordine, liniște, echilibru, dreptate; formarea tinerilor în spiritul ideilor de înțelegere mutuală, cooperare
Arta de a fi părinte by Geraldina Juncă, Ciprian Juncă () [Corola-publishinghouse/Science/290_a_1392]
-
de creativitate și formarea capacității de utilizare și transfer a acestora în cât mai multe domenii; e. identificarea blocajelor subiective ale creativității la nivel individual și reducerea lor; f. formarea și exersarea membrilor ca lideri de grup creativ. Procedura de constituire a grupului creativ de formare are următorii pași: 1. Anunțarea intenției de a organiza un grup creativ și invitarea celor interesați de a se înscrie; 2. Investigarea psihologică complexă a celor care s-au înscris; 3. Constituirea grupului și prezentarea
COMPORTAMENTE CREATIVE ÎN ȘCOALĂ by Adriana Apostol, Iuliana Olaru () [Corola-publishinghouse/Science/720_a_1436]
-
creativ. Procedura de constituire a grupului creativ de formare are următorii pași: 1. Anunțarea intenției de a organiza un grup creativ și invitarea celor interesați de a se înscrie; 2. Investigarea psihologică complexă a celor care s-au înscris; 3. Constituirea grupului și prezentarea normelor și programului de lucru. * Modul de aranjare a participanților. Membrii grupului creativ iau loc la o masă rotundă cu diametrul de cea. 1,5 m, fiecare putând să privească pe fiecare și să fie privit. Locul
COMPORTAMENTE CREATIVE ÎN ȘCOALĂ by Adriana Apostol, Iuliana Olaru () [Corola-publishinghouse/Science/720_a_1436]
-
c) variabila îmbogățire si structurare a fondului informațional interdisciplinar; d) variabila stimularea vectorilor creativi (motivație, afectivitate, vârstă); Grupul creativ de formare se poate utiliza și pentru dezvoltarea unor competențe sociale ca: empatie, comunicare, asertivitate, relaționare, rezolvare de conflicte sau pentru constituirea unor echipe de lucru etc. Pentru începerea activității și antrenamentului într un grup creativ de formare sunt necesare câteva precondiții: a) existența unor persoane (de orice vârstă sau pregătire profesională) doritoare (motivați intrinsec sau extrinsec) să-și dezinhibe, dezvolte și
COMPORTAMENTE CREATIVE ÎN ȘCOALĂ by Adriana Apostol, Iuliana Olaru () [Corola-publishinghouse/Science/720_a_1436]
-
fim la fel de preocupați de modul în care este abordat studiul politicii internaționale, pe cât suntem de evenimente, probleme și actori din sistemul global. Este necesar să examinăm presupozițiile din planul doi, pentru că toate formele de analiză socială pun întrebări importante despre constituirea morală și culturală a observatorului. Este important să reflectăm asupra intereselor cognitive și presupozițiilor normative care stau la baza cercetării. Ideea este să devenim extrem de conștienți de presupozițiile, prejudecățile și înclinațiile ascunse despre ceea ce este și ce poate fi lumea
by Scott Burchill, Richard Devetak, Jacqui True [Corola-publishinghouse/Science/1081_a_2589]
-
temă la modă de la sfârșitul Războiului Rece. Logica structurală (Layne 1993; Mastanduno 1997) sugerează că unipolaritatea este instabilă. Tendința de echilibrare va facilita ridicarea unor noi mari puteri, la fel cum ascensiunea unui hegemon (ex: Franța sub Napoleon) duce la constituirea unei mari coaliții care unește celelalte mari puteri. (Wohlforth 1999 respinge, totuși, această argumentație. În mod mai general, vezi Kapstein și Mastanduno 1999.) Dar oricât de puțin durabilă ar fi unipolaritatea, atât timp cât hegemonia persistă (cât și rezistența la ea), relațiile
by Scott Burchill, Richard Devetak, Jacqui True [Corola-publishinghouse/Science/1081_a_2589]
-
sociale ca având o existență intersubiectivă. "Structurile sunt construite social" mai precis, spune Cox (1992a: 138), "acestea devin o parte a lumii obiective în virtutea existenței lor în intersubiectivitatea grupurilor relevante de oameni". Acceptarea unui rol activ al minților umane în constituirea lumii sociale nu duce neapărat la negarea realității materiale, ci îi oferă pur și simplu un statut ontologic diferit. Deși structurile, ca produse intersubiective, nu au o existență fizică cum au mesele sau scaunele, ele au totuși efecte reale, concrete
by Scott Burchill, Richard Devetak, Jacqui True [Corola-publishinghouse/Science/1081_a_2589]
-
1987: 228). Istoria se constituie dintr-o serie de dominații și impueri în cunoaștere și putere, iar sarcina genealogului este de a studia istoria astfel încât să scoată la iveală diversele traiectorii care au fost favorizate sau obturate în procesul de constituire a subiecților, a obiectelor, a câmpurilor de acțiune și a domeniilor cunoașterii. Mai mult, din perspectiva genealogică nu există o singură, mare, istorie, ci multe istorii amestecate, ce variază în ritm, tempo și efecte pentru relația putere-cunoaștere. Genealogia afirmă pluralitatea
by Scott Burchill, Richard Devetak, Jacqui True [Corola-publishinghouse/Science/1081_a_2589]
-
Perspectivele nu trebuie considerate doar niște dispozitive optice prin care se percepe "lumea reală", precum telescopul sau microscopul, ci și materialul în sine din care este croită acea "lume reală". Pentru postmodernism, urmând raționamentul lui Nietzsche, perspectivele sunt integrate în constituirea "lumii reale", nu numai pentru că ele sunt singura noastră cale de acces către ea, dar și pentru că sunt elemente de bază ale ei. Conținutul "lumii reale" este țesut din perspective și interpretări, dintre care niciuna nu poate avea pretenția de
by Scott Burchill, Richard Devetak, Jacqui True [Corola-publishinghouse/Science/1081_a_2589]
-
contribuie la construcția "lumii reale". De fapt, trebuie spus că nu există niciun obiect sau eveniment în afara sau anterior perspectivei sau narațiunii. Campbell explică, după Hayden White, că narațiunea este centrală, nu doar pentru înțelegerea unui eveniment, ci și în constituirea acelui eveniment. Aceasta este semnificația termenului lui Campbell (1998a: 34) de "narativizare a realității". Potrivit acestei concepții, evenimentele obțin statutul de "reale" nu pentru că s-au întâmplat, ci pentru că sunt amintite și ocupă un loc într-o narațiune (1998a:36
by Scott Burchill, Richard Devetak, Jacqui True [Corola-publishinghouse/Science/1081_a_2589]
-
răspunsul militar al Statelor Unite de astăzi. "11 Septembrie" este astfel perceput ca având aceeași semnificație ca și "7 decembrie". Pentru postmodernism, reprezentarea oricărui eveniment politic va permite întotdeauna existența unor interpretări concurente. Genealogia este un memento pentru agonismul esențial în constituirea istorică a identităților, unităților, disciplinelor, subiecților și obiectelor. Din această perspectivă, "toată istoria, incluzând producerea ordinii, [este înțeleasă] în termenii unei ciocniri nesfărșite a puterii politice a mai multor voințe" (Ashley 1987: 409). Metaforele legate de război și luptă sunt
by Scott Burchill, Richard Devetak, Jacqui True [Corola-publishinghouse/Science/1081_a_2589]
-
și lumea este un text sau, mai bine zis, lumea "reală" este constituită ca un text și "nu ne puteam referi la acest "real" decât printr-o experiență interpretativă" (Derrida 1988: 148). Postmodernismul privește interpretarea ca necesară și fundamentală pentru constituirea lumii sociale, și, din acest motiv, Derrida (1978: 278) îl citează pe Montaigne: "Trebuie să interpretăm interpretările mai mult decât să interpretăm lucrurile". "Interferențele textuale" se referă la relația suplimentară și reciproc constitutivă dintre diferitele interpretări în reprezentarea și constituirea
by Scott Burchill, Richard Devetak, Jacqui True [Corola-publishinghouse/Science/1081_a_2589]
-
constituirea lumii sociale, și, din acest motiv, Derrida (1978: 278) îl citează pe Montaigne: "Trebuie să interpretăm interpretările mai mult decât să interpretăm lucrurile". "Interferențele textuale" se referă la relația suplimentară și reciproc constitutivă dintre diferitele interpretări în reprezentarea și constituirea lumii. Pentru a descifra interferențele textuale, postmodernismul folosește strategiile de deconstrucție și dublă citire. Deconstrucția Deconstrucția este un mod general de a destabiliza radical ceea ce se consideră a fi concepte și opoziții conceptuale stabile. Scopul acestui procedeu este să demonstreze
by Scott Burchill, Richard Devetak, Jacqui True [Corola-publishinghouse/Science/1081_a_2589]
-
sau "dat", în structura opoziției. Ca mod general de destabilizare, deconstrucția se ocupă în mod particular cu localizarea acelor elemente de instabilitate care amenință orice întreg. Totuși, trebuie să justifice stabilizările (sau efectele de stabilitate). Preocuparea pentru desfacere sau de-constituire (sau cel puțin posiblitatea permanentă ca ele să se manifeste) este ceea ce diferențiază deconstrucția de alte moduri mai familiare de interpretare. Ca să rezumăm, deconstrucția se ocupă atât cu constituirea, cât și cu de-constituirea oricărui întreg, fie el un text
by Scott Burchill, Richard Devetak, Jacqui True [Corola-publishinghouse/Science/1081_a_2589]
-
justifice stabilizările (sau efectele de stabilitate). Preocuparea pentru desfacere sau de-constituire (sau cel puțin posiblitatea permanentă ca ele să se manifeste) este ceea ce diferențiază deconstrucția de alte moduri mai familiare de interpretare. Ca să rezumăm, deconstrucția se ocupă atât cu constituirea, cât și cu de-constituirea oricărui întreg, fie el un text, teorie, discurs, structură, edificiu, ansamblu sau instituție. Dubla citire Derrida caută să expună relația dintre efectele de stabilitate și destabilizări prin folosirea unei analize bazate pe o citire dublă
by Scott Burchill, Richard Devetak, Jacqui True [Corola-publishinghouse/Science/1081_a_2589]
-
stabilitate). Preocuparea pentru desfacere sau de-constituire (sau cel puțin posiblitatea permanentă ca ele să se manifeste) este ceea ce diferențiază deconstrucția de alte moduri mai familiare de interpretare. Ca să rezumăm, deconstrucția se ocupă atât cu constituirea, cât și cu de-constituirea oricărui întreg, fie el un text, teorie, discurs, structură, edificiu, ansamblu sau instituție. Dubla citire Derrida caută să expună relația dintre efectele de stabilitate și destabilizări prin folosirea unei analize bazate pe o citire dublă. După cum spune Derrida (1981: 6
by Scott Burchill, Richard Devetak, Jacqui True [Corola-publishinghouse/Science/1081_a_2589]
-
preia necritic din abordările tradiționale, postmodernismul le revizuiește folosindu-se de genealogie și deconstrucție. Postmodernismul caută să abordeze o problemă esențială privind interpretările și explicațiile statelor suverane, pe care abordările centrate pe stat au pus-o în umbră și anume, constituirea și reconstituirea sa istorică ca modalitate primară de subiectivitate în politica mondială. Astfel, ne întoarcem la genul de întrebare formulat de genealogia lui Foucault: cum, prin ce practici și reprezentări politice este instituit statul suveran ca modul normal de subiectivitate
by Scott Burchill, Richard Devetak, Jacqui True [Corola-publishinghouse/Science/1081_a_2589]
-
3) o deconstrucție a identității așa cum este ea definită în discursurile de securitate și politică externă și (4) o interpretare revizuită a artei guvernării. Rezultatul final este regândirea structurii ontologice a statului suveran astfel încât să răspundă corespunzător la problema (re)constituirii statului suveran ca modul normal de subiectivitate în relațiile internaționale. Violența Gândirea politică modernă a încercat să depășească formele nelegitime de guvernare (cum ar fi tirania sau despotismul), unde puterea nu este constrânsă sau controlată, ci arbitrară și violentă, prin
by Scott Burchill, Richard Devetak, Jacqui True [Corola-publishinghouse/Science/1081_a_2589]
-
se constitui ca state", și, în cadrul acestui proces, "impun diferențe între ceea ce este intern și ceea ce este extern" (1994: 38). Violența strategică este constitutivă pentru state; ea nu se limitează să "patruleze la frontierele" statului, ci "ajută de asemenea la constituirea lor" (1994: 3). Ceea ce demonstrează postmoderniștii privind violența în politica modernă trebuie diferențiat în mod clar de abordările tradiționale. În general, relatările tradiționale consideră confruntările violente drept evenimente normale în relațiile internaționale. Starea de anarhie este considerată ca un factor
by Scott Burchill, Richard Devetak, Jacqui True [Corola-publishinghouse/Science/1081_a_2589]
-
atunci când situația cuiva poate fi foarte, dacă nu fatal, politizată". Pornind de la ideile lui Agamben, aceste lucrări postmoderniste caută să arate modul cum statele suverane, chiar și cele liberale și democratice, se constituie prin excludere și violență. Frontierele Analiza (re)constituirii statului, în felul în care o face postmodernismul, însemnă în parte a cerceta felul în care este împărțit spațiul politic global. Lumea nu este divizată în mod natural în spații politice diferențiate, și nici nu există o singură autoritate care
by Scott Burchill, Richard Devetak, Jacqui True [Corola-publishinghouse/Science/1081_a_2589]
-
modern. Implicația este că toate formele de comunitate politică, în condițiile în care necesită frontiere, vor fi predispuse la un anumit grad de violență (Campbell 1998a: 13). Postmodernismul se concentrează pe discursurile și practicile ce înlocuiesc diferența cu amenințarea în constituirea identității politice. Simon Dalby (1993), de exemplu, explică modul cum războaiele reci rezultă din aplicarea unui raționament geopolitic ce definește securitatea în termenii unei excluderi spațiale și prin specificarea unei entități amenințătoare. "Discursul geopolitic construiește lumi în termeni de Sine
by Scott Burchill, Richard Devetak, Jacqui True [Corola-publishinghouse/Science/1081_a_2589]
-
cealaltă parte, de practici exclusiviste ce încearcă să securizeze identitatea internă prin procese de diferențiere spațială și prin numeroase metode diplomatice, militare și de apărare. Există o relație suplimentară între îngrădirea "celorlalți" interni și a celor externi, ce contribuie la constituirea identității politice prin excluderea "din spațiul "intern" rezultat ... a tot ceea ce ajunge să fie considerat străin și periculos" (Campbell 1992: Capitolele 5, 6, 1998a: 13). Dacă este clar că identitatea este definită prin diferență, și că sinele cere un celălalt
by Scott Burchill, Richard Devetak, Jacqui True [Corola-publishinghouse/Science/1081_a_2589]