7,057 matches
-
mai mare tandrețe sunt de fapt un lanț, iar dacă ești Richelieu - ba chiar Don Juan -, atunci când le sfărâmi, din tot lanțul acestor brațe atât de blânde, nu desfaci niciodată decât un inel. Iată sclavia căreia Brummell i s-a sustras. Victoriile sale au avut Întotdeauna insolența nepăsării. Nu s-a lăsat niciodată cuprins de vârtejul celor pe care Îi tulbura. Într-o țară ca Anglia, unde orgoliul și lașitatea reunite nasc o ipocrizie a pudorii, a fost de-a dreptul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1926_a_3251]
-
militare, care Înseamnă și o uniformă. Din acest punct de vedere, el a fost un ofițer reprobabil. Dl Jesse, acest cronicar admirabil, cu o memorie foarte bună, povestește multe anecdote despre indisciplina eroului său. El rupe rândurile În timpul manevrelor, se sustrage ordinelor colonelului. Dar colonelul e subjugat farmecului acestuia; nu Îl va pedepsi niciodată. În trei ani, Brummell ajunge căpitan. Când, pe nepusă masă, regimentul e trimis În garnizoana de la Manchester, din acest simplu motiv, cel mai tânăr căpitan al celui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1926_a_3251]
-
să fugă de rău. Nici o tavernă nu mai cuteză să-și deschidă ușa, nici măcar pe ascuns. Prostituatele părăsiră orașul în număr mare spre a se duce în tabăra asediatorilor, unde soldații le primiră cum nu se poate mai bine. Librarii sustraseră privirilor lucrările care puneau la îndoială dogmele și tradițiile, culegerile de poeme în care erau slăvite vinul și plăcerile, la fel și tratatele de astrologie și de geomanție. Într-o bună zi, niște cărți chiar fură confiscate și arse mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2041_a_3366]
-
că ascund niscaiva averi și că ar putea fi jecmăniți. Săptămâna trecută, o cântăreață a fost arestată pe baza unui simplu denunț. Sultanul în persoană a supus-o la chinuri, în vreme ce gărzile îi strângeau picioarele în fiare. I s-au sustras în felul ăsta o sută cincizeci de monezi de aur. Se corectă: Rețineți că înțeleg foarte bine pentru ce suveranul nostru, Dumnezeu să-l apere! este constrâns să acționeze astfel. Îi lipsesc veniturile de pe urma porturilor. Djeddah n-a mai primit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2041_a_3366]
-
mine. Știam că sunt supravegheat și cred că Încercam să le sugerez astfel cerberilor că, Împotriva așteptărilor lor, rămăsesem calm și stăpân pe mine. Nu știam exact la ce-mi folosea stratagema asta orgolioasă și sfidătoare, dar nici să mă sustrag voluptății sale gratuite nu mă lăsa inima. Așa cum voi proceda În continuare cu tot ce nu ține de miezul tare al poveștii propriu-zise, o să trec peste detaliile premergătoare primei confruntări cu trimisul celor care făcuseră din mine un ostatic cutreierat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
La capitolul delicatețe se mai putea lucra, dar... treacă de la mine de data asta. Despre ultimele zile ale lui Alexandru În varianta reală și despre cauza morții lui, găsești detalii pe un CD pe care sper să reușesc să-l sustrag fără riscuri deosebite din fondul documentar principal al Centrului. E puțin Împotriva regulilor, dar ce nu fac eu pentru un compatriot ilustru? Poți să sari peste pasajele care Îți sunt cunoscute, treci direct la capitolul Misiunea: acolo se află ce
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
nepotul lui Aristotel. Peste mai puțin de două săptămâni, cel mai mare cuceritor al tuturor timpurilor se stingea atins de o boală enigmatică și fără leac. Ucenicul imprudent a făcut ulterior, fără mari dificultăți, ce mai era de făcut: a sustras manuscrisul Codului, care a fost distrus. Bătrânului filozof i s-a pus În vedere, sub amenințarea morții, să păstreze secretul și să nu vorbească niciodată cu nimeni și nicăieri despre opera la care trudise. Să uite, pur și simplu, de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
multe persoane și că aproape toți interlocutorii Îi păruseră abătuți și dezorientați. În Centru domnea o atmosferă apăsătoare, pretutindeni se instalase o așteptare grea de presimțiri nefaste. Circulau zvonuri contradictorii și foarte puțini erau cei care izbuteau să li se sustragă. Un coleg fizician,Toshiro Fujimori, Îi mărturisise că era tot mai des muncit de gândul că greșise alegând să-și abandoneze cariera academică În favoarea ralierii la o cauză asupra căreia se trezea punându-și din ce În ce mai multe Întrebări. Nu mergea până la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
cuvintele doctorului Wagner și vei avea explicația rateului glorios cu care s-au soldat primele mele tentative de efracție. Probabil că mai contribuia la eșec și conștiința faptului că, oricât de fezabilă era cauza ce Îl justifica, gestul de a sustrage un obiect care nu Îmi aparținea rămânea totuși unul reprobabil. Pentru că trebuie să spun că, Între timp, intențiile mele legate de Statut se radicalizaseră sensibil: nu mai vroiam doar să-l văd și să-l răsfoiesc, intenționam să-l iau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
de la persoane prezumate ca vinovate, putea fi o metodă, dar, În chip limpede, nu era o soluție. Chestiunea trebuia abordată altfel. Mai simplu, mai la obiect. În cazul de față, obiectul era pistolul. De la el trebuia plecat. Cel care Îl sustrăsese o făcuse indubitabil pentru a-l folosi. El, nu altcineva. Nu fură nimeni o armă ca s-o dea altcuiva care, la rândul lui, o va folosi ca să-și suprime inamicul. Și viceversa: cel care recurge la utilizarea unei arme
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
contează - se consumaseră doar În prezența gazdei care eram. Vreau să spun că, pe toată durata șederii, Îi avusesem pe toți sub ochi fără Întrerupere, deci fără posibilitatea oferită vreunuia de a cotrobăi prin Încăpere și de a descoperi și sustrage pistolul. Așadar, Îi tăiem de pe listă. Eveline și Roger Howard Întârziaseră Însă mai multă vreme prin zonă și cu ei mă comportasem mai degajat, mai familiar. Cât timp stătuserăm de vorbă (nu și de faptă, din păcate - la Eva mă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
din păcate - la Eva mă refer acum...) ori jucaserăm șah, era foarte probabil... ba nu, era absolut sigur că, În mai multe rânduri, eu dispărusem din Încăpere, lăsându-i singuri destul de multe minute. De ce? Ei, de ce?! Nimeni nu se poate sustrage nevoilor foziologice elementare, nu? Și până execuți operațiunea, până te speli și te ștergi pe mâini, până Îți mai aranjezi oleacă freza În oglindă (iar eu sunt puțin maniac În privința asta), se scursesera suficiente minute pentru ca oricare dintre ei să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
ca o salcie babiloniană și În ziua aceea am rămas neconsolat, În ciuda ciocolatei fierbinți pe care i-o pregătise special pentru mine bătrâna doică a familiei Peterson, și a pâinii speciale cu unt, pe a cărei suprafață netedă, mătușa Nata, sustrăgându-mi dibace atenția, desenase o margaretă, apoi o pisică și În cele din urmă micuța sirenă despre care tocmai citisem și pe care o plânsesem Împreună cu Miss Norcott, și eu am Început din nou să plâng. A mai fost micuța
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2082_a_3407]
-
se afla o persoană din familie, n-a fost atât de placid și instructiv pe cât merita interesul său pe deplin justificat de cetățean și președinte și că, fără seninătatea necesară a se lansa în improvizații abia însăilate, încerca să se sustragă acum acestei situații dificile, invitându-și subordonații să se exprime, ceea ce, cum de asemenea știm, este un alt mod, mai modern, de a fi șef. Ce au spus membrii prezidiului și delegații partidelor, cu excepția celui de la p.d.s., care, lipsit de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1963_a_3288]
-
unde umbla și unde se putea afla în caz de imperioasă necesitate. Dacă comisarul se hotărâse să se piardă în acest oraș, dacă s-ar ascunde în vreun canal tenebros așa cum o fac, de regulă, fugarii și cei care se sustrag justiției, ar fi într-adevăr culmea să reușească să dea peste el, în special dacă ar fi ajuns să stabilească o rețea de complicități printre mediile subversive, operațiune care, pe de altă parte, prin complexitatea ei, nu se montează într-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1963_a_3288]
-
în circulație îndrumări pentru cei care vor să izbîndească în viață. Că în spatele cîntăreților se ascund consilieri pentru carieră. Etno TV m-a făcut să pricep că, într-o lume relativă pînă la dezagregare, folclorul nu are cum să se sustragă tentațiilor clipei. Esența lui s-a alterat profund, iar ceea ce trece astăzi drept muzică populară e un hibrid caraghios, pe ritmuri străine. Eu, care nu m-am uitat niciodată (spre rușinea mea, recunosc) la Etno TV, am aflat de aceste
Scutecele naţiunii şi hainele împăratului: note de antropologie publică by Vintilă Mihăilescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/609_a_1340]
-
icoană cu luceferi pe umeri care fusese cândva la biserica Sărindar. După dărâmarea bisericii, ea ajunsese la fostul Mitropolit Ghenadie Petrescu. De aici lucrurile se-ncurcă. Fie mai înainte, fie în ziua când Mitropolitul fusese alungat, în tevatura creată, cineva sustrăsese icoana. Altă variantă e că Ghenadie a dat-o unui episcop care a murit și de acolo urmele se încurcă. Cum-necum, icoana a ajuns într-o casă de fier la care existau cel puțin două chei. Cel care urma s-
Viața începe vineri by Ioana Pârvulescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/586_a_1309]
-
Prin urmare, către prânz, băiatul se strecură abil, cu pași ușori și ageri, pe ascuns, pe ocolite, în locul din casă, unde știa el că se află o sumă apreciabilă de bani, o rezervă pusă de maică-sa deoparte. Repede, el sustrase (mai exact, fură) de acolo cam cât credea dânsul că-i trebuie, pe urmă, punând totul în ordine întocmai așa precum găsise, se hotărî să meargă chiar atunci, fără a mai zăbovi în zadar, în locul un pic mai înainte amintit
Istorisiri nesănătoase fericirii by Rareş Tiron () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1251_a_1941]
-
întuneric. Panica deveni și mai mare. Gerard așteptă să se termine pana de curent, bâjbâind prin beznă, ca s-o găsească pe mătușa căzută scâncind de durere. Încercă s-o ridice cumva, cumva pe scaun sau pe canapea. Ea se sustrase. Zbieră din nou. Îi mușcă degetele. Gerard îi distinse totuși, fața în clarobscur, printre șuvițele de păr. Unde găsesc o lumânare, Karin - tante? Crezi că mor? Nu. Doar ca să văd. Ca să vezi cum arde Troia? Ia, adu apă. Multă apă
Fascinantul corn de vânătoare by Nicolae Suciu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1284_a_2205]
-
zile de iulie. Hai, l-a îmbiat, vino lângă mine. În clipa aia au apărut, în pragul ușii, mascații. Vreo cinci sau șase. Stai! Al nostru ești. Stați voi. Că eu nici așa nu am de gând să mă mai sustrag. Sunt unde sunt.Lăsați-mă aici. Nu. Mergi cu noi. Nu așa, măi băieți. Nu așa. Dar cum? Fiți pe pace, că, doar mă aveți în mână. Întâi să mă simt bine, să inaugurez darea în folosință a casei, și-
Hachiţe : schiţe şi povestiri ocrotite de promoroaca dragostei pentru viaţă by Constantin Slavic () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1196_a_1932]
-
să nu fiu bogat, dacă, tot ce am auzit, și am auzit, până la etatea asta, destule, și nu am divulgat nimic, nimănui?! Sunt, deci, deținătorul unei sumedenii de bogății. De bogății ascunse, desigur, ca să nu mi le poată observa, ori sustrage, careva. Au început mai apoi să-l atragă răsăriturile și apusurile de soare. Atât de minunate erau, toate, nefiind identic unul cu altul, la fel de neântrecute, în frumusețe. O frumusețe care te cucerea, și se impregna în suflet, ca o sănătate
Hachiţe : schiţe şi povestiri ocrotite de promoroaca dragostei pentru viaţă by Constantin Slavic () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1196_a_1932]
-
unitate care se ocupa cu revizia și repararea unor asemenea piese de uz nuclear. Transportul se făcea în totale condiții de legalitate, cu toate documentele cerute de lege, și cu toate aprobările de rigoare la dosar. Cine putuse să le sustragă? În ce scop? și cum putuseră, oare, răufăcătorii, să depisteze garnitura, cum putuseră pune mâna pe orarul ei de mers? Multe alte întrebări puteau să fie puse. Stația de graniță, cu Bulgaria, era foarte aproape. Cum putea fi evitată, oare
Hachiţe : schiţe şi povestiri ocrotite de promoroaca dragostei pentru viaţă by Constantin Slavic () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1196_a_1932]
-
de mare sărbătoare, când, bătrâna doamnă Sulfina Barbu, era dusă la mânăstirea, la care, de obicei, pleca, în aceeași zi a fiecărui an. Cu ce să transporte tronul? Au găsit o soluție, la fel de ingenioasă, ca și ideia de a-l sustrage. Cu autoturismul cu care erau duse, în localitate, persoanele decedate, la locul de veci. În liniște, în modul cel mai firesc posibil, autoturismul a fost adus la poartă, obiectul respectiv transferat din casă în mașină,și, de aici încolo, totul
Hachiţe : schiţe şi povestiri ocrotite de promoroaca dragostei pentru viaţă by Constantin Slavic () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1196_a_1932]
-
zâmbească... Va întâlni oare aici, în inima selvei, ceea ce încetase să mai caute cu atâția ani în urmă? Încercă să se concentreze din nou asupra cărții. Citi aproape o pagină fără să priceapă ce voia să spună autorul și îi sustrase atenția un susur inconfundabil. Își ridică privirea fără să-i vină să-și creadă urechilor: tot nemișcată, exact în aceeași poziție în care rămăsese din primul moment, fata urina fără nici o urmă de rușine și fără să i se clintească
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2109_a_3434]
-
meu și al celor dragi mie. De suflet nu mă prea sinchisesc, de parcă el s-ar afla doar În puterea mea și e de ajuns dacă Îi port singură de grijă. Trupul Însă, fiind asemenea tuturor celorlalte corpuri materiale, se sustrage voinței mele și rămîne fără apărare la voia Întîmplării, de aceea mă tem pentru el. În dormitor nu intrăm decît tîrziu, după miezul nopții. Patul alb cu plapuma ridicată Într-o parte mă respinge rece la atingere ca o zăpadă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2081_a_3406]