69,376 matches
-
tehnică, alcătuind un sistem de drenaj. Muzeul în aer liber poate fi considerat un "fenomen nordic". Începutul l-a constituit amplasarea în anul 1881 a unei biserici vechi de lemn la Oslo, capitala Norvegiei, acesta fiind punctul de plecare pentru constituirea Muzeului Național din Norvegia. În scurt timp, acesta ajunge să capteze atenția, devenind element de atracție și referință. Nouă ani mai tîrziu, în 1890, Artur Hazelius reușește să obțină dreptul de folosință asupra insulei Djurgården lîngă Stockholm, într-un loc
by IULIAN-DALIN IONEL TOMA [Corola-publishinghouse/Science/1016_a_2524]
-
provin, urmărindu-se întregirea cu aspecte din viața rurală a colecțiilor sistematice din muzeele etnografice pavilionare. Exemplul va fi urmat de Danemarca în anul 1910, Olanda, Finlanda și Polonia. Restul țărilor europene vor deschide astfel de muzee posterior datei de constituire a Muzeului Satului din București. Muzeul în aer liber stabilește legături între formele elementare ale creației artistice, fiind în același timp locul în care domeniul reprezentărilor artistice este susținut de cel al activităților practice. Spre deosebire de alte muzee, muzeul în aer
by IULIAN-DALIN IONEL TOMA [Corola-publishinghouse/Science/1016_a_2524]
-
sociale necesare oricărui cetățean conștient de rostul și menirea lui"45. Odată cu înființarea în mai 1936 a Muzeului Satului Românesc sub directa îndrumare a lui Dimitrie Gusti, România se situa în rîndul acelor puține țări care reușeau să abordeze problematica constituirii și dezvoltării unui muzeu în aer liber. Pornind cu un bogat inventar și dezvoltîndu-l treptat, Muzeul Satului se va înscrie ca păstrător al aspectelor caracteristice zonelor etnografice, realizînd o sinteză a acestora în scopul transmiterii peste generații a mesajului educațional
by IULIAN-DALIN IONEL TOMA [Corola-publishinghouse/Science/1016_a_2524]
-
o sinteză a acestora în scopul transmiterii peste generații a mesajului educațional de cunoaștere a fenomenelor și proceselor sociale istorice, economice și de valorificare a tradițiilor. Finalitatea de ordin educațional a constituit una din prioritățile ce au stat la baza constituirii muzeului, și acest demers poate fi sesizat în cuvîntarea rostită de D. Gusti cu prilejul deschiderii muzeului: "Cît de multe lucruri nu ar putea învăța de acolo orășenii din toate profesiunile, elevii din toate școlile, ori străinii care ne vizitează
by IULIAN-DALIN IONEL TOMA [Corola-publishinghouse/Science/1016_a_2524]
-
social se fundamenta pe ideea edificării unui "sat model", aspect care a fost pus în practică, ulterior, printr-o campanie de salvare a patrimoniului mobil și imobil al unei așezări distruse de un incendiu. O altă direcție era cea a constituirii unui centru de studii și documentare, spațiu în care urmau să fie reunite și organizate pe criterii științifice toate documentele sociale privind viața rurală, suport al unor noi cercetări și al dezvoltării patrimoniului existent. Misiunea educativă nu era neglijată: intenția
by IULIAN-DALIN IONEL TOMA [Corola-publishinghouse/Science/1016_a_2524]
-
să se întemeieze pe o structură a secțiilor în aer liber de mari dimensiuni, un cadru peisagistic adecvat acestor principii de prezentare, regăsit pe deplin în terenul viran înconjurat de verdeață și lacuri din zona Herăstrău. Conceptul de la care pornea constituirea Muzeului Satului avea în vedere o etalare pe criteriul geografic a zonelor etnografice fără a fi anulat criterul estetic, compozițional vizual. Planurile prevedeau "prezentarea unui "sat muzeu", un sat ca atare, sinteză a satelor din întreaga Românie. Muzeul, în totalitatea
by IULIAN-DALIN IONEL TOMA [Corola-publishinghouse/Science/1016_a_2524]
-
și universale; "un eșantion" de conviețuire pașnică interetnică; un spațiu de refugiu din calea sufocantei metropole; o atitudine pozitivă față de un anumit mod de viață; o prezență autentică, armonioasă a elementelor de urbanism, inginerie, tehnică, arhitectură și artă. TEORII ASUPRA CONSTITUIRII MUZEULUI SOCIAL Cu ocazia organizării Pavilionului României la Expoziția universală de la Paris, în anul 1867, Alexandru Odobescu lansează pentru prima dată ideea expunerii în aer liber pe criterii muzeografice a unui ansamblu de exponate reprezentative pentru țara noastră 62. Continuînd
by IULIAN-DALIN IONEL TOMA [Corola-publishinghouse/Science/1016_a_2524]
-
în colaborare cu profesorul Alexandru Tzigara Samurcaș a colecțiilor ce vor alcătui viitorul Muzeu Etnografic, de Artă Națională, Artă Decorativă și Artă Industrială, ce avea să devină mai tîrziu "Muzeul de Artă Populară"64. Romulus Vuia contura la Cluj ideea constituirii unui parc etnografic ca secție în aer liber a Muzeului Etnografic al Transilvaniei. Prin stăruința lui Nicolae Iorga ideea unei secții avea să se transforme în necesitatea înființării unui Muzeu în aer liber, lucru care s-a și întîmplat în
by IULIAN-DALIN IONEL TOMA [Corola-publishinghouse/Science/1016_a_2524]
-
s-a concretizat într-o colecție de piese expuse prima oară în satul Fundul Moldovei din județul Suceava, apoi prin două expoziții organizate în spațiile Seminarului de sociologie în anul 1929, precum și în zonele cercetate care au beneficiat de ideea constituirii unor muzee locale 67. Conceptul muzeografic inițiat de echipa lui D. Gusti s-a axat pe reconstituirea unor interioare, în care exponatele urmau să fie înfățișate firesc, în contextul lor. Această etapă prefigura un proiect amplu de amenajare a unor
by IULIAN-DALIN IONEL TOMA [Corola-publishinghouse/Science/1016_a_2524]
-
de "elanul" sistematizării la care fusese supus Bucureștiul în perioada 1983-1989, muzeul reușește să-și recapete adevărata sa identitate după 1990. Muzeul Satului devine membru activ al organismelor internaționale de specialitate: ICOMOS și ICROM. În anul 1991 se conturează proiectul constituirii unui complex de clădiri cu destinație muzeală constînd în laboratoare de investigații, spații de cercetare și conservare, depozitare a patrimoniului, spații destinate expunerii și activităților cu publicul, tipografie, sală de conferințe. Lucrările de construcție au demarat în același an, însă
by IULIAN-DALIN IONEL TOMA [Corola-publishinghouse/Science/1016_a_2524]
-
realizat experimentul au fost create pe baza extragerii aleatoare din populația de elevi. Extragerea a fost făcută fără înlocuire (odată extras, elevul nu face parte decît dintr-un singur grup în cadrul experimentului), cu ajutorul unui algoritm construit pe calculator, pînă la constituirea celor 3 grupuri și epuizarea întregului număr de elevi disponibili (anexa nr.1). Eșantionul fiind constituit din 88 de elevi, am ales mărimi egale (30 de elevi) ale primelor două grupuri (G1 și G2) pentru ca rezultatele finale să nu fie
by IULIAN-DALIN IONEL TOMA [Corola-publishinghouse/Science/1016_a_2524]
-
de cele două instituții trebuie să se centreze pe noțiunea de patrimoniu cultural național ca tezaur de informații privind contextul socio-cultural din care provin exponatele, dar și felul în care acestea răspund exigențelor socio-culturale actuale. În acest sens intervine necesitatea constituirii și în țara noastră a unor centre regionale sau locale care să adăpostească în același local instituțiile de învățămînt (inclusiv gimnaziul și liceul), de cercetare, muzee, bibliotecă, săli de expoziții cu caracter temporar.. Publicul școlar, cu un capital în formare
by IULIAN-DALIN IONEL TOMA [Corola-publishinghouse/Science/1016_a_2524]
-
transportului medicalizat cât și în incinta unităților sanitare de profil. Însă nu se poate vorbi decât rareori de ansamblul acestor formațiuni sub o singură comandă de acțiune, lanț care poartă numele de sistem de asistență medico-chirurgicală de urgență. În București, constituirea și dezvoltarea acestui sistem al asistenței chirurgicale de urgență este prioritar și a angajat, în decursul celui de peste un secol de existență, cele mai remarcabile personalități ale chirurgiei românești, a angajat diverse orientări și dezbateri politice în problemă, cât și
Asistența urgențelor chirurgcale din București by Mircea Beuran () [Corola-publishinghouse/Science/91916_a_92411]
-
a fost adăpostită apoi tot într -un șopron de scânduri, de lângă Institutul medico-legal. Mai târziu, reușește să amenajeze un local propriu donat de Teodora Cazavilan, pe care l-a mărit an cu an și l-a completat zi de zi. Constituirea Societății de Salvare (denumită așa pe scurt) este rezultatul acestei cutezătoare inițiative. După modelul unor instituții de asistență socială din Europa apuseană, prof. dr. Nicolae Minovici - care a ilustrat, printre altele, catedra de medicină legală de la Cluj, apoi pe cea
Asistența urgențelor chirurgcale din București by Mircea Beuran () [Corola-publishinghouse/Science/91916_a_92411]
-
următoarele: să aibă personalul necesar, o înzestrare și un local corespunzător menirii sale, iar articolul 115 completa: Spitalele și Sanatoriile publice de specialitate, vor avea cel puțin 50 de paturi [49]. În cadrul acestor coordonate legislative se vor desfășura proiectele de constituire și până la urmă, înființarea acestui nou spital. În ianuarie 1933, Ministerul Sănătății se adresează Societății de „Salvare”, directorului său, dr. N. Minovici cerându-i opinia în vederea realizării unui spital de chirurgie de urgență. Profesorul Minovici îi răspunde prompt, arătând că
Asistența urgențelor chirurgcale din București by Mircea Beuran () [Corola-publishinghouse/Science/91916_a_92411]
-
semnificație în istoria organizării și „dezorganizării” asistenței chirurgicale de urgență din București. Ne sprijinim îndeosebi pe documentele anului 1942 aflate în Arhivele naționale ale României. Unele fapte sunt bine cunoscute și le-am prezentat în capitolele anterioare. Este vorba de constituirea Societății „Salvarea” (1906) și a Spitalului de Urgență (1933) evenimente de maximă semnificație în realizarea sistemului bucureștean al asistenței chirurgicale de urgență. Profesorul Nicolae Minovici a avut o contribuție determinantă atât în constituirea acestor instituții cât și în realizarea unității
Asistența urgențelor chirurgcale din București by Mircea Beuran () [Corola-publishinghouse/Science/91916_a_92411]
-
prezentat în capitolele anterioare. Este vorba de constituirea Societății „Salvarea” (1906) și a Spitalului de Urgență (1933) evenimente de maximă semnificație în realizarea sistemului bucureștean al asistenței chirurgicale de urgență. Profesorul Nicolae Minovici a avut o contribuție determinantă atât în constituirea acestor instituții cât și în realizarea unității lor funcționale într-un sistem unic, original, românesc. Această funcționalitate a fost asigurată timp de aproape zece ani (1933-1941) datorită mai ales abilității lui Nicolae Minovici. El a obținut în primul rând fondurile
Asistența urgențelor chirurgcale din București by Mircea Beuran () [Corola-publishinghouse/Science/91916_a_92411]
-
Societatea de Chirurgie, permanent participant la dezbateri științifice din cadrul ședințelor Societății de Chirurgie, raportor la unele Congrese naționale de chirurgie. A fost deasemenea (1939-1940), președinte al Societății române de chirurgie. Din unele date parțiale, la această clinică - concepută încă de la constituirea sa - ca Spital de Urgență, (pentru Asigurările Sociale), s-au internat în 1933, 1388 bolnavi, în 1939, 3539 bolnavi; în același an 3453 pacienți au fost operați și s-au realizat 8455 de proceduri de mecanoterapie. În Revista de chirurgie
Asistența urgențelor chirurgcale din București by Mircea Beuran () [Corola-publishinghouse/Science/91916_a_92411]
-
sociale și condițiile de viață și de muncă actuale ale omenirii, duc chirurgia pe această cale care o prevăd oamenii de seamă ai științei și de aici, interesul și preocuparea în această direcție (a specializărilor). În continuarea pledoariei sale pentru constituirea ortopediei și traumatologiei ca specialitate independentă, dr. Ion Ghiulamila, care cunoștea bine medicina europeană, mai face unele considerații semnificative. Dacă din punct de vedere practic și științific chirurgia generală a fost bine reprezentată în țară la noi, mai ales în
Asistența urgențelor chirurgcale din București by Mircea Beuran () [Corola-publishinghouse/Science/91916_a_92411]
-
constitutiv din 2002, validat de Hotărârea judecătorească Dosar 44/PJD 29.01.2003. Necesitatea înființării acestei Societăți s-a impus ca urmare a separării Specialității de Ortopedie Pediatrică de cea de Chirurgie Pediatrică pentru aliniere la realitățile europene. Nucleul de constituire al Societății de Ortopedie Pediatrică s-a format la Spitalul Clinic de Urgență pentru Copii „Grigore Alexandrescu” primul din țară unde cele două specialități chirurgicale s-au separat complet, membrii fondatori fiind prin excelență ortopezi, neabordând patologia chirurgicală viscerală. Primul
Asistența urgențelor chirurgcale din București by Mircea Beuran () [Corola-publishinghouse/Science/91916_a_92411]
-
medicale ale profilului specialității noastre din Franța, Belgia, Grecia, USA, Serbia au operat alături de ortopezi români la Spitalul Clinic de Urgență pentru Copii „Grigore Alexandrescu”, din București, sau au ținut prelegeri la care au participat numeroși ortopezi din țară. De la constituirea ei societatea a organizat mai multe congrese cu o tematică diversă, interesând colegii din întreaga țară, două dintre aceste congrese ținându-se sub patronajul Academiei Române de Științe Medicale. În lucrarea noastră din anul 2011, subliniam că mai rămâneau de soluționat
Asistența urgențelor chirurgcale din București by Mircea Beuran () [Corola-publishinghouse/Science/91916_a_92411]
-
acest mod de adâncire a cunoașterii urmează celui pe plan european. Dr. Isabela Drăghici, Clinica de Chirurgie și Ortopedie Pediatrică, Spitalul Clinic de Urgență pentru Copii „M. S. Curie”, relata (Viața Medicală nr. 29/19 iulie 2013) că sub imboldul constituirii în 2011 a Societății Europene de Chirurgie Laparoscopică Pediatrică, a fost constituită și în România, o Societate similară. „... în decembrie 2012, un grup de tineri specialiști chirurgi, proveniți din mai multe centre universitare din țară au luat inițiativa înființării unei
Asistența urgențelor chirurgcale din București by Mircea Beuran () [Corola-publishinghouse/Science/91916_a_92411]
-
prima realizare de înaltă tehnicitate a Sistemului Național Unic pentru Apeluri de Urgență (SNUAU), cu semnificația istorică și implementarea europeană, am solicitat Serviciului de Telecomunicații Speciale (desemnat ca operator al SNUAU) să ne ofere o relatare asupra principalelor etape de constituire și dezvoltare ale fenomenului. Din ampla relatare ce cu amabilitate ne-a fost oferită de Director General Marcel Opriș, am reținut pentru lucrarea noastră, cele ce urmează:A doua jumătate a secolului XX și secolul actual sunt marcate de o
Asistența urgențelor chirurgcale din București by Mircea Beuran () [Corola-publishinghouse/Science/91916_a_92411]
-
trafic maxim și că resursele de comunicații aparținând operatorilor rețelelor publice de telefonie fixă și mobilă și utilizate exclusiv pentru Serviciul de urgență 112 aveau să se pună gratuit la dispoziția operatorului Sistemului Național Unic pentru Apeluri de Urgență. Până la constituirea acestui Sistem 112 existau numere separate pentru a apela fiecare serviciu de urgență: 961 pentru Ambulanță, 955 pentru Poliție, 981 pentru Pompieri și 956 pentru Jandarmi, iar suportul pentru cooperare era scăzut, întrucât nu exista posibilitatea de a vizualiza resursele
Asistența urgențelor chirurgcale din București by Mircea Beuran () [Corola-publishinghouse/Science/91916_a_92411]
-
de acoperire medicală, în totalitate, propriu-zisă. Constatăm însă că a trebuit ca sistemul să se confrunte cu o catastrofă și tragedii umane ca să se inițieze sau să se urgenteze acțiuni de perfecționare a sistemului. Prima acțiune ce o consemnăm este constituirea în cadrul Ministerului de Interne, a Departamentului pentru situații de urgență, care adună, într-o comandă unică, toate structurile interesate în sistemul asistenței de urgență și numirea ca șef al departamentului a Dr. Raed Arafat. În același timp se conturează cerința reglementării
Asistența urgențelor chirurgcale din București by Mircea Beuran () [Corola-publishinghouse/Science/91916_a_92411]