8,894 matches
-
aspră, cu marele ceaslov din brațe nu numai îmbrăcat în piele, ci mirosind a piele și a cerneală roșie, cu barba ușor înfoiată de o briză venind dintr-o parte, cu un mic os mort deasupra sprn> cenei, cu un coș pe gâtul înroșit. Păsările geometrice de pe scoarța de deasupra patului se țineau cu mâini de om de florile geometrice, vădind cum fiecare fir de lână din țesătură e răsucit din alte fire și fiecare din acestea din alte fire și
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
de operetă ținea în brațe un uriaș, cumva indecent, corn al abundenței. Un țăran cu fustanelă lustruia cu mâneca fierul plugului și-i tot spunea ceva, mânios, muierii de lângă el, care, cu furca-n brâu, își tot muta de colo-colo coșul cu lână de tors. Urma Comerțul, ce închipuise o corabie de scânduri mergând pe valuri de satin albastru, după care venea carul Belelor Arte, pe care un pictor de șevalet își desena modelul, o muză în rochie cu mii de
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
șuncile atârnând, cu puța ascunsă sub un fald de grăsime, batjocoriți de doctori și de ceilalți, cei slăbănogi fluturând din omoplați ca dintr-un soi de aripioare, toți încercînd să-și acopere sexele negricioase, toți cu nasu-n spinarea plină de coșuri a celui din față, puțind a transpirație, așteptând să se suie în fine pe cântar. Și doctorii, comisia, făcând bancuri obscene și tâmpite, și sora, aproape o fetiță, privind indiferentă sutele de sexe vinete, chircite de frig, și greutățile de
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
spate, urzeala căpătase ceva straniu, nervii scânteiau sidefiu iar vasele de sânge păreau a face lente mișcări peristaltice, ca niște râme foarte leneșe, foarte subțiri. Mama a intrat în clădirea de cărămidă iar eu, între damigenele din curte, fiecare în coșul ei de rafie, mi-am făcut de lucru cu un câine mare și flocos, negru, căruia i-am scos câțiva ciulini din coadă. Mă-ntrebam dacă avea să iasă din nou plîn-să și disperată din clădirea care pentru mine n-
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
fațadelor făcea bășici, sfârâia de căldură. Am rămas în curtea fabricii mai mult ca oricând, poate mai mult de o oră, trântit alături de câinele cu limba de-un cot la umbra unei damigene cu acizi. Priveam vârfurile ciudate ale plopilor, coșurile de fabrică din zare... Mă simțeam străin în lumea aceea vastă și-ncremenită. Cum mama nu mai ieșea, m-am hotărât, înspăimîntat, să merg s-o caut. Am urcat treptele către ușa de unde ar fi trebuit să apară, am intrat deodată
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
în dreptul frontonului ei ascuțit, înălțat deasupra absurd de vastului perete de cărămidă, plin de ferestre Prin care se vedea, în umbră, mișcarea veșnică a sitelor electrice. Pe acoperiș, sute de porumbei ciuguleau făina așternută strat Peste strat, ca zăpada. Ciudate coșuri și instalații, mici clădiri chiar, cu ochiuri rotunde de geam și cu ornamentele bizarei arhitecturi industriale din secolul trecut (poduri rulante împodobite cu amorași de ipsos, castele de apă susținute de atlași și gorgone de piatră, zâmbind cu ochi albi
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
și le dădeau chifle fierbinți, pe cei mai mari îi trimiteau să le ia țigări... Din clădirea străveche, cu ferestrele de mult acoperite cu făină pietrificată, înconjurată cu tot felul de țevi și de rampe ruginite, se ridica spre cer coșul de cărămidă, mai înalt decât blocul, pe scara de metal a căruia se cățărase, cu un an în urmă, Mendebilul. Coșul avea și un pa-ratrăznet negru în vârf. Terenul din spatele blocului se lărgea apoi, întinzîndu-se liber până departe, la clădirea
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
mult acoperite cu făină pietrificată, înconjurată cu tot felul de țevi și de rampe ruginite, se ridica spre cer coșul de cărămidă, mai înalt decât blocul, pe scara de metal a căruia se cățărase, cu un an în urmă, Mendebilul. Coșul avea și un pa-ratrăznet negru în vârf. Terenul din spatele blocului se lărgea apoi, întinzîndu-se liber până departe, la clădirea Miliției, al cărei zid orb, galben, era plin de pete noroioase de la mingile cu care copiii trăgeau la poartă. Marile șanțuri
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
privind cu teamă la nebunia celorlalți. Dar, încetul cu încetul, urcușul copiilor spre bucățica de azur începu să-l atragă ciudat și pe el. Își aminti din nou de Mendebil, de ascensiunea lui prin inelele scării de incendiu până-n vârful coșului de la fabrica "Pionierul". Se ridicase-n picioare acolo, pe buza coșului, și-și întinsese brațele subțiri în cruce. Cât de mult îl iubise pe Mendebil! Cât ar fi vrut să-i semene, să poată și el născoci povești ce te
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
copiilor spre bucățica de azur începu să-l atragă ciudat și pe el. Își aminti din nou de Mendebil, de ascensiunea lui prin inelele scării de incendiu până-n vârful coșului de la fabrica "Pionierul". Se ridicase-n picioare acolo, pe buza coșului, și-și întinsese brațele subțiri în cruce. Cât de mult îl iubise pe Mendebil! Cât ar fi vrut să-i semene, să poată și el născoci povești ce te făceau să ieși din propriul tău trup ca dintr-o cămașă
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
care și-l arătau cu degetul, uite-l! uite-l acolo! Când se ridică din nou foarte sus deasupra acelei bucăți de oraș înțelese că totuși nu doar copilul care dădea roate prin cer îi înnebunise. Acoperișul morii, cu toate coșurile, luminatoarele și instalațiile ciudate de pe el se ridica încet, ca un capac de cufăr, azvârlind nori de făină-n aer și stoluri de porumbei speriați. Câțiva morari care-și făceau de lucru pe acoperiș căzuseră țipând pe asfalt și stropiseră
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
atât de puternic. Cerul lichid îl ținea, balansîndu-l încet în ritmul legănării lui de gelatină. Frica-i devenise difuză, de parcă n-ar mai fi fost în el, ci-n tot spațiul acela atât de cunoscut și totuși atât de fantastic. Coșul de cărămidă al fabricii de pâine suia în cer cu un fel de pulsație interioară, de parcă ar fi fost dm carne. Aburul făinii se disipa ușor, acoperișul morii se rotise complet și atârna acum de partea cealaltă, spre fabrica de
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
nu aceasta era realitatea, istoria nu era aleatorie și turbionară decât pentru cei care, încrețiți și boțiți o dată cu ea, trăiau în ghemotocul ei inextricabil. Cine-o mototolise în palme? Ce autor o smulsese furios din manuscris și-o aruncase la coș, înjurînd, blestemîn-du-și lipsa de inspirație? Reunind astfel, pentru nimeni și pentru nimic, pentru dezastru și catastrofă, stele din diferite planuri cerești, fără legături între ele, în constelații în formă de car, de balanță, de scaun, de păstor, de arcaș... Doi
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
netezit, totul trebuia realcătuit, recitit și re-înțeles în logica inițială a lumii. Totul trebuia decriptat, scos din criptă, așa cum lumea întreagă fusese decriptată cândva, când Unul strigase "Lazăre, ieși la lumină!" Herman spera că marele autor avea să caute-n coșul cu hârtii mototolite, avea s-o salveze pe cea aruncată la mânie, s-o îndrepte pe masă cu palma până ce "toți munții vor fi coborâți și toate văile vor fi înălțate", așa încît lumea să devină din nou lizibilă. Pîn-atunci
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
buturuga pe care se tranșa carnea era acum uscată ca o piatră străveche. Foametea se așezase de ani întregi în aceste hale ce ar fi trebuit să fie ale belșugului și abundenței. Marele mozaic de pe perete înfățișa țărani luptîndu-se cu coșuri de fructe, mânând turme bogate ca-n Galaad, nemaiștiind unde să-și pună prisosul de grâne, legând crengile pomilor ce se rupeau sub povara roadelor. Dar vasta hală, cu cele trei etaje ale ei, ca de-nchisoare model, era acum
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
suptă-n interior, se reliefau acum vertebrele lombare. Unde erau mațele, ficatul, rinichii? Toracele, umflat să pleznească, își arăta fiecare pereche de coaste, fiecare viță de mușchi. Și de sub el se porniră valuri. Globuri mari, ca niște sarcini, coborau din coșul pieptului către pelvis, dar nici un prunc nu năvălea, cu țeasta-nainte, pe nisipul arenei. Un glob de piele întinsă, umflând buricu-n afară, apoi o cavernă totală, apoi iar un glob, și iar o scobitură hidoasă. Omul Șarpe se lăsă din
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
metalic și dintele ei din vârf, gata să zboare țăndări de măsea într-o gură caldă, umană, căptușită cu pereții moi ai obrajilor și-n care limba se chircește și saliva e suptă de un cârlig de alamă coclită. Un coș de gunoi cu tifoane însîngerate și-un pahar pe-o poliță specială, plin ochi cu o apă limpede ca o lentilă arătau că scaunul dentar era funcțional și că fusese folosit de curând. Coca se-nfioră când îl atinse cu
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
scaun dentar, apoi peste altul... Erau sute, poate mii, așezate în șiruri, la egală distanță unul de celălalt, încremenite-n același aer înghețat, identice în cele mai mici detalii, cu același pahar plin-ochi de apă și aceleași tifoane însîngerate în coș. Era o pădure de scaune dentare, printre care Coca rătăcea fascinată, căci își amintea mereu cum într-o după-amiază, târziu, când nu avea mai mult de unsprezece sau doisprezece ani, o apucase o durere de dinți atât de înfiorătoare, că
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
de-machieze. Acesta-și lepădase țoalele de marmură moale și stătea acum, doar în slip, cu capul și brațele albe, ceea ce dădea restului trupului său de tânăr zvelt și puternic o carnalitate uimitoare. Fiecare aluniță, fiecare pliu al pielii, fiecare coș de pe spate și firele de păr fin de pe șale păreau miraculos de omenești acum, când tânărul își lepădase atributele statuare. În comparație cu capul încă în întregime de piatră, pielea corpului era trandafirie, cu nuanțe mai translucide și mai opace, cu mușchii
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
marii planete întunecate și se-ntoarse în valea oaselor, purtând cu ea înțelepciunea infernurilor. Și oasele erau acum foarte uscate, sfărâmate unele de altele. Mandibule și capete de ciolane zăceau între ierburi sârmoase. Falange de degete, orbite, vomere, sfenoide, hârci, coșuri de piept păienjenite erau risipite de-a valma. Și-o voce se auzi: "Fiu al omului, vor putea oare oasele acestea să trăiască?" Urmă un vuiet ca de ape mari și oasele tresăriră, se-apropiară, formară centuri scapulare și pelviene
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
era Gheorghe Slătineanu, zis Palmașu, primul fiind mare moșier, al doilea un bun gospodar din Heci. Alți primari de dinainte de 1989: - Constantin Surlea din Lespezi; - Dumitru Oprea (n. 1890) din Lespezi; - Gheorghe Popa, din Hârtoape, în timpul căruia s-a dărâmat coșul de fum al fabricii de sticlă; - Sofronia, din Bursuc Deal; - Buhăianu din Pașcani; - Grigore Airinei din Lespezi; - Irimia Mihai din Heci;Prof. Gheorghe Toma din Lespezi; - Maria Olaru, tehnician agricol din Lespezi. Viceprimari: - Gheorghe Țurlea din Lespezi;Alecu Rusu din
Monografia comunei Lespezi, judeţul Iaşi by Vasile Simina (coord.) Ioan CIUBOTARU Maria ROŞCA Ioan LAZĂR Elena SIMINA Aurel ROŞCA Vasile SPATARU () [Corola-publishinghouse/Administrative/91877_a_93004]
-
să ia de pe umerii poporului său povara cunoașterii. ― Va trebui deci să țin pentru mine ceea ce mi-ai spus? ― Poate pentru totdeauna. Dormi acum. Somnul îți va da putere. Iar când te trezești, mănâncă tot ceea ce ți-am adus în coș. Acum ai de deprins lipsuri mai importante decât cel al hranei. Maria își uni degetele, desenă un cerc în aer în direcția tânărului și apoi ieși din colibă. O dată ajunsă pe pietrișul aleii care ducea spre propria ei locuință, respirația
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
aducă nimic bun. ― Nu despre toate astea voiam să vorbim, Maria. ― Și-arunci? Stin se așeză pe lavița care îi ținea loc de pat, adunîndu-și picioarele sub el. Tăcu pentru câteva clipe, concentrîndu-se la mărul pe care îl luase din coșul Mariei. Mușcă apoi brusc și zgomotos din fruct. ― M-au pus să judec un caz... ― Un caz? Cum adică un caz? Stin flutură din mâini, mestecând disperat, ca să poată vorbi mai repede. ― Da! Alicia și Benedict mi-au copt-o
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
să înțeleagă la ce se referise. Nici nu-și imaginase că toți anii ei de trudă intelectuală aveau să fie rezumați de Stin într-o singură frază. Așa că se pregăti să o audă, deschizîndu-și mintea. ― Vreau să-mi aduci trei coșuri cu prune până mâine dimineață. Am mare nevoie de ele pentru a putea să le demonstrez tuturor nu numai că sunt în stare să îi conduc, ci și să le arăt genul de putere pe care aș dori să o
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
de provocările minții. Care era mai vicioasă? Greu de zis... Planul lui Stin era magistral. Alicia și Benedict îl chemaseră să soluționeze o chestiune care în esență părea destul de simplă. Ei strânseseră prune în toată ziua precedentă și adunaseră cinci coșuri pline. Problema era că ar fi trebuit să culeagă împreună cu Saffer, care căzuse însă bolnav, pradă unor fierbințeli ciudate, care fuseseră puse de toată lumea în legătură cu boala de care credeau cu toții că suferă. Saffer pretinsese și el măcar un coș cu
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]