11,108 matches
-
s-a retras pe un fotoliu dintr-o anexă, obosit de larma care se crease și, bineînțeles, de operațiile pe care le mai făcuse pînă atunci. Singurul lucru la care se gîndea era că, o dată penisul recuperat și operația începută, ritualul unei intervenții obișnuite avea să fie dat peste cap, nemaifiind nevoie să-i ceară asis tentului său „Bisturiu !“, „Pensă !“ și așa mai departe. Va trebui doar să coasă, va fi un simplu croitor... Totuși, croitor e puțin spus, va fi
Tinereţile lui Daniel Abagiu by Cezar Paul-Bădescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/612_a_1368]
-
pe balconul mare, la aerisit, mi-am făcut întâi patul, apoi mi-am pregătit cina, am spălat vasele, am căutat cărți pentru seria care începe mâine (și n-am găsit), pe urmă mi-am fumat cele două țigări în fotoliu - ritualul de seară. În timpul ăsta am savurat cartea ta poștală. Mă opresc la chestiunea taiorului tău gri pe care îl porți de patru ani și care nu mi-a plăcut niciodată, fiindcă mi se părea stofa prea banală pentru tine. Atunci
Scrisori către Monica: 1947–1951 by Ecaterina Bălăcioiu-Lovinescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/582_a_1266]
-
terestră și cea astrală. Astfel, Dorina este inițiată prin intermediul visului. Ea, amintindu-și experiența arhetipală, va face față unor încercări cu caracter inițiatic: trebuie să urce o scară, care o va introduce în împărăția morții, însă, săvârșind o greșală de ritual, recade la condiția sa profană; a doua încercare, conținând, de asemenea, elemente de ritual, este călătoria peste „nouă mări și nouă țări“; a treia încercare reușește, ea va străbate singură lacul, iar aici va avea loc un alt ritual. Asistam
Maria Ungureanu by Fantasticul în opera lui Mircea Eliade – Monografie () [Corola-publishinghouse/Science/1606_a_2947]
-
arhetipală, va face față unor încercări cu caracter inițiatic: trebuie să urce o scară, care o va introduce în împărăția morții, însă, săvârșind o greșală de ritual, recade la condiția sa profană; a doua încercare, conținând, de asemenea, elemente de ritual, este călătoria peste „nouă mări și nouă țări“; a treia încercare reușește, ea va străbate singură lacul, iar aici va avea loc un alt ritual. Asistam la o renaștere a ei, căci ea se scufundă în apă, gest echivalent cu
Maria Ungureanu by Fantasticul în opera lui Mircea Eliade – Monografie () [Corola-publishinghouse/Science/1606_a_2947]
-
de ritual, recade la condiția sa profană; a doua încercare, conținând, de asemenea, elemente de ritual, este călătoria peste „nouă mări și nouă țări“; a treia încercare reușește, ea va străbate singură lacul, iar aici va avea loc un alt ritual. Asistam la o renaștere a ei, căci ea se scufundă în apă, gest echivalent cu un botez, iar, în final, încercarea cea mai grea este să nu adoarmă. Veghea este un motiv extatic; de-abia după aceea Dorina are revelația
Maria Ungureanu by Fantasticul în opera lui Mircea Eliade – Monografie () [Corola-publishinghouse/Science/1606_a_2947]
-
În curte la Dionis sunt reformulate, însă cu un alt scenariu, despre tehnica mântuirii și inițierii în libertatea absolută. În Nouăsprezece trandafiri, Ieronim Thanase, Laurian Serdaru, Anghel D. Pandele, Niculina vorbesc despre tehnici de evadare, despre adevărata libertate spirituală, despre ritualul tacerii, însă cea mai întâlnită tehnică este anamneza, „acțiunea de a-și aminti“, care în concepția lui Platon, creatorul termenului, desemna „amintirea unor idei contemplate de sufletul omenesc în existența sa antepământeană“. Dilema este produsă de personajul central, Anghel D.
Maria Ungureanu by Fantasticul în opera lui Mircea Eliade – Monografie () [Corola-publishinghouse/Science/1606_a_2947]
-
privitor la lucruri atât de intime. Niciodată nu-mi spusese «Dragul meu». Niciodată nu i semnase: «As always, Anghel D. Pandele»“. Într-o zi, Damian este anunțat că trebuie să vină la el, însă pentru aceasta trebuie să urmeze un ritual: să cunoască jocul Călușarilor și să se lase însoțit de un tânăr, care la rândul lui practică un ritual al tăcerii, fiind într-un fel „mutul“ din acest joc al Călușarilor, totul ținând de „funcția ritualică a spectacolului“. Adrian Fochi
Maria Ungureanu by Fantasticul în opera lui Mircea Eliade – Monografie () [Corola-publishinghouse/Science/1606_a_2947]
-
D. Pandele»“. Într-o zi, Damian este anunțat că trebuie să vină la el, însă pentru aceasta trebuie să urmeze un ritual: să cunoască jocul Călușarilor și să se lase însoțit de un tânăr, care la rândul lui practică un ritual al tăcerii, fiind într-un fel „mutul“ din acest joc al Călușarilor, totul ținând de „funcția ritualică a spectacolului“. Adrian Fochi explică acest obicei al călușarilor, care se potrivește întocmai cu acțiunea romanului: „o grupă de călușari se compune din
Maria Ungureanu by Fantasticul în opera lui Mircea Eliade – Monografie () [Corola-publishinghouse/Science/1606_a_2947]
-
bungalovul. Într una din seri, Budge mărturisește că l-a văzut pe Suren Bose la marginea pădurii. Toți rămân uimiți, pentru că Suren Bose nu putea fi văzut decât la Universitate. Se vorbea de el că studia Tantra (o serie de ritualuri secrete pe care nimeni nu îndrăznea să le dezvăluie). Întâlnindu-l întâmplător pe Suren Bose în curtea Universității, îi spune că l-a văzut la marginea orășelului. El îi mărturisește că nu a fost la Serampore din copilărie. Autorul rămâne
Maria Ungureanu by Fantasticul în opera lui Mircea Eliade – Monografie () [Corola-publishinghouse/Science/1606_a_2947]
-
anulez timpul și să asist la un eveniment trecut, aceeași minte refuză să accepte că e posibil să modific structura și înfățișarea unui asemenea eveniment trecut“. O altă ipoteză, poate cea reală, este dată de Eliade însuși, vorbind despre unele ritualuri din India „Ceea ce m-a interesat este descrierea reuniunii în care se «fumează». El arată că nu faptul de-a fuma cutare sau cutare drog este important, ci de-a o face într-un spațiu consacrat, orientat calificat, și într-
Maria Ungureanu by Fantasticul în opera lui Mircea Eliade – Monografie () [Corola-publishinghouse/Science/1606_a_2947]
-
că Emanuel murise, trecuse podul spre Valea Iosafatului. Onofrei povestește despre un ofițer de roșiori, pe care l-a întâlnit pe Strada Domniței. El se întoarce acasă călare. Era un bărbat frumos, însetat de cultură. Existența lui este un adevărat ritual, desfășurâdu-se pe un plan metafizic. Totul a pornit, după cum afirmă el, de la Upanishade, când locotenentul și-a pus întrebarea în legătură cu propria existență. Tragedia lui este, așadar, de ordin spiritual. Sufletește el este detașat, pentru el numai spiritul contează. La masă
Maria Ungureanu by Fantasticul în opera lui Mircea Eliade – Monografie () [Corola-publishinghouse/Science/1606_a_2947]
-
Crăciun 1938, petrecut la Sibiu. Până acum câteva zile nu puteam bănui că atunci s-a întâmplat ceva; ceva care mi-a schimbat radical viața...“ . Pandele regăsește în teatru atât propria-i tinerețe, cât și calea anamnezei, iar prin ea, ritualul trecerii și recuperărea unei experiențe ratate. Anima, animus - Termeni care desemnează două dintre cele mai importante arhetipuri, în teoria elaborată de C. G. Jung asupra inconștientului colectiv și a arhetipurilor. La primitivi, ele sunt „spiritul tatălui și spiritul mamei, deci
Maria Ungureanu by Fantasticul în opera lui Mircea Eliade – Monografie () [Corola-publishinghouse/Science/1606_a_2947]
-
motivații care mobilizează și direcționează efortul volițional“. Aceste convingeri delirante se întâlnesc și în Nopți la Serampore, unde personajele sunt convinse că au trăit aievea unele întâmplări. O ipoteză, la cele întâmplate, este dată de Eliade însuși, vorbind despre unele ritualuri din India, dar mai ales acela în care se fumează; „el arată că nu faptul dea fuma cutare sau cutare drog este important, ci de-a o face într-un spațiu consacrat, orientat calificat, și într-o anumită dispoziție a
Maria Ungureanu by Fantasticul în opera lui Mircea Eliade – Monografie () [Corola-publishinghouse/Science/1606_a_2947]
-
căci, așa cum afirmă și Kant, „timpul e un principiul aflat în legătură cu stările noastre sufletești“, el crede ca timpul nu este altceva decât o ficțiune a minții noastre. Abolirea timpului profan și proiectarea omului în timpul mitic se realizează doar în timpul unui ritual, restul vieții se produce în timpul profan, cel lipsit de semnificație. Abolirea are drept scop „vindecarea omului de durerea existenței în Timp“, eliberarea de legea karmică echivalând cu tămăduirea. Timpul are multe caracteristici. După împrejurare, el se comprimă, se dilată, se
Maria Ungureanu by Fantasticul în opera lui Mircea Eliade – Monografie () [Corola-publishinghouse/Science/1606_a_2947]
-
aceștia au conștiința miracolului în cotidian; ei caută sensul acestui labirint, pentru a fi liberi. Eliade explică semnificația acestui labirint ca fiind: „uneori apărarea magică a unui centru, a unei bogății, a unui înțeles. Pătrunderea în el poate fi un ritual inițiatic, după cum se vede în mitul lui Tezeu. Acest simbol este modelul oricărei existențe care, trecând prin numeroase încercări, înaintează spre propriul său centru, spre sine însuși...“. Pornind de la ideea că, pentru a înțelege opera, este nevoie de niște „coduri
Maria Ungureanu by Fantasticul în opera lui Mircea Eliade – Monografie () [Corola-publishinghouse/Science/1606_a_2947]
-
Hancock (născut în 1950), jurnalist și scriitor de ficțiune, dedicat teoriilor neconvenționale ale stărilor de conștiință și ale miturilor civilizațiilor antice. 8 Colin Henry Wilson (1931-2013) descrie potențialul conștiinței ca un model de a elabora știința prin elaborarea ficțiunii. Cartea Ritualuri în întuneric, apărută în 1960, se inspiră din marii scriitori ai vremii și transformă ideile lor filosofice în ficțiune: Mintea paraziților, Piatra filosofală și Ordinul asasinilor etc., multe traduse în limba română. 9 Linsay Clarke (născut în 1939), scriitor de
[Corola-publishinghouse/Science/84989_a_85774]
-
spiritualitate și bine în noi rămâne la soarele vieții, radiind. *1 În Maramureș, în munte, încă se întrebuințează focul primitiv aprinzând lemnul prin frecare. I se zice foc viu. Se trec oile pe subt el, ca să fie ferite de molime. Ritualul vechi pretinde ca cei care îl produc să fie "oameni curați". *1 Cultura e în legătură nu numai cu limba, credințile religioase și politice, ci și cu ceiace au produs, lent, pământul și apele, faună, floră, îndeletniciri, meșteșuguri și arte
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1551_a_2849]
-
ale altora, încercând să-și facă judecata sa proprie în afară de pasiuni și interese având deasupra sa lumina ideală a Binelui obștesc și a Justiției în sine. Discreția trebuie să cuprindă și semnele noastre tradiționale de recunoaștere; de asemenea și detaliile ritualului. De fapt, precum știți, nici aici nu e o taină. Și semne de recunoaștere și ritualul, de mult au fost divulgate. Împreună cu desemnele simbolurilor, le poate oricine găsi până și în dicționare enciclopedice. Asta nu însemnează că Masoneria e cunoscută
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1551_a_2849]
-
lumina ideală a Binelui obștesc și a Justiției în sine. Discreția trebuie să cuprindă și semnele noastre tradiționale de recunoaștere; de asemenea și detaliile ritualului. De fapt, precum știți, nici aici nu e o taină. Și semne de recunoaștere și ritualul, de mult au fost divulgate. Împreună cu desemnele simbolurilor, le poate oricine găsi până și în dicționare enciclopedice. Asta nu însemnează că Masoneria e cunoscută. Câteva cuvinte și câteva gesturi, rudimente cu caracter material, neorganizate și neînsuflețite, nu pot da nimic
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1551_a_2849]
-
inițierii. Ezoterismul nu e susceptibil de divulgare. Inițierea constituie un elaborat tainic, personal și netransmisibil în așa măsură încât pe coloane și între simboluri stau permanent oameni care sunt și nu sunt inițiați. Și unii și alții au trecut prin ritual și probe, și unora și altora li s-a dezvelit Lumina; dar unii sunt sămânța care rodește și alții nu sunt, după parabola divinului învățător. Experiența asta o facem necontenit; primim adică repetat loviturile desamăgirii. Cei care rămân opaci și
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1551_a_2849]
-
1965 în Cuba, evocare precedată de prezentarea capitalei Danemarcii. Zoosophia (1967) întreprinde o incursiune în istorie și cultură pentru a reconstitui procesul de formare și cristalizare a unor mentalități și tradiții care s-au păstrat în memoria colectivă prin legende, ritualuri, patronime și toponime. Evocarea unor personalități, interpretarea simbolisticii animaliere autohtone, reconstituirea motivelor biblice, invențiile lingvistice oferă un spectacol miraculos-fantastic ce stă sub semnul unei naivități simulate: „Una, / due, / trema / pana / trage un poștalion / la mănăstirea Tismana. // Talion / fecior de domn
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287231_a_288560]
-
sunt specifice lirismului „greoi” al lui G. Noimele (1976) este o călătorie în timp, pare-se impulsionată de statuetele date la iveală de șantierul arheologic de la Istrița. Glorificată din nou pentru că păstrează lumea primordială este civilizația țărănească, singura depozitară a ritualurilor specifice în illo tempore; țăranii, semne trimise de zei, titani constructori și totodată purtători de hieroglife sfinte, „făptuiesc ceea ce pune la cale soarele”. Ca și în Megalitice, este contestată, în mod abil, expansiunea civilizației industriale distrugătoare a ceea ce a întemeiat
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287231_a_288560]
-
întreprindem de la AU până la ZAU; de la Alfa pân-la Omega.” Dacia Feniks este o fabulă (alegorie) și o fabulație despre logosul întemeietor. Cenușile (1980) încearcă o interpretare poetică, stimulată din nou de imaginație, a unor studii referitoare la cultura carpică, la ritualurile funerare ale dacilor și daco-romanilor. Elegii politice (1980) revine în actualitate, blamând iarăși efectele urbanizării și industrializarea, „bărbatul din cetate” fiind văzut ca un fiu ce-și ucide tatăl. Zicere la zicere (1982) se vrea un dialog textual și totodată
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287231_a_288560]
-
cărții că textele sale sunt replici. Scripturile (1983), ca și Cenușile, ar fi interpretarea unor vestigii arheologice (monede geto-dacice). Notele explicative completează, printr-un discurs amplu, evocarea „Daciei hiperboreene”. Joaca jocului (1984) și Și mai joaca jocului (1985) transcriu obiceiuri, ritualuri străvechi asociate ludicului folcloric. Condica în versuri (1987) evocă personalități istorice și locuri ce păstrează obiceiuri vechi. Versurile lui G. încearcă să reactiveze o mentalitate tradițională marcată de existența unor forțe misterioase, trecutul nu reprezintă paradisul pierdut, ci obârșia, începutul
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287231_a_288560]
-
care le primește un cetățean la nașterea Într-o comunitate puternică și mândră s-a Întâmplat și la noi În ultimul deceniu al dictaturii ceaușiste, cel mai penibil, cel mai „absurd”: cel care cerea să se expatrieze era supus unui ritual de umilință În colectivul În care funcționase, locul În care-și arătase competența și În care rezida, de fapt, expresia muncii, dar și a demnității sale! La modul absolut caricatural, grotesc, cum am spus, caragialesc, dacă vreți, nu era acest
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2231_a_3556]