69,376 matches
-
Departe de a aspira la făurirea unității naționale, Mihai a încercat să constituie un "stat centralizat" în care etnia era irelevantă, ca formă politică de luptă împotriva dominației otomane: "Unirea în lupta împotriva jugului otoman era un factor important pentru constituirea unui stat centralizat. Dar încercarea de a uni Țările Române împotriva Turcilor era șubredă, pentru că nu era o suficientă bază economică necesară unui stat centralizat. Nu se desvoltase suficient o piață internă pe întreg teritoriul Țărilor Române" (Roller, 1952, p.
[Corola-publishinghouse/Science/84968_a_85753]
-
autohtone aceasta se desfășoară în cadrele emergenței, maturizării și împlinirii luptei proletariatului împotriva exploatării de clasă. Iar începând cu secolul al XX-lea, istoriografia comunistă operează o dublă reducție: după ce inițial redusese istoria românilor la istoria luptei clasei muncitoare, după constituirea Partidului Comunist Român în 1921, aceasta din urmă este la rându-i redusă la istoria partidului. Pe fondul acestei conversii a naționalului în social, antreprenorii mnemonici însărcinați de partid să restructureze memoria românească efectuează o serie de "reșapări semantice" prin
[Corola-publishinghouse/Science/84968_a_85753]
-
În perioada respectivă, creștinarea în masă a fost "un eveniment de mare însemnătate politică, culturală și economică în istoria României", fiind un "pas înainte în desvoltarea societății noastre" (Roller, 1952, p. 60). Creștinismul este creditat cu un rol major în constituirea formațiunilor statale, în maturarea feudalismului și în unirea spirituală a populației (datorită monoteismului) ca preludiu pentru unitatea politică. Biserica și-a continuat misiunea istorică de întărire a statalității românești pe durata întregii orânduiri feudale. În secolul al XIV-lea, spre
[Corola-publishinghouse/Science/84968_a_85753]
-
poate conchide că ortodoxia a încetat să definească spiritualitatea colectivă a poporului român, care era acum concepută pe liniile umanismului socialist. Corrigendum: epurarea componentei monarhice a memoriei naționale românești. În trena evenimentelor politice ale secolului naționalist românesc (1848-1947) am urmărit constituirea ideii de regalitate, evoluată apoi în cea de dinastie ca addendum al memoriei naționale românești. Legea actualizării politice a memoriei colective, care a acționat în sensul completării memoriei naționale cu ideile regalității și dinastiei, poate fi văzută din nou la
[Corola-publishinghouse/Science/84968_a_85753]
-
plan intern, independența îmbracă semantica luptei sociale pentru idealul egalitar, o luptă care va fi condusă, începând cu secolul XX, de Partidul Comunist Român. Componenta monarhică a memoriei naționale, adăugată în secolul naționalist ca urmare a evoluțiilor politice în direcția constituirii monarhiei dinastice, a primit o lovitură de grație. Ideea monarhică este abolită din memoria istorică românească la fel cum monarhia a fost abolită din organizarea politică statală. Motivele de soteriologie și martirologie, elaborate în perioadele de unificare și consolidare a
[Corola-publishinghouse/Science/84968_a_85753]
-
proces de rescriere a trecutului (Culic, 2005), ci a creat condițiile pentru o mutație decisivă survenită la nivel infrastructural. Pluralizarea discursurilor despre trecut, cauționată de autoritățile statale prin introducerea principiului manualelor alternative în pedagogia românească, a avut ca efect direct constituirea unei "piețe a memoriei colective" (cum o numește S. Antohi în contextul dialogului cu A. Zub, 2002, p. 122), în care sunt puse în circulație versiuni diferite despre trecut, fiecare dintre acestea reprezentând interesele grupurilor specifice care le-au elaborat
[Corola-publishinghouse/Science/84968_a_85753]
-
n lume avem Numai personalitate Este binele suprem! în acest sens, îmi este și mai greu să explic de ce am resimțit necesitatea strângerii într-o carte a teoriilor, documentelor și comentariilor celor mai importante privind tocmai ce iese definitiv din constituirea personalității și se așterne cel mai aproape de pământul din noi. Perseverez în această rătăcire de program, atras de o singură cauză: aceea a documentelor ca documente, care, odată așternute pe hârtie și înregistrate, încetează, și ele, să mai fie doar
Boala şi moartea lui Eminescu by Nicolae Georgescu () [Corola-publishinghouse/Science/829_a_1548]
-
Vă rugăm să binevoiți a lua măsuri pentru regularea averei” și alături mai era observația: „Nu este curatelă, deoarece Eminescu nu a încetat din viață, ci numai e alienat” care se credea că este rezoluția dosarului. Fiind vorba, deci, de constituirea unui obligatoriu consiliu de familie, Călin L. Cernăianu observă că, potrivit legii, Maiorescu nu putea face parte din el pentru că-l interzisese pe Eminescu. În logica procurorului, autorul, reinstrumentând cazul, consideră că Titu Maiorescu avea tot interesul să-l izoleze
Boala şi moartea lui Eminescu by Nicolae Georgescu () [Corola-publishinghouse/Science/829_a_1548]
-
Ibidem, p. 183. 21 v. Emanuel Vasiliu, Introducere în teoria textului, Editura Științifică, București, 1990, pp. 114-147. 22 v. Cesare Segre, Istorie-cultură-critică, în românește de Ștefania Mincu, Editura Univers, București, 1986, p. 262. 23 v. Anca Runcan-Măgureanu, Aspecte semantice ale constituirii textului, în Semantică și semiotică, sub redacția acad. I. Coteanu și prof. dr. Lucia Wald, Editura Științifică și Enciclopedică, București, 1981, p. 49. 24 Cesare Segre, Istorie-cultură-critică, Ed. cit., p. 265. 25 Ibidem, p. 270. 26 * * *, Enciclopedie de filozofie și
[Corola-publishinghouse/Science/1530_a_2828]
-
ont précédé l`acte d`énontiation." (p. 417) 34 Cf. Sanda-Maria Ardeleanu, Ioana-Corina Coroi, Analyse du discours, Éléments de théorie et pratique sur la discursivité, Editura Universității Suceava, Suceava, 2002, pp. 41-42 35 v. Anca Runcan Măgureanu, Aspecte semantice ale constituirii textului, în Semantică și semiotică, Ed. cit., pp. 42-56. 36 v. Michael Riffaterre, Sémiotique de la poésie, Ed. cit., p. 17. 37v. Jean Cohen, Le haut langage, Théorie de la poéticité, Châpitre IV, Néutralisation et dé-néutralisation , Édition Flammarion, Paris, 1979, pp. 177-198
[Corola-publishinghouse/Science/1530_a_2828]
-
deosebește radical de ruptura cu tradiția a unei gândiri ai cărei vectori principali sunt ostilitatea față de metafizică, empirismul, încrederea în știință și tehnologie, ca forțe capabile să schimbe în bine lumea. Pentru Russell, ca și pentru empiriștii logici, reperul în constituirea modelului de excelență menit să revoluționeze filozofia era știința modernă. Obiectivul lor programatic a fost să facă și filozofia „științifică“. Acesta este un atribut pe care filozofia îl câștigă atunci când intră în posesia unor metode care sunt mânuite în deplin
Gânditorul singuratic : critica ºi practica filozofiei la Ludwig Wittgenstein by Mircea Flonta () [Corola-publishinghouse/Science/1367_a_2720]
-
până în prezent și, pe de altă parte, unele coduri gestuale s-au schimbat de-a lungul timpului ca rezultat al dezvoltării umane, modificării relațiilor sociale și migrației oamenilor dintr-o zonă geografică în alta. În analiza istoricului gesturilor și a constituirii științei despre comunicarea nonverbală (în a doua jumătate a secolului al XX-lea), putem delimita o bogată preistorie a rolului și descifrării limbajului corporal, din Antichitate până spre sfârșitul secolului al-XIX-lea, și o foarte scurtă istorie a acestei științe, în cadrul
by ALINA MĂRGĂRIŢOIU [Corola-publishinghouse/Science/949_a_2457]
-
corelația funcțional-contextuală gestuală. 4.4.2. Design-ul cercetării Cercetarea s-a desfășurat pe parcursul unui întreg an școlar, în trei licee din mediul urban (județul Prahova), iar design-ul acesteia a cuprins trei mari etape: a) etapa investigării profesorilor în vederea constituirii lotului reprezentativ de subiecți, care au format grupul celor observați; b) etapa selectării și pregătirii lotului de liceeni, care au alcătuit grupul observatorilor; c) etapa observării gesticii profesorilor de către liceeni cu ajutorul grilei de observare. Orientarea noastră către cele trei licee
by ALINA MĂRGĂRIŢOIU [Corola-publishinghouse/Science/949_a_2457]
-
cu reactivitate accentuată la stres trădează rigiditate, iritabilitate, dezordine, vulnerabilitate, instabilitate, impulsivitate, neliniște, oboseală [Anexa 4], iar a celor cu reactivitate scăzută la stres transmit calm, stabilitate, vigurozitate, expresivitate, claritate, armonie [Anexa 5]. Elementele arborilor care ne-au dirijat în constituirea grupei profesorilor cu reactivitate accentuată la stres au fost: • trăsăturile apăsate puternic sau variațiile de presiune în trasarea liniilor: denotă o stare de tensiune psihică a subiectului [Anexa 4 A, B, C, D]; • schimbările de direcție, întreruperile de linii, dezorganizarea
by ALINA MĂRGĂRIŢOIU [Corola-publishinghouse/Science/949_a_2457]
-
1950, În loc de „forței economice socialiste” a apărut „fostei economii socialiste”. În Sportul popular din 20 decembrie 1950, În loc de „CC al PMR” a apărut „Ca Ca al PMR”. În Scânteia din 19 octombrie 1950, propoziția „În țară se dezvoltă mișcarea de constituire a activelor cetățenești” a apărut cu următoarea greșeală: „În țară se revoltă mișcarea...”. Într-un articol din Frontul plugarilor, intitulat „Oamenii muncii din Capitală și-au exprimat voința de a contribui...”, verbul și-au exprimat a fost Înlocuit cu și-
[Corola-publishinghouse/Science/2315_a_3640]
-
iau o amploare exagerată și îi împiedică pe copii să-și trăiască viața și/sau persistă pe termen lung", precizează I. Filliozat (2006a, p. 82). Cât sunt exagerate, fricile sunt inutile, ba chiar periculoase. Ele încetinesc sau compromit procesul de constituire, exprimare și afirmare a identității noastre în diferite contexte de viață, relaționale, sociale 35. Frica este, susțin specialiștii, o emoție "deosebit de volatilă, capabilă să degaje o energie torențială și dezordonată, care face să devină aproape incontrolabilă. Zvonurile, informațiile îndoielnice pot
by Gabriel Albu [Corola-publishinghouse/Science/1037_a_2545]
-
Universității Libere, ocupându-se strict de chestiunile didactice și științifice; Rectorul, Administratorul, Președintele și Vicepreședintele Consiliului de Administrație au constituit, incepand cu 1907, un Birou Permanent, care avea sarcina gestiunii globale a instituției 33. Să mai spunem că din momentul constituirii acelui Birou Permanent și până pe la mijlocul anilor 1930 au ocupat funcția de Rector al Universității Libere din Bruxelles A. Lameere (1906-1908), P. Errera (1908-1911), J. Demoor (1911-1914), L. Leclere (1914-1920), Ch. de Keyser (1920- 1923), A. Brachet (1923-1926), M. Ansiaux
[Corola-publishinghouse/Science/84993_a_85778]
-
și reuniunile au continuat, iar pe la sfârșitul lunii Universitatea Liberă își închidea porțile; apăruse deja ideea fondării unei Universități Noi (Université Nouvelle), care să reînvie starea de spirit (aparent pierdută, în opinia unora, pe parcursul veacului), ce a stat la baza constituirii instituției din 183489. În toată luna februarie 1894 au continuat agitațiile, ceea ce a făcut ca pe 1 martie 1894 prelegerea lui Elisée Reclus, care totuși s-a ținut în cele din urmă, să se desfășoare în fața unei audiențe semnificative (550
[Corola-publishinghouse/Science/84993_a_85778]
-
de a răspunde nevoilor societății, prin introducerea de cursuri noi (că, de exemplu, cele de drept industrial sau de geografie agricolă, industrială ori comercială), prin dezvoltarea dimensiunii practice a prelegerilor, specializărilor și introducerea seminariilor. Episodul dizidentei ce a dus la constituirea Universității Noi a arătat importantă cunoașterii contextului instituțional și politic pentru explicarea opțiunilor și traiectoriilor studenților (belgieni și străini). Reținem, pentru studenții străini (deci și pentru cei din România, de care ne vom ocupă mai departe) dificultățile de recunoaștere a
[Corola-publishinghouse/Science/84993_a_85778]
-
profesionale ori publice ale unora dintre ei (pentru care am gasit informații până în acest moment). În celelalte secțiuni ale capitolului de față am întârziat și asupra statutului diplomelor obținute, procedurilor de recunoaștere existente atât în Belgia, cât și în România, constituirii asociațiilor de studenti sau diverselor subvenții acordate de autoritățile române pentru tinerii care mergeau la studii în străinătate. III.1 . Românii absolvenți ai Școlii Politehnice de la Universitatea Liberă din Bruxelles (1875-1903) Pornim, în prezentarea datelor despre studenții români de la Universitatea
[Corola-publishinghouse/Science/84993_a_85778]
-
de Drept), ca și a programelor de studiu, cu impact imediat în creșterea numărului cadrelor didactice și al studenților. Ne-am oprit și asupra unui episod mai puțin cunoscut (probabil datorită caracterului sau efemer) din istoria instituțională a Universității Libere: constituirea Universității Noi (1894), în urma unor conflicte dintre cadrele didactice privind acceptarea conferinței propusă de geograful francez Elisée Reclus. Precauțiile administrației Universității Libere față de prezență savantului francez la Bruxelles erau legate de tensiuni ideologice și politice ale momentului. Fără a relua
[Corola-publishinghouse/Science/84993_a_85778]
-
și foștilor studenți români din Belgia (o nouă denumire! - n.n.) adresată Legației României de la Bruxelles, 25 mai 1925, nepaginat. 44 Ibid., Înștiințarea Asociației inginerilor și studenților români adresată Legația României de la Bruxelles, 16 martie 1925, nepaginat. 45 Ibid., Înștiințarea de constituire a Asociației inginerilor și studenților români adresată Legației României de la Bruxelles, 25 februarie 1925, nepaginat. 46 Ibid., vol. 195, 196, cu referire la cazul lui Vasile Butză (documente din perioada 1898-1904). 47 Ibid., vol. 197, Adresa 1539 / 919 a Legației
[Corola-publishinghouse/Science/84993_a_85778]
-
gamă a specializărilor în foarte complexa problemă a securității sistemelor. Până și legislația multor state, începând cu anii ’70, a suferit modificări substanțiale, pe care vom încerca să le redăm succint într-un viitor capitol. La nivel internațional, este semnificativă constituirea, încă din 1960, a IFIP (International Federation for Information Processing = Federația Internațională pentru Prelucrarea Informațiilor), creată sub auspiciile UNESCO, care reunește cadrele didactice și alți specialiști (sau alte grupuri naționale) preocupați de prelucrarea informațiilor. Din ea fac parte organizații din
[Corola-publishinghouse/Science/2140_a_3465]
-
lucru, precum și obiectivele urmărite. Toate acestea vor servi definirii clare a necesității abordării unei astfel de probleme. Comisia TC111 a fost înființată în 1984. Scopul său este de creștere a siguranței și încrederii în informațiile prelucrate automat, precum și cel de constituire a unui forum al responsabililor cu securitatea și al altor specialiști care activează în domeniul securității sistemelor de prelucrare a informațiilor. Obiectivele urmărite sunt: • stabilirea unui cadru comun de referință pe linia securității, pentru organizații, specialiști și publicul interesat; • promovarea
[Corola-publishinghouse/Science/2140_a_3465]
-
securității rețelelor; • studierea și descrierea riscurilor apărute în contexul includerii sistemului informațional într-un mediu bazat pe rețele; • promovarea tehnologiilor și practicilor care să asigure controlul securității rețelelor, să facă posibilă definirea cerințelor securității rețelelor și, în general, să avanseze constituirea cadrului de bază pentru o securitate eficientă a rețelelor; • să contribuie, în măsura în care este fezabil și posibil, la standardizarea internațională a securității rețelelor. În noul context, aspectele securității depășesc frontierele organizației, întrucât se intră în legătură cu o mulțime de alte sisteme externe
[Corola-publishinghouse/Science/2140_a_3465]