8,894 matches
-
cinci coșuri pline. Problema era că ar fi trebuit să culeagă împreună cu Saffer, care căzuse însă bolnav, pradă unor fierbințeli ciudate, care fuseseră puse de toată lumea în legătură cu boala de care credeau cu toții că suferă. Saffer pretinsese și el măcar un coș cu prune, pentru a le usca pentru iarnă, dar Alicia și Benedict refuzaseră să-i dea, fiindcă Saffer nu îi ajutase deloc. La rândul său însă, acesta susținea că cei doi culeseseră toate prunele și că el și le-ar
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
frații augustinieni care dezavuau proprietatea și le repetaseră de nenumărate ori că a te pretinde stăpân chiar și peste un fir de iarbă era un act fără sens. ― Și vrei să înmulțești prunele... De aceea mi-ai cerut încă trei coșuri și mi-ai vorbit de Hristos? ― Sigur că da! E o idee foarte bună. Mâine i-aș putea spune lui Saffer că îi dau trei coșuri cu prune, lăsîndu-le pe celelalte cinci celor care le-au cules. În felul asta
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
fără sens. ― Și vrei să înmulțești prunele... De aceea mi-ai cerut încă trei coșuri și mi-ai vorbit de Hristos? ― Sigur că da! E o idee foarte bună. Mâine i-aș putea spune lui Saffer că îi dau trei coșuri cu prune, lăsîndu-le pe celelalte cinci celor care le-au cules. În felul asta, el ar avea ceva mai multe decât oricare dintre ei. ― Și ce judecată ar fi asta? ― Judecata mea! Nu trebuie să fie nici logică, și nici măcar
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
logică, și nici măcar dreaptă. Ei vor ști desigur că eu... ― Vei suporta din rația proprie efortul ăsta... ― Fie și-așa! Adu-mi însă prunele! ― Am să-i rog pe frații de la intendență, dar spune-mi măcar mie... De ce tocmai trei coșuri? ― Pentru că Saffer și toți ceilalți vor trebui să știe că oricine suferă pentru ceea ce este, oricine este lovit de molimă și se simte nefericit va avea în mine un aliat și un prieten. Maria zâmbi cu căldură. Ar fi putut
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
Dar tu ai decis să-l salvăm pe băiatul lui Stin. - Asta da. Și chiar pot să spun că în momentul ăla am simțit un pic dumnezeirea. " Mama a murit fiind ferm convinsă că există un fel de relație între coșurile cu fructe pe care le jertfea la Templu și împlinirea ei ca ființă umană. Multă vreme după ce în mine s-au trezit conștiințele voluntarilor, am crezut că în întreg Universul nu există constrângere mai mare decât cea la care am
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
un fel de prăvălie. Expuse pe pereți sau direct pe pardoseală, se puteau vedea sute de artefacte pământene, dintre cele care făceau deliciul colecționarilor. Barna schiță un zâmbet când ochii îi căzură pe ceea ce el știa sigur că era un coș de pâine, care fusese umplut cu capace de bere. Ghiontul scurt pe care-l primi între coaste îi atrase însă atenția spre tejgheaua din spatele căreia îi măsura cu atenție un ins costeliv și destul de bătrân. - Am venit să-ți aducem
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
mici grupuri către castellum, mormăind cu voce scăzută, se învârteau băiețandri insistenți și curioși, vânzători de apă, vin și bere, prostituate, ținute sub ochi de stăpânii lor, și nu puțini țărani, care, la anunțul adunării nobililor, veniseră de la câmp cu coșuri cu ouă și coșnițe cu capac pline cu brânzeturi, ca să le vândă în cetate. Era riscant să faci comerț cu barbarii, fiindcă violența lor putea să explodeze dintr-o dată, fără ca cineva să o poată astâmpăra. Și nu era sigur că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2230_a_3555]
-
pătură înnodată, ținea de mână un copil. Avea un ochi învinețit, o buză îi era spartă și îl fixa cu o privire umilită; alături se afla soțul ei, un țăran iute, cu o expresie obtuză, ce ducea în spinare un coș mare plin de tot felul de lucruri învelite și unelte agricole: era cu siguranță un om violent, însă acum bărbia îi tremura și lacrimi de spaimă îi străluceau în ochi. Toate acele suflete sărmane i se încredințau lui. Iar el
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2230_a_3555]
-
Claudianus, delicatul subiect al jefuirii cetății Divodorum. întrucât în austera cetate locuiau părinții Livillei, Hippolita nu putu să nu-și arate interesul și solidaritatea: — Te trec fiorii când te gândești la asemenea orori, îi spuse, luând un măr dintr-un coș. Mi-ai spus însă că, din fericire, părinții tăi sunt la adăpost. Cu siguranță, au trecut prin momente îngrozitoare. Livilla încuviință: — Da. Nu-mi vine să cred nici acum că pericolul s-a îndepărtat. Doar ieri, după momente de spaimă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2230_a_3555]
-
departe. Bălțile din regiunea aceasta, deși puțin întinse, totuși au destule suprafețe acoperite cu papură și stuf, din care oamenii satelor vecine își îndestulează cea mai mare parte a nevoilor de construcție (acoperișuri de case și șoproane, garduri, perdele, rogojini, coșuri, etc.ă și combustibil. Din peștele prins în apa Prutului ori în bălți și prutețe, oamenii din Drânceni, Leușeni, Râșești, Cioara, Pogănești și Stănilești își completează mari părți din regimul lor alimentar. În epoca marilor revărsări, când crapii și somnii
In memoriam : Ion Gugiuman by Costin Clit, Constantin Vasluianu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1203_a_2104]
-
rezervoarele de apă, centralele tehnice proprii blocului, ascensorul; instalațiile de apă și canalizare, electrice și de telecomunicații, de încălzire, de gaze de la branșament până la punctul de distribuție către părțile aflate în proprietate exclusivă, canalele pluviale, paratrăsnetele, antenele colective și altele; coșurile de fum și de aerisire, uscătoriile, spălătoriile. După cum s-a mai arătat, părțile comune pot fi date în folosința exclusivă a proprietarilor, dacă prin folosirea lor nu sunt lezate drepturile celorlalți coproprietari. Atribuirea acestora se face cu o majoritate de
Medierea un mod amiabil d e a pune capăt disputelor din cadrul Asociaţiilor de Proprietari by Mihaiu Şanţa () [Corola-publishinghouse/Administrative/1591_a_3106]
-
neapărat și pâine?! În ciuda crizei profunde prin care trece, poporul a înțeles necesitatea de a adopta această lege supremă, ne-a spus președintele nostru „legitim” (care după acest referendum a devenit și mai „legitim”) stând înlemnit de mândrie între două coșuri de garoafe care nu știu de ce mie mi s-a părut că sunt două jerbe imense depuse acolo de SRI pentru mai multă transparență. Noroc că Marea Adunare a-nceput să bată din palme și asta m-a făcut să
[Corola-publishinghouse/Administrative/1914_a_3239]
-
delațiunea. El s-a disculpat spunând că raportul în care era relatată cercetarea făcută în cazul meu era opera unui fost securist mai zelos, care mă urmărise din proprie inițiativă. Dacă era așa, acea hârtie ar fi fost aruncată la coșul de gunoi. Dar, în partea de jos a ei, sub semnătura indescifrabilă a delatorului, apare o notă în care se spune unde trebuie să fie repartizată. Gândul că un fost turnător nu poate fi deconspirat, iar cel turnat de el
[Corola-publishinghouse/Administrative/1914_a_3239]
-
plastic. Nu am avut cu ce să-i ajut. Doar stăteam lăngă ei. Priveam. „Ce se întâmplă?“, mă gândeam. Nici nu mi-am putut închipui despre ce e vorba. Nu simțeam nici un miros ciudat. Domnul Takahashi s-a îndreptat spre coșul de gunoi care se afla la capătul peronului. Am presupus că s-a dus să mai caute niște ziare aruncate în coșul de gunoi, ca să șteargă lichidul rămas pe jos. Când a ajuns în fața coșului de gunoi, Takahashi s-a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2279_a_3604]
-
am putut închipui despre ce e vorba. Nu simțeam nici un miros ciudat. Domnul Takahashi s-a îndreptat spre coșul de gunoi care se afla la capătul peronului. Am presupus că s-a dus să mai caute niște ziare aruncate în coșul de gunoi, ca să șteargă lichidul rămas pe jos. Când a ajuns în fața coșului de gunoi, Takahashi s-a clătinat, parcă voia să se ghemuiască, dar s-a prăbușit la pământ. Ne-am speriat și am alergat spre el. „Sunteți bine
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2279_a_3604]
-
Takahashi s-a îndreptat spre coșul de gunoi care se afla la capătul peronului. Am presupus că s-a dus să mai caute niște ziare aruncate în coșul de gunoi, ca să șteargă lichidul rămas pe jos. Când a ajuns în fața coșului de gunoi, Takahashi s-a clătinat, parcă voia să se ghemuiască, dar s-a prăbușit la pământ. Ne-am speriat și am alergat spre el. „Sunteți bine?“, am strigat noi. „Astăzi a fost în prima tură, s-a grăbit spre
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2279_a_3604]
-
de gunoi, Takahashi s-a clătinat, parcă voia să se ghemuiască, dar s-a prăbușit la pământ. Ne-am speriat și am alergat spre el. „Sunteți bine?“, am strigat noi. „Astăzi a fost în prima tură, s-a grăbit spre coșul de gunoi. Poate că de asta i s-a făcut rău, nimic grav“, îmi ziceam. „Puteți să mergeți?“, l-am întrebat, dar era evident că nu putea. „Targă!“ Am luat legătura cu cei de la birou prin telefonul de urgență din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2279_a_3604]
-
a fost găsit un bagaj suspect la stația noastră, pe linia Marunouchi. Se pare că și aici fusese mâna sectei Aum. Conținea bacilul botulinic sau ceva de genul acesta. Atunci unul dintre observatorii din stație a luat geanta diplomat de lângă coșul de gunoi și a dus-o la o ieșire de urgență, unde nu erau oameni. „Mă gândeam că până aici mi-a fost“, mărturisea el. Înainte să ies pe ușă, o pregătesc întotdeauna pe soția mea: „S-ar putea să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2279_a_3604]
-
să poată acționa cât mai repede. Cred că Takahashi a luat singur pungile din metrou și le-a scos afară. Nu am văzut. E doar o presupunere personală. El se afla cel mai aproape. Pe peronul opus se afla un coș de gunoi. Presupun că Takahashi a luat ziarele de acolo și a șters cu ele pe jos. Hishinuma i-a spus conductorului că va face curățenie în metrou și a împărțit treaba cu Takahashi. Dacă ar fi avut un mop
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2279_a_3604]
-
călătorii în metrou fără să facă nimic. Trebuia să facă ceva cu pachetul ăla! L-a văzut cu siguranță. Dacă l-ar fi scos afară, ar fi fost mai puține victime. Mare păcat! — Dar, dacă ar fi aruncat pachetul în coșul de gunoi din stație, pentru că e un loc în care se strâng mulți oameni, ar fi fost mult mai multe victime, așa cum s-a întâmplat în stația Kodemmachō. Oricum, metroul a plecat având încă la bord pachetele. Am avut noroc
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2279_a_3604]
-
stația Kodemmachō, deoarece, cum a plecat trenul din stație, am început să mă simt din ce în ce mai rău. Mă sprijineam de bară și stăteam în picioare cu ochii închiși. Îmi era greață. Nu îmi venea să vomit, aveam o senzație ciudată în coșul pieptului. Capul îmi amorțise. Cunoașteți expresia «mi s-a rupt filmul», ei bine, era ceva în genul ăla. Parcă mi se pusese un văl pe creier. Încercam să mă gândesc la ceva și nu puteam să mă concentrez. La început
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2279_a_3604]
-
sigur dacă mai trăiește până nu am primit o scrisoare de la el în 1950. În această perioadă nu am putut pleca de acasă. Trebuia să distribui laptele, ah, cât de mult uram lucrul ăsta! Eram la vârsta pubertății, aveam numai coșuri pe față. Când mă duceam pe la case cu laptele și întâlneam școlărițe, îmi ascundeam fața de rușine și mergeam mai departe. În cele din urmă, am aflat că fratele meu era teafăr și nevătămat. Tata s-a liniștit și mi-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2279_a_3604]
-
să aibă o intonație și mai bună decât a ta; -că patul în care a dormit peste noapte poate fi făcut și de el, că nu frige; -nu trebuie să își arunce șosetele prin casă , ci să le pună în coșul pentru rufe murdare, că la bătrânețe nu o să-ți mai facă masaj cum îți făcea în tinerețe ; să schimbe și el scutecele bebelușului (dar cu blândețe); -să știe să bată un cui în perete, fără să sară varul și tencuiala
Fii înţeleaptă! by Liliana Rotaru () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1159_a_1886]
-
să-l ajute și pace. Atunci i-a scos punga de la spate, cu gând s-o golească la găleata de gunoi, s-o curețe bine și, apoi nici vorbă, aspiratorul o să funcționeze cum trebuie. Dar, când să răstoarne punga în coșul de gunoi, de cum a săltat capacul, ce să vezi? Acolo, la gunoi, se aflau un sandviș, un ou fiert și câteva bucăți de pâine prăjită. Cine să le fi pus, oare, aici? Tăticul își amintește că Sorin a mâncat împreună cu
Sorin şi Sorina : Povestiri by Alexandru Poamă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/372_a_1293]
-
amintește că Sorin a mâncat împreună cu el și cu mămica. Dar Sorina? Ea s-a trezit mai târziu în această dimineață. Când ceilalți mâncau, ea era la baie. Pe urmă, a trebuit să se descurce singură. Tata îi arătă mamei coșul de gunoi. Pune, apoi, de-o parte și sandvișul, și oul, și pâinea prăjită. Acum, golește în coș punga aspiratorului. Așază, după aceea, totul la loc, așa cum a fost. Sorin s-a întors și nu cu plasa goală. A venit
Sorin şi Sorina : Povestiri by Alexandru Poamă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/372_a_1293]