7,345 matches
-
că se apropia ora la care intra în vigoare interdicția de circulație. Se mai zăreau uneori umbre umane furișate, ocolind grăbit noroaiele și patrulele. Preaonorabilul Poha privi pentru câteva secunde, în apusul soarelui, dansul fantastic pe care câțiva copaci îl desenau cu ramurile pe fereastra din fața sa. Cumva, aceștia reușiseră să supraviețuiască în lupta lor cu nevoia de spațiu a așezării, devenită tot mai aglomerată o dată cu dezvoltarea zonei. Tonne era unul dintre cele mai aglomerate habitusuri ce apăruseră într-un mod
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85108_a_85895]
-
este cel de astăzi. Preaonorabilul Poha se văzu nevoit să intervină încă o dată în încercarea de a aplana potențialele divergențe majore ce puteau măcina membrii Quadrantului. Cumva, trebuia să reinstaleze atmosfera de optimism ce dominase inițierea proiectului. Așa că începu să deseneze în aer o uriașă spirală luminoasă care se îngusta pe măsură ce luminozitatea ei devenea din ce în ce mai puternică, până ce ajunse un bob de lumină orbitoare. - Nu poți organiza un spațiu ideal în care să împaci toate interesele caracteristice ființei umane, ce pot merge
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85108_a_85895]
-
de care mai fantastice. În acea perioadă am început să am „vizitatori“. Deschideam ochii în miez de noapte și îi vedeam: un bărbat sau o femeie stând pe pat, lângă mine, și privindu-mă cum dorm. Aș putea să-i desenez pe fiecare dintre ei, atât de clar mi-i aduc aminte. Dar ei sunt din altă poveste. Fapt e că la un moment dat, într-o perioadă de mare derută în viața mea, când treceam dezordonat de la o femeie la
De ce iubim femeile by Mircea Cărtărescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/589_a_971]
-
am dat de unul ce cuprindea teste de personalitate sub forma unor joculețe amuzante, intuitive, frumos colorate, de ți-era mai mare dragul să le privești. Între atâtea și-atâtea bine-cu nos cute teste proiective, care-ți cereau să desenezi o fami lie, un om, un copac etc., se afla și cel numit „Who Am I?“, ceva mai primitiv ca grafică, dar atrăgător prin structura sa cumva deosebită con ceptual. Pe scurt, ți se cerea mai întâi să alegi între
De ce iubim femeile by Mircea Cărtărescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/589_a_971]
-
roșu, nu voi afla niciodată ce vezi tu cu adevărat... Nu știam atunci că solipsismul ăsta primitiv trece prin mintea a trei sferturi dintre adolescenți. Vărul meu îmi vorbea și el despre cum dăduse de nu știu câte ori la teatru, cum desena și cum scria versuri, cum cânta la chi tară câte-o noap te-ntreagă, cum își impunea să facă gesturi absurde, să spună, de exemplu, ceva pe fran țuzește vreunei țărănci bătrâne... „Dar de ce faci toate astea?“, l-am întrebat
De ce iubim femeile by Mircea Cărtărescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/589_a_971]
-
atât de măslinie... Și părul, nu știu cum, puțin unsuros... Și acasă nu stătea o clipă, făcea treabă, gătea, îngrijea de doi frați mai mici, știam de la mama, care aflase de la ședința cu părinții. Cu toate astea, își făcea mereu temele, chiar desena bujori și flu turași la colțurile paginii, pentru care Tovarășa îi dădea un punct în plus la notă. Petruța a-nceput să mă-ntrebe. Am dat toate răspunsurile gândindu-mă la ea, dar uitându-mă-n altă parte, ca să nu
De ce iubim femeile by Mircea Cărtărescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/589_a_971]
-
simetrie - reprezentanți ai Noului Roman francez), chiar și cu crucea ei: axa sintag ma tic/paradigmatic... Cine nu știa pe-atunci diferența dintre signifié și signifiant, cine nu citise Poetica matematică sau Opera aperta, cine nu era-n stare să deseneze copăceii bogat ramificați ai cine știe cărei gramatici generative era pierdut: îl îneca un ocean de dispreț. Trezit din somn, trebuia să poți recita numele reprezen tanților școlii formaliste ruse („Șklovski, cunoaștem!“ spuneai cu o figură plictisită, și era de-ajuns ca să
De ce iubim femeile by Mircea Cărtărescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/589_a_971]
-
un sfert de oră, ne-a produs de la-nceput o crampă mentală: „Da, să vorbim despre comu ni care. Ce-nseamnă a comunica? Ce-nțeles are fraza: Oltul co munică cu Dunărea?“ După care s-a lansat într-o schemă desenată pe tablă, cu foarte multe ramuri și opoziții în care ne-am prins repede ure chile. Vorbea în tot acest timp inspirat, ca un actor, plasându-și poantele și efectele cu mare efica citate... „Genial!“, l-am auzit șoptind lângă
De ce iubim femeile by Mircea Cărtărescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/589_a_971]
-
cu asta și fără să ceară recunoștință. Pentru că nu citesc reviste porno și nu navighează pe site-uri porno. Pentru că poartă tot soiul de zdrăngănele pe care și le asortează la îmbrăcăminte după reguli complicate și de neînțeles. Pentru că își desenează și-și pictează fețele cu atenția concentrată a unui artist inspirat. Pentru că au obsesia pentru subți rime-a lui Giacometti. Pentru că se trag din fetițe. Pentru că-și ojează unghiile de la picioare. Pentru că joacă șah, whist sau ping-pong fără să le
De ce iubim femeile by Mircea Cărtărescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/589_a_971]
-
la Bibracte, unde începuse să scrie cele șapte cărți din De bello Gallico, istoria lungului său război -, Gajus scrise numele orașelor și ale templelor care se iveau pe malurile marelui fluviu; și, asemenea multor călători de după el, încercă să le deseneze, sub privirea iritată a blândului Zaleucos, care acum vorbea foarte rar, numai când era întrebat. „Ju-nit Ten-tor“, scrise Gajus cuvintele egiptene cu caractere latine, apoi, în greacă: „Denderah“; apoi, pentru o insulă aflată mult mai la sud, „Phi-lac“, „Philae“. Isis
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1889_a_3214]
-
departe, pe celelalte foi lipite una în continuarea celeilalte. Ici-colo se vedeau cercuri negre în care erau scrise nume. Iginus întinse un deget și-i zise: — Liniile sunt râuri și drumuri, cercurile sunt sate și orașe. Nu știai? Le-a desenat Agrippa, tatăl mamei tale. Băiatul își aminti deodată: era o legendă a familiei, formidabilul proiect pe care Marcus Agrippa, marele amiral, îl crease în urmă cu șaizeci de ani. Era harta geografică a întregului imperiu, Forma Imperii. Înainte de Agrippa, pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1889_a_3214]
-
și funcționarii civili, în formate practice, de călătorie, care au fost introduse în niște apărători. În mai puțin de două secole, imperiul ajunsese în ținuturi atât de îndepărtate, încât puțini reușeau să și le imagineze. Pe acea hartă însă Agrippa desenase imperiul asemenea trupului unui uriaș întins, răsuflând, viu, cu sute de vene puternice de la un capăt la celălalt: cincizeci de mii de străzi romane pavate. La fiecare cinci mile, un post intermediar, o mutatio pentru schimbarea cailor, aprovizionarea cu alimente
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1889_a_3214]
-
îl mângâie, îi luă fața în mâini și-l întrebă: — Nu crezi că toate astea au fost de nesuportat pentru mine? Poate la fel cu ceea ce trăiești tu azi... Gajus o lăsă să-l mângâie; nu-i răspunse. Ea îi desenă ușor pe tâmple două cercuri cu degetele, ca să-i alunge gândurile. El închise ochii. — Sclavele egiptene mi-au spus că Marcus Antonius - din când în când îi spunea tatălui ei pe nume, ca unui personaj istoric -, în ultima vreme, când
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1889_a_3214]
-
prin soția lui, Macro are să se lege de mine mai mult decât speră să mă leg eu de el. După atâta căldură, ploua, o furtună pe mare care făcea valurile mari, înspumate să se izbească de stânci. Își petrecu după-amiaza desenând. Apoi deschise un mic codex șifonat, îl răsfoi și văzu un desen cu linii imprecise: părea un edificiu pe malul unui fluviu. — Ce-i asta? întrebă Helikon întinzându-se alături de el. Erau Nilus-ul, Iunit Tentor, zilele adolescenței, când el desena
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1889_a_3214]
-
desenând. Apoi deschise un mic codex șifonat, îl răsfoi și văzu un desen cu linii imprecise: părea un edificiu pe malul unui fluviu. — Ce-i asta? întrebă Helikon întinzându-se alături de el. Erau Nilus-ul, Iunit Tentor, zilele adolescenței, când el desena în barcă, iar Zaleucos îi ținea călimara cu cerneală. — Îți amintești de templul pe care Marcus Antonius și Cleopatra n-au reușit să-l termine? Luă calamusul. — Uite, aici trebuia să fie un atriu imens... Însă nu-i spuse ce
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1889_a_3214]
-
spuse ce gânduri îi invadau mintea. Se numește khont, șopti Helikon. — Da. Un atriu cu coloane. Preotul mi-a spus că Marcus Antonius și Cleopatra voiau să picteze pe tavan ciclurile magice ale constelațiilor. Îi arătă altă foaie, unde era desenat fluviul, însă în centru se înălța o insulă ce părea să aibă forma unei corăbii. — O recunoști? E Philae. Și acolo templul era neterminat; cei doi voiau să ridice un portic enorm, cu mai bine de treizeci de coloane pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1889_a_3214]
-
un gest larg, pe care toți oamenii săi îl văzură bine, și-i spuse lui Gajus: — Privește, toate acestea le-a construit tatăl mamei tale, Marcus Agrippa, cel mai mare marinar pe care l-a cinstit vreodată Roma. El a desenat bazinul portului de apus, aflat spre interior, privește, cu depozitele, șantierele, atelierele pentru fabricarea frânghiilor, locuințele... El s-a gândit să unească cele două porturi deschizând canalul acela. A săpat în stâncă o cisternă care adună toată apa din Serinum
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1889_a_3214]
-
cu prima, conturând coca. Completă linia cu altele, înclinând calamusul, și pe foaie apăru prova. — Privește, asta e coca de lemn; dar va trebui să susțină templul, care va fi din marmură, cărămizi și var. Râse din nou. Continua să deseneze, cu o mână din ce în ce mai iute. Și între două linii zâmbea entuziast: — În trecut s-au construit corăbii regale enorme; dar toate, absolut toate au fost din lemn. — E logic, spuse Împăratul. — Dar eu ți-am văzut ochii, Augustus; ți-am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1889_a_3214]
-
ochii, Augustus; ți-am văzut ochii când ți-am zis că pe apa asta va pluti un templu din marmură. Împăratul se uită la el; aveau aceeași vârstă. Și, dintr-odată, râseră amândoi, ca de o glumă. Euthymius continuă să deseneze. — Privește, Augustus, așa ceva nu s-a făcut vreodată: o structură din lemn, ce urmează ascultătoare mișcarea apei, va trebui să susțină niște ziduri rigide care nu suportă oscilațiile, fiindcă s-ar prăbuși, ca la cutremur. Toți se uitau la el
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1889_a_3214]
-
șaizeci de vâslași de pe Me-se-ket o împing: ei sunt voința omului aflat în căutarea Absolutului. — Eu cred că va trebui să fie o structură puternică, interveni Euthymius. Bârne groase, care se deplasează în față la oscilații. Privește - spuse, continuând să deseneze -, pe laturi vom face un portic și o balustradă frumoasă. Iar aici, jos, vor sta vâslașii. Și când corăbiile unite se vor mișca, împinse sau trase, vor părea un edificiu imens, de peste o sută nouăzeci de picioare, plutind pe lac
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1889_a_3214]
-
darabana pe volan. Cicatricele de la gura și fruntea sa formau în lumina după-amiezii o țesătură clară, zonele demarcate ale viitoarei generații de răni. Am întors paginile chestionarelor lui. Fotografiile lui Jayne Mansfield și John Kennedy, Camus și James Dean, fuseseră desenate în culori pastel: linii de creion le încercuiau gâturile și zonele pubiene, sânii și pomeții păreau umbriți, iar alte linii secționau gurile și abdomenele. Jayne Mansfield cobora din mașină într-un instantaneu publicitar făcut în studio, cu piciorul stâng pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2028_a_3353]
-
în vulva ei învinețită, Vaughan se lăsă să cadă pe banchetă. Își pierduse deja interesul pentru tânăra femeie care, în timp ce-și trăgea hainele pe ea, plângea cu suspine. Mâinile lui pline de cicatrice explorau materialul ros al banchetei, desenând din spermă o diagramă misterioasă: un semn astrologic sau poate o intersecție rutieră. Când am ieșit din spălătorie, rulourile continuau să se scurgă tăcute în întuneric. În jurul mașinii, o baltă imensă de clăbuci albi se făcea una cu cimentul ud
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2028_a_3353]
-
spre penisul pe jumătate erect, apoi se uită în spate la mine într-un fel confuz, cerându-mi parcă să-l ajut să identifice acel ciudat organ. Îl lipi apoi de aripa din dreapta față a mașinii și, cu creta, îi desenă conturul pe celuloza neagră. Inspectă gânditor rezultatul și, satisfăcut, se învârti în jurul mașinii, marcându-și conturul penisului pe portiere și pe geamurile crăpate, pe capacul portbagajului și pe bara de protecție din spate. Ținându-și penisul în mână pentru a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2028_a_3353]
-
-și conturul penisului pe portiere și pe geamurile crăpate, pe capacul portbagajului și pe bara de protecție din spate. Ținându-și penisul în mână pentru a-l proteja de metalul tăios, urcă pe locul din față și începu să-i deseneze conturul pe tabloul de bord și pe cotiera dintre scaune, demarcând astfel epicentrul erotic al unui accident sau act sexual, celebrând mariajul dintre propriul organ genital și bordul zdrobit peste care murise doctorița stomatolog de vârstă mijlocie. Pentru el, cele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2028_a_3353]
-
elicea rotindu-se încet ca aceea a unui avion de jucărie. Lumina îi curgea din aripi într-o fântână arteziană inepuizabilă. Sub ea, mașinile care planau de-a lungul autostrăzii descriau pe întinderea peisajului toate traiectoriile posibile ale zborului ei, desenând schița iminentei noastre treceri prin văzduh, traiectoriile unei tehnologii cu aripi. M-am gândit la Vaughan, acoperit de muște ca un cadavru reînsuflețit, uitându-se la mine cu un amestec de ironie și afecțiune. Știam că n-ar fi putut
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2028_a_3353]