7,594 matches
-
constituțională, adică de stat, neîntreruptă. Această trăsătură specifică a cântărit foarte mult și în raporturile diplomatice care au însoțit și s-au implicat masiv în stabilirea regimului instituit odată cu și după îndoita alegere a lui Al. I. Cuza. Desigur, compromisurile diplomației au oferit românilor itinerarii profitabile cauzei lor și subterfugii la care erau constrânși să recurgă din pricina statutului lor. Explicația succesului nu se cuvine însă redusă la divergențele între puterile garante, ci să se supună raționamentelor istoriografice și contradicțiilor dintre rezultatele
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
de strângere a legăturilor cu Serbia și Grecia, iar pe de altă parte, prin rămânerea, totuși, în orbita celei napoleoniene. Odată cu venirea la tron a lui Carol I, se manifestă o apropiere de Austro-Ungaria. Iorga demonstrează lipsa de prevedere a diplomației noastre în momentul declanșării conflictului sârbo-turc în 1875 și denunță, apoi, „umilirile și concesiunile dure” la care a fost supusă România cu prilejul recunoașterii independenței. Marea problemă a alianțelor noastre după dobândirea independenței a constituit pentru N. Iorga un subiect
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
al împrejurărilor externe care au determinat aderarea noastră la Tripla Alianță. Contrazicerile sunt, deci, aparente, însuși N. Iorga, în multe alte lucrări, între care și sinteza consacrată istoriei românilor, a analizat sub toate aspectele această importantă chestiune de istorie a diplomației. Nu trebuie să uităm nici un moment că N. Iorga a tratat întreaga noastră istorie a relațiilor internaționale în epoca modernă prin prisma idealului desăvârșirii unității de stat și că, în cele din urmă, apropierea României de Austro-Ungaria a rămas pentru
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
aduce însă un corectiviv: caracterul pozitiv obiectiv al eliberării popoarelor subjugate și cel al unirii benevole, efectiv pozitiv, cu Rusia, al popoarelor aflate într-un stadiu mai înapoiat al dezvoltării social-economice. Engels trăgea însă concluzia, verificată istoricește, că după 1789, diplomația țaristă a fost confruntată cu un dușman care a dus-o la pieire: burghezia, revoluția, mișcarea popoarelor pentru emancipare socială și națională. În mai 1853, referindu-se la expansiunea țaristă prin intermediul protectoratului exclusiv, Marx scria că „omenirea n-a uitat
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
îi plăcea să se numească, primul moșier al Rusiei. Aceasta a fost și clasa pe care s-a sprijinit și căreia i-a slujit. Totuși, formația țarului și unele trăsături de caracter și-au pus amprenta asupra tacticii și metodelor diplomației ruse. Cum bine a fost spus, spre deosebire de Alexandru I, fratele său, Nicolae I era necomplicat, neromantic, nespiritual, om de o inteligență prozaică și practică, al unor concluzii decise și clare, neabătut, neînsuflețit și neinfluențat de o multiplicitate a ideilor; numai
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
modificarea sistemului de alianțe și eforturile Petersburgului de revenire în primul plan al relațiilor internaționale, revenire prilejuită și de „chestiunile” română și italiană. Această periodizare se aplică nu numai implicațiilor europene ale politicii externe țariste, ci și celor asiatice, pentru că diplomația țaristă a gândit sau i s-a impus să gândească și să acționeze într-o legătură logică a angajamentelor pe planuri diferite, nu numai geografic. Rusia era o mare putere materială brută, „prinsă” în desfășurări pe trei continente. Tehnic înapoiată
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
acționeze într-o legătură logică a angajamentelor pe planuri diferite, nu numai geografic. Rusia era o mare putere materială brută, „prinsă” în desfășurări pe trei continente. Tehnic înapoiată, în raport cu țările occidentale, ea nu putea să-și continue avansul decât îmbinând diplomația cu forța militară. Cea dintâi a fost profund și abil pusă în uz față de cei mai puternici, cea din urmă față de cei mai slabi. 1. 1825-1829 După cum se știe, există o foarte bogată literatură consacrată redeschiderii crizei orientale, în 1821
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
prorusă și susținerea mișcărilor antiotomane ale popoarelor balcanice; -țarul nu se gândea la eliberarea națională a popoarelor, ci numai la folosirea străduințelor lor de eliberare în scopul extinderii influenței sale politice; -protecția asupra supușilor creștini ai Porții era atu-ul diplomației țariste; -Rusia nu putea ignora tendințele revanșarde ale Turciei și Iranului, de vreme ce cea dintâi visa la redobândirea Crimeii și a Gruziei de vest, iar cea de a doua, a Transcaucaziei de est; -anii 20 ai secolului XIX puneau în fața Rusiei
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
ecuația s-a modificat sub urmașul său, Nicolae I. Potrivit opiniei unor istorici, A. V. Fadeev ar fi exagerat slăbiciunea țarismului în acțiunile diplomatice și militare în anii crizei orientale redeschisă în 1821. Credem că observația este valabilă numai pentru diplomația lui Alexandru I. G. L. Arș sublinia cu deplină îndreptățire că, odată cu venirea pe tron a lui Nicolae I, activizarea diplomației ruse în chestiunea orientală a sporit și, drept rezultat, și în diplomația engleză a apărut tendința unei înțelegeri cu
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
în acțiunile diplomatice și militare în anii crizei orientale redeschisă în 1821. Credem că observația este valabilă numai pentru diplomația lui Alexandru I. G. L. Arș sublinia cu deplină îndreptățire că, odată cu venirea pe tron a lui Nicolae I, activizarea diplomației ruse în chestiunea orientală a sporit și, drept rezultat, și în diplomația engleză a apărut tendința unei înțelegeri cu Rusia în problema greacă. Dealtfel, la această concluzie ajunsese cu mulți ani înainte și A. V. Fadeev, care a dezvoltat-o
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
Credem că observația este valabilă numai pentru diplomația lui Alexandru I. G. L. Arș sublinia cu deplină îndreptățire că, odată cu venirea pe tron a lui Nicolae I, activizarea diplomației ruse în chestiunea orientală a sporit și, drept rezultat, și în diplomația engleză a apărut tendința unei înțelegeri cu Rusia în problema greacă. Dealtfel, la această concluzie ajunsese cu mulți ani înainte și A. V. Fadeev, care a dezvoltat-o amănunțit în modul cel mai convingător. Nicolae I - spune A. V. Fadeev
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
în „pacificarea Greciei”, ci și în aceea că moșierii ruși nu pot să treacă liber prin porturile Mării Negre producția lor marfă și că deja pierduseră trei milioane de ruble. Acest din urmă considerent avea o foarte mare greutate în calculele diplomației țariste. Într-adevăr, ca urmare a confiscărilor, restricțiilor de tot felul, a taxelor otomane, exporturile rusești de cereale prin porturile Mării Negre au suferit o evidentă regresiune. Așadar, estimarea țarului este aproximativ corectă. Să precizăm însă că lovitura primită de comerțul
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
beligerantă, ceea ce a contribuit la fortificarea în Grecia a elementelor proengleze, fortificare care amenința cu includerea Greciei în sfera de influență a Angliei. Pe de altă parte, criza a luat o nouă extindere ca urmare a faptului că, grație concursului diplomațiilor austriacă și franceză, Mohamed Ali al Egiptului a sărit în ajutorul Turciei, trimițând un desant în Grecia și procedând la asasinate în masă. Apoi, în Caucaz, în Gruzia, în Abhazia, în Azerbaidjan și Daghestan, folosindu-se de fanatismul musulman, turcii
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
făcută numai de două vase odată. Rusia luându-și obligația să nu aibă mai mult de patru vase pe canal. Aceasta însemna o nouă reglementare a regimului strâmtorilor, care, evident, nu putea fi operată fără acordul celorlalte mari puteri. Dealtfel, diplomația țaristă s-a rezumat la confirmarea tratatelor precedente ruso-turce. Important este, pentru noi, actul separat al convenției de la Akerman pentru Principatele Române, act care prefigura reformele puse în aplicare după tratatul de la Adrianopol. Paralel, diplomația rusă nu-și slăbise preocupările
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
acordul celorlalte mari puteri. Dealtfel, diplomația țaristă s-a rezumat la confirmarea tratatelor precedente ruso-turce. Important este, pentru noi, actul separat al convenției de la Akerman pentru Principatele Române, act care prefigura reformele puse în aplicare după tratatul de la Adrianopol. Paralel, diplomația rusă nu-și slăbise preocupările în chestiunea greacă. Pentru a forța soluția națională a cauzei lor, grecii cer sprijin țarului, în aprilie 1827, apoi aleg în funcția de președinte al țării pe Ioan Capodistria, care s-a aflat timp de
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
mare parte la sud de Munții Caucaz. Actualmente, istoricii sovietici susțin că deși Iranul era el însuși obiect al expansiunii coloniale a puterilor europene, a dus o politică agresivă în Transcaucazia, pregătind după Ghiulistan (1813) revanșă și având în spate diplomația engleză; istoricii iranieni pretind că Rusia a declanșat războiul din 1826, iar cei sovietici învinovățesc Iranul. Rămâne însă fără răspuns întrebarea: revanșa pregătită de iranieni țintea la recuperarea unor teritorii răpite lor și, în acest caz, era îndreptățită ? Răspunsul nu
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
din cauza slăbiciunei ei în Oceanul Pacific și a sistemului iobagist. Limitându-ne la momentul care face obiectul expunerii noastre, vom conchide că pacea de la Turkmanceai a întărit poziția Rusiei în Asia și i-a lăsat cale liberă de acțiune în Europa. Diplomația țaristă n-a obținut însă aici acordul puterilor <europene> pentru continuarea, după Navarino, „măsurilor coercitive”. În acele împrejurări ea și-a propus să le liniștească, să le obțină neutralitatea și să atingă prin forțe proprii țelul final. Declarației oficiale de
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
guvernul țarist a exclus calea insurecționării popoarelor. După cum se știe, războiul ruso-turc n-a fost scurt și nu s-a terminat într-o singură campanie. Sfârșitul era însă previzibil, ceea ce a îngrijorat Austria și Anglia. Pentru a preîntâmpina eventualități nedorite, diplomația țaristă a semnat o nouă convenție, la Londra, care îngăduia unui corp expediționar francez să debarce în Grecia, și a acceptat ca ambasadorii Franței și Angliei la Constantinopol să negocieze cu turcii în chestiunea greacă, dar cu o condiție: Rusia
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
pildă, au salutat revoluția franceză, iar Herzen se bucura de înfrângerea armatei țariste în Polonia. Așadar, nu era vorba numai de încălcarea unor principii scumpe țarului, ci și de amenințări reale, practice, de unde și reacția dură a sa și a diplomației sale. Nicolae I l-a învinovățit pe Carol al X-lea că a fugit din Paris și n-a condus personal lupta în contra insurgenților, iar pe noul rege, Ludovic Filip, l-a numit „uzurpator” și „rege al baricadelor”. A. V.
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
realizat nici de această dată pentru că Anglia era mulțumită să aibă doi vecini slabi care să-i înlesnească ingerințele, iar Franța nutrea proiecte de alipire a Belgiei, pe tronul căreia se afla ducele de Nemours, fiul lui Ludovic Filip. Eșecul diplomației țariste a fost consfințit de insurecția polonă, care l-a constrâns pe țar în ianuarie 1831 să recunoască și independența Belgiei. Față de polonezi, Nicolae I a avut inițial o atitudine relativ conciliatorie. S-a observat, de pildă, ca judecând în
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
țarului, n-au recunoscut independența Poloniei, „amestecul” lor în „afacerea” poloneză limitându-se la cereri de clemență adresate Petersburgului. Importanța insurecției poloneze pentru relațiile internaționale în acei ani constă, între altele, în împiedecarea declanșării unui război contrarevoluționar în contra Occidentului. Pentru diplomația țaristă, eșecul insurecției poloneze se produsese în timp util, dezlegându-i mâinile pentru noi implicări în veșnica criză orientală. Dacă ne-am conduce după actele oficiale ale diplomației țariste, atunci s-ar cuveni să conchidem că Petersburgul dorea o dezangajare
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
constă, între altele, în împiedecarea declanșării unui război contrarevoluționar în contra Occidentului. Pentru diplomația țaristă, eșecul insurecției poloneze se produsese în timp util, dezlegându-i mâinile pentru noi implicări în veșnica criză orientală. Dacă ne-am conduce după actele oficiale ale diplomației țariste, atunci s-ar cuveni să conchidem că Petersburgul dorea o dezangajare în această zonă a continentului. De pildă, Nesselrode îi scria la 25 iunie 1831 lui Capodistria că Franța și Anglia doresc în Grecia o stare de lucruri dușmănoasă
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
au trimis întăriri escadrei lui Lazarev și au așezat un puternic desant militar pe malul asiatic al Bosforului. Poarta, spunea un domnitor otoman, s-a agățat de Rusia ca înecatul de pai. Grație situației disperate a Porții și a temporizărilor diplomației apusene, țarul dobândea pe cale politică ceea ce nu obținuse vreodată Rusia pe calea armelor. Firește punctul culminant al momentului l-a constituit tratatul de la Unkiar Iskelessi (8 iulie 1853) pentru care țarul a accedat din următoarele considerente: tratatul îi va oferi
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
nu putea să se angajeze în garantarea integrității posesiunilor Porții, da pildă, în Africa. Așadar, era vorba de un protectorat al Rusiei asupra Imperiului otoman, de stăpânirea în fapt a strâmtorilor și de eliminarea altor Puteri. În împlinirea acestui țel, diplomația țaristă s-a străduit să adoarmă vigilența puterilor europene prin promisiunea de conservare a Turciei și să câștige încrederea sultanului. La 8 aprilie 1833, Orlov, plenipotentul Rusiei, care luase locul lui Buteniev, socotit slab, a înmânat sultanului o scrisoare din partea
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
Dardanelele tuturor corăbiilor de război străine, Orlov îi scria lui Nesselrode că, în fapt, turcii permiteau rușilor „de a reveni de o manieră pentru a nu mai pleca, dacă va fi necesar”. Tratatul a fost o izbândă fără precedent a diplomației ruse în raporturile cu Poarta. Aceasta din urmă se afla acum „la cheremul” Petersburgului. Tratatul schimba în mod radical sistemul juridico-politic internațional în zonă. Se înțelege de la sine că puterile europene nu se puteau împăca cu această nouă stare de
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]