8,653 matches
-
Nu Întodeauna-i goală...Uneori sâmbăta, mai ales dumineca, primesc carne de porc congelată importantă din China....! Este adevărat, porcii congelați sunt În proporție de trei sferturi numai grăsime dar,decât nimic...!” “Cum vine asta?” - Îl Întrerupse Tony Pavone.” Chinezii sunt fericiți dacă reușesc zilnic să mănânce să nu moară un pumn de orez, iar guvernul lor vinde produsele animalice...?” “În mod sigur, populației Chinei Îi este interzisă consumarea cărnii de porc, pentru a nu depăși greutatea specifică pe cap de locuitor
Legea junglei by Dumitru Crac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1624_a_3102]
-
869 așa dar, scrie delegația Nr.885 ridicând șapte tone ba nu, cifra e prea rotundă deci scrie,6867 kilograme tablă zincată de zero trei grosime. Acum trage linie și poți pleca liniștită...!” “Chiar, pot pleca...?” - murmură ea emoționată și fericită În acelaș timp presupunând scăparea din ghiarele diavolului. “Înainte de-a păși afară pragul acestei instituții doresc să-ți intre bine În cap...!” - socoti inchizitorul necesar s’o mai dădăcească. “Așa dar, deocamdată ești În afara oricărui pericol, cu condiția să
Legea junglei by Dumitru Crac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1624_a_3102]
-
de dollari care-i mai avea În casă puteau fi confiscați, cu promisiunea restituirii dacă putea face dovada provenienței lor, dar care, niciodată hoții nu restituiseră la nimeni nimic, iar dacă reclamai, te Încurcau Într-o așa manieră Încât erai fericit dacă scăpai numai cu atât...! Socotind percheziția terminată În care apsolut totul fusese verificat, invadatorii leoarcă de transpirație, contrariați, Întrucât nu găsise nimic din câte li se comunicase, dar, având În vedere slujba bine plătită de rechinii din Înalta guvernare
Legea junglei by Dumitru Crac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1624_a_3102]
-
mea. Doctorul făcea unele consultații recruților, prescria o rețetă după care se făcea nevăzut urmând ca eu și cu un fel de ajutor din rândul recruților să aplicăm tratmentul făcând injecții ori să-i ținem căteva zile la infirmerie. Eram fericit. Este adevărat, puține dureri de cap Îmi dădea ofițerul politic al unității făcându-mi propuneri de a mă Înscrie În Partidul Comunist Român Însă, de fiecare dată, cu diplomație amânam decizia finală, dându-i de Înțeles: așa o ofertă onorabilă
Legea junglei by Dumitru Crac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1624_a_3102]
-
Fericit. Nu era nici o Îndoială, avea să aibă loc, nu peste mult timp, un Eveniment Fericit. Singura Întrebare e : fericit pentru cine ? Pentru ea ? Pentru mine ? Cea mai mare parte a vieții mele, am fost convins că o fi fost fericit pentru oricine altcineva În afară de mine. Însă, lăsîndu-mă pe mine deoparte - vai, ce bine-ar fi dac-aș putea ! -, e momentul să ne Întoarcem la situația din pivniță : Fericitul Eveniment tocmai era pe punctul de a se petrece, iar Întrebarea era
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1976_a_3301]
-
aia Încă nu avea nici cel mai mic habar despre asemenea chinuri și sfîșieri lăuntrice. Pe vremea aceea, cocoțat pe treapta cea mai de jos a scării vieții, Încă eram copilul Sabatului, drăgălaș și lipsit de griji, care-și trăia fericit zilele În librărie. Sau, mai precis, nopțile și duminicile, dat fiind că nu Îndrăzneam să mă aventurez În subsolul imens, cu lumină pîlpîitoare, la orele cînd era lume În prăvălie. Din ascunzișul nostru din subsolul slab luminat, auzeam murmurul vocilor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1976_a_3301]
-
ființelor care, În mintea mea, au devenit pur și simplu „Frumoasele mele”. Mestec și contemplu, contemplu și mestec, sută la sută vrăjit, sută la sută fericit. Nu mi-e cîtuși de puțin rușine. CÎteodată, mă gîndesc că pentru a fi fericit, nu-ți trebuie decît cît mai multe floricele și cîteva Frumoase. Norman făcea majoritatea achizițiilor de cărți la vînzările ocazionate de decesul unui bibliofil și, pentru mine, aceasta era unica latură tristă a comerțului cu cărți. CÎnd se Întorcea de la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1976_a_3301]
-
să-l văd așa aplecat deasupra lucrului, cu ochiul mare acoperit de albeață, privind cîș. Arăta ca un copil prins că face o năzbîtie. Și, ori de cîte ori reușea Într-adevăr să resusciteze cine știe ce drăcie muribundă, era atît de fericit că țopăia prin cameră rîzÎnd În hohote și chicotind de unul singur. Reparînd lumea: lupta unui mecanic. CÎnd Îl vedeam așa, Îmi venea să pun lîngă el cuvîntul radios. Pur și simplu emana fericire, care umplea camera, era palpabilă și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1976_a_3301]
-
să vă spun de ce : diferența dintre a-ți asuma o mască, Întotdeauna În scopul de a fi liber, și a fi forțat să ți-o asumi, fără voia ta, e diferența dintre un refugiu și o Închisoare. Aș fi fost fericit să zburd prin viață Înfășurat În platoșa blănoasă oferită de falsa mea imagine de animal de companie, dacă aș fi fost convins că o pot scutura de pe umeri ori de cîte ori doresc, și că pot să-mi las la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1976_a_3301]
-
rînduri, iar coada șerpuia dincolo de cîmpul de moloz. Și lumea continua să vină, cîte o persoană sau două odată, ce apăreau din beznă, din toate direcțiile. Aveau pachete și valize și unii dintre ei țineau de mînă copii. Se apropiau fericiți de zona luminată din jurul teatrului, Însă nimeni nu alerga și nu scotea nici un sunet sau doar sunete abia discernibile, scîncete, scîrțîituri și altele de acest gen, ce erau acoperite de muzică, oricît de Încet se auzea aceasta. Sute și sute
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1976_a_3301]
-
avut această revelație... Niciun ochi n-a văzut ceea ce Dumnezeu, și nimeni altul decât El, va face pentru cei care au avut încredere în El” spune Proorocul Isaia. Iar, Moise la această întrebare a răspuns: Nu știu ce să vă spun... Fiți fericiți cu ceea ce vi s-a pregătit!” - Ce este Coranul?!... se întrebă Iorgu. ”- Este ”Biblia Islamului”, îi șopti gândul. Se spune că lui Mahomed i s-a arătat Arhanghelul Gabriel, pe muntele Hira... și când s-a trezit, Coranul era scris
PRECUM ÎN CER AŞA ŞI PE PĂMÂNT by Gheorghe TESCU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91553_a_92861]
-
înghițită de treburile gospodărești..!” murmură ea cu amărăciune. La Tăntica găsea mereu aceiași ochi îngăduitori care să-i toarne în inimă puțin din calmul lor, iar ea îi destăinuia neliniștile nelămurite și adânci, care o stăpâneau. “-Cum e când ești fericit, Tăntică?.. o întreba Vasilica uneori. Aș vrea atât de mult să fiu fericită!” zise fetița, cu ochii umeziți. Bătrâna o privea îndelung, în tăcere, și, după o vreme murmură zâmbind: “-Biata mea copilă, fetița mea dragă..!” zise ea și continuă
PRECUM ÎN CER AŞA ŞI PE PĂMÂNT by Gheorghe TESCU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91553_a_92861]
-
brânză de oi..!”, i-a răspuns ea fără să-și arate fața... și s-a făcut nevăzută într-un nor de ceață. Iorgu s-a trezit brusc... Când s-a uitat la ceas, era orele patru și douăzeci dimineața. Era fericit că Vasilica i s-a arătat în vis. -Vin la tine, Fata ... vin, murmură el. Numai să se facă de ziuă! Era dumincă, trebuia să meargă la cimitir cu pomene, să aprindă candela și să ude florile la mormânt, dar
PRECUM ÎN CER AŞA ŞI PE PĂMÂNT by Gheorghe TESCU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91553_a_92861]
-
meargă mai departe, dezmierdându-l cu privirea, până când s-a pirdut într-un nor de ceață. El a înțeles că l-a iertat și a strigat de bucurie în somn. Niciodată nu mai fac... niciodată!”. Si s-a trezit. Era fericit... Ceasul arăta orele trei si jumătate. Intr-adevăr, era fericit... si, alunecă încetîncet, într- un somn adânc si liniștit cu alte vise... ...Se făcea că Vasilica apăru tânără și frumoasă, și, într-un hohot de râs se repezi la Iorgu
PRECUM ÎN CER AŞA ŞI PE PĂMÂNT by Gheorghe TESCU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91553_a_92861]
-
pirdut într-un nor de ceață. El a înțeles că l-a iertat și a strigat de bucurie în somn. Niciodată nu mai fac... niciodată!”. Si s-a trezit. Era fericit... Ceasul arăta orele trei si jumătate. Intr-adevăr, era fericit... si, alunecă încetîncet, într- un somn adânc si liniștit cu alte vise... ...Se făcea că Vasilica apăru tânără și frumoasă, și, într-un hohot de râs se repezi la Iorgu să-i spele picioarele. Când i-a atins tălpile, el
PRECUM ÎN CER AŞA ŞI PE PĂMÂNT by Gheorghe TESCU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91553_a_92861]
-
cu ciocanul la tălpi. Și nu se va prăbuși la Împingerea vreunei roabe cu pământ, măcar că nu cântărea mai mult de 48 de kg. Neputând să-și exprime sentimentul de dragoste nepieritoare prin scrisori ca În anii de studenție, este fericit că reușește să scrie pe pereții celulelor (slujindu-se de coada lingurii) fascinantul nume al iubitei sale dintâi. Telepatic, ea parcă aude șoptirea numelui ei și replica sa va fi pe măsură. Îi trimite un săpun parfumat „Carmen” (indiciu clar
Zborul unui Înger Înapoi, la cer by Mihai Stere Derdena () [Corola-publishinghouse/Imaginative/865_a_1495]
-
marmeladă a fost „fabricat” și puțin vin ca să se poată toasta. Era În ziua de 1 septembrie 1961, când Carmen Împlinea 20 de ani. Peste un an și ceva această „rara avis” avea să fie mireasă, făcându-l neasemuit de fericit pe foarte norocosul Octav. După 43 de ani de matrimoniu exemplar, preafericitul Octav Bjoza are, nici vorbă, temei să rostească fraza optimistă „Suntem și vom rămâne Împreună până la capăt”. Așa să le ajute Dumnezeu! Poate că vreunul dintre nepoți, probabil
Zborul unui Înger Înapoi, la cer by Mihai Stere Derdena () [Corola-publishinghouse/Imaginative/865_a_1495]
-
ne-am întins ca să ne dezmorțim după orele de mers și am privit în jurul nostru. Ziua era mai departe însorită și mirosea a brad, a rășină scursă pe coaja brazilor și albită în crăpăturile ei. Acolo era conacul. Am fost fericit și fermecat când l-am văzut, căci nu era decât una dintre clădirile mele din București, nu se știe cum ajunsă aici, dovadă că singurătatea mă urmărea mai departe. Poate că noaptea trecută căsoiul roz, simetric și 31 împopoțonat cu
Travesti by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295574_a_296903]
-
o semilună de iască, adunam de jos vreo frunză uscată și-i contemplam rugina și fărâmițarea, ridicam câte o piatră lată și descopeream o forfotă de furnici care-și cărau ouăle gălbui spre interiorul umed al pământului. Eram așa de fericit în singurătate! De departe, de pe terenurile de sport, se auzeau din când în când strigătele galeriilor. Vocea spartă a lui Lulu, solist ca de obicei, urmată de corul celorlalți, venea mult estompată prin filtrul vegetației: "Un salut din vechea Troie
Travesti by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295574_a_296903]
-
văzut cumva un ban de trei lei? îl întreabă tipul. Dar dumneata nu mi-ai văzut regimentul? întreabă generalul..." De fapt, în reveriile lor cele mai adânci, adolescenții se imaginează mereu reduși la esența esențelor tainei sexuale: sânt spermatozoizi înotînd fericiți către imensul astru de cleiuri și pielițe care-i cheamă printr-o chemotaxă magică, imperioasă, distrugătoare... De câtăva vreme rămăsesem cu ochii în gol, atent poate doar la insinuarea serii în aerul care prindea un iz cafeniu. Departe, în sala
Travesti by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295574_a_296903]
-
gândindu-mă la iubire. Am descoperit că existau asemănări între iubire și război. Iubirea era un fel de război. Cineva din mine tocmai murise ca în război: cineva trebuia să moară. Gândurile m-au împins într-un somn profund. Dormeam fericită în sângele meu. La miezul nopții am fost trezită de un zgomot ciudat la ușă. M-am îngrozit, apoi m-a liniștit gândul că ar putea să fie câinele vecinului de la parter. Sângele meu, poate, îl mânase spre cămăruța mea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1993_a_3318]
-
Tocul zbura pe hârtia simplă. Susurul auzit se transformase parcă în cuvinte care i se lipeau pe creier, repetându-se cu ecou: - KANISASSIKI AH! MATAKIASSI AH! Era greu de ghicit ce însemnau aceste cuvinte. Dar se simțea fericit, atât de fericit încât, uitând toate certurile, îi strigă lui Judit că Dumnezeu însuși îi vorbise într-o limbă necunoscută. Dar Judit nu-i răspundea niciodată. Atunci Noah mai scria câte un rând nou. Și asta se petrecu așa de-a lungul multor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1993_a_3318]
-
lui: - Anul ăsta nu mai e nici un Ocean Indian, Maria Giudita și cu mine plecăm în Alpi chiar mâine. Tinerii păreau foarte obosiți și s-au așezat direct în pat, fără comentarii. Edith a căutat imediat rucsacul lui Benedetto. Era fericită, ca în transă, și nu-și putea ascunde bucuria. Dar Beppo era ca lovit de fulger. După câteva minute a dispărut pe ușă, îndreptându-se glonț către tipografie. Se trântise ca un balot pe sofaua albastră. Gândurile i se roteau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1993_a_3318]
-
erau băute odată cu alcoolul din ele. Dudu surâsese, trăgându-și puțin pe spate capișonul, ca și cum ar fi vrut să arate lumii întregi urechile lui de pisică. O femeie în colțul străzii îl privea curioasă. Dudu îi trimesese o bezea. Era fericit, devenise tată datorită urechilor lui de pisică. Asta nu era chiar atât de rău, dimpotrivă! Încălecase din nou pe bicicleta lui ruginită, încercând să facă opturi în dreptul casei Ninei. Inima lui veselă era bântuită de un presentiment. Își amintise brusc
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1993_a_3318]
-
și se trezea lac de sudoare. Într-un cuvânt, devenise ca prințesa din basme care nu mai putea să surâdă nimănui. Dar ceva mai târziu un hazard îl făcu să descopere că nu avea nevoie de multe pentru a fi fericit. Începu să uite greutățile limbii și supraviețui zile și nopți fără să vorbească cu nimeni. Într-un fel neașteptat, deveni conștient de micile plăceri ale vieții. De exemplu, a se plimba cu bicicleta era nu numai un exercițiu bun pentru
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1993_a_3318]