11,108 matches
-
de umilință În colectivul În care funcționase, locul În care-și arătase competența și În care rezida, de fapt, expresia muncii, dar și a demnității sale! La modul absolut caricatural, grotesc, cum am spus, caragialesc, dacă vreți, nu era acest „ritual” al umilinței publice o „amintire” veche a unei peceți negative care i se aplica celui care era exlus dintr-o comunitate ce se considera - și era! - nucleu și pavăză a forței și demnității umane?! O „amintire” speculată și pervertită, a
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2231_a_3556]
-
de stări, rare și neașteptate și tot atât de fugitive, dacă aș fi fost poate mai curat sau mai „pregătit”, m-ar fi putut duce, poate, spre o reală, adevărată credință; nu precum cea moștenită, tradițională, o sumă de deprinderi și de ritualuri, ci ceea ce numim „revelație”, un dar, se pare, extraordinar al omului de azi, trăitor În atâtea forme prestabilite și Înghesuit În giganticele metropole suprapopulate. Dar o anume credință am dobândit totuși, cea În existență: puterea de a o primi și
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2231_a_3556]
-
reanimare, a devenit o „non-existență”, iar muribundului i s-au răpit acele privilegii care făceau ca În trecut el să se poată regăsi În mijlocul familiei și prietenilor, onorat pentru ultima dată, furat nu numai el, dar și ceilalți, de un ritual vechi, unul din acele ritualuri nespectaculare pe care se reazimă echilibrul social, dacă nu chiar psihologia noastră. Cine să „ne’nvețe a muri?!...” Când eram tânăr, foarte tânăr, ca și alții, mulți, nu-mi acceptam extincția fizică, chiar și foarte
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2231_a_3556]
-
iar muribundului i s-au răpit acele privilegii care făceau ca În trecut el să se poată regăsi În mijlocul familiei și prietenilor, onorat pentru ultima dată, furat nu numai el, dar și ceilalți, de un ritual vechi, unul din acele ritualuri nespectaculare pe care se reazimă echilibrul social, dacă nu chiar psihologia noastră. Cine să „ne’nvețe a muri?!...” Când eram tânăr, foarte tânăr, ca și alții, mulți, nu-mi acceptam extincția fizică, chiar și foarte depărtată, cum părea atunci; universul
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2231_a_3556]
-
la Îndemână: - Apoi... soarta e asta care ni s-a dat; și-om duce-o cum om putea! Este răspunsul bunului-simț și reziduul amar al unei experiențe de generații. Ea se referă mai ales la „Întâmplările” vieții, mai puțin la „ritualurile” ei, la acele puncte cardinale ale nașterii, nunții și morții! Drăghicescu, În extrem de originala și radicala sa carte Din psihologia poporului român, explică mulțimea ctitoriilor bisericești ale domnilor și boierilor În istorie, ca și multitudinea icoanelor aflate pe pereții caselor
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2231_a_3556]
-
s-a dus la una din farmazoanele locului, poreclită Floaca, rugînd-o să-i facă vrăji pentru Vasile al lui Andrei, un flăcău scund ca și ea, dar înstărit. Plătită cu cîțiva bani și cu o găină, Floaca a executat îndată ritualul obișnuit la așa ceva. Numai că, în momentul în care i-a dat Melixinei vasul cu apă descîntată să-l vadă pe Vasile, aceasta a avut surpriza de a-l vedea pe Ioan Cimpoeș, om căsătorit, cu trei fete (Maria, Minodora
Provinciale by Constantin Călin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/853_a_1751]
-
avizuha)”, „pentru mana vitelor”, „de îndepărtat strigoii”. Pentru lucrarea sa, el s-a informat de la Ilinca Mînecan a lui Bursuc, o succesoare a celor două pomenite mai sus. În cazul „descîntecu lui de boală grea”, cel care trebuia administrat bunicii, ritualul cerea următoarele: „Cineva din familia bolnavului duce vrăjitoarei, mergînd de-a-ndărătelea și fără să vorbească cu nimeni pe drum, un ulcior cu apă neîncepută. Vrăjitoarea toarnă apă într-o strachină de lut în care are un mănunchi de busuioc, din trei
Provinciale by Constantin Călin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/853_a_1751]
-
de umăr ("Yerba Mate" sunt frunzele unui arbust care crește în Paraguay, Argentina și Brazilia, se usucă, se mărunțesc, se depozitează pentru maturare și apoi se macină fin, rezultând ceva asemănător ceaiului. Cei din Cono Sur îl prepară cu un ritual special, punând câteva grame într-un mic recipient, în formă de măr sau de pară, care poate fi cochet, din argint sau piele cu intarsii, până la o tărtăcuță scobită, toarnă deasupra apă fierbinte și apoi sorb lichidul printr-un tub
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1543_a_2841]
-
are o construcție care ea însăși induce acest sens al depășirii particularului și mundanului. Lumină din iubire (1997) și Îngerii (2002) conțin versuri religioase, într-un limbaj simplu și adesea didactic, însă reușind să creeze ambianța de intimitate și de ritual propice comunicării-comuniune. SCRIERI: Ochiul de basm, pref. Gheorghe Tomozei, București, 1981; Lemn de sticlă, pref. Eugen Simion, București, 1982; Părinții, București, 1983; Casa cu greieri, București, 1984; Planeta bunicilor, București, 1985; Grădina Salamandrei, pref. Al. Piru, București, 1987; ed. Pitești
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288489_a_289818]
-
unul din tablourile de epocă ce se pot vedea la diverse muzee sau de pe coridoarele castelelor medievale din Tirol, din Wienerwald sau din Bavaria. Era o frumusețe a secolelor trecute dela curtea vreunui rege Francisk, Ludwig sau Leopold. După încheierea ritualului ungerii frunților dreptcredincioșilor cu Sfântul Mir, doamna noastră fără să se simtă deloc stingherită de prezența sătenilor ce n-ar mai fi părăsit sfântul locaș, s-a adresat părintelui Ilarie cu rugămintea de a oficia pentru ea o rugăciune de
Cârţişoara: monografie/ vol. I: Satul by Traian Cânduleţ, Ilie Costache () [Corola-publishinghouse/Memoirs/411_a_1126]
-
a făcut necesară convocarea unui nou sinod, tot la Alba Iulia, sub conducerea mitropolitului Atanasie Anghel. Hotărârea, semnată de acesta și de 38 de protopopi, la 7 octombrie 1698, subliniază răspicat voința semnatarilor de a condiționa acceptarea unirii de păstrarea ritualurilor și tradițiilor bisericești: «toată legea noastră, slujba bisericii și carindariul, leturghia și porturile și darul nostru să stea pre loc, iară de n-ar sta pre loc aceale, nici aceste peceți să n-aibă nici o tărie asupra noastră» Decizia sinodului
Cârţişoara: monografie/ vol. I: Satul by Traian Cânduleţ, Ilie Costache () [Corola-publishinghouse/Memoirs/411_a_1126]
-
anii grei pentru ortodoxia transilvană, ai regimului dualist austro-ungar se deplasează la București, la Mitropolia Ortodoxă Română care înzestrează la cererea și insistențele sale, biserica din Streza cu aproape tot necesarul de cărți bisericești utile unei bune desfășurări a cultului, ritualurilor creștine în sat. Cel deal doilea învățător diplomat, la școala din Oprea, a fost Ioan Budac, născut aci în Oprea la 4 septembrie 1861. Întrucât ne aflăm în posesia unui material de arhivă ce merită a fi cunoscut de cititori
Cârţişoara: monografie/ vol. I: Satul by Traian Cânduleţ, Ilie Costache () [Corola-publishinghouse/Memoirs/411_a_1126]
-
ea ceea ce era "cocoașa cămilei", cum se exprima de fiecare dată, clătina de câteva ori lingurița pentru a cădea tot ceea ce era în plus, o băga în ceașca de cafea și amesteca de douăsprezece ori (numărând cu voce tare). Același ritual îl repeta și cu cea de a doua linguriță. La cea de a treia, totul avea loc doar pe jumătate (păstratul linguriței în zaharniță dura doar trei secunde, iar amestecatul în ceașcă șase). După ce termina toate acestea, ducea ceașca spre
[Corola-publishinghouse/Science/1520_a_2818]
-
lucrurile s-ar fi oprit aici, nu s-ar fi întâmplat nenorocirea! Numai că lucrurile nu s-au terminat aici! Wilhelm Grigorovici a constatat că nici în lipsa Monikăi Ivanova nu-i mai priește micul dejun: în timp ce încerca să-și realizeze ritualul, îi apărea mereu în față imaginea Monikăi Ivanova "cum își bătea pur și simplu joc de cafea". Or, se știe că micul dejun prefațează întreaga zi: dacă dimineața îți merge prost, e lucru dovedit că toată ziua va fi rea
[Corola-publishinghouse/Science/1520_a_2818]
-
mult la modul cum și-a băut de domnișoară cafeaua, după modelul bunului ei tată, ar fi murit de supărare că Wilhelm Grigorovici nu numai că nu înțelege cum se bea cafeaua, dar vrea să-i impună și ei un ritual absurd. În schimb, eminentul procuror Doctor Ragnavaldur Sicl a susținut că acuzatul ar fi amenințat atât de agresiv biata femeie, încât, de spaimă, aceasta ar fi decedat. De spaimă! "Așa că acuzatul s-ar afla în situația de a fi săvârșit
[Corola-publishinghouse/Science/1520_a_2818]
-
pruncie aduce prejudicii unei alte persoane ori unui grup de alte persoane. Așa că Wilhelm Grigorovici Spandau a putut fi condamnat la pedeapsa pe care o merită. Fix la pedeapsa pe care o merită! Urmări: opinia publică a început să preia ritualul băutului cafelei practicat de Wilhelm Grigorovici Spandau, mai ales bărbații; femeile, în marea lor majoritate, acceptând argumentele tatălui răposatei Monika Ivanova Haller (se citește Galler), își beau în fiecare dimineață cafeaua din doar trei înghițituri: unu, doi, trei! Drept urmare, s-
[Corola-publishinghouse/Science/1520_a_2818]
-
de Wilhelm Grigorovici Spandau, mai ales bărbații; femeile, în marea lor majoritate, acceptând argumentele tatălui răposatei Monika Ivanova Haller (se citește Galler), își beau în fiecare dimineață cafeaua din doar trei înghițituri: unu, doi, trei! Drept urmare, s-a legiferat ca "ritualul Spandau de băut cafeaua să nu fie îngăduit decât atunci când nu sunt martori de față, astfel evitându-se consecințe dintre cele mai grave". Fiindcă prevederea aceasta a apărut după condamnarea lui Wilhelm Grigorovici Spandau, acesta săvârșind fapta pe vremea cât
[Corola-publishinghouse/Science/1520_a_2818]
-
apărut după condamnarea lui Wilhelm Grigorovici Spandau, acesta săvârșind fapta pe vremea cât încă nu era interzis să aibă loc față de martori, pedeapsa condamnatului a fost casată, iar domnul Spandau a fost repus în drepturi. Întrebări: 1. Credeți că interzicerea ritualului Spandau de băut cafeaua în prezența unor martori este suficientă? 2. Credeți că se impune o expertiză științifică menită să dovedească o dată pentru totdeauna care dintre cele două metode de băut cafeaua (metoda Spandau ori cea din trei înghițituri unu
[Corola-publishinghouse/Science/1520_a_2818]
-
cea din trei înghițituri unu, doi, trei) este mai indicată din punct de vedere medical? 3. Ce amendament ați propune la această importantă lege, ținând cont de unele urmări neplăcute în urma aplicării ei, cum ar fi, de pildă, faptul că ritualul Spandau devenind viral în cadrul populației de sex masculin, dejunurile în familie ar dispărea? k) Cazul Dr. Vladimir Horovitz vs. Cei șase elevi Ar lua mult timp explicația conform cărui raționament eliminarea răului din altul sau reprezentat de altul ar duce
[Corola-publishinghouse/Science/1520_a_2818]
-
am observat eu, vă veți da seama că pentru multe femei shopping-ul are multe aspecte psihologice și emoționale, care la bărbați lipsesc cu desăvârșire. Femeile sunt în stare să viseze cu ochii deschiși când fac cumpărături - sunt absorbite de ritualul căutării și comparațiilor, al imaginației și al plasării mentale a mărfurilor în locurile pentru care sunt destinate. Apoi evaluează cu detașare aspectele pro și contra ale unui produs spre deosebire de altul, și când consideră că ceea ce doresc ele este la prețul
[Corola-publishinghouse/Administrative/1868_a_3193]
-
un „Mulțumim-că-ați-făcut-cumpărturi-la-Paco’s - beep - vă-rugăm-să-acceptați-acest-cupon-pentru-reduceri-de-zece-la-sută-din-cumpărăturile-de-data-viitoare-din-raionul-de-accesorii-pentru-bărbați - beep - Vă-dorim-o-zi-splendidă-și-plină-de-succese - beep - Vă-mulțumim-pentru...” O parte din acest tip de tehnologie se folosește deja - cum ar fi scannerele portabile folosite de șoferii de la FedEx și UPS. Multe supermagazine se bazează deja pe cumpărătorii care fac ritualul de a trece cardul de debit prin POS. În Europa unele restaurante prezintă clientului un POS portabil în loc de nota de plată, pentru ca tranzacția să se facă în particular, departe de ochii lumii. Și de ce să nu fim sinceri, cu toată
[Corola-publishinghouse/Administrative/1868_a_3193]
-
în film „autentice, originale și nominale” și destinate în mod exclusiv copiilor care nu cred în Moș Crăciun până nu îl văd. Călătoria îi poartă pe copii prin peisaje hibernale de vis și îi trece prin niște peripeții incredibile, adevărate ritualuri de inițiere prin care micuții pasageri învață rând pe rând ce înseamnă curajul, altruismul și mai cu seamă viața în comuniune cu ceilalți și cu propriul sine. Odată ajunși la destinație, copiii vizitează fabrica de jucării condusă și întreținută de
AUTOBIOGRAFIA LUI PAISIE VELICIKOVSKI, O POETICĂ A DEVENIRII by NICOLETA-GINEVRA BACIU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/346_a_610]
-
de „citire” a politicii, spre acest mod de extindere a pregătirii mele filosofice și politologice în dezbaterile din spațiul public. Le împărtășesc de la bun început cu dumneavoastră. În absența încrederii publice, democrația este „un chimval răsunător”, o vorbă goală, un ritual de hirotonisire a celor care dețin pâinea și cuțitul în privința legilor, politicilor, bugetelor. Cei aflați la guvernare sunt angajații cetățenilor în urma câștigării unui concurs pe post numit „alegeri” și sunt obligați să dea curs intereselor „angajatorilor”, în limita în care
[Corola-publishinghouse/Administrative/1964_a_3289]
-
încercau anemic - preambul jenant la imaginea lui Pierre Brice - să ne aducă în realitatea construcției socialiste. Le înghițeam exact așa cum erau: umplutură obligatorie, sare amară înaintea unui dejun copios. Poate odată cu această schismă jurnal/film am început să separ între ritualuri sociale obligatorii și zonele de libertate de alegere. Jurnalul exprima un imperativ ipotetic: dacă vrei s-o vezi pe Brigitte Bardot, atunci trebuie să înghiți 15 minute despre construcția tunelului Bumbești-Livezeni. Mai târziu, numărul imperativelor ipotetice a crescut: dacă vrei
[Corola-publishinghouse/Administrative/1964_a_3289]
-
numele socrilor sau unchilor, dar este riscant fiindcă e probabil să moară cu șapte ani mai devreme). Valoarea morală centrală în democrație este încrederea publică. Fără perceperea ei ca „banalitate” a comportamentului și relațiilor politice de către cetățeni, democrația este un ritual, iar politica o poveste ezoterică a unei „clase” superpuse, cu existență bidimensională (la televizor), exceptând anii electorali când bidimensionalii abstracți coboară în mulțime și devin tridimensionali concreți. Încrederea publică începe cu promisiuni electorale fezabile și sincere, continuă cu transparența deciziei
[Corola-publishinghouse/Administrative/1964_a_3289]