6,835 matches
-
Frica de Dumnezeu implică imperfecțiunea: "Și în bine, și în rău, spune Pieper, de obicei se merge de la imperfecțiune spre perfecțiune" (apud V.N.). Pentru a-și face înțeleasă afirmația că speranța e indispensabilă funcțiilor supreme ale esteticului, Virgil Nemoianu definește temeliile și scopurile literaturii: "Literatura e o formă a artei care folosește materialul lingvistic pentru a-și construi operele. Ea pornește, probabil, de la tendința sau nevoia universal umană de a recurge la narativitate, devenind curînd după aceea subiectivitate a liricului și
[Corola-publishinghouse/Science/84998_a_85783]
-
privirile, cele mai mici gesturi, cele mai intime gînduri ale noastre, sub controlul unui singur scop". Prin contrast, formalismul estetic ar fi un fel de conducere minimală necesară bunei funcționări a unei comunități. Nu altceva propune subsidiaritatea, adevărata piatră de temelie în diverse teorii politice contemporane și în crearea instituțiilor. Virgil Nemoianu narează în cîteva fraze sintetice argumentul general al acestui necesar tratat de îmblînzit postmodernitatea: "Apariția formei estetice și atracția spre ea constituie deopotrivă o prezență constantă în istoria literară
[Corola-publishinghouse/Science/84998_a_85783]
-
A întemeia capătă, în aceste condiții, remarcă eseistul, un sens foarte larg: competența poeziei se întinde de la gramatică la structura statului divin". În Secțiunea a doua - Despre elemente, din Știința nouă, propoziția XLVI-a, aliniatul 200, Giambattista Vico nota: "... la temelia omenirii păgîne a existat poezia, aceasta, și nu altceva, fiind izvorul tuturor artelor, primii poeți au fost poeți în mod natural". Se vede că nu altfel s-a întemeiat poezia și în spațiul românesc. Eugen Simion cercetează aproape toți poeții
[Corola-publishinghouse/Science/84998_a_85783]
-
Cel care a scris Povestea vorbei este un iscusit mînuitor al ironiei, un poet, cum spune eseistul, integral ironist, primul la noi de asemenea proporție. Pentru Pann poezia erotică poate fi stricăcioasă în cazul femeilor mai impresionabile; pune în discuție temeliile morale ale literaturii erotice. O temă nouă se deschide, astfel, în versurile lui: tema poeziei care smintește femeia și strică familia. Operația de seducție prin poezie e condamnată (E.S.). Finul Pepelei' cum îl numea Eminescu în Epigonii, este și cel
[Corola-publishinghouse/Science/84998_a_85783]
-
câteva exponate-cheie ale istoriei vieții universitare românești: actul de înființare a primei universități moderne, semnat de Principele Alexandru Ioan Cuza și contrasemnat de ministrul Instrucțiunii, Mihail Kogălniceanu, la 16 octombrie 1860; apoi ciocanul și mistria folosite la așezarea pietrei de temelie a "Palatului de la Copou" (corpul central al universității, ridicat în 1893) sau steagurile primelor facultăți, împreună cu zeci de documente oficiale ale vremii și de colecții de exponate privind istoria intelectuală a universității ieșene, cu figurile ei tutelare sau cu realizările
[Corola-publishinghouse/Science/84960_a_85745]
-
secol și jumătate, care ne ține în subdezvoltare și în infantilism democratic: personalizarea puterii. Artificiul paralegal prin care au fost interpretate prevederile Convenției de la Paris din 1858, care a permis alegerea aceluiași "hospodar" în ambele principate, a fost piatra de temelie pentru apariția conducătorului providențial, a celui care încarnează în sine, puterea, voința, curajul și deșteptăciunea națiunii. Acest tip de conducere personalizată, care aducea în planul organizării instituționale și legislative moderne principiul condotierului civilizator de la 1600, Mihai Bravul, care mărturisea sentențios
[Corola-publishinghouse/Science/84960_a_85745]
-
Isaac. Pe acest loc, împăratul Solomon a construit, în jurul anului 960 î.Hr., la porunca lui Dumnezeu un templu impresionant pe care regele Irod cel Mare l-a refăcut în secolul I î.Hr. În anul 70 d.Hr, românii distrug din temelii templul, astăzi singurul vestigiu fiind zidul vestic, numit și Zidul Plângerii. În secolul al VII-lea, cănd musulmanii au cucerit Ierusalimul, au construit pe Muntele Templului două moschei, Al-Aqsa și Domul Stâncii, ultima fiind ridicată chiar pe stâncă de unde, potrivit
[Corola-publishinghouse/Science/84948_a_85733]
-
și două de minute de agonie într-un avion sanitar, nu doar un drum spre miticii lui strămoși, ci și calea înțelegerii prea scurtei sale vieți. Se va simți legat de acei „puternici bărbați de odinioară” care au stat la temelia neamului său, tocmai fiindcă fusese, la rându-i, prins de mirajul câmpiei. În orizontul matern-protector al acesteia va găsi și puterea de a-și accepta iminentul sfârșit. Pentru că, aidoma mării, câmpia „te familiarizează cu infinitul”, atenuând, prin nelimitarea ei, dureroasa
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289441_a_290770]
-
valului și a șanțului său de apărare. Așezarea civilă se Întinde pe o suprafață de peste 20 de hectare fiind marcată la suprafața solului prin numeroase fragmente ceramice dacice și romane, fragmente de cărămizi și țigle, pietre de rîu folosite la temelia caselor. CÎteva sondaje arheologice au scos la iveală construcții de locuințe. De asemenea ,,motivul brăduțului” descoperit În ornamentarea fragmentelor de vase romane de culoare roșie, dovedesc păstrarea tradițională a motivelor folosite atît de des În ceramica dacică, meșterii olari fiind
Monografia comunei Cătunele, județul Gorj by Păunescu Ovidiu () [Corola-publishinghouse/Science/1828_a_3163]
-
de Rusalii să caute toată lumea să Înlăture orice ceartă. Cel care se apucă la ceartă, e luat de vîrtejul Rusaliilor. Există vrăji și descîntece pe care gospodinele le fac asupra celor pociți de iele. La zidirea caselor noi, la temelie, Într-un colț, sau sub pragul de intrare În casă, se zidea un cap de miel, cocoș sau purcel. Aceasta preînchipuie jertfa unei vieți pentru ca viața celor din casă să fie liniștită și casa să reziste. La acoperișul casei noi
Monografia comunei Cătunele, județul Gorj by Păunescu Ovidiu () [Corola-publishinghouse/Science/1828_a_3163]
-
din partea sociologilor dacă să condamne sau să aplaude minciuna. Totuși, deși subiectele sînt diferite, ele sînt și legate; principalul obiectiv al analizei sociologice, o mai bună înțelegere a modului în care funcționează societatea, ar trebui să fie o piatră de temelie pentru un al doilea obiectiv, structurarea unei societăți care să funcționeze mai bine. Deși majoritatea filosofilor și moraliștilor religioși au condamnat, în majoritatea timpului, aproape toate minciunile, ca fiind greșeli din punct de vedere moral, această atitudine dezaprobatoare a variat
by J. A. Barnes [Corola-publishinghouse/Science/1068_a_2576]
-
consideră a fi ani de «criză» pentru viața noastră de ucenici ai Domnului, care are o anumită rânduială, oricât de diversificată ar fi ea, și pe care o numim «viață consacrată». Se cuvine să menționăm că viața religioasă - a cărei temelie este viața comunitară - este expresia cea mai firească, cel puțin până astăzi, a vieții consacrate, deși nu poate să exprime întreaga bogăție a acesteia. Ceea ce îmi propun, însă, este împărtășirea frățească a câtorva impresii și, probabil, intuiții, fără a pretinde
Nu perfecţi, ci fericiţi : pentru ca profeţia vieţii consacrate să aibă sorţi de izbândă by Michael Davide Semeraro () [Corola-publishinghouse/Science/100999_a_102291]
-
profet» (In 4,19). Nu am putea să ajungem vreodată la adevărul ce ne iluminează și ne schimbă viața dacă nu am îmbrățișa «veritatea» vieții noastre ce, adeseori, ne provoacă suferințe și rușine, dar care se dovedește a fi și temelia cea mai prețioasă pentru «a ne sui» dincolo de noi înșine și pentru a-l descoperi pe Cel care este «cu adevărat Mântuitorul lumii» (In 4,42). Toate acestea nu se pot întâmpla altundeva decât la «fântână». Pentru patriarhi este locul
Nu perfecţi, ci fericiţi : pentru ca profeţia vieţii consacrate să aibă sorţi de izbândă by Michael Davide Semeraro () [Corola-publishinghouse/Science/100999_a_102291]
-
se va uni cu soția lui și cei doi vor fi un singur trup?» (Mt 19,5). Această idee de umanitate, gândită ca spațiu de dezvoltare în vederea relației, nu poate fi pusă în discuție. Așa cum am amintit deja, aceasta este temelia vieții noastre, a tuturora: să renunțăm la propriile rădăcini pentru a ne obișnui cu noi hotare de relație, pentru a lărgi, ulterior, șansa de viață, în așa fel încât să o îmbunătățim, evitând cu grijă pericolele endogamiei - nu doar pe
Nu perfecţi, ci fericiţi : pentru ca profeţia vieţii consacrate să aibă sorţi de izbândă by Michael Davide Semeraro () [Corola-publishinghouse/Science/100999_a_102291]
-
viața consacrată până-ntr-acolo că ajungem, în pripă, să creăm imagini mistificatoare despre viața consacrată, uitând adesea să ne punem mintea la contribuție pentru a orândui o viață ce, pentru a fi autentică și durabilă, are nevoie de o temelie antropologică solidă și rară. În realitate, când decidem să renunțăm la căsătorie nu renunțăm pur și simplu la sexualitate și la fecunditate, ci îmbrățișăm de bunăvoie o altă modalitate de a fi / de a sta în lume, ce trebuie să
Nu perfecţi, ci fericiţi : pentru ca profeţia vieţii consacrate să aibă sorţi de izbândă by Michael Davide Semeraro () [Corola-publishinghouse/Science/100999_a_102291]
-
mănăstiri și cu cetele sale de monahi. Decadența, chiar dacă uneori poate avea aceleași simptome pe care le prezintă un normal declin al realităților omenești, este destul de diferită. De fapt, decadența este rezultatul unei trădări radicale a structurilor ce stau la temelia oricărei alegeri de viață, inclusiv a acelora care se țes în sânul vieții consacrate. În timp ce declinul este ceva natural, și trebuie acceptat și trăit în funcție de propriile posibilități, decadența este semnul și rodul neglijării datoriei de a fi fideli și de
Nu perfecţi, ci fericiţi : pentru ca profeţia vieţii consacrate să aibă sorţi de izbândă by Michael Davide Semeraro () [Corola-publishinghouse/Science/100999_a_102291]
-
grav, femeile consacrate. În calitate de persoane consacrate, noi suntem apărătorii unei identități profetice ce nu ne permite să fim nici simpli laici, nici totalmente membri ai ierarhiei. Se cuvine să simțim taina propriei consacrări, ce, asemenea oricărei alte consacrări, își are temelia în botez, și ne cere să fim disponibili și detașați de egoism, așa încât harul baptismal să ne ajute să creștem cum se cuvine, nu pentru a afișa o atitudine de superioritate sau de excelență, ci pentru a ne obișnui să
Nu perfecţi, ci fericiţi : pentru ca profeţia vieţii consacrate să aibă sorţi de izbândă by Michael Davide Semeraro () [Corola-publishinghouse/Science/100999_a_102291]
-
presărate cu perioade moarte și deșerturi aride. Această situație apare cu regularitate în rugăciune. A fi nemulțumiți de această fidelitate cotidiană nu înseamnă altceva decât să-ți plângi de milă. De fapt, la momentul potrivit, rutina și continuitatea vor deveni temelia de pe care vom putea să ne relansăm elanul. Una nu poate merge fără cealaltă: înflăcărarea trăită în provizorat și continuitatea prin speranță». Perspectiva provizoratului și continuitatea prin speranță necesită o reconsiderare a «carismei». Redescoperirea carismei și întoarcerea la propriile origini
Nu perfecţi, ci fericiţi : pentru ca profeţia vieţii consacrate să aibă sorţi de izbândă by Michael Davide Semeraro () [Corola-publishinghouse/Science/100999_a_102291]
-
și slujire, să crească asemenea unor persoane făcute pentru comuniune. Deosebirea dintre individ și persoană, dintre o atitudine individualistă și exercitarea propriei personalități, stă tocmai în faptul că suntem persoane - după chipul dinamicității treimice - în măsura în care propria diferență și unicitate reprezintă temelia unei continue trude de ieșire din sine pentru a pune bazele unui hore de părtășie mereu centrifugă și originală, întotdeauna deschisă față de lumea în care suntem chemați să ne dedicăm cu pasiune prin dăruirea propriei vieți. Există o luptă fraternă
Nu perfecţi, ci fericiţi : pentru ca profeţia vieţii consacrate să aibă sorţi de izbândă by Michael Davide Semeraro () [Corola-publishinghouse/Science/100999_a_102291]
-
înlocuit. În hora comuniunii, însă, fiecare ar trebui, aproape zilnic, să evite centrul ori periferia unei vieți de comuniune, optând să intre într-un flux al vieții printr-o alternanță dinamică de preeminență și tăinuire. Ascultarea evanghelică, care rămâne o temelie sine qua non pentru a discerne autenticitatea vieții consacrate, este locul în care fiecare este chemat să iasă din propriul individualism și să devină tot mai mult persoană - fără a cădea pradă unor forme de infantilism sau de prepotență spirituală
Nu perfecţi, ci fericiţi : pentru ca profeţia vieţii consacrate să aibă sorţi de izbândă by Michael Davide Semeraro () [Corola-publishinghouse/Science/100999_a_102291]
-
grup. În acest fel, putem fi pregătiți să înfruntăm una dintre provocările timpului nostru: căutarea unor noi forme de conducere și de acțiune colectivă. Prin intermediul votului ascultării, noi nu ne aflăm în fața unui model de ascultare alternativ, ci dobândim o temelie pentru a reflecta asupra unei forme de conducere și de acțiune colectivă ce nu se bazează pe neîncredere și pe exercitarea puterii». Deși ascultarea specifică vieții consacrate nu este o ascultarea militărească, prin profesarea voturilor alegem să trăim în mod
Nu perfecţi, ci fericiţi : pentru ca profeţia vieţii consacrate să aibă sorţi de izbândă by Michael Davide Semeraro () [Corola-publishinghouse/Science/100999_a_102291]
-
un mod delicat, armonios, total. Am învățat încă de la început să percep viața celor vii, dar și pe a celor morți, cu o deschidere de universalitate spațială și temporală în care veșnicia era întotdeauna prezentă, ca și cum ar fi fost o temelie necesară, inevitabilă, pentru realitate. Cu ea mergeam la cimitir și de multe ori mă țineam după ea când mergea să însoțească cu rugăciunea pe cei în agonie, căci morții nu se cuvine să se simtă singuri în momentul întâlnirii cu
Nu perfecţi, ci fericiţi : pentru ca profeţia vieţii consacrate să aibă sorţi de izbândă by Michael Davide Semeraro () [Corola-publishinghouse/Science/100999_a_102291]
-
specifică satelor poziționate de-a lungul drumului. Din punct de vedere arhitectural, Tălmăcelul se încadrează în tipul construcțiilor cu cununi orizontale de bârne. Elementele tradiționale se regăsesc în toate detaliile privind tehnica de construcție a caselor din această zonă. Astfel, temelia casei o reprezintă acea "talpă" de stejar, groasă de 0,60 m și care denotă faptul că influențele săsești în construirea caselor de aici au fost foarte reduse. În ce privește vechimea locuințelor, situația din țară arată că 11,7% din locuințele
by Adela Elena Popa [Corola-publishinghouse/Science/1048_a_2556]
-
Traian Herseni, ce definește tradiția ca fiind o bază a civilizației, ca o predare de la o generație la alta a unei experiențe și deprinderi de viață, a unor modele de trai dobândite de generațiile succesive de oameni și care formează temelia oricărei civilizații și a oricărei culturi (Herseni, 1982: 528) H. H. Stahl considera că tradiția este un fenomen de durată, de statornicie a structurilor sociale, materiale și spirituale și de repetiție a acțiunilor umane (Stahl, 1983: 251). Concepția lui H.
by Adela Elena Popa [Corola-publishinghouse/Science/1048_a_2556]
-
definite prin bestialitate. Caricând fără preget, C. vrea să instituie o realitate atroce, pentru care metafora titlului ar fi prea blândă. Dar construcția defectuoasă, tezismul evident, situarea autorului în postura de acuzator mânios fac din Negura o scriere caducă. Romanele Temelia (1951; Premiul de Stat), Satul uitat (1974) și o lungă serie de povestiri propagandistice (Făina chiaburului și bordeiul săracului, 1947; Secerișul, 1951; Pe drumul belșugului, 1951; Dreptul la viață, 1953 ș.a.m.d.), tipărite în broșuri sau în culegeri de
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286051_a_287380]