8,894 matches
-
în această dimineață. Când ceilalți mâncau, ea era la baie. Pe urmă, a trebuit să se descurce singură. Tata îi arătă mamei coșul de gunoi. Pune, apoi, de-o parte și sandvișul, și oul, și pâinea prăjită. Acum, golește în coș punga aspiratorului. Așază, după aceea, totul la loc, așa cum a fost. Sorin s-a întors și nu cu plasa goală. A venit și Sorina. Ce frumos m-am jucat! Erau și Ramona, și Mirela, și Rodica și Diana. Toate fetele
Sorin şi Sorina : Povestiri by Alexandru Poamă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/372_a_1293]
-
mă enervez, sunt cuprins de angoasă. În momentul în care înțeleg că nu există așa ceva, devin zen și fermecător. Dacă tot ne năpusteam spre catastrofă, cel puțin să ne bucurăm de viață. Sigrid aranjă farfuriile pe masă și puse un coș cu pâine. -Am fost după o sticlă de krug, zise ea arătând frapiera. Lângă o mâncare cu ulei de măsline și busuioc, mi s-a părut că un vin roșu ar fi o greșeală, și nu-mi place vinul alb
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1943_a_3268]
-
apropiate de original, convenabile limbii române și potențialului cititor român, am scris 15 variante. Nu știu dacă cea încredințată tiparului i-ar fi plăcut unui Hedayat cunoscător al limbii noastre! Au fost multe descurajări, renunțări, reluări și multă hărtie... destinată coșului! Părea că din noianul literelor persane mă priveau ochii lui Sadegh Hedayat, înfricoșați și descurajanți totodată! Până la urmă, obișnuindu-mă cu textul, trăind în intimitatea lui atâția ani - printr-o curioasă empatie literară și ideatică -, am avut sentimentul că am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1882_a_3207]
-
întâlnisem? Niciodată! Am văzut-O numai pe ascuns, printr-un orificiu, printr-o lucarnă nenorocită de la alcovul meu. Eram asemenea unui câine înfometat adulmecând gunoaiele, căruia i se face frică și fuge să se ascundă, când vede pe cineva aducând coșul, dar apoi se întoarce să aleagă, dintre resturi proaspete de mâncare, bunătățile care-i plac. Eram chiar acel câine. Lucarna se închisese - Ea era pentru mine ca un buchet de flori proaspete aruncate la gunoi. În seara ultimei ieșiri, vremea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1882_a_3207]
-
fi"... Ei, ei! aș fi trebuit să-ntreb chiar până acuma cum i-a mers, cum a fost primit de public... de-ar veni numai mai curând... sunt așa de îngrijit... SCENA XII HISTRIO, LIZETTA (iese din teatru cu un coș plin cu lucruri; de dindărătul casei iese persoane multe și traverseasă scena, ca după finele unei representații) LIZET[TA] Eu aș fi vrut mai bine să râd... Păcat, zău... în astăseară n-a fost nemica de râs... ochii mi s-
Opere 08 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295586_a_296915]
-
B., la fetele și băieții despărțiți printr-un zid de cărămidă, la băieții bându-și laptele din sticlele care li se distribuiau mai nou, la cum mușcau dintr-un măr pe care aveau voie să și-l ia dintr-un coș, iar eu mă făleam cu cutia albastră de pilule din vremea când tata își pierduse vederea. Voiam atât de mult să am ochelari, exact ca Emmanuel, un băiat grăsuliu care știa să citească, și le arătam tuturor cutia, afirmând că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2294_a_3619]
-
în revistă o coloană de polițe. Puteai să pătrunzi pe bune în interiorul magazinului, printre rafturile cu mărfuri, să-ți alegi singur ce-ți poftea inima dintre casetele, pachetele și cutiile alea. Le puneai, fără să te întrebe nimeni, într-un coș pe care îl primeai la intrare. În orice caz, Felix trebuia să ia mai întâi de la Kleinert un pfund de Franck-Aroma sau cine știe ce alt flecușteț, înainte de a merge pe un drum ocolit la magazinul cel nou cu rucsacul în spinare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2294_a_3619]
-
ogoarele, privea pădurile - și lângă mine ședea tata pe care trebuia să-l păzesc într-un fel total inexplicabil mie. La cumpăna anului, tata primi prospecte de la firme și prieteni de afaceri, laolaltă cu un set de vinuri franțuzești, un coș cu fructe exotice, șuncă în ambalaj original și caviar la conservă. Broșurile de format mare le răsfoia așezat în fotoliul său și le studia fără să citească, zăbovea asupra fotografiilor, care aveau o claritate nefirească pe hârtia aceea lucioasă și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2294_a_3619]
-
macaralelor ca în ultima jumătate de an. „Săpunul lui Pipin“ - Hans Saner nu mai ostenea de la acea noapte de Crăciun să povestească anecdota iar și iar, printre hohote de râs; anecdota era legată de tata, care descoperise într-unul dintre coșurile cu prospecte sosite de curând un fruct necunoscut. Arăta ca o pară, dar avea o coajă tare, de culoare oliv, iar în interiorul ei se afla un sâmbure alunecos. Trebuie să scoți cu lingura carnea verde-gălbuie a fructului, spuse tata, uitase
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2294_a_3619]
-
Tu ești ca un S., asta-i, îți lipsește capacitatea de-a te orienta în viață. Hackler reușise ceea ce își dorise: când trenurile veneau din nou din sud cu sezonieri, umplând până la refuz gările cu geamantane și cutii de carton, coșuri și butelii burtoase de vin (fiasci), când bărbații, în halate de culoare închisă și cu șepci pe cap, își cărau poverile, de parcă o bucată din acele dealuri îndepărtate, doldora de vii și ogoare, s-ar fi lăsat smulsă de acolo
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2294_a_3619]
-
derulare proiectul Arca lui Noe. Atunci, Eugenia Ionescu a auzit-o vorbind la radio pe Irina Nicolau despre faptul că este în căutare de documente ale unor ființe neînsemnate, documente pe care altcineva le-ar arunca fără nici o remușcare la coș. Cosmin Manolache, Ciprian Voicilă și Mircea Stanciu au plecat acum câțiva ani la Mânăstirea Dealu. Eugenia Ionescu avea la data aceea vreo 25 de caiete destul de consistente, o operă monumentală în fond, în care își povestea viața și, implicit, copilăria
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1854_a_3179]
-
în timpul liceului, chiulind în WC-ul școlii, am purtat discuții mult mai intelectuale decât se întâmpla să am cu unii dintre profesori. Se scrie despre pixul lui Gide, se susțin teze de doctorat, dizertații despre șamponul lui Decebal, arcul și coșul lui Pierre Clastres. Despre WC, nu. Iată o nișă, o șansă extraordinară. Mă rog, șamponul lui Decebal e o exagerare. Dar nu se știe niciodată. Istoric, apariția în secolul al XIX-lea a WC-ului coincide cu dezvoltarea paralelă în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1854_a_3179]
-
cu tot cu remarca lui Fidel că drogurile pot arunca în aer imperialismul mai ceva decît armele nucleare. Traficanții cu care aveau legături începeau deja să-și frece mîinile. — Poluare, și nimic mai mult, zice Sena uitîndu-se prostit la o îngrămădeală de coșuri și furnale prin gurile cărora ies aburi, vapori, fum și praf care întunecă atmosfera. — Atenție în față, îl avertizează domnul Președinte făcîndu-și datoria de copilot, dîndu-și seama că mașina rulează de secunde bune pe celălalt sens, s-ar putea să
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2722]
-
de parcă totul i-ar fi intrat pe-o ureche și i-ar fi ieșit pe cealaltă. „Pui de lei, imn gărzilor patriotice“, „Tineret pe șantier“ și, aproape de final, „Spre comunism în zbor“. Ăsta da cinism, zice Bătrînul, gîndindu-se la fundul coșului de gunoi, la duhoarea acră care răzbate prin capacul de plastic care o acoperă. Eu eram aici, își aminti brusc, ieșisem în balcon, așteptînd să se întunece ca să privesc stelele. — Noapte albastră, bați la fereastră, începe Gulie să fredoneze melodia
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2722]
-
și urgențele unei stări absolut ieșite din comun. — A naibii harababură o să mai iasă, dom’ Președinte, spune Sena, în focul oricărei lupte ceea ce contează cel mai mult este norocul și prezența de spirit, calculele hîrtiei ajung aproape de fiecare dată la coșul de gunoi mult mai repede decît se preconizează. — De acord, aprobă Monte Cristo, asta dacă n-ar exista satisfacția momentului cînd îți vine în sfîrșit rîndul să dai nas în nas cu dușmanul de-o viață, să-l apuci de
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2722]
-
-și facă apariția, și din cauza lor mulți se speriaseră și părăsiseră manifestația. Cam în minutele acelea, Santinelă, mi se pare, a venit cu ideea salvatoare, ochind mesele, băncile și scaunele aflate pe terasă la Dunărea. Un întreg sistem aruncat la coșul de gunoi al istoriei de pe o zi pe alta, își reia Roja șirul gîndurilor, o țară întreagă pusă la zid de niște mîini criminale, mii de oameni transformați în ținte vii, străzi, orașe întregi umplute de sînge, pentru ce? Pentru
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2722]
-
lui Timișoara care începu să gesticuleze iritat în dosul geamului, zornăind prin aer un mănunchi de chei. Dacă nu catadicseați să-mi deschideți, pe cuvînt că mi-aș fi luat tălpășița și aș fi scăpat toate plicurile astea la primul coș de gunoi, se oțărî Poștașul dînd să intre. — Să te ștergi bine pe picioare, îi tăie Timișoara avîntul, făcîndu-i semn că înăuntru cineva tocmai spăla podeaua. — Aha, făcu Poștășică, simțind brusc nevoia să facă glume, ți-e frică să nu
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2722]
-
spatele de spătarul înalt al scaunului, împingînd cu picioarele în podea ținîndu-și mușchii încordați în reprize de cîteva secunde. După ce-și trăgea sufletul, punea mîna pe geanta care îl aștepta alături, și înainte să-i desfacă chingile, verifica dacă coșul de gunoi era la locul său și dacă fusese golit între timp. În sfîrșit apuca cu ambele mîini geanta și o întorcea cu gura în jos deasupra mesei, scuturînd-o bine pînă ce o golea de tot. Foarte rapid, sub ochi
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2722]
-
se aranjeze cît mai frumos. Strîngea nodul și se asigura că este destul de compact. În sfîrșit, cu o mișcare scurtă și privind încă o dată în jur de parcă s-ar fi temut să nu-l vadă cineva, îi făcea vînt în coșul de gunoi. — Cînd pot să arunc și eu o privire? se impacienta de fiecare dată Angelina și începea să se fîțîie nervoasă pe taburetul său. — Nu mai aveți puțină răbdare? zicea Poștășică sorbindu-și cafeaua pe îndelete, manevrînd cu atenție
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2722]
-
se gîndește aruncîndu-și țigara fără s-o stingă, dîndu-i un bobîrnac prin aer, nerăbdător să urce. Să vezi ce-o să-ți fac eu ție, începe să-l amenințe Delfina ieșindu-și din fire, intrînd valvîrtej în baie, răsturnînd pe jos coșul cu rufe murdare, în timp ce Roja o urmărește buimac, întrebîndu-se ce-o fi apucat-o. Poartă pe ea doar o cămașă de noapte diafană cumpărată de la magazinul Mătasea, îi șade bine, o face să arate mai plinuță decît este în realitate
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2722]
-
omătul. Jupâne, pune un băiat să adape armăsarul, după ce termină de ronțăit ovăzul. Da’ să nu fie cu gheață. Asta o să te coste o avere și nu știu de unde ai să plătești. Ia vezi, jupâne Froim, colea în fânul din coșul căruței. Ai să găsești plata cu vârf și îndesat. Dacă-i mâna lelii Zamfira, apoi știu că fac o afacere bună... Moș Dumitru îl cunoștea prea bine pe jupânul Froim, de aceea îi adusese cu asupra de măsură plată, pentru că
Întorşi din infern vol. II by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1238_a_1876]
-
jupânul și s-a făcut nevăzut. Măi băieți - a grăit moșul către oamenii lui - nu-i chip să te înțelegi cu aista. Hai să luăm sacii înapoi și gata. Cât ai bate din palme, sacii cu sămânță au dispărut în coșurile căruțelor. Iar țăranii, bodogănind a supărare, pe aici ți-i drumul... Moș Dumitru nu s-a oprit decât la primărie. Ei, cum a mers treaba, moș Dumitre? l-a întâmpinat Costăchel. Ca pe roate, băiatul moșului. Ca pe roate. Știam
Întorşi din infern vol. II by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1238_a_1876]
-
dau pe gratis. Așa că... Cum adică? Un hangiu așa de mare nu are câțiva crăițari acolo pentru o gazetă-două!? Da’ ce vorbesc eu. Ori grăiesc la un perete, ori jupânului Froim. Tot una-i. Mai bine caută în traista din coșul căruței... La auzul ultimelor cuvinte, ochii hangiului au avut o lucire scurtă și un surâs pișicher i-a luminat fața, care grăia de la sine. „Așa parcă mai vii de acasă, bade Dumitre”... Bătrânul Țâdulă nu a venit la vreme, așa cum
Întorşi din infern vol. II by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1238_a_1876]
-
am să cercetez dugheana și apoi am să merg la doctor. Ei, acum ai priceput cum devine treaba cu copilăria? Am priceput eu de la început, pentru că multe zile amare mi-o făcut mie piața asta când eram mic. Ședeam în coșul căruței câte o jumătate de zi, până ce se întorcea tata de la treburile lui Atunci, am toată nădejdea în tine. Pot pleca în liniște... Costăchel a tăiat-o de-a dreptul peste un maidan și peste câteva clipe se afla în
Întorşi din infern vol. II by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1238_a_1876]
-
-o. Colonelul și ofițerii care ne-au instruit au urcat în primul vagon. Ordinul era să nu coboare nimeni până la capătul drumului. Numai ce am ieșit din gară și noaptea a înghițit trenul. La curbe, se vedeau doar scânteile din coșul locomotivei... În rest, nimic. Cam la două ceasuri după miezul nopții, ” ne-am oprit. Gara era cufundată în beznă... „Unde suntem, Costăchele” - am întrebat eu. „Am ajuns oare la destinație?” - a întrebat un camarad. După câteva minute, căpitanul a ordonat
Întorşi din infern vol. II by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1238_a_1876]