11,108 matches
-
importantă sursă de creare a gloatei sau, cum îi zicem noi, a omului de pe stradă, adică anonimul acela băgat în seamă la 4 ani ca să legitimeze cetățenii de rangul întâi - nu de alta, dar suntem obligați să mimăm măcar acest ritual democratic - și ignorat între alegeri. Până aici m-am exprimat ca membră a gloatei. Voi încheia ca membră a comunității profesionale a științelor politice. În această calitate, nu pot să-mi reprim câteva întrebări: Cum e posibil ca PNȚCD să
[Corola-publishinghouse/Administrative/1964_a_3289]
-
Dilema Veche: Este potrivită lupta împotriva discriminării cu stadiul democrației românești? M.M.: Lupta împotriva discriminărilor este perfect coerentă cu stadiul actual al democrației în România. Fără ea democrația este doar o vorbă calpă. Lumea politică, în general, ia democrația drept ritual electoral și drept copy-paste din legile antidiscriminare cuprinse în Acquis-ul comunitar. Avem o democrație „room-service”, vârâtă sub nas ca legislație. Societatea civilă nu a avut niciodată succesul „Tatălui” european în a impune nondiscriminarea, nici măcar presa nu o aude, decât cu
[Corola-publishinghouse/Administrative/1964_a_3289]
-
statutul pe care îl au femeile în Biserica Ortodoxă. Însăși semnificația sângelui, care în alte biserici creștine este un sânge care renaște, mântuie, în Biserica Ortodoxă sângele femeiesc este privit ca un sânge spurcat. Dacă nasc un copil se păstrează ritualul după care femeile sunt necurate, pentru că au născut un copil, ceea ce mi se pare complet nedrept și grotesc, și sunt spurcate cu două măsuri: o femeie e șase săptămâni spurcată, dacă a născut o fată, și trei săptămâni dacă a
[Corola-publishinghouse/Administrative/1964_a_3289]
-
e șase săptămâni spurcată, dacă a născut o fată, și trei săptămâni dacă a născut un băiat. După care trebuie să-și facă moliftă de curățire. În aceeași privință, a nașterii unui copil, tatăl nu trebuie să treacă prin nici un ritual de purificare. Cu alte cuvinte, copiii se nasc din păcatul mamei, nu și din cel al tatălui. O.Ș.: De ce nu încerci să discuți toate lucrurile acestea cu reprezentanții Bisericii Ortodoxe, care pot decide ritualurile? M.M.: Cu Sfântul Sinod? O.
[Corola-publishinghouse/Administrative/1964_a_3289]
-
trebuie să treacă prin nici un ritual de purificare. Cu alte cuvinte, copiii se nasc din păcatul mamei, nu și din cel al tatălui. O.Ș.: De ce nu încerci să discuți toate lucrurile acestea cu reprezentanții Bisericii Ortodoxe, care pot decide ritualurile? M.M.: Cu Sfântul Sinod? O.Ș.: Da, de ce nu? Trebuie să existe și acolo oameni receptivi... M.M.: Am vorbit cu preoți ortodocși autori de cărți, cu preoți cultivați, care nu sunt de acord cu aceste ritualuri. Acești preoți nu au
[Corola-publishinghouse/Administrative/1964_a_3289]
-
Ortodoxe, care pot decide ritualurile? M.M.: Cu Sfântul Sinod? O.Ș.: Da, de ce nu? Trebuie să existe și acolo oameni receptivi... M.M.: Am vorbit cu preoți ortodocși autori de cărți, cu preoți cultivați, care nu sunt de acord cu aceste ritualuri. Acești preoți nu au nici un fel de putere de decizie. În Biserica Ortodoxă decide Sfântul Sinod care este alcătuit din călugări, care nu sunt căsătoriți, care nu trăiesc lângă femei, iar imaginea lor despre femei ca partenere de viață este
[Corola-publishinghouse/Administrative/1964_a_3289]
-
meu și mă înțelege foarte bine, nu a menționat, în slujbă, partea cu „femeia supusă bărbatului”. Cu alte cuvinte, există o anumită deschidere, dar nu ca „politică” generală a Bisericii. O.Ș.: Rămâne să vă luptați cu cei care decid ritualurile în Biserica Ortodoxă! M.M.: Am o întrebare: chiar trebuie să scot toate săbiile împotriva tuturor instituțiilor? O.Ș.: Chiar nu trebuie să te lași. M.M.: Nu mă las! Dar, în această privință, mai degrabă a trebuit să mă lupt cu
[Corola-publishinghouse/Administrative/1964_a_3289]
-
de bărbați contra altuia, ca un câmp de război intern: manifestații, contramanifestații, mineriade, blocade. Nu a fost o competiție pentru cucerirea unor adepți pentru proiectele lor politice, ci pentru cucerirea puterii. Ritualizarea masculinăxe "„masculin" a politicii conduce la același rezultat. Ritualul politic este militar și el, compunându-se prin excelență din parade militare și comemorări. Cred că acest model pseudoviril (căci nu exaltă nici virtuți bărbătești de tipul: integritate, curaj, îndrăzneală, competiție, spirit de risc) nu se potrivește educației spre valori
[Corola-publishinghouse/Administrative/1944_a_3269]
-
intrat în tranziție aproape la fel de dependente de bărbați pe cât bărbații de ele. Ceea ce s-a petrecut în tranziție confirmă pe deplin ideea lui Bachrachxe "„Bachrach,Peter" și Baratzxe "„Baratz,Morton" potrivit căreia sistemele politice își mobilizează prejudecățile, valorile predominante, credințele, ritualurile și procedurile instituționale, „regulile jocului” care operează sistematic și consistent în favoarea credințelor și intereselor unor anumite grupuri și persoane cu prețul (pe seama) celorlalți. Cei ce beneficiază sunt plasați în poziții preferențiale ca să-și apere și promoveze interesele mai aproape de pielea
[Corola-publishinghouse/Administrative/1944_a_3269]
-
de contradicții. Le-am acceptat și eu, salvat fiind ca de obicei de dopurile din urechi. Dimineața, soneria unui telefon a dat deșteptarea înainte de ora 6 așa că toți din dormitor au fost cât se poate de matinali. A urmat același „ritual” ca în fiecare zi, unii fiind mai rapizi, alții mai înceți în a se pregăti pentru o nouă zi de mers. Astăzi, traseul este mai scurt, abia 20 de km până la León. Drumul este mereu pe lângă șoseaua principală, ceea ce te
Pelerin la Santiago de Compostela by Emil Dumea () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1841_a_3168]
-
fotbal - un spațiu al instinctualității, al tribalismului și, după cum am văzut în manifestările galeriilor, chiar și al rasismului - poate fi consi derat similar cu cel pentru Vadim Tudor. (2004) Slujba știrilor de seară Urmărirea știrilor de seară a devenit un ritual al lumii în care trăim. Noua slujbă de vecernie. Știrile ne pot plictisi sau nu, ne pot fi utile sau nu - principalul e să fim în fața televizorului, să aflăm ce sa mai întâmplat în lume. Este datoria noastră de telespectatori
UMBRE PE ECRANUL TRANZIŢIEI by CEZAR PAUL-BĂDESCU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/579_a_1033]
-
ofere un manifest alegătorilor europeni. Dar și-a revenit la alegerile din 1984 și 1989, adresînd un astfel de manifest. Daniel-Louis Seiler a mai sugerat că partidele europene "încearcă să facă un simulacru de "partid european", cu bine cunoscutele-i ritualuri grup parlamentar, congres, program, ceremonialuri publice"672. În privința europartidului social-democrat, trebuie să constatăm că obiectivul său nu constă în întreținerea unui simulacru partinic european. Acest partid european a încercat să mimeze comportamentul partidelor naționale la nivel comunitar, la care se
by Erol Kulahci [Corola-publishinghouse/Administrative/1019_a_2527]
-
față de ideologii, accentuează faptul că aceste convingeri religioase în societatea noastră laică pot face astfel încât omul să se cunoască pe sine însuși, pot să-i ofere consolarea pentru o viață greșită sau reușită. Religia, în fine, prin experiențe, povestiri, simboluri, ritualuri și sărbători transmise cu timpul poate să întemeieze o patrie și o societate spirituale, o casă comună a încrederii, credinței, certitudinii. Practica religioasă, individuală ca în cazul rugăciunii, sau comunitară precum celebrarea religioasă, poate să întărească eul, să dea siguranță
Ceea ce cred by Hans Küng [Corola-publishinghouse/Administrative/910_a_2418]
-
substanțial de tipul de rugăciune descris mai sus. Îndeosebi în budismul meditativ sau zen, s-a dezvoltat o metodă perfect calculată din punct de vedere psihologic, care prevede acordarea maximei atenții propriei respirații, ajutându-se de un ritm calm al ritualului sau recitarea monotonă a sutrelor budiste. Am luat parte la diferite exerciții de meditație în Myanmar, India, Japonia, Tibet și Hawaii. Înțeleg că și creștinii pot să experimenteze liniștea, calmul, uitarea de sine, eliberarea autentică chiar și prin ritualismul ecleziastic
Ceea ce cred by Hans Küng [Corola-publishinghouse/Administrative/910_a_2418]
-
declinată pozitiv: Tot ce doriți ca oamenii să facă pentru voi, faceți de asemenea și voi pentru ei" (Mt., 7, 12). Fotbalul poate face o serioasă concurență religiei, poate deveni o religie substitutivă. Se vorbește despre "cultul" și "zeul fotbalului". Ritualurile de pe stadioane pot fi comparate cu liturghia: gestul unui sportiv care sărută cupa victoriei amintește de obiceiul sărutării icoanelor. Cupa înălțată sugerează ostensoriul. Fără îndoială că mii de persoane ce cântă în cor scandând slogane ne fac să ne gândim
Ceea ce cred by Hans Küng [Corola-publishinghouse/Administrative/910_a_2418]
-
Dumnezeu, că mare bucurie am. Ne-am oprit la Piatră Ungerii, care răspândește un miros plăcut. Acolo L-au pus pe Domnul când L-au coborât de pe Cruce. Pe această piatră a fost pregătit pentru îngropare Trupul Domnului, cum e ritualul la evrei. Această piatră are cam 2 m lungime și vreo 90 cm lățime. Este de culoare bej neuniform. Eu cred că ea a fost albă dar s-a colorat cu Sângele Domnului, când L-au pus rănit și plin
Pelerinaj la Sfintele Locuri by Maria Moşneagu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91813_a_92382]
-
stârni sentimente ambivalente: teamă și atracție. Putând fi periculoasă pentru om, deoarece poate macula, orice contact direct cu ea este interzis, prohibit. Caracterizându-se printr-o puritate transcendentă, intrarea în contact cu această putere se poate face doar prin intermediul unor ritualuri de purificare sau de consacrare. Aceste ritualuri trimit la actele religioase care, prin intermediul ritului și al simbolului, înlesnesc o colaborare sau un control al acestei puteri. De pe pozitia istoricului religiilor, conceptul de sacru reprezintă „alfa și omega ontologiei lui Eliade
Inter-, pluri- şi transdisciplinaritatea - de la teorie la practică 1 by Violeta Stanciu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/427_a_1352]
-
fi periculoasă pentru om, deoarece poate macula, orice contact direct cu ea este interzis, prohibit. Caracterizându-se printr-o puritate transcendentă, intrarea în contact cu această putere se poate face doar prin intermediul unor ritualuri de purificare sau de consacrare. Aceste ritualuri trimit la actele religioase care, prin intermediul ritului și al simbolului, înlesnesc o colaborare sau un control al acestei puteri. De pe pozitia istoricului religiilor, conceptul de sacru reprezintă „alfa și omega ontologiei lui Eliade” , o categorie de bază a operei sale
Inter-, pluri- şi transdisciplinaritatea - de la teorie la practică 1 by Violeta Stanciu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/427_a_1352]
-
descoperirea, formarea și sub greutatea ei. Marți 12 martie 1996 - Iași Efimița nu se roagă la începutul piesei. Ar fi prea banal. Efimița se închină zeului Ipohondriei: MEDICAMENTUL. Pentru ea, fiecare dimineață și fiecare seară se concretizează într-un adevărat ritual. Mi se pare mult mai legat de piesă decât rugăciunea. Mă refer la situație, la personaje și la comic. Nici situația nu privește pietatea, nici personajele nu au un Dumnezeu și nici comicul nu cred ca va fi realizat prin
Uimiri ?i introspec?ii by Ada G?r?oman-Suhar () [Corola-publishinghouse/Memoirs/83170_a_84495]
-
tacâmurile noastre, ci cu ale ei, în farfuriile ei, cu sarea, piperul, pâinea și țuica, tot ale ei, cu mâncarea ei, că eu n-am voie să mai spăl vase în ziua plecării în concediu. Totul a fost ca un ritual al înțelegerii între vecini. Doamna Rozica, părăsindu-ne pentru a merge la slujba de duminica la Mitropolie, ne-a promis că se va ruga pentru noi și drumul de... 3000 km pe care-l vom parcurge și ne-a sfătuit
Uimiri ?i introspec?ii by Ada G?r?oman-Suhar () [Corola-publishinghouse/Memoirs/83170_a_84495]
-
impresii (mai ales eu) dornici de a continua explorarea. Ceea ce am făcut peste o săptămână - mai bine zis ieri, duminică - având de data aceasta drept obiectiv Piața Spaniei din care am urcat spre MNAC - adică Muzeul Național de Artă Catalană. Ritualul călătoriei s-a efectuat întocmai vizitei precedente cu excepția faptului că de data asta coborând din tren, am luat metroul pentru a câștiga timp. Din păcate fântânile arteziene din Piața Spaniei nu funcționau așa ca am fost vitregită de o imagine
Uimiri ?i introspec?ii by Ada G?r?oman-Suhar () [Corola-publishinghouse/Memoirs/83170_a_84495]
-
oarecare pioșenie amestecată cu spaimă în sanctuarul electronicii, îndulcit de cafele, băuturi alcoolice sau răcoritoare și menținut „proaspăt” prin afumare de țigările consumate de abonați am apelat la cel pe care din prima ochire l-am bănuit a fi oficiatorul ritualurilor necunoscute mie. Cred că i-am provocat o impresie adâncă și neplăcută când i-am mărturisit că nu m-am născut pe tastele unui calculator, pentru că atitudinea lui demonstra că nu concepe că ar putea avea de-a face cu
Uimiri ?i introspec?ii by Ada G?r?oman-Suhar () [Corola-publishinghouse/Memoirs/83170_a_84495]
-
a activității vitale a organismelor descompunătoare din pământ. Totul e să se folosească un combustibil curat, cum ar fi biomasa. Deci, prin nici una dintre metodele de distrugere a cadavrului, natura nu este agresată În nici un fel. Dar e agresată de către ritualul ce Însoțește operațiunea și care depășește cu mult chiar preceptele religioase. Biblia nu spune decât că omul trebuie reîntors țărânii. Paranteză: cenușa e tot țărână. Și așa se făcea În epoca creștinismului primitiv: Între cadavru și pământ nu exista decât
Pro natura by Cristinel V. Zănoagă () [Corola-publishinghouse/Journalistic/91595_a_93258]
-
bem, că la băut se folosește apa ori, dacă vreți, Coca Cola. De ce Închinăm? Pentru că vinul e o băutură tradițională. Iar orice lucru tradițional se face atunci și atât cât trebuie, mai mult, chiar dacă nu conștientizăm, ca parte a unui ritual. Se poate pune o Întrebare firească, legată tocmai de cele discutate până acum: ce legătură are tradiția cu ecologia? Subliniind, ca și altă dată, caracterul retoric al Întrebării, răspund afirmativ. Într’adevăr, o societate tradițională nu se abate niciodată de la
Pro natura by Cristinel V. Zănoagă () [Corola-publishinghouse/Journalistic/91595_a_93258]
-
Încolțitul ei. Și când te gândești că acest masacru nu e un obicei românesc, ci german, achiziționat de vreo sută de ani... Pentru români, bradul e sfânt, iar pe vremuri, când Încă nu eram emancipați, tăietorul de lemne Îndeplinea un ritual de iertare Înainte de a tăia bradul, explicându-i nevoia și Înfrânându-se de la mai mult decât nevoia strictă. Poate vâscul, deși obicei de origine franceză, galică, dar poate și străromânească știind similitudinile galo−dacice, ar fi mai indicat: la o
Pro natura by Cristinel V. Zănoagă () [Corola-publishinghouse/Journalistic/91595_a_93258]