7,503 matches
-
de la Târgu Jiu, terminat în 1938. Ansamblul, alcătuit din Masa Tăcerii, Poarta Sărutului și Coloana Infinitului era dedicat românilor care în 1916 reușiseră să oprească o invazie germană. Aceste lucrări depășesc limitele concretului, generând diverse interpretări ale semnificației celor trei sculpturi. Brâncuși era o persoană sociabilă și complexă pe care nu multe persoane au reușit să-l înțeleagă. Jovial și bonom, purta barbă iar în ultima parte a vieții haine țărănești. Era interesat de aproape orice subiect începând cu muzica (avea
A doua oară unu by Viziteu Diana () [Corola-publishinghouse/Journalistic/91792_a_92957]
-
profund spirituală. Coloana brâncușiană, unică în concepție, este alcătuită din forme romboidale repetabile la infinit, având la capete semiromboide. Alegerea acestor forme, după opinia lui Mircea Eliade, scoate în evidență tocmai simbolismul înălțării, al zborului, al transcendenței. Este materializarea în sculptură al arhetip ului lui axis mundi, pivotul universului. Brâncuși însuși socotea coloana o scară spre ceruri. Există un scop în toate lucrurile. Pentru a-l înțelege, trebuie să te desfaci de tine însuți." - afirma Brâncuși, dar noi tot nu am
A doua oară unu by Viziteu Diana () [Corola-publishinghouse/Journalistic/91792_a_92957]
-
exigențe. Timpul perfecționează spiritul românesc” afirma Constantin Brâncuși fără să își imagineze măcar, dimensiunea colosală la care avea să ajungă întregul său destin. Brâncuși continuă să existe în noi, prin operele sale. Încă nu știu dacă numele său este deasupra sculpturilor pe care le-a realizat sau viceversa. De fapt nici nu știu dacă îl putem separa pe Brâncuși de creația sa. El este însă, înainte de toate, un titan. Scopul său a fost acela de a bucura mintea și inima celor
A doua oară unu by Viziteu Diana () [Corola-publishinghouse/Journalistic/91792_a_92957]
-
în bazine cu pești letargici și sfrijiți. Pe de altă parte, arta era mai insidioasă. Chiar și în suburbii. Deși cartierul ei nu mai trecuse printr-o explozie artistică de ani de zile, câteva străzi mai încolo cineva instalase o sculptură de grădină și, o săptămână mai târziu, altcineva i-a provocat pe vecini vopsindu-și casa în verde. În copilărie, Jina a crezut c-ar putea să fie orice - profesoară, om de știință sau pilot - dar, ajunsă-n liceu, abandonase
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2245_a_3570]
-
să impună tălmăcirea mesajului ca, și În limba statului, să devină cunoscută cariera remarcabilă În sine a unui vlăstar al locului. Se Întîmplă Însă că pică În vizită un lider UDMR de la centru, iar consilierii locali Îl conduc să vadă sculptura. Omul face ochii mari, sloboade o Înjurătură pre limba lui, după care o ia la vale În vorbirea oficială: — De ce i-ați ridicat, mă, statuie la ticălosul ăsta? SÎnteți crazy, voi știți ce a făcut nenorocitul? — Păi, ca om al
O vara ce nu mai apune by Radu Segiu Ruba () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1375_a_2743]
-
așa. Lucrările lui timpurii, precum Quillion, Zemran sau Narcissus, geometrice, abstracte, din oțel inoxidabil, prefigurau ceea ce avea să urmeze doar prin senzația de stranie mișcare încremenită o clipă și prin oglindirea luminii de către suprafețele lucios strălucitoare. Pus să vorbească despre sculpturile sale într-un interviu, Pye amintea „felul în care cade lumina, puzzle-urile geometrice, perspectivele inginerești“. „Mă străduiesc să imprim lucrărilor mele senzația pe care o ai, spre exemplu, atunci când te uiți la un pod frumos.“ Cu timpul, privirea a
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2198_a_3523]
-
trustului Hampshire Sculpture. Lucrarea care l-a făcut faimos a fost „Water Wall“, creată pentru pavilionul britanic de la Expo ’92, în Sevilia. Printre cele mai recente opere se numără Aquarena, un proiect peisagistic pentru Harbourside (Bristolă, Jubilee Fountain și o sculptură acvatică înaltă de 8 metri, amplasată lângă Atena, în Grecia. Între 24 și 27 ianuarie, la Akademie Schmöckwitz, în apropierea Berlinului, a avut loc o nouă ediție a „Walberberg Seminar“, cu participarea a șase autori britanici contemporani: Patricia Duncker, Leila
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2198_a_3523]
-
vedere literar, întrucât nu produce nici o emoție: „Surâsul tău / Curcubeu sculptat în rouă / Ce mă atrage / precum un altar / Format / Din șoapte de iubire.“ Cu alte cuvinte surâsul iubitei este ca un curcubeu, care la rândul lui este ca o sculptură în rouă, care la rândul ei seamănă cu un altar, care la rândul lui pare alcătuit din șoapte de iubire... Nu există de fapt nici o idee, ci doar o beatitudine lingvistică, generatoare de metafore (convenționale) în serie. Dincolo de acest decorativism
Cum te poti rata ca scriitor ; Cateva metode sigure si 250 de carti proaste by Alex Stafanescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1314_a_2703]
-
pe Elya. — Da. Iar eu eram cu tânărul meu prieten În autobuz când a făcut poza. Unei genți În timp ce era deschisă. Am văzut cu ochii mei. — Ce tâmpenie! Eisen Își ținea În mână geanta de postav verde. În ea erau sculpturile sau medalioanele lui. Acele exemplare de la Marea Moartă - pirita de fier sau ce-o fi fost. — Să-i dea aparatul. De ce nu Îi dă aparatul? spuse Sammler. — Dar cum Îl dovedim? făcu Eisen pe un ton de discuție. — Găsește un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2119_a_3444]
-
Timpul sculptat în plastic colorat Adriana Gheorghe Ioana Nemeș arată ceea ce nimeni nu vrea să vadă: trecerea timpului. Opt sculpturi din plastic colorat, având înălțimea de 1 m metru, lățimea de 70 cm și grosimea de 11 cm, șlefuite să arate ca niște lespezi funerare. Vineri, 21 martie, artista a vernisat la Galeria Jiri Svestka din Praga expoziția Time Exposure
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2203_a_3528]
-
obiecte palpabile care să traducă „senzația fiecărei zile“ în culoare, textură plus o frază esențială. Până acum, Ioana vopsea pereții galeriilor pentru a face vizibile zile din acest proiect. E prima dată când își permite să facă ce-și dorește: sculpturi tactile (pe care, da, se poate pune mâna) din plastic. De ce din plastic? Din pricina căldurii și durității lui (care totuși există!) altfel, artificiale, va explica Ioana. Acest procedeu e foarte scump, tehnologia nici nu există în România. Întâlnirea cu Jiri
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2203_a_3528]
-
Întâlnirea cu Jiri Svestka, proprietarul uneia dintre cele mai vizibile galerii comerciale din Praga (care îl reprezintă pe Dan Perjovschi, de exemplu), e un eveniment mai mult decât fericit pentru Ioana Nemeș. Galeria se ocupă integral de producția celor opt sculpturi. Artista le-a șmirgheluit ulterior manual pentru a obține efectul erodat de piatră de râu. Zile horror pozitive sau teribil de negative Pe fiecare document-zi-sculptură e scrisă câte o frază: o distilare a evenimentelor zilei cu pricina și o esențializare
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2203_a_3528]
-
pozitiv și negativ. Ioana reușește două lucruri: pune lațul fiecărei zile și-i redă „feelingul“ prin text și culoare, pe de altă parte toarnă acel timp într-o formă palpabilă și apăsătoare. Foarte apăsătoare. Grea și care cheamă la resemnare. Sculpturile trebuie văzute live pentru o percepție corectă. Pariul pe „Atelierul de fotografie“ Cristina S. Iliescu, coordonator Mediatecă Centrul Cultural Francez Iași Un atelier cu aplicații tehnice și artistice, dintre multele posibile, e în curs de (a)testare la Centrul Cultural
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2203_a_3528]
-
nici scopul profilactic al întâlnirii: abordarea precaută a viitorului. Dar ce vor toate astea să mai zică? În cazul lui Daniel Gonz, un clip cu un bloc-puzzle-tetris, care-și mișcă orizontal-vertical apartamentele, cutiile de chibrituri. În cazul Ancăi Benera, o sculptură cu un mare voievod al marxismului, adică Lenin prins pe calul lui Ștefan (să zicemă. Cezar Lăzărescu face suprapuneri din imagini ale aceluiași geam de siguranță, Vlad Nancă se trage în poză (cu aer din anii ’70Ă intrând și ieșind
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2188_a_3513]
-
fiecărei zile cuprinde ore de meditații, ore de antrenament, ore de studiu și ore de activități gospodărești, Îi spunea Liu Huang. Se citesc cărți clasice În limba chineză, japoneză, turcă și persană. Se pictează miniaturi, iar unii călugări au darul sculpturii. Sunt respectate cele opt ore de somn necesare organismului, dar se practică și tehnici yoga menite să alunge oboseala. Uneori, cei care urmează să plece În misiuni aplică și tehnicile care Înlocuiesc somnul de noapte, ca pregătire pentru probele ce
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
asta, până și mirosul, care aducea Înainte a mâncare și a lemn, puțin cam muced, dar primitor, agreabil, acum nu era decât un ușor iz de la lâna covoarelor. Era Încredințată că pe peretele unde se afla acum oglinda fusese o sculptură Toraja. De candelabrul venețian nu-și amintea, Înainte fuseseră cu siguranță doar lămpi simple. A rămas răbdătoare mângâind absentă cu degetele plicul pe care-l avea cu ea, pipăind conturul celor două diapozitive. Cineva a apărut În colțul Îndepărtat al
Map of the Invisible World by Tash AW () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1382_a_2891]
-
uniformă de la Luftwaffe începuse să mi se potrivească, scăpasem de școală și de rigorile ei, rațional ar fi fost să mă decid pentru matematică și latină, materiile mele deficitare și - completând cunoștințe artistice existente - pentru seria de conferințe pe tema „Sculpturile de ctitori din goticul timpuriu în domul din Naumburg“. Poate că mi-ar fi fost de ajutor și grupul de terapie care se formase în jurul „Tulburărilor de comportament în perioada pubertății“, care se răspândiseră în lagăr. Dar foamea m-a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1899_a_3224]
-
revistă ilustrată? - am găsit un articol care afirma că la nu tocmai îndepărtata academie de artă din Düsseldorf în câteva ateliere fusese reluată activitatea de predare. Reportajul era din vara trecută. Într-o fotografie putea fi văzut un profesor de sculptură cu breton, pe numele lui Ewald Mataré, înconjurat de elevi. Într-o altă ilustrație, o sculptură a maestrului reprezenta într-o formă simplă o vacă culcată, care ar fi putut să-i placă mamei mele. „Dar cum vrei să fii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1899_a_3224]
-
din Düsseldorf în câteva ateliere fusese reluată activitatea de predare. Reportajul era din vara trecută. Într-o fotografie putea fi văzut un profesor de sculptură cu breton, pe numele lui Ewald Mataré, înconjurat de elevi. Într-o altă ilustrație, o sculptură a maestrului reprezenta într-o formă simplă o vacă culcată, care ar fi putut să-i placă mamei mele. „Dar cum vrei să fii primit fără bacalaureat ca student într-o academie adevărată? Or să râdă de tine! Niciodată n-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1899_a_3224]
-
în algele adunate la țărm, ci o luam la stânga cu puțin înainte de primelor vile din oraș. Pe lângă tufe care începeau să înmugurească sau în care, vara târziu, dogoreau roșii măceșele. Portița grădinii scârțâia. În veranda favorizată de lumina nordului văd sculpturi masive și capete din ghips sau din lut încă umed. În spate, șevaletul acoperit. O văd cu șorțul ei pătat de stropi de ghips, cu țigara între degete. Era din Königsberg, dar nu studiase la Academia de Artă din orașul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1899_a_3224]
-
de artă răsfoite de nenumărate ori, care probabil că erau de vârsta mea sau chiar mai bătrâne decât mine, unele ilustrate alb-negru, altele color. Așa că elevul le răsfoia și vedea tablouri interzise de Dix și Klee, Hofer și Feininge și sculpturi de Barlach - viitor călugăr citind - și marea femeie îngenuncheată a lui Lehmbruck. Și am văzut încă multe altele. Dar de fapt ce anume? Doar faptul că mi se făcuse foarte cald e sigur. Atât de mult mă fascinase, și totodată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1899_a_3224]
-
reușea decât mai degrabă să stimuleze foamea mea de artă și îmi dădea ghes să produc eu însumi. Prin urmare, ieșeau din mine metri peste metri de poezie: metabolismul meu liric. După program, dăltuiam în atelierul lui Göbel primele mele sculpturi mici în calcar: torsuri feminine, un cap de fată expresiv. Și, în continuare, blocul de desen Pelikan era umplut de ceea ce aveau de oferit bătrânii astmatici contra unei plăți în țigări: coală după coală, felurite, pline de cicatrice, stinse, uscate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1899_a_3224]
-
șeful firmei a făcut pe misteriosul atunci când a scos la iveală modelul înfășurat, cu grijă, în pături de lână. Ghipsul trăda fără echivoc faptul că fusese zămislit de un sculptor, odinioară recunoscut, chiar celebru, dar expulzat în perioada nazistă, cu sculpturile lui cu tot, din toate muzeele: Wilhelm Lehmbruck; îl întâlnisem, elev fiind, în revistele de artă interzise ale profesoarei mele, Lilli Kröhnert. Ea îl numea „unul dintre cei mari de tot“. La Moog, însă, numele Lehmbruck nu a fost pomenit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1899_a_3224]
-
ore suplimentare. Numai fațadele aveau căutare. Atunci am primit în sfârșit un răspuns de la Academia de Artă. Cu o mapă plină de desene în creion - galeria de bătrâni, care-mi făcuse pe plac între accese de tuse - și cu trei sculpturi mici, torsurile de femei executate liber după Lehmbruck, capul expresiv -, îmi depusesem cererea de înscriere la timp, iar cererii îi atașasem un certificat de practică favorabil, semnat de meșterul Moog. În plus, după cum îl asigurase pe locatarul său preferat, pater
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1899_a_3224]
-
talent capabil să evolueze, dar că apoi practica mea de cioplitor și de sculptor în piatră avusese ponderea decisivă, numai că acum profesorul Mataré nu mai voia, din păcate, să primească nici un alt student și că prima etapă a studiului sculpturii urma să o încep cu un profesor, Mages, necunoscut mie, starețul căminului Caritas de pe Rather Brocih mi-a arătat și o altă cale de a sluji arta. Adeseori, avusesem cu el discuții în decursul cărora miracolul grației divine, sensul mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1899_a_3224]