70,637 matches
-
în posibil o valoare certă. Cartea de față nu e însă o apologie a posibilului. Stadiul cercetărilor mele datorează mult ideii de a asocia conceptului de posibil contrariul său. A trece de la o reflecție asupra posibilului la un demers care constă în a gîndi lumile create de oameni în termenii posibil-imposibil înseamnă să schimbi perspectiva morală și politică. Nu e, oare, imperios necesar să ne întrebăm: ce s-ar întîmpla cu o lume în care totul ar fi posibil? Care sunt
[Corola-publishinghouse/Science/1554_a_2852]
-
meu să se fi sinucis" devine "este imposibil ca fratele meu să nu fi fost ucis, imposibil să nu fie un omor". Imposibilul unui om se modifică mai întîi pentru o clipă, apoi înrîurește definitiv transformarea evenimentelor. Forța lui Jack constă în capacitatea sa de transmite propriul non-imposibil polițiștilor (este imposibil ca fratele meu să nu fi fost ucis). Realitatea care cîștigă partida e un omor este victoria imposibilului lui Jack, a evidenței din jur, asupra imposibilului oficial și împărtășit de
[Corola-publishinghouse/Science/1554_a_2852]
-
lumii noastre? Care sunt posibilele și imposibilele moderne? Am văzut deja că a scobi pămîntul, a-și schimba locul la reuniunile colective sunt, pentru lumea Kogi, niște imposibile; de asemenea, arta este o imposibilă a lumii Navajo. Munca de cercetare constă în explicitarea posibilelor și imposibilelor care fundamentează o lume. În fața unei societăți sau a unei civilizații, cercetătorul trebuie să se întrebe: și dacă acest posibil sau imposibil constitutiv al lumii studiate s-ar inversa, (dacă imposibilul identificat s-ar transforma
[Corola-publishinghouse/Science/1554_a_2852]
-
bine: "Înțelepciunea noastră/ n-a fost niciodată/ să rezolvăm enigme/ ci să mîngîiem/ evidențe 45." Neputînd percepe singularitatea unei lumi din interiorul ei, e nevoie să practicăm "un ocol antropologic". Cum doar principiul diferenței ne apropie de propria lume, demersul constă în a o contrasta cu alte lumi. Astfel, perceperea imposibilului navajo înseamnă să ne dăm seama, să descoperim că, în lumea noastră, este imposibil să nu gîndim în termeni de artă, să nu distingem ceea ce alte lumi nu pot distinge
[Corola-publishinghouse/Science/1554_a_2852]
-
în mintea lor, îi depășește și li se impune: Legea. În acest tip de lume, este imposibil ca Legea să nu fie fundamentul lumii, Adevărul ultim. Ce spune Legea? Că membrii comunității sunt și trebuie să rămînă egali. În ce constă Adevărul? Un imposibil: dezbinarea, "dorința nefastă", relațiile de dominare și de supunere între oameni. Pentru că se supun Legii și-i sunt servili, acești oameni sunt liberi. A te supune Legii înseamnă a nu te supune nimănui; a servi Legea, înseamnă
[Corola-publishinghouse/Science/1554_a_2852]
-
a împărți. Această lume ar fi inventat o economie care se supune unor principii și care uzează de mecanisme foarte diferite de cele care caracterizează economia noastră. Conform acestei ipoteze, diferența esențială între o astfel de lume și lumea noastră constă în relația dintre economie și politică. Pentru omul modern, economia stă la baza societății, fundamentul puterii este economic, puterea deplină este puterea economică. Amintim faptul că această evidență modernă este tributară atît liberalismului cît și marxismului. Noi nu facem apel
[Corola-publishinghouse/Science/1554_a_2852]
-
cărui lucrări sunt un punct de referință obligatoriu în această dezbatere. Cum motivațiile "primitivilor" nu au nimic de a face cu homo oeconomicus al economiștilor, teoriile economice nu pot fi aplicate primelor societăți, explică acesta. Marele proiect al lui Polanyi constă în a construi o "teorie generală a organizării economice", ținînd seama de cazul acestor societăți. Antropologia economică pe care o fondează ar avea tocmai menirea de a studia locul și statutul economiei în diferitele tipuri de societăți. Această abordare distinge
[Corola-publishinghouse/Science/1554_a_2852]
-
îi este imposibil să-și imagineze o lume normală în afara întreprinderii. Imposibil să gîndească lumea fără întreprindere atîta timp cît crede în existența "realității economice". Cum să încerci să-ți imaginezi o altă lume? Calea sugerată de teoria de față constă în a supune dezbaterii publice posibile și imposibile alternative. De exemplu, ce s-ar întîmpla dacă unul din imposibilele noastre s-ar transforma și ar deveni: este imposibil ca banii să producă bani (să facă pui). Ar fi sfîrșitul pieței
[Corola-publishinghouse/Science/1554_a_2852]
-
liberi? O CAPACITATE UNICĂ DE A PREZICE TRECUTUL ȘI PREZENTUL "Revoluția franceză a fost o fatalitate?" se întreabă istoricul François Furet 120, ca un ecou la demonstrația profesorului meu din liceu. Una din criticile cele mai feroce la adresa științelor umane constă în a spune: nu sunteți științe din moment ce nu știți să faceți previziuni sau o faceți prea puțin și prea prost! Să ne gîndim la erorile de previziune ale economiștilor, ținta tuturor bătăilor de joc! N-ar trebui mai curînd să
[Corola-publishinghouse/Science/1554_a_2852]
-
atinsese un asemenea nivel, încît nu numai puterea politică a țării dar chiar și sănătatea fizică și morală, aprovizionarea, locuințele, spitalele, pe scurt, capacitatea autorităților publice de a face față nevoilor sociale elementare erau în dificultate." Demersul general al studiului constă în a urca pe firul timpului pînă în prezent. Istoricul pleacă de la Revoluția franceză pentru a ajunge la implozia regimului sovietic, trecînd prin Primul Război Momdial, luarea puterii de către bolșevici, ascensiunea lui Hitler, al Doilea Război Mondial, Războiul rece, destalinizarea
[Corola-publishinghouse/Science/1554_a_2852]
-
structurii relațiilor obiective dintre cei care le angajează și cei care le suportă 128." "Marja de libertate" este "aria de posibilități" pe care specialistul în uman o dezvăluie grație cunoașterii științifice a constrîngerilor impuse de realitate (economică, sociologică...). Demersul sociologului constă în studierea "marjei de libertate reală" a actorilor, după cum explică Michel Crozier 129. Calificativul "reală" este aici esențial. Marjă de libertate înseamnă libertate la margine, libertate marginală. Științele umane marginalizează libertatea umană. Istoricii, sociologii, economiștii, psihologii justifică nevoia imperioasă a
[Corola-publishinghouse/Science/1554_a_2852]
-
fost, ci cea care ar fi putut să fie după cum își închipuie el, fără să ne avertizeze nici asupra erorilor voluntare, nici asupra scopului său." Construită în cinci tablouri, istoria amestecă fapte reale și fapte imaginare. Metoda folosită de ucronist constă în "a înlocui, într-un punct O al seriei reale a evenimentelor trecute și, din acel moment și în alte puncte, direcția reală Oa a traiectoriei istorice cu direcția imaginară OA a acestei traiectorii." E vorba de mici invenții și
[Corola-publishinghouse/Science/1554_a_2852]
-
XX-lea, nazismul. Istorici, sociologi, politologi, economiști, psihanaliști au scris tomuri întregi menite să ne facă să înțelegem această monstruozitate, să o explice. Se iau în discuție factorii sociologici, culturali, economici, istorici, deciziile politice, datele psihologice. Demersul specialiștilor în uman constă în căutarea cauzelor care au condus la fapte, la realitate. Scoaterea în evidență, printre alți factori explicativi, a antisemitismul poporului german, a umilinței resimțite prin tratatul de la Versailles, a efectelor socio-economice ale crizei din 1929, a profilului psihologic al lui
[Corola-publishinghouse/Science/1554_a_2852]
-
pentru oamenii moderni, "probabilismul" nu conduce oare la a-responsabilitate? De exemplu, cum abordează lumea modernă problema riscurilor majore (sanitare, ecologice...)? Să ne gîndim la afacerea sîngelui contaminat, a "vacii nebune", la organismele modificate genetic, la deșeurile nucleare. Demersul nu constă, oare, în evaluarea probabilității ca acest eveniment periculos să se producă? Pentru a se lua măsuri drastice nu trebuie să se stabilească mai întîi că această probabilitate e suficient de mare? Cînd se ajunge la moartea unor oameni și cînd
[Corola-publishinghouse/Science/1554_a_2852]
-
ȘI IMPOSIBILELE OAMENILOR? Lucrările celor doi istorici americani la care ne-am oprit deschid perspective noi. Ei ne schimbă relația cu realitatea (istorică), cu libertatea și responsabilitatea, dar nu merg mai departe în demersul de cunoaștere a posibilului. Demersul nostru constă în studierea posibilelor și imposibilelor protagoniștilor. E nevoie să precizăm aici termenul a studia. Posibilele și imposibilele umane nu sunt niște fapte care pot fi observate (niște observabile). Am precizat-o deja, sunt evidențele oamenilor, punctele lor de "orbire". Sunt
[Corola-publishinghouse/Science/1554_a_2852]
-
aici termenul a studia. Posibilele și imposibilele umane nu sunt niște fapte care pot fi observate (niște observabile). Am precizat-o deja, sunt evidențele oamenilor, punctele lor de "orbire". Sunt ceea ce ei nu pun în discuție. Demersul nostru de cercetare constă în a face să apară posibilele și imposibilele protagoniștilor ca răspunsuri implicite la întrebări pe care nu și le pun135. De exemplu, la sfîrșitul lui 1941 și începutul lui 1942, comandanții germani sunt convinși că vor învinge sau vor fi
[Corola-publishinghouse/Science/1554_a_2852]
-
Au fost găsite urme ale acestei activități simbolice, și mai vechi decît cele din Europa, mai ales în Africa și în Australia (ele datează de la 50.000). Lucrările de paleoantropologie fac posibilă ipoteza potrivit căreia "strategia" predominantă a Homo sapiens constă nu atît în adaptarea la lume (la realitate), cît în crearea de lume, inventarea realității. Nu știm de ce și cum au dispărut Neandertalienii de pe suprafața pămîntului către 30.000 (au fost poate exterminați de primii Homo sapiens?). Ceea ce ne învață
[Corola-publishinghouse/Science/1554_a_2852]
-
în absența unui stimul exterior aparent, suntem nedumeriți. Un cercetător behaviorist, în schimb, ar răspunde: „O persoană face ceva din cauza a ceea ce i se întâmplă când face acel lucru”. Aceasta înseamnă că motivul care stă la baza respectivului comportament nu constă în condițiile anterioare comportamentului, ci în ceea ce se întâmplă imediat după. Pentru cei mai mulți, aceasta este o modalitate cu totul nouă de a privi comportamentul, dar poate fi de mare ajutor, deoarece înseamnă că nu trebuie să citiți gândurile cuiva sau
[Corola-publishinghouse/Science/2338_a_3663]
-
mi-au spus: „Nu am timp să ofer întărire”. Răspunsul meu este: „În acest caz, ați face bine să oferiți întărire imediat”. Cu cât așteptați mai mult după instalarea tipului de comportament, cu atât va fi mai puțin eficientă. Greșeala constă în amânarea întăririi pozitive. Dacă dispuneți de un timp limitat pentru activitatea de întărire, atunci petreceți-l întărind comportamentul în timp ce acesta se manifestă. Cele mai multe studii asupra leadership-ului se bazează pe ceea ce liderii spun că fac. Dr. Judi Komaki (1986) este
[Corola-publishinghouse/Science/2338_a_3663]
-
afecta calitatea mai târziu. Întotdeauna trebuie să fim interesați și foarte atenți la modul cum sunt obținute rezultatele. Din păcate, câteodată dăm atenție comportamentelor doar atunci când rezultatele se dovedesc a fi slabe. Cauza deversării de petrol de către Exxon Valdez a constat într-un comportament neadecvat ce fusese tolerat sau ignorat de ceva timp. Echipajul și căpitanul manifestau alt tip de comportamente decât cele care ar fi condus în siguranță tancul petrolier. Presa a relatat că respectivul căpitan avea probleme cu băutura
[Corola-publishinghouse/Science/2338_a_3663]
-
reviziei au șocat conducerea întrucât datele au arătat că agenții de vânzări și-au petrecut foarte puțin timp cu arhitecții. Cel mai mult timp l-au petrecut cu distribuitorii. Comportamentul care duce la obținerea celor mai bune rezultate în vânzări consta în contactarea telefonică a distribuitorilor și convingerea lor să folosească acest produc în ciuda celor specificate de arhitecți. Presupunerea conform căreia comportamentele se vor reflecta în vânzări s-a bazat pe intuiția cuiva, și nu pe observația directă și pe dovezi
[Corola-publishinghouse/Science/2338_a_3663]
-
îmbunătățire, întrucât, în absența măsurării, diferența dintre 52 de țipete pe zi și 39 de țipete pe zi ar fi trecut, probabil, neobservată. Dar 39 de țipete pe zi înseamnă totuși foarte mult. În cazul că sunteți curios, intervenția a constat în așezarea unui cronometru pe banca elevului. Pentru fiecare zece minute în care nu țipa, urma să petreacă un minut cu profesoara la sfârșitul orelor, o întărire pozitivă pentru acest elev. Acest lucru i-a permis profesoarei să-i ofere
[Corola-publishinghouse/Science/2338_a_3663]
-
unele cazuri, chiar imediat), să determine persoana în cauză să renunțe la partidă. Situații similare există și în afaceri, unde standardele pot fi atât de complexe, încât începătorii să nu beneficieze de pe urma acestor informații. Feedbackul privind performanța, conform definiției comportamentale, constă în informații specifice despre performanță care vă vor permite să o modificați. Dacă lucrați la un birou de primire a reclamațiilor pentru asigurări, de exemplu, nu există nimic care să vă determine să vă schimbați în mod automat ritmul sau
[Corola-publishinghouse/Science/2338_a_3663]
-
consecință care își are locul său în managementul performanței. Totuși, după ce au fost folosite corect consecințele pozitive, veți constata că pedeapsa începe să joace un rol din ce în ce mai mic în practica managerială. Puterea modelelor de rezolvare a problemelor în managementul performanței constă în utilizarea lor sistematică. Nu puteți să folosiți tehnica identificării și să vă așteptați să obțineți vreo schimbare de durată. Nu puteți să măsurați ceva și apoi să utilizați acest lucru ca metodă de a pedepsi. Nu puteți să oferiți
[Corola-publishinghouse/Science/2338_a_3663]
-
Acest lucru vă permite să stabiliți nivelul baseline, un punct de pornire, în comparație cu care să evaluați efectele intervenției. În managementul performanței, o intervenție este definită drept introducerea în feedbackul și motivarea sistematice. Dacă vă evaluați rezultatele și constatați că intervenția constând în feedback și întărire sistematice nu funcționează, trebuie să reexaminați etapa de motivare pentru a determina dacă într-adevăr consecința pe care o oferiți este un factor întăritor pentru cel ce o primește. Dacă nici schimbarea factorului întăritor nu rezolvă
[Corola-publishinghouse/Science/2338_a_3663]