1,895 matches
-
că ar fi izbucnit În plîns. De cele mai multe ori, chiar așa se și Întîmpla. De această dată, nu numai că nu Încercă să afle nimic, dar se strădui din răsputeri ca el să nu-și dea seama cît era de Îngrijorată. Făcea eforturi eroice pentru a-i arăta În permanență cît e de relaxată și bine dispusă. El Îi ascundea ceva, partea Întunecată a vieții lui, dar acum Christina știa că nu o minte - tocmai fiindcă nu dorea să afle ceea ce
Christina Domestica şi vînătorii de suflete by Petre Cimpoieşu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1372_a_2701]
-
el prin apropiere și, ridicînd mîna cu două degete Întinse, ca la școală, Îi strigă: sunt aici! am venit! - după care se pierdu În mulțime, urmărit discret de la distanță de maiorul Smith. Christina confirmă absentă, cu un surîs trist și Îngrijorat, privindu-și apoi ceasul. Poate că nici nu-l auzise propriu zis. Se Întreba dacă Joanna-Jeni va veni, totuși (căci În cele din urmă nu-i putuse oferi decît trei mii de dolari), și ce se va Întîmpla dacă nu
Christina Domestica şi vînătorii de suflete by Petre Cimpoieşu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1372_a_2701]
-
lîngă peretele calcaros, În preajma unei mici cascade, unde se scăldaseră și făcuseră apoi dragoste). Ceea ce Însemna că Înțelesese - și-a dat seama după felul În care el a lăsat să-i cadă fruntea, fără nici un cuvînt, În palmele ei. Era Îngrijorată, cu o seară Înainte visase cutremur, care Înseamnă schimbare, iar Îngrijorarea i se transmise și lui, fiindcă de fapt nici el nu știa dacă se va mai Întoarce, dacă vor mai fi vreodată Împreună. CÎnd, Într-un tîrziu, deschise din
Christina Domestica şi vînătorii de suflete by Petre Cimpoieşu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1372_a_2701]
-
ai Marychkăi, care se apropia cu Kiki de mînă. CÎnd ajunseră foarte aproape, Kiki se desprinse de lîngă Marychka, alergă la Christina și o trase de marginea fustei În jos. — Mami, mami, unde pleci? — Kiki, unde ai fost? Întrebă Christina, Îngrijorată. — Doamnă, v-au căzut pantofii, observă Marychka. — Da, da, mă strîngeau cam tare. Mi-i pun imediat. Și deodată Începu să plouă, iar cineva spuse la Întîmplare: asta e ultima ploaie. Apoi se risipiră care Încotro, tăcuți, grăbiți, mînați de
Christina Domestica şi vînătorii de suflete by Petre Cimpoieşu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1372_a_2701]
-
dintr-o dată bine dispus și Îl invită să joace Împreună biliard. Primind cu reticență invitația, Pablo mărturisi că nu mai jucase niciodată; la drept vorbind, nici nu Înțelegea prea bine ce motiv au oamenii să joace biliard. Părea un pic Îngrijorat. Trecură totuși În Încăperea unde se afla masa de biliard. Deși maiorul Îi explicase regulile jocului, Pablo lovea bilele cam la Întîmplare, de parcă ar fi vrut dinadins să piardă. Raportul de forțe era atît de vădit dezechilibrat, Încît maiorul, jenat
Christina Domestica şi vînătorii de suflete by Petre Cimpoieşu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1372_a_2701]
-
Capitolul 3" Când Ruby ajunse Înapoi la Les Sprogs, nu era nici picior de client În magazin. Chiar dacă afacerea mergea extrem de bine, nu putea să nu se Îngrijoreze când nu era nici un client Înăuntru. Astăzi totuși nu era așa de Îngrijorată. În primul rând, pentru că era luni dimineață și lunea Întotdeauna era o zi mai Înceată În comerț. În al doilea rând, ploua, și-n al treilea, toate celelalte magazine de pe stradă erau goale de asemenea. Chanel se sprijinea de tejghea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2001_a_3326]
-
ei recepționau semnalele. Deci, de câți ani e vorba? Întrebă Ronnie. De vreo doi, trei? Un pic mai mult. —Cu cât mai mult? —Zece. Cincisprezece, nu sunt sigură. Hai, mă, sunt zece sau cincisprezece? Întrebă Ronnie, aruncându-i o privire Îngrijorată lui Phil. De fapt, sunt șaptesprezece. —E cu șaptesprezece ani mai tânăr ca tine? repetă Ronnie cu tonul vocii În crescendo, arătând indignarea. —Ești pe calea cea bună, doamnă Lieberman! strigă Ruby. Uau, ce bine pentru tine. Doamne, mătușa mea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2001_a_3326]
-
că Ronnie e gravidă, dar trebuie să-ți lași timp să te obișnuiești cu asta. O mângâie pe dosul mâinii. —O să-ți fie mult mai ușor, ai să vezi. Ruby dădu din cap. —Știu, dar celălalt lucru de care sunt Îngrijorată e sănătatea ei. Nu știu eu prea multe despre chestia asta, dar Îmi Închipui că, să fii gravidă la 50 de ani, e o chestie foarte periculoasă. Da, dar la vârsta ei, o să-i aibă la dispoziție pe cei mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2001_a_3326]
-
pentru toți din jur. Și cum te simți când știi c-o să ai un frate sau o soră? — Un pic ciudat, de fapt. Cred c-o să-mi ia ceva timp să mă obișnuiesc cu ideea. —Desigur. — Și sunt așa de Îngrijorată, că, din cauza vârstei ei, s-ar putea să se Întâmple ceva rău. —E normal să te simți așa. Dar obstetrica a avansat destul de mult În ultimii câțiva ani. Nu există nici un motiv pentru care să nu aibă o sarcină și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2001_a_3326]
-
mult În ultimii câțiva ani. Nu există nici un motiv pentru care să nu aibă o sarcină și naștere ușoare. Sper. Nu putea decât să se gândească la cât de drăguț era, cum Încerca să o facă să nu mai fie Îngrijorată. Și, ești aici cu mama ta? — Nu, de fapt sunt aici cu afaceri. Îi spuse pe scurt despre Les Sprogs și St. Luke care o invitaseră să țină prelegeri mamelor gravide. Deci ai să fii un musafir obișnuit al casei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2001_a_3326]
-
pic. Presupunând că era o femeie dubioasă În cealaltă cabină, nu-i răspunse nimic. Hai, mă, zise vocea din nou. Ești În regulă, te rog, vorbește-mi! Ruby Își drese vocea cu timiditate: — Da, sunt bine. Am fost așa de Îngrijorată din cauza ta. —Pe bune? Ce drăguț din partea ta, dar nu era nevoie. Toate bune la slujbă? —Ăăăă, da... cum nu se poate mai bine. Magazinul e destul de aglomerat. —Și acum ce faci? Păi, făceam un pipi rapid. Tu? După o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2001_a_3326]
-
Cum Îi zâmbea de sus pe sub freza scurtă și vioaie, care mereu arăta de parcă frizerul l-ar fi tuns cu ciobul, părea un uriaș prietenos care proteja un copil fragil și nefericit. —Vin Într-o secundă, zise Ruby, privindu-i Îngrijorată. Cât de repede s-a putut, a Îndesat un aparat de sterilizare Într-o pungă mare Les Sprogs și l-a Împins pe tejghea către clientă. —Poftiți. Veți primi prin poștă și noul catalog atunci când sosește. Femeia Îi adresă mulțumiri
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2001_a_3326]
-
că ar trebui să nasc copilul asta la St. Luke. Pare un loc minunat și tatăl tău e de acord Întru-totul. Doar de n-ar costa atât de mult! Câteva zile mai târziu, Ruby organiza prima Întrunire. Era atât de Îngrijorată că va Întârzia, Încât a plecat de-acasă mult, mult prea devreme și a ajuns la spital la zece - cu o jumătate de oră Înainte de ora la care era fixată Întrunirea. Când sosi În camera care i-a fost alocată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2001_a_3326]
-
expresia Claudiei a Împietrit. A plasat imediat copilul bonei. În timp ce Avocado era Îngrămădită iar În mașină, zâmbetul Claudiei a revenit și actrița În Început să-și fluture părul și să pozeze pentru fotografi. Ruby și mama sa au schimbat priviri Îngrijorate și tulburate. Amândouă erau aproape de a izbucni În lacrimi. Ce viață tristă și lipsită de dragoste trebuie să ducă sărmanul copil, zise Ronnie. Dar de ce ar vrea un altul, dacă cel pe care Îl are deja e o pacoste atât
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2001_a_3326]
-
tremurândă, i-a inchis din nou. — Te doare ceva, Ruby? a Întrebat bărbatul. A dat din cap În semn de negație. Asta e bine. Înseamnă că ai leșinat doar. Te vei simți mai bine În câteva minute. Până acum, oaspeții Îngrijorați s-au tot adunat În jurul canapelei. Bărbatul le-a spus că ar trebui să se Îndepărteze pentru că Ruby are nevoie de aer. Deoarece tocmai se servea ceaiul, oamenilor vârstnici nu trebui să li se spună de două ori. — Fi mi-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2001_a_3326]
-
ți-am spus toate lucrurile alea despre... Știi tu... Chestia cu timbrul... Și gine... —Ginecolumniști, a completat el. — Da, despre ginecolumniștii care sunt amanți grozavi. Oh, Doamne, oh, Doamne! S-a lovit peste gură. Exact atunci a apărut Fi, vizibil Îngrijorată. Îl ținea pe Connor În brațe. Grație unei lingurițe de vin cușer dulce, bebelușul dormea dus. —Ești OK, Rubes? Nu te Îngijora, și mamei lui Saul i s-a făcut puțin greață În timpul ceremoniei. Nu ești singura. Și-a aplecat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2001_a_3326]
-
ca să se apere de zgomotele de pe plajă. Hei, cum merge?... Ce? Când s-a Întâmplat? Ești bine? Se Întunecă la față. Apoi se ridică și se Îndepărtă, iar Ruby nu mai auzi ce spune. Când se Întoarse, părea agitat și Îngrijorat. —Ai probleme? Cum? făcu el cu gândul În altă parte. —Telefonul. Ai vreo urgență la spital? — Păi... Nu. Un incident minor cu una dintre pacientele mele. Nimic Îngrijorător. Se descurcă ei. Ruby Încruntă din sprâncene. Sam părea prea tulburat și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2001_a_3326]
-
rău de tot. Nu pari deloc În apele tale. Nu vă faceți griji, rogu-vă, răspunse el. —Ba cred c-ar fi cazul să chem un doctor, zise ea insistând ca instalatorul intre În sufragerie și să se așeze. Era Îngrijorată. Ivan se ținea cu mâna de piept și se crispa de durere. El dădu din mână dezaprobator. —Nu-i nimic. Mâncai prea mult hering și pâine neagră azi-dimineață. Îmi dădu dureri, zise el, scoțând un râgâit nu tocmai neconvingător. —Bine
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2001_a_3326]
-
Kimberley, Kimberley. Numele ăsta Îi suna cunoscut. Și-apoi Îi pică fisa. În seara când fusese În mașina lui Sam cu Buddy și Irene, Irene aceasta Îl Întrebase de Kimberley. Deci, ce mai faci, Kim? spuse Sam cu blândețe, zâmbetul Îngrijorat revenindu-i. Kimberley zâmbi strâmb și Încărcat de griji. Păi, sunt bine. Se pare că lucrurile s-au mai calmat nițel. Trebuie să plec totuși. Todd și Amy o să se Îngrijoreze. Mi-a părut bine, Ruby. Îi aruncă Încă o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2001_a_3326]
-
În jurul ușii un scurt răstimp. Deci, l-au auzit pe Phil zicând, nu ți se pare că durerile astea sunt un motiv de Îngrijorare. Ruby schimbă o privire Îngrijorată cu mama ei care nu părea nici pe departe atât de Îngrijorată ca ea. Dădu din cap amuzată. — Ce s-a Întâmplat? susură mătușa Sylvia. Ronnie Îi spuse să ciulească urechile. — Chiar nu cred că ai nici un motiv să te alarmezi, spuse Sam. Du-te oricum la doctor, dar să știi că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2001_a_3326]
-
săo roage să mai aștepte pentru că era chemat să facă altă treabă. Chiar dacă pierduse de mult șirul așchiilor care-i intraseră-n picior din scândurile goale pe care le avea acum În bucătărie, mereu spunea că „Da, desigur“. Era foarte Îngrijorată că inima lui ar putea să cedeze și nu vroia să se plângă sau să-l bată la cap. Cu toate astea, În ultimele câteva săptămâni, sănătatea lui Ivan părea să se fi Îmbunătățit considerabil. Se dusese În fine la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2001_a_3326]
-
În legătură cu chiloții și acuma nu mai vorbeau unul cu altul. — Dar știi cum e Sylvia, nu poate niciodată să țină tăcerea prea mult. Te țin la curent cu ce se mai Întâmplă, oricum. Ronnie luă o gură de apă. Pari Îngrijorată, spuse ea. Trebuie că ți-e tare greu fără Sam. —Îmi e. Mi-e tare dor de el. — Dar nu e numai din cauza lui Sam, nu-i așa? se Încruntă Ronnie. Mai ai o problemă care te-apasă. În loc de răspuns
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2001_a_3326]
-
acum 32 de ani. —Ei, vezi, chicoti Dr. Jane. Probabil că durerile erau la fel de puternice atunci cum sunt și acum, dar pur și simplu nu-ți mai aduci aminte. Pentru că durerea nu se mai potolea și Ronnie Încă mai părea Îngrijorată, doctorița Jane se decise s-o țină peste noapte sub observație. După ce plecă, Ronnie se Întoarse către Ruby: —Du-te acum acasă și odihnește-te, spuse ea. Eu sunt În regulă. Nu, e devreme, mai stau cu tine un pic
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2001_a_3326]
-
acasă și odihnește-te, spuse ea. Eu sunt În regulă. Nu, e devreme, mai stau cu tine un pic să-ți țin de urât. Se uitară la televizor Împreună În salonul lui Ronnie, dar durerile erau mari. Ronnie devenea din ce În ce mai Îngrijorată că intră de-adevăratelea În travaliu, chiar dacă moașa o tot asigură că nu era așa. Anxietatea ei era hrănită și de faptul că nu reușea să dea de Phil În nici un fel. Pe la zece, lui Ruby i se făcu foame
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2001_a_3326]
-
târziu o sună pe Fi. —Ai cumva numărul lui Buddy și Irene? — Da. De ce Întrebi? — Încerc să dau de Sam. Cred că e pe drum spre New York. —Ruby, de ce, pentru numele lui Dumnezeu, vrei să vorbești cu Sam? Părea foarte Îngrijorată. —Trebuie să renunți la el, Ruby. Bărbatul ăla ți-a făcut numai necazuri. Nu ți-a făcut decât rău. —Dar eu nu prea sunt convinsă că-i așa. Sau cel puțin nu intenționat. Te rog, Fi, ai putea să-mi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2001_a_3326]