996 matches
-
de a nu fi ceace ar fi trebuit să fim, iar magia ei ne încântă pentru o clipă transpunându-ne în lumea noastră ideală, în lumea în care ar fi trebuit să trăim. Despre oameni: Omul își iubește existența lui întortocheata. și dacă el a dat naștere dezbinării catastrofale dintre amăgiri și esențe, el va suporta nu fără o oarecare voluptate deznodământul. Cu cat cunoști mai bine și mai mult un om, cu atat ești mai aproape de o despărțire fatală de
Destine literare by Editura Destine Literare () [Corola-journal/Science/86_a_359]
-
clasicul itinerariu al muzeelor locale, urmate de zăboviri sibaritice asupra vreunui detaliu arhitectonic izbitor precum cel din mica așezare italiană Atrani: "De pe celelalte trei laturi se poate accede către interiorul localității, pe mici străduțe, care, toate, sunt de fapt scări întortocheate. Ele se cheamă Via Campo, Via Arte della Lana sau Sopportico Marinella. Angajându-te pe una din aceste vie, descoperi o greu de imaginat imbricare de corpuri de case, care se răsucesc și se întortochează după capriciile terenului - aici, în afară de
LECTURI LA ZI by Irina Marin () [Corola-journal/Imaginative/13708_a_15033]
-
și tolănite-n memorie mitteleuropa și coana liberty pot în voie de-acum să-l jupoaie pînă la os pe Stilist (oh, cum se-ncăpățînează el să producă libri valachici) chiar așa tot mai mult în poemele mele sînt sindicul străduței întortocheate dintr-un oraș cuprins de ciumă fac numărătoarea morților îi somez pe cei vii să răsară-n ferestre văruite încui ușile pun în jgheaburi pîinea și vinul doaor știi că pînă la urmă fiecăruia i se fixează locul între contaminare
Poezie by Cornelia Maria Savu () [Corola-journal/Imaginative/12024_a_13349]
-
mult de o jumătate de secol de cînd bunica mea a scris Umbre și lumini. Un răstimp care poate ridica sau, dimpotrivă, distruge definitiv moralul scriitorilor care au dificultăți de publicare. Ca adesea, parcursul acestui manuscris a fost lung și întortocheat și drumul lui pînă la editare a fost jalonat de multe personaje dintre care unele au fost realmente interesate de text, altele au întrevăzut o posibilitate de cîștig. Mai trebuiesc amintite cele care nu i-au dat importanță și au
Pe pînza vremii by Oana Orlea () [Corola-journal/Imaginative/15498_a_16823]
-
facea că rătăceam În Lumea Oglinzilor Cea din alte timpuri, Din universul magic - al Alissei Fabulos. Nu mai știu cum nimerisem În acest labirint Probabil a fost destinul Împlinindu-și menirea sa de maestru. Era o lume Strălucitoare Și totuși Întortocheată Precum o spirală Fără de sfârșit... Era o lume rece Al cărei luciu metalic Aducea aminte de ciobul Ce paătrunde În inimi Al Crăiesei Zăpezii. Vroiam să scap Tânjeam după copaci Înfrunziți și Pajiști cu verdeață Să văd cerul liber Fără
Destine literare by Editura Destine Literare () [Corola-journal/Science/79_a_214]
-
Vrei să m-ascundă patima, în zori, De ochii tăi, străine sărbători? Să mă îngroape-n larma de pe lângă Un gând necultivat pe partea stângă? Dar... dacă scapi de grija mea întâi, Cu cine cânți sonata nimănui? Călăul meu cu mâini întortocheate, Ce paloș greu, ce stele înclinate! Ce strigăt orb și câtă biruință În taină-ai încrustat, o, neputință! Dar n-ai înfrânt decât un fel de scut... Doar replica în care n-am crezut.
Cântec pentru mai târziu by Mariana Eftimie Kabbout () [Corola-publishinghouse/Imaginative/469_a_762]
-
Ne-am regăsit la început de vară. Plângeam; întortocheatele vertebre le ascundeam. Cântai valsai cu fluturi de cuvinte, în vălul tău des încurcat descoperisem glasul îngerului de sub mări. Iubirea continua dansul ei neîntrerupt absurd, orb și crud, topind culorile înflăcărând stingerile suspendând felin mângâierile respingând apropierile, dragostea.... veșnică auroră
Dependent by Aurel Avram Stănescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83709_a_85034]
-
meu råcorit de o posibilå viitoare cascadå, ori o simplå iscodire a sensurilor, repede tulburatå de faptul cå vine un alt gând care må a-bate. Eu aleg sau el må alege spontan, dintr-o simpatie neînțeleaså, dar productivå? Cåråri întortocheate ne conduc spre sålașurile meritate, ca pe niște barcagii remorcați de fire nevåzute, pe apele Styxului din care curgem și-n care ne curgem. O curså, o în trecere prin propriile alegeri, alergåri. Concursul la care participå, trup și suflet
Aripi de påmânt by Viorel Surdoiu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/866_a_1650]
-
Când iarna amintirilor va trece în umbre de arțari întortocheate noi doi împrăștiați pe firul gheții ne vom vedea de-a pururi într-o carte, nescrisă, cum triumfă-n calea vieții plutești mereu la umbra ierbii noastre când ne-aspersam în unduiri febrile, pierdute-n depărtări apropiate, și-uitam cum delicatele
Mi-e dor de Belvedere by Aurel Avram Stănescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83920_a_85245]
-
ca pe o persoană adultă. Acești oameni, firește, îi ascund anumite informații și, în ciuda eforturilor de a fi la curent cu ceea ce se întâmplă, comunicațiile ei cu lumea reală nu mai sunt actuale și, asemenea unei plase uzate, sunt foarte întortocheate. Într-un fel sau altul, ne străduim să profităm de toate aceste slăbiciuni, încheie Hedrock. Cel care mai vorbise deja continuă: - Bine, dar asta e doar o formulă. - E o formulă bazată pe studiile pe care le-am făcut asupra
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85067_a_85854]
-
m going home" cu Ten years after, pentru toți bătrânii captivi de a pururi în sufletele noastre. Comisionarul Albert Camus, Mitul lui Sisif Capitolul I DACĂ RĂTĂCEȘTI DIMINEȚILE PRIN partea veche a acestui port balcanic, cu străduțele sale pietruite și întortocheate, pline de cafenele, băi turcești și prăvălii, e imposibil să nu-l vezi strecurându-se pe lângă ziduri și să nu-ți atragă, pentru câteva clipe, atenția. E mic de statură, mereu corect îmbrăcat, purtând chiar și-n toiul verii un
Cutia cu bătrâni by Andrei Oișteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/824_a_1748]
-
de a uita... De fapt, urma unei uri, stinsă de rutina repetării zilnice a aceluiași scenariu. Îl aruncă beat în barca ancorată la țărm în care îngrămădește și droaia de copii cu ochii holbați și vâslește prin labirintul unor canale întortocheate până acasă... Adevărata tragedie o suportă ea, care trebuie să țină cu mai nimic o gospodărie să spele, să îmbrace și să hrănească șapte-opt guri cu cele câteva kilograme de pește pe care bărbată-su n-a apucat să le
Cutia cu bătrâni by Andrei Oișteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/824_a_1748]
-
devore frunza fragilă a Lucrurilor... Liber! în fine, liber! se trezi Carol vorbind de unul singur, odată ajuns în stradă. Liber ca pasărea cerului, cum zicea muscalul. Cât l-am invidiat pentru aceste cuvinte! Mergea grăbit pe străzile întunecoase și întortocheate ale urbei, bocănind pe caldarâm. Din timp în timp bocănitul altor pași părea că se apropie din urmă. "Nici acum n-am scăpat de el?!" se gândi Carol cu furie și întoarse de câteva ori capul, pregătit să-l vadă
Cutia cu bătrâni by Andrei Oișteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/824_a_1748]
-
clipă sub un felinar să-și noteze ceva în jurnal cum avea obiceiul ca apoi să și grăbească pasul pentru a-l ajunge din urmă. Dar nu... Nu era nimeni. Doar propriile sale bocănituri preluate, amplificate și reverberate de labirintul întortocheat al ulițelor prin care părea că rătăcește fără scop precis. Pașii l-au dus însă în centrul labirintului, în parcul municipal. Se așeză pe banca lui, lângă chioșcul fanfarei, unde așteptase atâția ani venirea clienților doritori de "o imagine mai
Cutia cu bătrâni by Andrei Oișteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/824_a_1748]
-
pe Alatriste sfârșitul În mâinile prea puțin generoase ale călăului. Căpitanul răsplătea bunăvoința aristocratului oferindu-i soarta englezilor acelora și a lui proprie. Însă, deși nu era decât un fost soldat și o spadă de vânzare, Își avea și el Întortocheatele lui coduri de onoare. Nu era dispus să le Încalce, chiar dacă i-ar fi fost viața În joc, iar asta o știa și Guadalmedina foarte bine. Altădată, când la mijloc fusese numele lui Álvaro de la Marca, fostul soldat refuzase să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1860_a_3185]
-
Făgașele uscate ale apelor dogorite în țărâna zgrunțuroasă, măcinată de mersul căznit al furnicilor, drumurile înfundate-n văiugi spârcuite pe buza crăpată a râpelor și ponoarelor, șerpuirile bătătorite și însăilările șovăitoare încrucișate la tot pasul cu prăpăstiile înguste, cotite și-ntortocheate, săpate sub palmele brusturilor, în amara aromă de pelin, ca și drumurile late și hârtopite, cu colbul ars pe ele, zvârlite parcă de-a dreptul spre cer, legau puterea nopții libere și proteice a câmpiei, pădurilor, apelor și munților de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1475_a_2773]
-
palton negru plin de tăieturi misterioase, ample, condusă de tocuri negre ascuțite și ferme, acoperită de umezeala fulgilor cu o umbrelă, și ea neagră și tăcută. Brusc, dispare orice om, orice zgomot. Femeia și parfumul ei merg pe străduțe înguste, întortocheate, care fac fel de fel de curbe ce ne vor scoate, credem noi, din timp, din Milano, din spaime. Nici unul dintre noi nu renunță pentru că parfumul și silueta neagră ne dau încredere în călăuza noastră. Deși durează ceva această urmărire
Parfum de femeie by Marina Constantinescu () [Corola-journal/Journalistic/3987_a_5312]
-
planul conversației de toate zilele. Erudiția lui îi dă o jenă și un aer de pedanterie, în vreme ce frate-său, judecând lucrurile direct, are un raționament mult mai vioi. Cultura a agravat la Dan Bogdan toate tarele spiritului rural, făcîndu-l sastisit, întortocheat, disimulat până la agasare. Bogdan a fost foarte sărac în copilărie și a urmat școala prin sacrificiile părinților și apoi prin burse. Chiar la Universitate la București a căpătat o bursă prin concurs, după cum am văzut însumi în dosarul respectiv. A
Bietul Ioanide by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295568_a_296897]
-
Meikle, sperînd ca vestea să ajungă la urechile lui Kate Caldwell. CAPITOLUL 16. Lumi subpămîntene în parte de plăcere, în parte pentru a economisi bani, mergea pe jos la școală, traversînd Alexandra Park, crezînd eronat că drumul pe o alee întortocheată, printre straturile de flori, era mai scurt decît cel drept. Aleea străbătea un deal cu un teren de golf deasupra și terenuri de fotbal dedesubt. Cerul avea o ton neutru și palid și dincolo de culmi, o lumină cenușie, pragmatică lumina
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2040_a_3365]
-
molcome, care făceau loc pășunilor și fîșiilor de pădure cu paravînturi și cîmpuri cu recolta pe jumătate strînsă în văile dintre ele. Lanark și Alexander erau cu fața la o pantă abruptă, care ducea direct spre un oraș cu acoperișuri roșii, străzi întortocheate și un palat mic și vechi. Acesta avea turnuri rotunde, cu acoperișuri conice și o grădină înconjurată de ziduri deschisă publicului. Erau multe persoane care se mișcau între tufele strălucitoare și straturile de flori, iar afară era o parcare plină
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2040_a_3365]
-
Această augmentare se găsește pretutindeni, în toate ramurile de muncă, de aspirațiuni: meserie proastă - afară de meseria politică - nu există. La ce servește politica? Câtă înjosire, câtă umilire, câtă împuținare a omului nu cuprind acele esplicațiuni mai mult ori mai puțin întortocheate, acele precauțiuni oratorii, acele vorbe cu două înțelesuri, reticențele neleale, scuzele, făgăduințele de-a nu mai face pe viitor ceea ce s-a făcut în trecut, programele propuse ș. c. l. Niciodată ștrengar n-a tremurat așa înaintea dascălului, niciodată lacheu
Opere 13 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295591_a_296920]
-
ca niște ornamente de Crăciun peisajul curții, cu pitici de ipsos și araci încărcați de roșii. Pîncota. Știam că trebuie să fie un nume de stradă, și că n-avea cum să fie-n altă parte decât în cartierul acesta întortocheat. Pîncota. Pântec. Privind ruinele - căci ruine erau de fapt mai toate casele, ruine mirosind a săpun de rufe și a lături - îmi venea limpede-n minte poemul pe care-l scrisesem cu câțiva ani în urmă, când văzusem în vis
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
și dulce la pipăit, ne-am înfundat în pântecul mucegăit al ruinelor. Înainte de a ne pierde în tenebre am mai aruncat o privire în urmă. Luna, declinând pe boltă (o avusesem când la dreapta, când la stânga, după cum ne dusese cărarea întortocheată), se așezase drept în apexul porticului, alcătuind împreună cu el un simbol ciudat, pe care măduva spinării mele și nervii stomacului meu l-au înțeles mai bine decât mine. Și am intrat, în fine, în pântecul întunericului. Printre labiile de porfir
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
Fără să țină prea mult la bănățean, Maria iubea, chiar iubea, încă de pe atunci, tristețea înșelătoare de pe fața lui, pe care o căpăta atunci când marele poet polonez din veacul al XVIII-lea, strămoșul său ignorat, se ridica din viscerele lui întortocheate, cum pâlpâie aburul deasupra ceștii de cafea, ca să mai privească o dată lumea prin ochii negri, identici cu ai săi, ai lui Costel. Extaziați, respirând amfetamina dulce a primăverii, cei doi tineri înaintau la braț prin aerul galben și rece ca
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
ar apăsa-o peste față ca să te sufoce, pe când stă cu genunchii pe pieptul tău și-ți stăpânește nemilos zvârcolirile, revelația e posibilă. Ca un por accidental în fildeșul tare care-ți înconjoară cisterna interioară de lumină vie, un por întortocheat ca o galerie de cari, se poate deschide deodată privirii tale un tunel luminat de focul nemuritor dinăuntru, pe când te rotești neliniștit, în vise și viziuni, dând roată și roată Enigmei. Dar ce poți cuprinde din ea dacă, alunecând prin
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]