4,325 matches
-
gură și aflând de la mama că am înghțit leșie, a început și ea să se “dea de toți pereții” (aici cu sensul de a se văita), alăturându-se văicărelilor mamei mele. Mătușa Marioara, cumnata mamei care locuia peste stradă, auzind țipetele din casa noastră s-a alertat și ea și a venit panicată la noi. Era o hărmălaie de nedescris. Nimeni nu știa ce să facă și dacă am înghițit sodă sau nu. Eu nu mai puteam vorbi, deoarece gura mi
UN SCRIITOR AL TAINICELOR IUBIRI, de STAN VIRGIL în ediţia nr. 2074 din 04 septembrie 2016 by http://confluente.ro/stan_virgil_1472998105.html [Corola-blog/BlogPost/343113_a_344442]
-
răspuns la o așa întrebare. Pe malul celălalt se adunase tot satul. Ba veniseră și din satele vecine. Femeile jeleau de se auzeau de la Prunești. Pe poteca de la Boierașu, pe lângă vii, coborau oameni din Bude, în fugă și-ntr-un țipăt. - Aoleooo, Doaaamne, ce făcuși? Îmi luași copilul. Pe ăsta l-aveam și noi. Era glasul mamei lui Nicu. Când a ajuns, oamenii i-au făcut loc, să treacă în față, pe mal. Între timp venise Mărin Stoica, militar în termen
MARE PEDEAPSĂ PENTRU UN ÎNECAT!!! DE ION PĂRĂIANU de ION NĂLBITORU în ediţia nr. 1340 din 01 septembrie 2014 by http://confluente.ro/ion_nalbitoru_1409599425.html [Corola-blog/BlogPost/376270_a_377599]
-
să țipe, să urle, să chirăie ... Mărin s-a scufundat din nou și a ieșit la margine cu el pe brațe. Era vânăt. Numai tălpile picioarelor erau de culoarea labei de rață galbene. L-a așezat pe nisip, lângă haine. Țipetele mai accentuate se tot înmulțeau. Nu-l puteau lua, până nu aveau acordul organelor competente. Fiind duminică, nu găseai procuror, milițian ... Așa că, l-au luat, l-au dus sus pe mal, lângă o cruce. Am rupt crengi de anine și
MARE PEDEAPSĂ PENTRU UN ÎNECAT!!! DE ION PĂRĂIANU de ION NĂLBITORU în ediţia nr. 1340 din 01 septembrie 2014 by http://confluente.ro/ion_nalbitoru_1409599425.html [Corola-blog/BlogPost/376270_a_377599]
-
cu capul spre apus. Maică-sa sta în genunchi și-i ținea capul în mâini și-l legăna ca și cum ar cerne. Începuse să însereze. Pe drumeagul dinspre sat s-a apropiat o umbră de om. - Dumnezeu să-l ierte! Auzii țipetele tocmai din Piscul Bisericii. Sunt prin zona asta de câteva zile. Mă cunosc mulți oameni și-mi povestiră despre marea tragedie. Nu mai așteptați pe nimeni, că e târziu. Șeful de Post e plecat din localitate. Găsiți o căruță, ceva
MARE PEDEAPSĂ PENTRU UN ÎNECAT!!! DE ION PĂRĂIANU de ION NĂLBITORU în ediţia nr. 1340 din 01 septembrie 2014 by http://confluente.ro/ion_nalbitoru_1409599425.html [Corola-blog/BlogPost/376270_a_377599]
-
ea. Șareta lui Viorel era la ușa magaziei. Îmi amintesc precis. - El spune că era în birou, nu neagă acest lucru, însă specific cu vehemență că nu te-a văzut când ai intrat, ci că a auzit doar căzătura și țipătul tău și atunci a ieșit să vadă dacă nu cumva a intrat nea Ion în magazie sau altcineva și așa a dat de tine în stare de inconștiență. - Îmi pare rău, mai mult nu-mi amintesc. Și pentru mine este
CAP. XVII de STAN VIRGIL în ediţia nr. 1550 din 30 martie 2015 by http://confluente.ro/stan_virgil_1427696139.html [Corola-blog/BlogPost/341011_a_342340]
-
verifica registru de intrări - ieșiri. Cum de nu v-ați văzut unul pe celălalt? - Eu nu-mi amintesc dacă era sau nu. - El spune că te-a descoperit când a auzit bufnitura produsă de căderea ta pe pardoseală și un țipăt. Chiar așa de tare trebuia să se fi auzit? Dar cum de nu a auzit ușa când s-a deschis la intrarea ta în magazie? - Ușa era între deschisă, nu a fost nevoie să împing de ea să facă zgomot
CAP. XVII de STAN VIRGIL în ediţia nr. 1550 din 30 martie 2015 by http://confluente.ro/stan_virgil_1427696139.html [Corola-blog/BlogPost/341011_a_342340]
-
pe cap. Era transpirată toată, cu vocea sugrumată și când s-a trezit, lângă ea se afla atât asistenta, cât și doctorul care îi făcea o injecție pentru liniștire. - Ce s-a întâmplat, domnișoară? Ne-ai speriat pe toți cu țipetele dumitale. Ai avut vreun coșmar? - Da... am visat urât. Nici nu doresc să-mi amintesc ce. - Cred că după ce vă fac externarea, ar trebui să vă consulte și consilieze un doctor psiholog. Există ceva în subconștient care deocamdată nu vrea
CAP. XVII de STAN VIRGIL în ediţia nr. 1550 din 30 martie 2015 by http://confluente.ro/stan_virgil_1427696139.html [Corola-blog/BlogPost/341011_a_342340]
-
Acasa > Versuri > Visare > FÂNTÂNA TREVI Autor: Tania Nicolescu Publicat în: Ediția nr. 2051 din 12 august 2016 Toate Articolele Autorului FÂNTÂNA TREVI Țipătul ciorii trage fermoarul dimineții lăsând să i se întrezărească inconsistența aburitoare șerpuind printre case și-arcușul ierbii se îndoaie-n vânt foșnind în așteptarea ploii ce-a uitat de-un sezon să mai vină și acuma uite-o cum revărsă
FÂNTÂNA TREVI de TANIA NICOLESCU în ediţia nr. 2051 din 12 august 2016 by http://confluente.ro/tania_nicolescu_1471020519.html [Corola-blog/BlogPost/366311_a_367640]
-
deslușea mai clar un trup într-un colț noroios al gârlei. Înspăimântată de ce-i văzură ochii, își puse mâinile în cap și începu să urle disperată: - Aoleu, săriți, oameni buni! Săriți, nenorocire mare! Câțiva săteni ieșiră la poartă nedumeriți de țipetele femeii. - Dar ce pățiși, fă, întrebă Bebe Nastasiu ieșindu-i în întâmpinare. - Jale mare, Bebe! Jale mare! - Spune odată, să jelim și noi, o luă în batjocură bărbatul. - A murit Marița! - Cum să moară, fă, că doar umbla după măritiș
VII. SOLII ADÂNCURILOR de ION NĂLBITORU în ediţia nr. 1396 din 27 octombrie 2014 by http://confluente.ro/ion_nalbitoru_1414394605.html [Corola-blog/BlogPost/377919_a_379248]
-
salariu, după ce bea trei sferturi din el și se întorcea pe trei cărări, la câteva ore de la încheierea programului de muncă. Avea doar 11 ani și poate nu știa exact ce-nseamnă mita, dar înțelegea că e o compensație pentru țipete și lumini ținute toată noaptea aprinse. Într-o seară de vară, el nu s-a mai întors de la serviciu. Mama plângea pe ascuns și încerca să fie puternică. - Nu știu unde e tati, Ana mamă, îi spunea copilului care încerca, la rândul
„Dă, Doamne, ca ai mei să divorțeze”. Familia tradițională trăită de un copil de 11 ani by https://republica.ro/cum-se-roaga-ana-zda-doamne-ca-ai-mei-sa-divorteze-familia-traditionala-traita-de-un-copil-de-11-ani [Corola-blog/BlogPost/338020_a_339349]
-
de sentimente, de la dragoste la decepție, de la bucurie la tragismul morții. Spre deziluzia publicului, în primul act, Ermonela Jaho în aria „Sempre liberă" care necesită o tehnică perfectă, arpegii, triluri și vocalize într-un tempo susținut, a transformat acutele în țipete și nu a reușit să-și gestioneze suflul între frazele muzicale. Ulterior a intrat în rol, și-a dozat bine vocea, gestica rămânând însă neinspirată. În actul II, scena 2, a rămas îndelung cu mâinile ridicate lipite de perete! Finalul
„LA TRAVIATA” LA FESTIVALUL BAYERISCHE STAATSOPER DIN MÜNCHEN de MAGDALENA BRĂTESCU în ediţia nr. 2043 din 04 august 2016 by http://confluente.ro/magdalena_bratescu_1470317663.html [Corola-blog/BlogPost/375095_a_376424]
-
cele mai mule ori, simultan.” (Mirela-Ioana Borchin, Modalitatea..., Ed. Helicon, Timișoara, 1999, p. 6) Resimțind organic pierderea soției, copleșit de absență, de tăcerea dezolantă din jurul său, realizând, în ziua a șaptea, cu luciditate, ceea ce i se întâmplă, poetul scoate un țipăt sfâșietor de supraviețuitor fără voie: “O, nefericitul de mine!/ O, Dumnezeul meu prea iubit!/ Cât de crunt m-ai făcut/ să-nțeleg/ Cât de crunt m-ai trezit!” (Poemul 11, p. 22). Este debusolat, dramatic de neputincios în singurătatea sa
MIRELA-IOANA BORCHIN, NIRVANA ...DOAMNE, CUM! de EUGEN DORCESCU în ediţia nr. 1554 din 03 aprilie 2015 by http://confluente.ro/eugen_dorcescu_1428034197.html [Corola-blog/BlogPost/374547_a_375876]
-
s-o cuprindă în brațe. O rază ciudată, ca un fulger, îl săgeată din creștet până în tălpile picioarelor. O sărută pătimaș și prințesa i se dăruiește... Calul nechează speriat și dispare în adâncurile pădurii. Femeia din brațele sale scoate un țipăt de satisfacție și-și înfige unghiile în mușchii săi, apoi gura îi căută gâtul și doi canini îi străpung vena. Cavalerul simte cum sângele cald i se prelinge pe piept spre deliciul vampiricei ce-l linge. PRINȚESA:(șoptește triumfătoare)Acum
REGATUL LUI DRACULA (I) (SCENARIU FILM) de ION NĂLBITORU în ediţia nr. 1068 din 03 decembrie 2013 by http://confluente.ro/Regatul_lui_dracula_i_sce_ion_nalbitoru_1386102075.html [Corola-blog/BlogPost/362936_a_364265]
-
deliciul vampiricei ce-l linge. PRINȚESA:(șoptește triumfătoare)Acum ești al meu pentru totdeauna! Ți-am dăruit nemurirea! Bărbatul continuă să-i sărute buzele pline de sânge, apoi îi prinde lobul urechii între dinți și-l perforează. Femeia scoate un țipăt ușor, excitant. Dintr-o dată sunt înconjurați de fantasme cu alură de cavaleri eleganți și domnișoare senzuale ce plutesc într-un vals amețitor. PALOȘ: (vrăjit de amor) Oare cine zicea că vampirii sunt făpturi fioroase? Vampiricele sunt femei atrăgătoare și cu
REGATUL LUI DRACULA (I) (SCENARIU FILM) de ION NĂLBITORU în ediţia nr. 1068 din 03 decembrie 2013 by http://confluente.ro/Regatul_lui_dracula_i_sce_ion_nalbitoru_1386102075.html [Corola-blog/BlogPost/362936_a_364265]
-
ne trebuie să facă dreptate!” Sângele meu va intra printre muritori picătură cu picătură și din urmașul meu se va ridica salvatorul neamului strămoșesc! În încăpere se așterne tăcerea. Vuietul vântului se întețește, iar de afară răzbat urletele lupilor și țipătul înfricoșător al păsărilor de noapte. CONTELE DRACULA: ( cu blândețe) Întreaga lume din apus îmi va ponegri numele, iar locuitorii acestui pământ vor ajunge batjocura unor impostori! Un nepot sau strănepot de-al meu va avea menirea să restabilească ordinea în
REGATUL LUI DRACULA (I) (SCENARIU FILM) de ION NĂLBITORU în ediţia nr. 1068 din 03 decembrie 2013 by http://confluente.ro/Regatul_lui_dracula_i_sce_ion_nalbitoru_1386102075.html [Corola-blog/BlogPost/362936_a_364265]
-
când ni l-aduseseră acasă pe tată-său leș, băiatul tot dormea. Venise c-un car de uscături de la pădure tocmai în zori frânt, nu altceva. Și n-apucase a pune bine geană peste geană, că ce să vezi, zgomote, țipete, o larmă înfricoșătoare îl scoaseră din liniștea somnului. Sări din așternut, smulse din țâțâni ușa, rămânând trăznit de ce i se înfățișa ochilor. Un străin își făcea cu greu loc printre curioșii strânși deja pe la porți. Venea dinspre calea ferată, ducând
TĂMĂDUIREA de ANGELA DINA în ediţia nr. 1570 din 19 aprilie 2015 by http://confluente.ro/angela_dina_1429427350.html [Corola-blog/BlogPost/353987_a_355316]
-
blocat, corpurile le-au devenit rigide, transpirația curgea șiroaie de pe ei, în pofida aerului rece produs de către aparatul de condiționare, mâinile femeii strângeau cu tărie cearceaful mototolit de trupurile cuprinse de pasiune și înfrigurare. Gloria a mai apucat să scoată un țipăt de descătușare când a simțit că a fost inundată de un lichid fierbinte întâmpinat cu aceeași intensitate a orgasmului său. Doar zvâcnirile celor două trupuri aflate în agonie mai aminteau de faptul că între ele s-au dat lupte pline
ROMAN PREMIAT DE L.S.R. ÎN 2012 de STAN VIRGIL în ediţia nr. 2334 din 22 mai 2017 by http://confluente.ro/stan_virgil_1495426936.html [Corola-blog/BlogPost/376786_a_378115]
-
se spărgeau călimările, sticluțele cu apă, dar și capetele ori nasurile. Se învinețeau ochii, se juleau mâinile și picioarele, se zgâriau fețele, toate într-o “ordine perfectă”, dirijată de fluierul “domnului” Dode. Nu se auzea niciun “văleu!”, niciun “aoleu!”, niciun țipăt, niciun geamăt. Numai izbituri, numai icnituri, numai lovituri scrâșnite, ce mai, se dovedea clar talentul de “luptător-erou” al puilor de românași. Cei din clasa a doua, fiind mai voinici, reușiseră să cucerească “reduta” noastră de pe hol și se urcaseră pe
DOMNUL DODE de NĂSTASE MARIN în ediţia nr. 1888 din 02 martie 2016 by http://confluente.ro/nastase_marin_1456939849.html [Corola-blog/BlogPost/383077_a_384406]
-
în clipa de față. (râde ușor, ca pentru el, cum râd bătrânii) Ar trebui să mă sperii și să mă înfricoșez de puterea mea! ( oarecum speriat ) Dar nu m-a deformat ea, puterea aceasta ? ( mică pauză, departe parcă se aud țipetele unor pescăruși, triste, pustii) CONSTANTIN BRÂNCUȘI : Câteodată o simt mai mare decât mine. Ea, puterea aceasta. Și atunci parcă și-ar bate joc de mine. Dar m-am învățat cu ea. (pune urechea și ascultă piatra, o ascultă atent un
PIESĂ DE TEATRU ÎN TREI PĂRŢI de ŞTEFAN DUMITRESCU în ediţia nr. 83 din 24 martie 2011 by http://confluente.ro/Brancusi_piesa_de_teatru_in_trei_parti.html [Corola-blog/BlogPost/350483_a_351812]
-
tare) Să-i pară rău că El nu a făcut-o atât de frumoasă. Să-i fie rușine și să se doară în univers că a putut să facă o lume atât de urâtă. (după un timp. Departe se aud țipetele triste ale pescărușilor ) CONSTANTIN BRÂNCUȘI : Nu, nici nu m-am gândit...Ăsta ar putea fi doar un gând secret al artistului și nu se poate în mintea geniului să nu se ivească o asemenea măreție de gând. ( respiră adânc, ca și cum
PIESĂ DE TEATRU ÎN TREI PĂRŢI de ŞTEFAN DUMITRESCU în ediţia nr. 83 din 24 martie 2011 by http://confluente.ro/Brancusi_piesa_de_teatru_in_trei_parti.html [Corola-blog/BlogPost/350483_a_351812]
-
vede ca și cum ar fi obiectul artei lui. În același timp salvarea celui ce ești tu, și închipuirea unei măreții care se cheamă idolatrie, este marele păcat în fața materiei. (se așează. Privește îndelung o statuie). Și a lui Dumnezeu. CONSTANTIN BRÂNCUȘI : (țipetele pescărușilor se aud pustii, tragice, foarte aproape) Eu am căzut în amândouă greșelile... Acum sunt bine, așa trebuie să fie un artist. El trebuie să fie amândouă lucrurile deodată. (un fulger spintecă cerul) Deh, cum se poate răspunde la întrebarea
PIESĂ DE TEATRU ÎN TREI PĂRŢI de ŞTEFAN DUMITRESCU în ediţia nr. 83 din 24 martie 2011 by http://confluente.ro/Brancusi_piesa_de_teatru_in_trei_parti.html [Corola-blog/BlogPost/350483_a_351812]
-
pe lume decât acest lucru de a admira materia, care este de fapt un Imn înălțat materiei... și înaintea morții aș fi împăcat, căci mi-am atins idealul, și mi-am împlinit menirea de sărman vierme omenesc pe lumea aceasta. (țipătul pescărușilor se aude foarte aproape, limpede, sfâșietor) CONSTANTIN BRÂNCUȘI : Dar eu nu las materia așa cum este, o iau și o torn în alte forme, ca și cum aș iubi forma, ființa și vasul în care urmează să torn materia. Apoi caut s-
PIESĂ DE TEATRU ÎN TREI PĂRŢI de ŞTEFAN DUMITRESCU în ediţia nr. 83 din 24 martie 2011 by http://confluente.ro/Brancusi_piesa_de_teatru_in_trei_parti.html [Corola-blog/BlogPost/350483_a_351812]
-
supune materia. Și după un timp și mai îndelungat de evoluție, conștiința, adică spiritul, va ajunge să producă, să creeze materia. Și atunci, nu vom ajunge la vorba idealiștilor ? Dar ce este drept, acum au dreptate materialiștii, ei spun adevărul. (țipetele pescărușilor ne fac să credem că ne găsim pe țărmul unei mări pustii) CONSTANTIN BRÂNCUȘI : (tare, ca și cum s-ar fi speriat) Adevărul ! Cred că ăsta este adevărul. Sare ca iepurele în fața puștii...Dacă spiritul, conștiința, va ajunge o dată să creeze
PIESĂ DE TEATRU ÎN TREI PĂRŢI de ŞTEFAN DUMITRESCU în ediţia nr. 83 din 24 martie 2011 by http://confluente.ro/Brancusi_piesa_de_teatru_in_trei_parti.html [Corola-blog/BlogPost/350483_a_351812]
-
sens, adică o finalitate care se perpetuează la infinit. În clipa în care s-ar trezi într-o lume fără sens omul ar înnebuni pur și simplu. Ar țipa! (își duce palmele la gură ca atunci când strigi peste o prăpastie) Țipătul ăla... ( cuprins parcă de spaimă, geme de durere) Eu am văzut țipătul ăla, și atunci am sculptat Coloana infinitului, și le-am arătat oamenilor țipătul ăla al omului în fața lumii, și a unui univers fără sens. Și ideea că acest
PIESĂ DE TEATRU ÎN TREI PĂRŢI de ŞTEFAN DUMITRESCU în ediţia nr. 83 din 24 martie 2011 by http://confluente.ro/Brancusi_piesa_de_teatru_in_trei_parti.html [Corola-blog/BlogPost/350483_a_351812]
-
care s-ar trezi într-o lume fără sens omul ar înnebuni pur și simplu. Ar țipa! (își duce palmele la gură ca atunci când strigi peste o prăpastie) Țipătul ăla... ( cuprins parcă de spaimă, geme de durere) Eu am văzut țipătul ăla, și atunci am sculptat Coloana infinitului, și le-am arătat oamenilor țipătul ăla al omului în fața lumii, și a unui univers fără sens. Și ideea că acest țipăt, omul îl dă tot timpul în fața perspectivei de-a exista într-
PIESĂ DE TEATRU ÎN TREI PĂRŢI de ŞTEFAN DUMITRESCU în ediţia nr. 83 din 24 martie 2011 by http://confluente.ro/Brancusi_piesa_de_teatru_in_trei_parti.html [Corola-blog/BlogPost/350483_a_351812]