1,021 matches
-
început să publice în revista Cercului "Deșteptarea sătenilor", înființat de învățătorul Nicolae Stoleru diferite articole pe această temă, la rubrica "Cuvinte de gospodărie". Revista intitulată "Vestitorul Satelor" a fost un organ de presă destinat cititorilor din mediul rural. Învățătorul din Bogata a scris o serie neîntreruptă de articole, cum sunt: " Soiurile de măr și păr străine"63, "Gunoaiele pomilor"64 "Rărirea fructelor"65, "Trebile de iarnă"66, " Gospodăria fructelor în pungi de hârtie"67, "Culegerea fructelor"68, "Păstrarea fructelor"69, "Trebi
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1519_a_2817]
-
să facă un sat de grădini și gospodării frumoase"76, iar Grigore Sturzu, tot cu o remarcabilă activitate, preciza: "Dacă vestitului sat pomicol Rădășeni i-au trebuit generații întregi ca să ajungă azi o grădină imensă de pomi roditori, apoi satului Bogata i-a fost de ajuns doar viața de dascăl a lui Gh. N. Rădășanu"77. Articolul "Merii din dumbrava minunată" scris de Graziela Vîntu, în cotidianul "România liberă" din 9 iunie 1967, ne înfățișează opera acestui învățător astfel: "pensionarul Gh.
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1519_a_2817]
-
mai bine de jumătate de secol în urmă, a adus printre localnici primele cunoștințe de specialitate asupra uneia dintre cele mai răspândite bogății vegetale ale dealurilor din împrejurimi. De atunci încoace, de când, tânăr învățător, se reîntoarce în satul său natal, Bogata, și-a deprins treptat consătenii cu miracolul "hultuoanelor" altoirile dezvoltând nobile însușiri în ființa cu roade acre a merilor autohtoni 78. Un alt articol interesant este al dr. ing. Teodot Groza, directorul "Stațiunii experimentale pomicole" Fălticeni, publicat sub titlul: Gh.
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1519_a_2817]
-
de la Strunga, găsim altă relatare: "Moștenirea lăsată de străbuni, bogăția adevăratului folclor, felul cum poate și trebuie acesta transmis ne-au fost relevate de învățătorul pensionar Gh. Rădășanu, decorat cu ordinul "Meritul cultural"95. S-a stins din viața la Bogata, la 2 martie 1976, în satul său natal, unde a fost înmormântat. Notă asupra ediției Volumul Viața mea, de Gheorghe N. Rădășanu învățător și director de școală din satul Bogata, comuna Baia, reprezentativ pentru mediul școlar rural din primele decenii
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1519_a_2817]
-
din paginile amintirilor au fost trecute într-un corp de note de final, deși nu toate persoanele amintite în text se regăsesc la note, unele biografii fiind extrem de dificil de documentat. Mai mult, o serie de persoane din lumea satului Bogata, pe care autorul le-a cunoscut, mai puțin reprezentative, s-au pierdut în necunoaștere. În foarte multe cazuri, autorul a folosit prescurtări de nume de persoane. Acestea au fost completate pentru o mai ușoară lectură a textului. Unele informații de
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1519_a_2817]
-
amintirile lui Gheorghe N. Rădășanu, publicate în această variantă, sunt deopotrivă accesibile specialiștilor, atât de istorie, cât și filologilor, dar și celor interesați de istoria locală a zonei Fălticenilor. Radu Florian Bruja VIAȚA MEA Gheorghe N. Rădășanu 6. Ian. 1971, Bogata Tătuca meu Neculai Grigore Rădășanu, s-a căsătorit în anul 1883 iarna, luând în căsătorie pe Paraschiva Pachița lui V.I.Iftimie. Și fiindcă amândoi erau săraci și nu aveau unde locui, i-a primit un bătrân cu numele de Vasile
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1519_a_2817]
-
biata bunică plângea cu puhoi de lacrimi. Și am întrebat pe bunica: "De ce plângi bunică, când știi cât îi de obraznic și rău Dumitru?" Și-a zis ea: "Cum n-oi plânge dacă-i băetul meu drag!" Pe coasta satului Bogata unde am crescut eu, au mai crescut doi băeți și o copilă. Gheorghe Chetreanu și cu soția au avut un băet Toader și o copilă pe care o chema Ancuța, care era și frumoasă și drăgălașă. Soția sa Tasia, care
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1519_a_2817]
-
Chetreanu va fi fost mai mare ca noi cu 2-3 ani, că era comandantul nostru. Ea ne lua la cules bureți râșcovi, opintici, primăvara viorele și în Bou pădurea din fața satului, care era a proprietarului moșiei Baea. Opream apa părăului Bogata și făceam niște știoalne 10, bălți în care ne scăldam cu toți de-a valma. Ancuța era frumoasă, dar mergea oleacă șchiopătând și-i ziceam Șchiopuța. Ea ca și noi avea o singură cămeșa însă foarte largă și când ploua
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1519_a_2817]
-
erau crâșmari Naftulea Haimovici. Și a doua zi lipsește o pernă de la evrei. Cine a luat perna? Toți au zis că nevasta sergentului că ea a pus băetu pe perni. Și primar al comunei Sasca din care făcea parte și Bogata era Iorgu Vasiliu, pe care Mihai Sadoveanu [6] îl pomenește cu crâșma la doi meri în romanul Baltagul. Și poruncește mamei să se aplece și s-o bată primarul cu biciu. Și atunci Alexandra Loluță, țigan și vătăjel 15 zice
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1519_a_2817]
-
cu 700 de meri și peri și cu prisacă până la 89 stupi, din cari 70 sistematici sistem Layens 17 și 19 primitivi. Dar ficiorul său Ion, a fost foarte rău și bețiv și puturos și mincinos. Venea la noi în Bogata și spunea mamei că are șaizeci de găini și n-avea un pui chior. Și înjura pe măsa, pe Zoița de cruci și de Dumnezei ca cel mai spurcat șatrar. În Baea am stat 2 ani la școală și am
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1519_a_2817]
-
un drac"?. Vasile Șandru cel bătrân, era venit din Transilvania. Și a avut feciori pe: Iordachi Șandru care a fost pădurar dar n-a fost rău, pe Grigore Șandru, mare și priceput meșter, că el a făcut prima biserică din Bogata împreună cu Gavril Sânchetru din Șinca, tot foarte bun meșter. Și lucrând în satul Rădășeni, a adus și altoit diferite soiuri bune de măr și păr. L-am cunoscut. Biserica a făcut-o în 1868. Și preotul Ion Hurmuz a vândut
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1519_a_2817]
-
o scrisoare către Corneanu, cu care m-am dus la Iași la Corneanu, iar Corneanu mi-a dat un inginer: Dumitru Ștefan Rădulescu, de loc din satul Plăinești, comuna Dumitrești, județul Râmnicu-Sărat. Și la 1 noiembrie 1930 a venit la Bogata. Și tot atunci, Dl. profesor de limba română de la Liceul "Nicu Gane" din Fălticeni Dan Protopopescu, [19] m-a chemat și m-a însărcinat să vorbesc despre viața și opera lui Mihail Sadoveanu. Și într-o duminică am vorbit în
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1519_a_2817]
-
Am vorbit cum m-am priceput după capul meu. Trebuia un vorbitor de înălțimea sufletească a lui Mihail Sadoveanu, care a avut o imaginație colosală și o cultură mare și nu eu Ghiorghiță N. Rădășanu, un biet învățătoraș din sătișorul Bogata. Atunci l-am cunoscut pe poetul Gh. Topîrceanu 22, [20] care stătea la dreapta lui M. Sadoveanu, un om slăbuț și înalt și negricios parcă ar fi fost trecut prin pară de foc. Sadoveanu părea un Ceahlău pe lângă Gh. Topîrceanu
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1519_a_2817]
-
24, cu Ion a lui Neculai Pădurariu, un băet argățel la noi, orfan de amândoi părinții. Eu și tata am plecat cu trenu la Iași, care costa 6 lei și 15 bani de fiecare. Iar Ion a plecat acasă la Bogata. Cum am ajuns în Iași, ne-am dus la preotul Teodor Stupcanu, str. Albineț nr.6, care ne-a sfătuit să ne ducem la Copou și să caut o gazdă, unde să stau cât va ține concursu. Și am găsit
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1519_a_2817]
-
nu fac 16 ? "A dat din cap și cred că nu m-a notat bine. Nu i-am spus drept, pentru că dacă-i spuneam drept, nu reușeam. Tata m-a dat de 10 ani la școală în Baea, că în Bogata nu era școală. Și trebuia să trec râul Moldova și nu era nici pod și nici punte. Când găseam un car, mă suiam și treceam, când nu, veneam acasă și lipseam de la școală. Și așa am pierdut 2 ani pe
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1519_a_2817]
-
răcnit cât am putut și m-a scăpat ori mama ori bunica. Eu voi fi avut 3-4 ani. Și de atunci nu l-am mai iubit ci l-am bătut cu ce-mi eșia în cale. Cucoși lui Bușmei Satu Bogata îi așezat cu fața spre Miazăzi. Apoi vine pârâul Bogata și peste el vine altă coastă cu fața spre Miază noapte. Pe această coastă abia-i așezat un rând de case. Și în fața casei noastre peste pârâu, era casa lui
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1519_a_2817]
-
ori bunica. Eu voi fi avut 3-4 ani. Și de atunci nu l-am mai iubit ci l-am bătut cu ce-mi eșia în cale. Cucoși lui Bușmei Satu Bogata îi așezat cu fața spre Miazăzi. Apoi vine pârâul Bogata și peste el vine altă coastă cu fața spre Miază noapte. Pe această coastă abia-i așezat un rând de case. Și în fața casei noastre peste pârâu, era casa lui Ghiorghi Grigore Macovei. Însă oamenii îl porecliseră Bușmei. Lui îi
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1519_a_2817]
-
Bușmei, sub o mare râpă, era o căsuță foarte mică. Și cu ferestrele cât îi băga pumnu. Era lipită cu lut dar nu era văruită. În ea trăia Gavril Veleșcă. Cine era acel Gavril Veleșcă și de unde vine el în Bogata și și-a făcut căsuța aceia așa de mică și de sărăcăcioasă, nimeni nu știa. Era mare vânător. Lua pușca și o tăfâlcă 26 cu făină, un ceaunaș și un săculeț cu sare și se băga în pădure. Tăia cu
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1519_a_2817]
-
național și încălțat frumușel cu opinci, care a luat parte alături de Neculai Stoleriu, la toate trebile mari ce s-au făcut în comuna Baea din județul Suceava. Și care în dragostea lui pătimașă pentru meri și peri a umplut satul Bogata de pomi. Și pleacă și din Bogata mașini cu mere cum pleacă și din vestitul sat Rădășeni, la București, din meri altoiți de el acum 60 de ani. A dăruit școlarilor din Bogata 2566 de merișori altoiți. Și în clasa
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1519_a_2817]
-
a luat parte alături de Neculai Stoleriu, la toate trebile mari ce s-au făcut în comuna Baea din județul Suceava. Și care în dragostea lui pătimașă pentru meri și peri a umplut satul Bogata de pomi. Și pleacă și din Bogata mașini cu mere cum pleacă și din vestitul sat Rădășeni, la București, din meri altoiți de el acum 60 de ani. A dăruit școlarilor din Bogata 2566 de merișori altoiți. Și în clasa a III-a în 1903, de la începutul
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1519_a_2817]
-
pentru meri și peri a umplut satul Bogata de pomi. Și pleacă și din Bogata mașini cu mere cum pleacă și din vestitul sat Rădășeni, la București, din meri altoiți de el acum 60 de ani. A dăruit școlarilor din Bogata 2566 de merișori altoiți. Și în clasa a III-a în 1903, de la începutul anului și până mai era 2 săptămâni până în Crăciun am avut 7 suplinitori la matimatică. Nici ei nu știau nimica, că erau studenți și noi nici
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1519_a_2817]
-
Fălciu nu vede, 2. Lozbi Neculai comuna Grajduri județul Iași bolnav cu inima și 4 mai bunișori: 1. Sevastru Alexandru Roman, 2. Cosma Ion Iași, 3. Condrea Mihai comuna Osești județul Vaslui oficiul Negrești și al patrulea Ghiorghiță N. Rădășanu Bogata Baea jud. Suceava. Și la Sf. Petru în 1906 am absolvit școala normală 56 de elevi, îs numai 65 ani la Sf. Petru ce vine. Și cu o zi înainte de a pleca acasă, m-a fugărit Directorul I. Mitru cu
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1519_a_2817]
-
pahar de vin. Și ea îmi da o jumatate de pâne 5,6 bucățele de carne și 1 litru vin și zicea: "Te-i pricepe Dta Dle caprar ce să faci cu ele". Într-o duminică am fugit acasă la Bogata. Și sergentu major cum m-a văzut luni dimineața mi-a și spus: Las că te așez eu Dlui căpitan". Eu am fugit tot atunci acasă la Dna Neculcea și am rugat-o să spue că mi-a dat de
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1519_a_2817]
-
trăit, când am făcut armata cu el. Și la 1 Noiembrie 1907, m-am eliberat și am fost numit învățător în comuna Sasca, satul Sasca Mare unde am stat 2 luni. Și la 1 Ianuar 1908, am fost mutat la Bogata satul meu prea drag unde îs și azi. În viața mea, mi-au fost dragi pomii roditori chiar din școala normală. Mi-au fost dragi și stupii tot din școala normală, unde am văzut întâi stupi sistematici, și am avut
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1519_a_2817]
-
a înnebunit și a rămas tot singură. Ce s-a mai ales de Maria Ionescu cea frumoasă nu mai pot ști nimica. Tatăl ei Nae Ionescu era năcăjit și a deschis o mică dugheniță în satul Slătioara, la apus de Bogata. Și așa s-a isprăvit cu logodna mea cu Maria Ionescu cea frumoasă. Și a fost așa cum a zis tata că el era foarte deștept și știa ce vorbește, ca om bătrân. Și la 1 Ianuar 1908, după cerere am
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1519_a_2817]