767 matches
-
după două fete. Taică-miu vroia cam multe de la mine și eu nu eram în stare să fac ceea ce vroiam eu. Vroia să ajung mai bine decât ceea ce a ajuns el. Șofer și curvar. Mi-era frică. O luam pe cârcă, îmi interzicea niște chestii. De exemplu, să joc un fotbal sau să stau mai mult afară, chestii d-astea. Nu, nu ne simțeam în largul nostru. Fără el, era prea multă libertate. A avut serviciul de așa natură. Era șofer
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2286_a_3611]
-
gâfâit: Să trăiești și sărut mâna, conașule! De când mă tot silesc eu să te ajung, dar nu-i chip. Matale calci soldățește, iar pentru mine amărâta îi o treabă anapoda de anevoioasă, pentru că bătrânețea mi s-o suit colea în cârcă și o simt din ce în ce mai grea. Și dacă ar fi numai atâta n ar fi mare lucru, dar mi s-o băgat aici în coșul pieptului și nu mă lasă să răsuflu în voie. Da’ până la urmă te-am ajuns, boierule
CE NU ȘTIM DESPRE IAȘI by VASILE ILUCĂ () [Corola-publishinghouse/Imaginative/546_a_699]
-
asemenea veghetori și sfătuitori. Teama, însă, era firească...Să nu-i pierd, cine știe din ce cauză... O liniște grea s-a lăsat sub bolțile înalte. Doar foșnetul pergamentelor răsfoite de mine mângâiau pereții ce păreau că poartă vremurile în cârcă. Caut mereu în cliturile din fața mea. După un timp, mă opresc la hrisovul de închinare a mănăstirii Galata la Sfântul Mormânt. Închinarea a fost făcută de Radu Mihnea voievod, cu voia doamnei Maria, fiica lui Petru Șchiopu voievod. „ De ce te-
CE NU ȘTIM DESPRE IAȘI by VASILE ILUCĂ () [Corola-publishinghouse/Imaginative/546_a_699]
-
ți spun eu acum. Mai sunt în viață ticăloși care ar merita să fie executați. S-au întors în Japonia fără probleme și-și țin gura pecetluită în ce privește trecutul lor. Superiorii fratelui meu! Ei au pus toate crimele lor în cârca lui. N-au recunoscut nici măcar faptul că au dat ordinele respective. Împrejurările foarte complicate din acele timpuri le-au fost favorabile, iar când s-au întors în Japonia, ca măsură de precauție, și-au schimbat și numele. Le era frică
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2300_a_3625]
-
încotro o luase. Și-a plătit nota și cum n-avea bagaje, n-avea de ce să se mai întoarcă la hotel. Se întuneca. Ultimele raze ale soarelui luminau palid acoperișurile bătrânelor case de pe Koshō-machi. O fetișcană, cu frățiorul ei în cârcă, stătea rezemată de zidul unul templu și-i cânta un cântec de leagăn. Era ceva în cântecul ei care îl întristă pe Takamori. Mai mult chiar, l-a cuprins nostalgia. „Ce s-o fi întâmplat cu omul nostru ciudat?“ se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2300_a_3625]
-
subterană, l-a zărit pe Higurashitei la lumina palidă a lumânării. Bătrânul stătea aplecat deasupra mâinilor unei femei care venise să-i ceară sfatul. Părea o mamă doborâtă de greutățile vieții. Avea un bandaj în jurul gâtului și un copilaș în cârcă. „Chiar în seara aceasta“, reflectă Takamori, „mai sunt multe altele în aceeași situație. Sunt toate copleșite de durerea și tristețea vieții.“ Takamori s-a ascuns după un stâlp și așteptă să termine Higurashitei cu ghicitul. „Gaston s-a ascuns cândva
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2300_a_3625]
-
cinstit, tot ceea ce am văzut. Am fost și am rămas convins că literatura care rămâne este una de natură documentară, un fel de radiografie a societății prin care călătorim. Cine să o facă, dacă nu noi cei care ducem în cârcă tot balastul ideologic al diferitelor curente politice? Așa s-au născut „Vitrina cu fantasme” (că ce poate fi altceva utopia comunistă de a aduce fericirea generală pe pământ, decât o fantasmă?), Pe fluviu la deal (de avânt socialist și promisiuni
Constantin Huşanu by Reflecţii la reflecţii. Pe portativul anilor () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91645_a_93048]
-
Da' de ce să car eu banii și să nu-i cari tu? DĂNILĂ: Păi ce, s-a hotărât că-s banii mei? Dacă-i așa, atuncea nu mai mergem nicăiri; tu te duci în baltă, iar eu iau burduful în cârcă și mă duc în treaba mea. CODÂRLIC: Nu, bădie, nu așa! Iaca îl duc eu. Haide dară. (ia sacul în spate) DĂNILĂ: Ho, ho, drace! Așteaptă să urc și eu deasupra, să te călăuzesc. Lasă-te-n genunchi, să ne
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1483_a_2781]
-
că era să mă dărâme! Cată să fac rost de niște păr de lup, să afum plozii, să le treacă de spaimă. DĂNILĂ: Care spaimă? Nu i-ai auzit? SMARANDA: Apoi bine, Dănilă, numai cu dracii n-ai avut în cârcă până acuma. De unde l-ai mai scos și pe-aista? DĂNILĂ: Las', nevastă, că ți-oi spune eu altădată cu amănuntul. Acuma umblă de adă niște banițe să cărăm în casă bănișorii pe care i-am dobândit cu capul ista
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1483_a_2781]
-
felinar. Și acela atârnat prea sus. Am orbecăit de la gazdă pân-aici prin toate hârtoapele, cât gândeam că mi-oi strica vreun picior. Se cădea să trimiți după mine o caleașcă sau măcar un slujitor care să mă aducă în cârcă pe bezna asta. He, he! Dacă fanaragiii mei ar lucra ca aceștia, gata, pe loc le-aș tăia capul! (se așază) APRODUL: Măria Sa Lehamite-Împărat! LEHAMITE (intră, calcă plictisit): Eu... de... iaca... m-ați chemat, am venit! Da' ce atâta tărăboi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1483_a_2781]
-
umflat pârâul și ne-a luat iar puntea. Așa că nu se poate trece decât de-a dreptul prin apă. Dacă nu știi bine vadul, te duci până peste cap. Da' mi-oi face eu pomană și te-oi lua în cârcă până dincolo; că poate mi-i ceti și sfinția ta vreodată un acatist pentru iertarea păcatelor mele cele multe. Haidem, că-ndată-ajungem. (ies amândoi.) Cortina se ridică Tabloul 2 Interior împărțit în două. În stânga un colț de odaie, cu o masă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1483_a_2781]
-
reținut, se pare că s-ar putea să fie de fapt nevinovat și că un element mult prea zelos din preaiubita forță polițienească a lui Nebe pur și simplu i-a înscenat acestui bărbat povestea asta, punându-i-o în cârcă. În schimb, dumneata, Gunther, nu ai nici un fel de afinități rasiale sau politice. Și, mai mult decât atât, ai o experiență considerabilă în domeniul anchetei criminalistice. Căci la urma urmei, doar ai fost cel care l-a prins pe Gormann
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1917_a_3242]
-
Vest 30 iulie 1938 STRICT CONFIDENȚIAL Dragă Otto, Am aflat de la Anders că poliția a reținut un evreu bănuit de anumite crime. De ce nu ne-a trecut prin minte nici unuia dintre noi că poliția, fiind așa cum e, va pune în cârca unei persoane, mai ales un evreu, aceste crime? La momentul potrivit în planul nostru o astfel de arestare ar fi fost de mare ajutor, dar în acest moment, înainte ca noi să fi avut posibilitatea de a ne demonstra puterea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1917_a_3242]
-
lucruri, printre care fraudă, evaziune, deturnare de fonduri, luare de mită și încercarea de a reinstaura catolicismul. Comunitatea evreiască a încercat fără succes să îl răscumpere. Supus torturii, el a cedat și a recunoscut tot ce i se punea în cârcă. Totuși, atunci când torționarii săi i-au cerut să se convertească la creștinism, el a refuzat, astfel că a fost spânzurat, iar trupul său a fost pus într-o cușcă și ținut vreme de șase ani în piața publică din Stuttgart
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1917_a_3242]
-
grămadă, dar nici una nu rezistase în timp. Dar poate că Zach are dreptate, poate chiar sunt superficială, i-am spus. — Nu ești superficială, doar pari din cauza obsesiei tale pentru blugii de la Chloé. El este cel superficial, punându-ți ție în cârcă toate problemele lui. Ce crezi, e mai șic să îți faci șuvițe parțiale sau șuvițe complete? schimbă Julie subiectul aplecându-și capul în chiuvetă ca să i se clătească părul de vopsea. — Parțiale. Crezi c-o să facă dragoste cu mine dacă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1879_a_3204]
-
incapabile să ridice măcar o ceașcă de ceai, să țină un revolver, să tragă asupra șahului și să-l răpună dintr-un foc. Nu credeți oare că s-ar fi putut profita de nebunia lui ca să i se pună În cârcă crima altcuiva? Drept unic răspuns, i-am prezentat procesul-verbal copiat de prințesă. Punându-și ochelarii fini, el Îl citi, Îl reciti cu patimă sau groază, ba chiar Îmi păru, uneori, cu un soi de bucurie interioară. Apoi Împături foile, le
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2219_a_3544]
-
Deoarece acuzațiile directe dăduseră chix, va încerca să-l mai înmoaie pe Ash, s-o ia pe coarda camaraderiei. Își zise că atmosfera infirmeriei îi făcea foarte pararanoic, pe el, Dallas. Era, evident, mai simplu să arunci răspunderea dramei în cârca unuia cu care putea discuta, ca Ash, mai lesne decât în seama creaturii care se găsea în afara tuturor normelor admise. Ce tip ciudat, Ash, ăsta! Dar comportamentul lui nu era cel al unui ucigaș... ― Vreau doar să știu ce se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85061_a_85848]
-
de trei zile. Ziua întâi de după hibernare se sfârși după o îndelungă anticameră la renumitul medic oftalmolog al vremii, Eliza Gabrovescu, la fel de matusalemică și uscată ca și plăpumăreasa. Pacienții, programați dinainte de a se naște, așteptau, acum în cârje sau în cârca vreunui nepot, să le vină rândul. Cei muriți demult erau aduși în racle criogenice, întru refacerea vederii pentru lumea cealaltă! În busculada creată de un extraterestru care levita în transă, sfâșiind cu ghearele verzi lumina lăptoasă, acesta stâlci ordinea, curbând
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1494_a_2792]
-
moleculelor sanguine. Mioara număra pe abac albuminele, de 4,5 grame fiecare la 100 mililitri ser injectat. Mingiuțele de rugby cu lungimea de 15 milimicroni fiecare fiind înregistrate separat de computer. Lipoproteinele din fracțiunile β2, α1 și q2 transportau în cârcă, atât cât trebuia, colesterol și fosfolipide (și aici muzica avu întreruperi ca de gong răgușit de teatru). Imunoglobulinele nu mai creșteau la număr, ceea ce însemna că sângele plăpumăresei nu mai răspundea substanțelor active externe. Doctorul Talancă dispuse aplicarea metodei colorimetrice
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1494_a_2792]
-
rog ... Ellis începuse să se enerveze. De fapt, nu el ar fi trebuit să-i facă asta mamei lui, ci fratele lui, Aaron. Aaron era preferatul ei. Dar Aaron spusese că avea un caz la tribunal. Așa că totul căzuse în cârca lui Ellis. Se apropie de ea, cu tubul în mână. — Pleacă de aici, Ellis. El continuă să se apropie. Sunt mama ta, Ellis. Ea îl călcă pe picior. Ellis urlă de durere, iar în clipa următoare o prinse de ceafă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2077_a_3402]
-
precum și la popularitatea sa crescândă printre studenți și tineri intelectuali, ele s-au transformat repede într o muniție mereu reîncărcată de neprietenii săi. Încetul cu încetul, au crescut la dimensiunile unui folclor universitar și gazetăresc care i-i punea în cârcă pe aproape toți gânditorii mai interesanți ai vremii. Nicolae Bagdasar observă că, în primul său curs de logică, Nae Ionescu expunea idei din Die Gleichförmigkeit in der Welt (1916-1919) a lui Karl Marbe, fără să-i pomenească numele. Dimitrie Gusti
Apaşul metafizic şi paznicii filozofiei by Liviu Bordaş () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1356_a_2716]
-
existențialismul). A fost chiar transformat într-un „Rosenberg român“. Numelor vehiculate în perioada interbelică li s-au adăugat altele noi, Bergson și Husserl în special. Dar unii ideologi marxiști nu s-au mulțumit cu atât, ci i-au pus în cârcă ideile celor mai neașteptați autori, precum Bertrand Russel și „idealistul englez“ F.C.S. Schiller. Un fost student al său, convertit la materialism dialectic, i-a contestat lipsa de originalitate chiar și în logică. Astfel, teoriile sale s-ar fi construit ca
Apaşul metafizic şi paznicii filozofiei by Liviu Bordaş () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1356_a_2716]
-
For Jesus’ name, am patru’șapte! În doi-trei ani nu mă mai angajează nimeni. - Nu te panică. Sunt sigură că te vei descurcă într-un fel sau altul... Te-ai descurcat tot timpul. - Sunt prea bătrân să mai lucrez cu cârca. Cook sau pe șantier. Sau să pun gaz în mașini... Sunt un bun proiectant - daca pierd trenul asta, cine știe când va sosi altul? Rămân pe linia moartă. - Eu, eu, eu! La mine nu te gândești deloc. Nu am timp
Taraba cu vise by Sava Nick () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91662_a_92378]
-
misterioși, senini, ce taina-și poartă-n zâmbetul strivit și-n trupul ca un ascuțit meteorit căzut direct în miezul grabei noastre. ei sunt doar cerșetorii fără de noroc lovind în noi ca darabana ploii, sunt vitregiții ce-și aburcă-n cârcă stropul de viață, ca o desagă ruptă, cerând nu îndurare, ci bălmăjind în gol frățească rugă în care să-ncăpem cu toții, rotunzi și teferi și coaja universului să ne ajungă. jocul luminii melodios e cerul gurii tale, lumină a zorilor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1549_a_2847]
-
sau o luăm la pas spre casă? - a întrebat Todiriță. „Asta înseamnă că omul îi grăbit. Vrea să știe cu un ceas mai devreme cât de mult îl așteaptă iubita lui nevastă...” ― Nu mai mergem. Le-om duce noi în cârcă, că nu sunt pietre de moară... Calea până la Podul Trestienii au străbătut-o cu grabă. Când au ajuns dincolo de Jijia, era un întuneric de îți băgai degetele în ochi. Fiecare pas a devenit o adevărată aventură. Dealul Dorohoiului, lung cât
Caietul crâsmarului by Vasile Iluca () [Corola-publishinghouse/Imaginative/482_a_731]