7,377 matches
-
a tăiat calea, fugind disperat spre lac. M-am speriat așa de tare, încât am rupt-o la fugă spre locul unde trebăluiau părinții mei, țipând din răsputeri: „Șarpele! Șarpele!” Undița și cutia cu râme au rămas abandonate undeva, pe cărare. Tata a râs de spaima mea și mi-a spus că, mai bine să am grija oilor, ca să nu se îndepărteze prea mult de căruță. Soarele bătea cu putere pe capul meu, așa că mi s-a făcut o poftă teribilă
UN SCRIITOR AL TAINICELOR IUBIRI, de STAN VIRGIL în ediţia nr. 2051 din 12 august 2016 by http://confluente.ro/stan_virgil_1471023191.html [Corola-blog/BlogPost/343107_a_344436]
-
care fac drumul plăcut încoace, spre Cioara ori Băgăoani, sau prin curburile ademenitoare și deloc ne/primejdioase spre cotloanele în care coceam cartofi și știuleți de păpușoi (spre cotloanele/firidele amintirilor, adică, nu?)... Sigur, printre pleoapele apropiate de alergare pe cărarea ireversibilă a firii, mă mai uit și acum acolo, pe dealul acela, după care credeam că se termină pământul și unde credeam că pândește sfârșitul!...mă uit și am convingerea că nu există nici un copil care să nu se fi
Câteva cuvinte pe deal şi o fată cu ghetele pe dos by http://balabanesti.net/2012/04/25/cateva-cuvinte-pe-deal-si-o-fata-cu-ghetele-pe-dos/ [Corola-blog/BlogPost/339921_a_341250]
-
țărnă și nisip și praf și colb de vreme și timp!...nu te rănești la tălpi, simți cum energia ți se urcă prin oase, spre creștet, către cer!...simți ceva indescriptibil, mai ales că sub aceste drumuri și sub aceste cărări a dispărut carnea, dar au rămas oasele și se aud mereu sufletele celor care ne-au legănat și ne-au des/cântat nani! nani!...să creștem mari (așa se zice, nu?), să-i ducem mamei o floare de bujor, să
Câteva cuvinte pe deal şi o fată cu ghetele pe dos by http://balabanesti.net/2012/04/25/cateva-cuvinte-pe-deal-si-o-fata-cu-ghetele-pe-dos/ [Corola-blog/BlogPost/339921_a_341250]
-
Cuvintelor” - nu e decât „Un stol de galaxii fâlfâindu-și aripile”. (Tăcerile) Prezente permanent din dorința de autocunoaștere - oglinzile, fie retrovizoare, fie cele cu, sau fără memorie, reflectându-ți fidel chipul sufletesc. Oglinda pe care poți desena un drum, o cărare către celălalt. „Potopul singurătății” - este un poem tulburător, încărcat de substanță, de sensuri vădite sau ascunse. Se remarcă și aici, tema făcliei, a luminii izvorâte din adâncul de sine: „În viața poetului / Nu vine niciun porumbel, / Nici o ramură de măslin
RECENZIE LA VOLUMUL: MERG MAI DEPARTE...DE TEO CABEL (CEZARINA ADAMESCU de CEZARINA ADAMESCU în ediţia nr. 854 din 03 mai 2013 by http://confluente.ro/Cantecul_tainei_recenzie_la_cezarina_adamescu_1367572207.html [Corola-blog/BlogPost/344699_a_346028]
-
vârful muntelui. / A urcat cerbul / Cu potcoave de lumină, / Coarnele rămuroase au sfâșiat noaptea, / Desantul zorilor.../ Stânca, în cerbicia ei milenară, / Freamătul copitelor toacă, / Peste râpele cu afini, / Slujbe în schitul toamnelor / Pe altarul florii de colț. // Se bate utrenia cărărilor neîncepute. O mantie...de general / Zorii îmbracă versanții, / Stampe epocale. Ca dintr-o magie, / Verde, pădurea. / Soarele / Se spală pe ochi. // Cerbul își mână ciutele / Din ochi mari ca tăul rece.” Poezia soarelui și a zorilor și-a pus amprenta
RECENZIE LA VOLUMUL: MERG MAI DEPARTE...DE TEO CABEL (CEZARINA ADAMESCU de CEZARINA ADAMESCU în ediţia nr. 854 din 03 mai 2013 by http://confluente.ro/Cantecul_tainei_recenzie_la_cezarina_adamescu_1367572207.html [Corola-blog/BlogPost/344699_a_346028]
-
nr. 502 din 16 mai 2012 Toate Articolele Autorului autor foto: Victoria Anghelache închid o ușă,în pragul tăcerii. nu există legi. principiile se trasează singure pe nisip, aproape de apă. între mine și tine cuvântul e piatră. forma cenușie a cărării abrupte. înainte de întrebare, răspunsul e primul pas. îl fac... Referință Bibliografică: piatră cenușie / Anne Marie Bejliu : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 502, Anul II, 16 mai 2012. Drepturi de Autor: Copyright © 2012 Anne Marie Bejliu : Toate Drepturile Rezervate. Utilizarea
PIATRĂ CENUŞIE de ANNE MARIE BEJLIU în ediţia nr. 502 din 16 mai 2012 by http://confluente.ro/Piatra_cenusie_anne_marie_bejliu_1337229611.html [Corola-blog/BlogPost/358233_a_359562]
-
lui Port răni adânci în ochi și-n trup, Veșmintele de-argint le rup. Toamna Fără vrere, fără vină, mă aflai în miez de toamnă. Dulce ești, cumplită doamnă! Bruma grea, diamantină a tăiat cu mii de seceri frunzele de pe cărare, poticnindu-le de zare. Să mă-ncumet în petreceri? Ori să scot, din foi de jale, vremea care-mi fură anii, cum scot peștii atamanii de sub apele domoale?! Alergai pe-un drum de sită după-un dram de primăvară, ce
O privire spre cer… by http://revistaderecenzii.ro/o-privire-spre-cer/ [Corola-blog/BlogPost/339665_a_340994]
-
a spus deșărtăciunii, un Prunc la bătrânețe din Duh tu vei avea, azi Fiul meu se naște din pântecul minunii. Ca el Prooroc în lume, Botezător nu îi, acela care strigă, cum în Scriptură scrie- să fie netezită în veci cărarea Lui, dar cine îi aude porunca din pustie? Dezleagă-mi limba, Doamne, de lut și iartă-i vina, mă leagă pe vecie de numele lui sfânt, slăvită fie ziua când l-a numit Lumina 'Nainte-mergătorul Iubirii pe pământ. Referință Bibliografică
IOAN de NICOLAE NICOARĂ HORIA în ediţia nr. 175 din 24 iunie 2011 by http://confluente.ro/Ioan_0.html [Corola-blog/BlogPost/351795_a_353124]
-
ani despre care nu știuse nimic până atunci. Optimismul, armonia care se degajă dintre paginile cărții, îl fac și pe cititor mai încrezător și mai plin de speranță. Până la urmă, toate se vor sfârși în chip minunat. Cu adevărat, tainicele cărări ale iubirii îi vor conduce pe protagoniști la un final fericit. Era nevoie de un nou accident pentru acest lucru. O zguduire. O transformare. Un prag. Trecut cu brio. În plus, spirit justițiar, autorul dorește să îndrepte toate lucrurile care
DARUL IUBIRII ŞI VIZIUNILE UNUI NEVĂZĂTOR de MARIAN MALCIU în ediţia nr. 1201 din 15 aprilie 2014 by http://confluente.ro/Marian_malciu_1397580382.html [Corola-blog/BlogPost/347819_a_349148]
-
zbate, se înalță pe picioare ea-ncearcă să-l ferească de răcoare când blana umezită-i netezește purtând spre ei a lupilor cătare le vine din pădure semn de frică către jivine coarnele-și ridică el tatăl ce rămâne pe cărare vrea timp să mai câștige până turma s-o-ndepărta în noaptea-ntunecoasă de haită-n pădurea prietenoasă și prin tufișuri își va pierde urma s-a dat pe el dând iedului iar viață oprind pe lupi din cruda hăituire
SACRIFICIU de OVIDIU OANA PÂRÂU în ediţia nr. 1474 din 13 ianuarie 2015 by http://confluente.ro/ovidiu_oana_parau_1421126360.html [Corola-blog/BlogPost/374296_a_375625]
-
l-a șters Și-l păstrez în templul meu Să mă-nchin ca la un zeu! NE-AI ÎNVĂȚAT Rămași în urmă-ți să trăim, Ne-am perindat ca norii... Ne-ai învățat să dăinuim, Plutind precum cocorii... Pe mișcătoarele cărări, Când blând ne cheamă marea, Ne-ai arătat, privind spre zări, Să-i descifrăm chemarea... Când luna plouă cu arginți Și taine-n bezna nopții, Ne sfătuiești să stăm cuminți, Gândind la jocul sorții... Destinul crud, de ne-a-nhățat Și-am
DOR DE EMINESCU de GHEORGHIȚA DURLAN în ediţia nr. 2356 din 13 iunie 2017 by http://confluente.ro/gheorghita_durlan_1497359268.html [Corola-blog/BlogPost/374637_a_375966]
-
cuget ...Doar tu, Vestală, tu ești dorul meu dintâi!Elisabeta Silvia Gângu... XI. LUPUL ȘI CÂINELE, de Elisabeta Silvia Gângu, publicat în Ediția nr. 2226 din 03 februarie 2017. Un Lup costeliv, năpărlit, Stors de sete, hămesit, Întâlnește pe-o cărare Un Câine de rasă: mare, Frumos, gras și instruit, Iar el un schelet arcuit. Împins de-un impuls nativ, Vru să-l atace pe guraliv, Dar, privind-ul mai bine, Un alt gând în minte-i veni: Prilejul să-l
ELISABETA SILVIA GÂNGU by http://confluente.ro/articole/elisabeta_silvia_g%C3%A2ngu/canal [Corola-blog/BlogPost/380494_a_381823]
-
Căci de nu, am să cad mort! Privind-ul cu indiferență, Calu-l refuză cu violență. -Simt că leșin din picioare, Ajută-mă, frățioare! Răuvoitor cu mintea obtuză, Din nou, Calul îl refuză. Fiind povara așa mare, Muri Măgarul în cărare. Lăsând-ul pe-al său stăpân Singur cu căruța-n drum. Citește mai mult Pe-un drumeag, către oraș,Venea cântând un căruțaș,Ce la căruță-nhămaseUn Măgar piele și oase.Lângă el mergea trop-tropUn roib frumos, puțin șchiop.Exceptând șaua
ELISABETA SILVIA GÂNGU by http://confluente.ro/articole/elisabeta_silvia_g%C3%A2ngu/canal [Corola-blog/BlogPost/380494_a_381823]
-
Căci de nu, am să cad mort!Privind-ul cu indiferență,Calu-l refuză cu violență.-Simt că leșin din picioare,Ajută-mă, frățioare!Răuvoitor cu mintea obtuză,Din nou, Calul îl refuză.Fiind povara așa mare,Muri Măgarul în cărare.Lăsând-ul pe-al său stăpânSingur cu căruța-n drum.... XIX. CORBUL ȘI VULPEA, de Elisabeta Silvia Gângu, publicat în Ediția nr. 2144 din 13 noiembrie 2016. Un corb furase o dată Dintr-un caș o bucată Și se-așezase-ntr-un alun Să
ELISABETA SILVIA GÂNGU by http://confluente.ro/articole/elisabeta_silvia_g%C3%A2ngu/canal [Corola-blog/BlogPost/380494_a_381823]
-
-I Lumina-n minteși-ngropați-o în adâncuri!E torța noastră spre-nainteSoarele ne reunească!... XXXII. CÂNTEC TRIST, de Elisabeta Silvia Gângu, publicat în Ediția nr. 1840 din 14 ianuarie 2016. Ce te legeni codrule, De-ți tremură frunza-n vânt? Plâng pustii cărările Și-ți freamătă codru-n vânt... Toamna trece...iarna-i iarnă... Geru-I crâncen, greu-I greu... Cântăreții nu se-ntoarnă... Eu îmi tângui dorul meu Pândește vântul la răscruce... Să nu mori până la vară!... Trece luna-ncet...străluce... Clipele sunt ore
ELISABETA SILVIA GÂNGU by http://confluente.ro/articole/elisabeta_silvia_g%C3%A2ngu/canal [Corola-blog/BlogPost/380494_a_381823]
-
lor pare a fi în viață marea abundare pâlpâie lumină oare vrem lumină jaf la drumul mare minciună trădare nu-i loc de-așteptare plânge doru-n cale ochi țintă la ușă ulcior revărsat în pocalul timp călci ne însemnat pe cărări sortite ce ușor se uită realul amarnic acest chip ciudat ne tot păcălim construind castele pe nisipul straniu cântă adormirea gânduri cad firav pe un gust amar dezamagiri-n pietre cu toate amorțite mii de lacrimi curg muchie și umbră
MUCHIE ȘI UMBRĂ de GHEORGHE ŞERBĂNESCU în ediţia nr. 2349 din 06 iunie 2017 by http://confluente.ro/gheorghe_serbanescu_1496737657.html [Corola-blog/BlogPost/381083_a_382412]
-
drumul spre casă o prinse noaptea. Era de acum o fetișcană curajoasă, așa că nu se sperie cu una cu două de ceața verzuie care începuse să se întindă dinspre apă. Grăbi pasul, atentă la fiecare zgomot din jur. Deodată, pe cărarea care ducea spre lac, chiar în fața ei, apăru un balaur uriaș cu două capete, care își târa printre copaci coada mai ascuțită decât o suliță. Fata vânătorului apucă arcul cu care vâna de obicei, gata să săgeteze arătarea care îi
LACUL VRĂJIT de MIHAELA ALEXANDRA RAŞCU în ediţia nr. 2112 din 12 octombrie 2016 by http://confluente.ro/mihaela_alexandra_rascu_1476253571.html [Corola-blog/BlogPost/368730_a_370059]
-
mă atinge, Și oftează din rărunchi; Un copil - pare cum plânge, Și se lasă în genunchi. Își mai strânge o nojiță La opinca desfăcută; - Te-am lăsat, dragă Măriță... Mâine, fac eu o bătută!... Și-a plecat mergând agale, Pe cărarea cu cireși; Unde-o fi?... m-apucă-o jale!... L-ați mai văzut pe unchiaș? Mă întreabă-a mea gândire: Și la ani depăn mereu. - Unde-i crâșma cu clondire - Din care goleam mereu? Unde-i Chirea și Marița, Unde v-ați
AMINTIRI DIN CÂRCIUMIOARĂ de MARIN VOICAN GHIOROIU în ediţia nr. 109 din 19 aprilie 2011 by http://confluente.ro/Amintiri_din_carciumioara.html [Corola-blog/BlogPost/359802_a_361131]
-
naște într-o iesle împrejmuit de-asini și fân, iar nu în leagăn de mătase printre ursite grațioase, pribeag și umilit fiind... În astă iarnă-a tinereții eu mai zâmbesc naiv spre steaua, ce luminează-n fiecare zi din an cărarea șerpuită-a lumii spre mântuire și iubire, înspre senin și ocrotire din albul magilor vrăjit... În iarna tinereții mele mai râd când bulgări de zăpadă mă prind nepregătită și fulgi de nea rotesc în jurul meu, iar eu mă simt un
ÎN IARNA TINEREŢII MELE... de LIUBA BOTEZATU în ediţia nr. 2184 din 23 decembrie 2016 by http://confluente.ro/liuba_botezatu_1482515588.html [Corola-blog/BlogPost/343162_a_344491]
-
copilul după ce crește, pleacă de acasă pe termen nelimitat! Mă gândesc câtă tristețe a adunat Tatăl nostru de la toți copiii Lui care au pleacat în lume și au uitat de scânteia din pieptul lor, care îi ajută să ducă pașii pe cărările pământului. DUMNEZEU, Tatăl veșniciei, nu ne uită pe niciunul, trist este că această aducere aminte de Părintele nostru, nu o avem toți, deși așa trebuie să fie, pentru că toți suntem veniți aici prin voia Sa. Mă bucur să fiu aici
LUMINA DIN TAINA CUVÂNTULUI de RADU BOTIŞ în ediţia nr. 2083 din 13 septembrie 2016 by http://confluente.ro/radu_botis_1473753619.html [Corola-blog/BlogPost/364755_a_366084]
-
peste deal, dansați în ritmuri de caval, dansați pe doină și pe dor, dansați pe ce-i înălțător, dansați pe propria cenușă, pe bunicuți și pe mătușă, dansați pe viață și pe moarte, dansați pe dragostea de carte debusolați, fără cărare, dansați mereu a disperare. miercuri, 17 octombrie 2012 Referință Bibliografică: dansați / Ion Ionescu Bucovu : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 656, Anul II, 17 octombrie 2012. Drepturi de Autor: Copyright © 2012 Ion Ionescu Bucovu : Toate Drepturile Rezervate. Utilizarea integrală sau
DANSAŢI de ION IONESCU BUCOVU în ediţia nr. 656 din 17 octombrie 2012 by http://confluente.ro/Dansati_ion_ionescu_bucovu_1350456115.html [Corola-blog/BlogPost/358086_a_359415]
-
din casă să ieși. Grădinița stă și-ascultă și ea-i tristă și tăcută fiindcă vara-n România îi răpește bucuria. Copilașii ei frumoși chiar dacă-s gălăgiosi îi produc doar bucurie și-o fac să se simtă vie. Vara, pe cărări de munte, i-e frică, să nu o uite! Nu cumva ca să găsească în vreun loc o altă casă. -Grădiniță nu te teme, nu-ți fă atâtea probleme! Vacanța ține o vară, la toamnă ne vedem iară! Referință Bibliografică: Grădinița
GRĂDINIȚA-I SUPĂRATĂ de VALERIA IACOB TAMAŞ în ediţia nr. 1967 din 20 mai 2016 by http://confluente.ro/valeria_iacob_tamas_1463738053.html [Corola-blog/BlogPost/377342_a_378671]
-
-ți dorești mulți ani Chiar dacă greul cel de ieri a fost sărutul Iudei, Nu poți să ceri acum codane și nici bani Căci anii ce-ai avut s-au dus și sigur nu-i mai vrei!. Bătrâne umblător pe multele cărări Apleacă-ți ochii sau tocmai către cer să-i duci, Acolo, vei găsi un foc ce-a ars aici până mai ieri Si-acolo,va arde veșnic de-ți va fi dat să te ridici! Să nu te doară de
BATRANE UMBLATOR de FLORENTINA CRĂCIUN în ediţia nr. 1046 din 11 noiembrie 2013 by http://confluente.ro/Batrane_umblator_florentina_craciun_1384195579.html [Corola-blog/BlogPost/358487_a_359816]
-
rotește-n amintiri, Zborul lui planat atinge surâzând, valul spumos, Aripile-i bat egale, cum bat ploapele-n clipiri. Țin pe puntea navei sparte, pe genunchi însingurarea, Pun absența ta în prora și brăzdez oceanul crunt. Somnoroase mici meduze jalonează lin cărarea, Navighez sub zări arcate și le sorb timpul cărunt. Nici nu e cântec mai trist ca siajul navei mele... Trupul tău în falduri albe plutea-n ceață așteptând, Aveai pe cap tiară sfântă din tremurătoare stele, Și într-un palid
ALBATROS RĂNIT de STELIAN PLATON în ediţia nr. 415 din 19 februarie 2012 by http://confluente.ro/Sufletul_albatros_ranit_stelian_platon_1329711304.html [Corola-blog/BlogPost/345224_a_346553]
-
-și depună odorul, simbria, la iernat între doagele butoaielor primitive. Mi-e toamnă, Doamne, mi-e toamnă! Mieilor tomnatici cu dinți de brumă le este foame de lupi și vor să se răsfețe-n îmbrăcăminți de pastramă pe grătare incandescente. Cărările dealurilor își poartă-n cobilițele vremurilor bunurile agonisite. Ce mai fug recoltele-n hambare! Ce se mai înghesuie-n borcane, în sticle, prin beciuri de frica brumei stropită de lupii toamnei. Se-agață punțile de struguri în cârlige prin poduri
ÎN ZBOR ANGELIC… CUVINTE RUGINITE PE ROUĂ DULCE de GABRIELA MIMI BOROIANU în ediţia nr. 2259 din 08 martie 2017 by http://confluente.ro/gabriela_mimi_boroianu_1488956065.html [Corola-blog/BlogPost/379592_a_380921]