838 matches
-
Strada Mare (Povestea doamnei Card Kennicott), I-II, București, [1940], Babbitt, I-II, [București], f.a.; Peter Neagoe, Drumuri cu popas, București, [1938]; Johann Boyer, Emigranții, I-II, București, [1939], Ultimul viking, București, [1940]; A. J. Cronin, Gran Canaria, București, [1939], Citadela, I-II, București, [1939], Sub stele, I-II, București, [1940], Castelul pălărierului, I-II, București, [1941], Trei dragoste, București, [1941], Cheile împărăției, București, [1947], Copil străin, Timișoara, 1993; James Hilton, Orizont pierdut, București, [1939], Umbre, București, [1943], Adio, domnule Chips
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287286_a_288615]
-
destinderii, în ceea ce-i privește pe europenii de Vest, părerea care cîștiga teren în numeroase cercuri conducătoare susținătoare a unei politici dure față de URSS, este aceea că motivele ofensive ale șefilor de la Kremlin vor avea cîștig de cauză în fața complexului citadelei asediate. Inițiativele și intervențiile lui Brejnev și ale echipei sale le-a adus revelația unui plan pregătit în comun și bine conturat, vizînd compensarea eșecurilor suportate în Orientul Mijlociu printr-o vastă mișcare de încercuire a Golfului și de control asupra
by Serge Berstein, Pierre Milza [Corola-publishinghouse/Science/964_a_2472]
-
la rîndul lor să abandoneze ceea ce constituia identitatea lor comunistă, în prima din cele două țări, pluralismul politic și alegerile libere vor face ca partidele politice să-și piardă puterea, cu excepția Serbiei și a Muntenegrului. Nu există pînă la Albania, citadelă stalinistă care să nu cunoască prăbușirea modelului comunist. O mișcare de exod a populației către Occident și manifestații de amploare îl obligă pe Ramiz Alia, succesorul lui Enver Hodja să facă unele concesii: sînt acordate vize celor ce vor să
by Serge Berstein, Pierre Milza [Corola-publishinghouse/Science/964_a_2472]
-
fi că generația următoare, prin Titu Maiorescu, ajunge la o critică a formelor fără fond care condamna ineficientă modernizării forțate prin importul de instituții formale, exterioare și neadecvate moravurilor sau mai bine zis a năravurilor de pe aceste meleaguri. Europa că citadela, la Xenopol: occidentul își datorează parțial existența rezistenței statelor medievale din est. Ștefan cel Mare a fost învestit eroic că străjer al avanposturilor civilizației. Europa că stindard cruciat, Europa că ideal, la Tătărăscu: Nistrul văzut că frontieră între două lumi
[Corola-publishinghouse/Science/84980_a_85765]
-
și generînd ceea ce am numit "al doilea val al globalizării". E ca o maree care se retrage, ducînd în larg ce a găsit pe mal. Așadar, cred că este vorba despre noi fluxuri și noi circuite financiare, în condițiile prăbușirii citadelelor celor vechi, despre configurarea unui nou sistem monetar-financiar in-ternațional, cu noi instituții și actori, un sistem ce va avea la bază o altă filosofie decît cea liberală, despre o nouă ordine globală, care inevitabil va fi multipolară, chiar dacă pentru toa
[Corola-publishinghouse/Science/1490_a_2788]
-
făcut practică de cabinet în Londra. S-a retras într-o fermă din Scoția, dedicându-se exclusiv literaturii. Existența sa anterioară, tumultuoasă, se va reflecta generos în toate romanele sale. Romanul "Castelul pălărierului" este primul remarcat. Au urmat: "Sub stele", "Citadela", "Gran Canaria", "Cheile împărăției". Măcar unul dintre personajele principale este medic. GEORGE DUHAMEL Duhamel mărturisea că "medicina i-a deschis ochii asupra lumii". Este un exemplu elocvent al influenței pe care medicina o are asupra concepției unui literat. "Hipocrat este
Datoria împlinită by Mihai Pricop [Corola-publishinghouse/Science/1391_a_2633]
-
ostași, beneficia și de artilerie și de dominarea părților dinspre mare. Orașul a căzut în cele din urmă la 29 mai. Prăbușirea statului bizantin și cucerirea celui mai mare oraș imperial a fost un eveniment de o importanță extraordinară. Prima citadelă a creștinismului răsăritean, moștenitoarea puterii și a splendorii romane, fusese ocupată de cuceritorii turci musulmani, devenind acum capitala unui nou imperiu, bazat pe principii cu totul diferite. Mehmed al II-lea a reușit să extindă granițele balcanice ale posesiunilor lui
by Barbara Jelavich [Corola-publishinghouse/Science/961_a_2469]
-
Pavel Șușară Spre deosebire de oricare alt loc din România, zona Casei Scânteii a fost una compact bolșevică, o adevărată citadelă a propagandei și a puterii comuniste, pătrunse și dominate integral de spiritul și de iconografia sovietică. Dacă arhitectura preia și reproduce, la scară mai mică, silueta Universității Lomonosov din Moscova, sugerînd o migrație a culturii înalte, de tip academic, dinspre
Răzbunarea lui Lenin - monumentul public după 1989 - (II) by Pavel Șușară () [Corola-journal/Journalistic/14857_a_16182]
-
o tălmăcire, o dare în vileag (precum făgăduise și se fălise a fi), o descotorosire de atribute și dichisuri, ajunge la rându-i un maldăr de veșminte sub care trebuie căutat un trup, o enigmă care se cere descifrată, o citadelă a cărei poartă se deschide numai unui sesam din ce în ce mai lung, mai elitist, mai ferecat în abstracta-i și aroganta-i oficialitate". Tipul de lectură al lui N. Steinhardt are însușiri pe care el le trecuse în rândul beteșugurilor. E un
Sărbătoarea lecturii by C. Trandafir () [Corola-journal/Journalistic/7244_a_8569]
-
profundă, burlac în condiția socială, dezamăgit sentimental, fascinat de universul spiritualității creștine, dar și intrigat de geopolitica Europei orientale. Mă așteptau înălțări nebănuite, provocările străinătății, dar și căderi dureroase. N-am regretat niciodată drumul invers făcut, după 15 ani, dinspre Citadela cunoașterii către cetatea acțiunii directe. Simt uneori c-am fost alungat dintr-un paradis pierdut. În locul liniștii sufletești de odinoară, trăiesc acum tumultul, stresul și trepidația acțiunii de stradă. Jocul cu mărgele de sticlă — cearta universaliilor, bunăoară — a fost înlocuit
Neamțu, dezamăgit sentimental. "Simt că am fost alungat" by Anca Murgoci () [Corola-journal/Journalistic/32498_a_33823]
-
luat sfârșit. Păzea, Dane, că vine Simon, și vine bine, vine tare!” - Andrei Gheorghe, ambasador de brand Editura ALL. “Un roman vizionar și curajos. Cel mai mult mă bucură faptul că este o trilogie; abia aștept următoarea calătorie în adâncurile Citadelei!” - Euro Crime. “Sanctus are suspansul și inteligența Codului lui Da Vinci. Ce aduce în plus sunt frazele bine șlefuite, personajele complexe, viziunea amplă. Un bestseller care își merită cu adevărat titlul!” - The Sun. Simon Toyne s-a născut în 1969
Sanctus, de Simon Toyne, comparată cu bestsellerul Codul lui Da Vinci de Dan Brown () [Corola-journal/Journalistic/68315_a_69640]
-
simbolică”, îmi explică în continuare. Simbolistica plastică este cea care conferă spectacolului un aspect unitar, conchide el... Tablourile de familie Atelierul de astăzi al artistului, după mai bine de trei decenii în care luminile rampei i-au dezvăluit suplețea artei, citadelă a nostalgiei, stă acum mărturie unei datorii de suflet, de care el acum se achită cu plecăciunea recunoștinței. Revine cu gândul și blândețea inimii sale, după anii de despărțire de lumea copilăriei în Cosâmbeștiul natal ialomițean, la meleagurile aducerilor aminte
Agenda2005-31-05-senzational3 () [Corola-journal/Journalistic/284024_a_285353]
-
perechii de onorabili hotelieri, modelul unei domesticități oneste până la injurie, apoi masturbânduse cu o figură inexpresivă de pește în același bazin bolborositor cu perechea consternată, somată să consimtă sub amenințarea arbaletei pe care Rémy o ține îndreptată spre ei. Familia, citadela onorabilității burgheze, constituie o țintă pentru cei doi rebeli viatici care ultimativ se rad în cap, conferind o turnură extremă întreprinderii lor vaticinare. Idealul familiei burgheze - o călătorie în Irlanda alături de familie -, ideal afișat și el tot într-un supermarket
Ziua care va veni by Angelo Mitchievici () [Corola-journal/Journalistic/5354_a_6679]
-
un inginer agronom, care caută să rămână pe toate căile și prin toate intervențiile în capitală. Trei generații (1956) și Arborele genealogic (1957) de Lucia Demetrius mizează pe opoziția dintre lumea aristocratică, degenerată, și cerințele actualității comuniste. Horia Lovinescu în Citadela sfărâmată (1955) vizează defazarea individualismului burghez în timpul revoluției socialiste. Al. Mirodan în Ziariștii (1956) înfățișează viața în redacția unui ziar comunist, implicat în biruința dreptății. Șeful sectorului suflete (1962), tot a lui Al. Mirodan, dezbate problema căutării omului ideal, capabil
Literatura oportunistă (II) by Ion Simuț () [Corola-journal/Journalistic/8310_a_9635]
-
Florian LUNGU Iașul cultural. Iașul artistic. Citadelă nu de mult înnoită cu un ansamblu urbanistic uriaș, Mall-ul „Pallas” - se pare, unul dintre cele mai mari din Europa... În luna octombrie a.c. au avut loc în numeroase locații ale burgului moldav două ample manifestări concomitente, „FILIT” (Festivalul
Academic jazz group by Florian Lungu () [Corola-journal/Journalistic/83411_a_84736]
-
fără sfială, pragul celebrei galerii americane de artă modernă, Ashkenazy din Los Angeles, situată pe așa-numita „Miracle Mile”, pe colinele Beverly Hills. Nu ca vizitator, ci ca artist plastic invitat să expună. Acolo, în imediata apropiere se află, pe lângă citadela filmului american, și cea a artei plastice moderne, de referință. Dintr-un atelier situat undeva pe o stradă a unui vechi cartier timișorean, loc de creație în care domnește neorânduiala tipică unui plastician care se respectă, Constantin Grangure, locatarul spațiului
Agenda2005-12-05-c () [Corola-journal/Journalistic/283499_a_284828]
-
Antonio. Din el ieși figura semeață, maiestuoasă și arogantă a lui don Ricardo Aldaya, încă de pe atunci unul dintre bărbații cei mai bogați nu numai din Barcelona, ci din toată Spania, al cărui imperiu de industrie textilă se întindea, în citadele și cartiere, de-a lungul rîurilor din întreaga Catalonie. În mîna sa dreaptă se aflau frîiele băncii și ale proprietăților teritoriale ale unei jumătăți din provincie. Mîna sa stîngă, tot în serviciu activ, trăgea sforile deputăției, ale primăriei, ale mai
Carlos Ruiz Zafón Umbra vîntului by Dragoș Cojocaru () [Corola-journal/Journalistic/11507_a_12832]
-
vedere ne aflăm aproape într-o piesă de teatru, accentul cade pe replică și pe controlul permanent al poziționării atât în spațiu cât și în cadrul discuției. Din acest punct de vedere, Freud aproape că nu lasă nicio deschidere, asemeni unei citadele, fiecare gest este reținut, este închis și, asemeni unui contrafort, scoate în afară doar ceea ce servește atacului. Regizorul a făcut economie de personaje, decupajul său este auster, societatea elvețiană nu apare panoramată decât în câteva scene. Microsocietatea familiei apare și
Sex și caracter by Angelo Mitchievici () [Corola-journal/Journalistic/5025_a_6350]
-
cu ele ar fi împrejmuită însăși Vecia; sau doar Rossia... Oricum, duhul Împărăției stepelor nemărginite, aici sălășluiește, în interiorul acestei Impunătoare, Monumentale Neîncrederi, Suspiciuni, bine păzită, Indestructibilă. Ori Kremlinul... n-o fi altceva decât... Sarcofagul lui Ivan cel groaznic? Dacă, vreodată, Citadela, în loc de un complex administrativ, unde se iau decizii de care se cutremură tot pământul; dacă ea va deveni, cândva, doar un muzeu, ca Prado și Uffizzi, atunci s-ar putea ca... Deși, nu se știe niciodată... Dar iată... O femeie
Kremlin, mașina de tuns iarbă by Constantin Țoiu () [Corola-journal/Journalistic/13112_a_14437]
-
nr. 4 o cunosc pentru că la ea am învățat și eu scrisul pe tăbliță, mai târziu cu cincizeci de ani decât Perpessicius. Și cartierul îl cunosc pentru că am copilărit în el, un cuprins citadin care evocă prin numele străzilor (Cetății, Citadelei, Fortificației, Carantinei) trecutul unui oraș pus mereu în situația să se apere. Dar să revin la Perpessicius. Liceul l-a făcut la „Bălcescu” , între 1902 și 1910, perioadă în care mai fuseseră elevi acolo Bazil Munteanu, Mihail Celarianu (poetul simbolist
Perpessicius și Brăila by Gabriel Dimisianu () [Corola-journal/Journalistic/5523_a_6848]
-
Palazzo Santa Marta, Centrul TV., cazarma gărzii elvețiene, cea jandarmeriei pontificale, altele sunt toate în interiorul Cetății Vaticane, cum știm. Piața Sân Pietro cu coloanele lui Bernini, la fel, dar cu acces liber. Însă așa numitele „borghi” din jurul Vaticanului ( de la „borgo”, citadela, după etimonul german, burg), zidiri vechi, biserici, fântâni, sunt zone extravaticane. Vorbim de străzile de la Castel Șanț’ Angelo la zidurile vaticane, ori de străzile de la Piazza Risorgimento spre Bazilica Sân Pietro, ori de cele de la Porta Sânto Spirito spre Coloane
Ce e și ce nu e în Vatican? by Adrian Popescu () [Corola-journal/Journalistic/2583_a_3908]
-
considera pe Remus Tașcău drept unul din urmașii săi spirituali, un „hăruit al înălțimilor”, așa cum inspirat îl numea într-un memorabil text omagial. Numele dirijorului lugojean era sinonim cu cel al Lugojului, prestigiul său răsfrângându-se și asupra orașului, citadela cu seculare tradiții muzicale, care, periodic, își trimitea ambasadorii, maestrul și coriștii săi, pe tot cuprinsul Europei, pentru a transmite mesajul unei cetăți cu certă vocație muzicală. Remus Tașcău, un om de o aleasă modestie, verticalitate morală, demnitate și intransigență
Remus Ta?c?u ?i momentele de gra?ie ale muzicii corale lugojene by Constantin-Tufan Stan () [Corola-journal/Journalistic/84060_a_85385]
-
Doina” din Turnu Severin, dirijat de I. Șt. Paulian, într-un intermezzo instrumental, L. Acher(vioară) și P. Sergescu (pian) au prezentat Aubade pour Violon et Piano, prima mențiune identificată în presa bănățeană despre interpretarea unei creații enesciene în vechea citadelă culturală a Banatului montan („Drapelul”, Lugoj, XIV, 53, 1914, 3). Banatul, ținutul căruia Lucian Blaga i-a conferit conotații baroce, s-a constituit într-un permanent punct de atracție pentru peregrinările artistice ale Orfeului moldav, care s-au succedat, cu
Revista MUZICA by Constantin-Tufan Stan () [Corola-journal/Science/244_a_487]
-
era la Tîrgoviște, autorul precizează că "pe la Văcărești și Vitan nu putea trecea vreo oștire, căci erau bălți și mari mocirle ale Dîmboviței și ale bălții Colentinei (colea în tină sau ocolina, căci ocolea Bucureștii)". Și, apoi, autorul descrie această citadelă sau întărire de apărare atît a Bucureștiului cît și a căilor de invazie a capitalei de atunci, Tîrgoviște. Sînt menționate și străjile sau barierele orașului devenit Capitală. Cea dintîi ar fi fost bariera Piscului (drumul Olteniței) "căci prin băltișurile Dîmboviței
Bucureștii din vechime by Z. Ornea () [Corola-journal/Journalistic/16067_a_17392]
-
Iar a cincea strajă era situată pe lîngă podul Dîmboviței din Calea Giurgiu sau Podul Șerban Vodă. Mînăstirea Văcărești, dărîmată în anii nouăzeci ai secolului trecut de N. Ceaușescu, a fost fondată de domnitorul fanariot N. Mavrocordat în 1716. "Această citadelă, adaugă autorul, astăzi temniță, fu fondată pe moșia vechii familii a Văcăreștilor. De acolo, spre răsărit, este satul Popești, proprietatea vechei familii a Popeștilor, unde se găsește pînă astăzi o biserică ruinată". Apoi sînt evocate alte mănăstiri ale orașului de
Bucureștii din vechime by Z. Ornea () [Corola-journal/Journalistic/16067_a_17392]