1,228 matches
-
de pe culmea muntelui lătrau. Vântul numit Tramontana năvălea peste noi. Dimineața când m-am sculat, în Hotelul Porta Rossa, chiar pe un mal al râului Arno, mi-a fost frig. Camerista a adus cafea, ceea ce m-a mai încălzit. O cochilie subțire de metal vechi dintr-o turlă de biserică a răsunat în graba iute și lucioasă a aerului de munte care ți se întinde în fața ochilor. M-am spălat cu apă fierbinte, stropind podeaua de lemn. Era un confort în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
negru (încălțămintea și mănușile armurii!), cu pălăria asemănătoare acelui huaxtec purtat odinioară de Quetzalcoatl, nu putea fi altul decât zeul plecat pe mare, care devenise luceafărul de dimineață, dar care făgăduise că se va reîntoarce. Cortes purta pe piept o cochilie albă montată în aur, asemănătoare bijuteriei vântului, iar întîmplarea a vrut ca spaniolii să debarce în Mexic exact la data când, după calculele aztecilor, zeul exilat trebuia să se reîntoarcă. Obsedat de legendă, Moctezuma a fost convins de la început de
Caminante by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295603_a_296932]
-
un asemenea tratament, că psihanaliza este o treabă tristă și umilitoare, dar soției mele analiza părea să-i ofere automulțumire și chiar o stare euforică. Împăcat cu lumea și cu mine însumi respiram aerul plăcut și cald stând relaxat în cochilia multicoloră, strălucitoare pe care o creasem eu și Antonia, unde se îmbinau armonios mătasea și argintul și lemnul de trandafir, mahonul negru și auriul patinat, toate așezate pe un fundal de verde Bellini. Sorbeam din paharul aburit plin cu Martini
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1892_a_3217]
-
e încătușat, înrădăcinat în locul unde se afla. Câteodată avea impresia că de-a lungul tuturor chinuitoarelor metamorfoze prin care trecuse, urmărise, de fapt, una și aceeași idee. Se afunda în haosul primar și ieșea apoi la suprafață încleștând în mână cochilia fragilă ce adăpostea un tezaur și care, pe dată, se și sfărâma. Scotocea după prada lui prin hățișuri, pe coclauri, prin fundături și, până la urmă, nu găsea nimic. Așa se conturau în mintea lui imaginile propriei sale activități obsesive. O
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]
-
în primire. Lada cu cărți a lui Hattie sosise. Sortau volumele, atârnau rochiile în șifonier, mutau mobilele. Hattie își puse pe scrinul ei iepurașul maro de porțelan care-și scărpina o ureche, foca neagră eschimosă, asemănătoare cu un melc fără cochilie, și văsulețul japonez, alb cu roz, în care se lăfăiau acum câteva primule culese cu râvnă lângă poarta din spatele grădinii. Scotociseră peste tot, deschiseseră fiecare sertar și fiecare dulap, trăseseră în jos fiecare dintre storurile pictate. Într-una din camerele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]
-
geamurile mari de alamă ca niște hublouri, vezi orașul Seattle din vârful lui Capitol Hill. Vasul de veceu pe care șed, doar șed, capacul e închis sub curul meu, nu-ți face idei, dar vasul de veceu e o mare cochilie de melc din ceramică prinsă în bolțuri de perete. Chiuveta e o uriașă jumătate de scoică din ceramică prinsă în bolțuri de perete. Brandy-land, teren de joacă sexuală pentru stele, zice: — Dă-i bătaie. Sari la când am ajuns aici
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1904_a_3229]
-
și destul de deschisă ca fața să mă vadă pe mine șezând pe vasul de veceu. Brandy strigă: — Mă ocup de domnișoara Arden Scotia! Având de ales între a apuca o limbă străină și-a privi un monstru căcându-se într-o cochilie uriașă de melc, fața se retrage și trântește ușa în urma ei. Pașii unuia care a avut bursă de studiu pentru fotbal se precipită de-a lungul coridorului. Apoi bocănesc pe scări în jos. Pașii tolomacului de Parker bocănesc prin hol
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1904_a_3229]
-
Taclale de baie. Brandy e încă întinsă pe gresia rece, sus în vârful lui Capitol Hill din Seattle. Domnul Parker a venit și s-a dus. Numai Brandy și cu mine toată după-amiaza. Eu încă șed pe capacul unei uriașe cochilii de melc din ceramică prins cu bolțuri în perete. Încercând s-o omor în felul meu de două parale. Părul arămiu al lui Brandy e între picioarele mele. Rujuri de buze și pastile de Demerol, farduri și pastile de Percocet-5
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1904_a_3229]
-
Sofonda a zis că trebuie să am o talie de patruzeci de centimetri, zice Brandy. Am zis: „Domnișoară Sofonda, am oase mari. Am un metru optzeci înălțime. Nici vorbă să ajung la o talie de patruzeci de centimetri. Șezând pe cochilia de melc, nu ascult decât cu o ureche. — Sofonda, zice Brandy, Sofonda zice, există un mod, dar trebuie să am încredere în ea. Când o să mă trezsc după operație, o să am o talie de patruzeci de centimetri. De parcă n-aș
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1904_a_3229]
-
invizibil și sunt incapabilă să iubesc pe cineva. Nu știi ce e mai rău. Sari la mine udând o cârpă în chiuvetă. În grota submarină a băii, până și prosoapele și cârpele sunt acvamarin sau albastre, cu un model de cochilii dantelate de-a lungul tivurilor. Pun cârpa rece și udă pe fruntea lui Brandy și-o trezesc, așa încât să mai poată lua niște pilule. Să moară în mașină, nu în baia asta. O trag pe Brandy în picioare și-o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1904_a_3229]
-
ai săi o sută cincisprezece centimetri de glorie siliconată. — Asta, zice ea, asta e Brandy Alexander. Capitolul 21 Sari la o dată, nicăieri în mod special, eu și Brandy în biroul logopedei, unde Brandy mă prinde cu mâinile pe sub văl, atingând cochiliile și fildeșul molarilor mei expuși, împungând pielea gofrată a țesutului meu cicatrizat, uscat și lustruit de respirația mea care trece încolo și-ncoace peste el. Ating saliva acolo unde mi se usucă lipicios și crud pe laturile gâtului, și Brandy
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1904_a_3229]
-
-o iar pe pardoseala băii și, când mi-am împăturit peste braț jacheta ei, în buzunarul interior am simțit vârât ceva de carton. Cartea lui Miss Rona. Strecurat în carte e-un suvenir din viitorul meu. Trântită înapoi pe marea cochilie de melc din ceramică, am citit: Îl iubesc pe Seth Thomas atât de mult că trebuie să-l distrug. Compensez cu asupra de măsură venerând-o pe regina absolută. Seth nu mă va iubi niciodată. Nimeni nu mă va mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1904_a_3229]
-
poate nu-i prea târziu. Brandy își dă cu strugurel pe buza de sus și-apoi pe buza de jos, își usucă buzele pe-un șervețel de hârtie, și aruncă uriașul sărut Plumbago în vasul de veceu sub formă de cochilie. Brandy zice cu noile ei buze: — Ai habar cum se trage apa? Am șezut ore în șir pe bideu, și nu, n-am priceput cum se trage apa. Pășesc afară pe coridor, așa încât, dacă Brandy vrea să mai bată din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1904_a_3229]
-
mi-a părut rău, Însă nu i-am spus. Sunt violentă. Tb să mă schimb. Eseul meu i-a plăcut profului. Mi-a dat un optim cu felicitări. A citit cu voce tare fraza mea despre tridacna, „cea mai mare cochilie din lume Între valvele căreia s-ar putea ghemui un om, pentru a muri“. Am glumit apoi pe seama faptului k ar fi frumos să fim Îngropați În câte-o cochilie, În loc să ne bage În sicrie. Eu am subliniat k mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2343_a_3668]
-
cu voce tare fraza mea despre tridacna, „cea mai mare cochilie din lume Între valvele căreia s-ar putea ghemui un om, pentru a muri“. Am glumit apoi pe seama faptului k ar fi frumos să fim Îngropați În câte-o cochilie, În loc să ne bage În sicrie. Eu am subliniat k mai există foarte puține tridacne deoarece sunt victime ale braconajului celor care le colecționează și oricum, din motive igienice și din lipsă de spațiu, În ziua de astăzi e mai bine
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2343_a_3668]
-
ar fi fost simbolul cel mai intim al mortalității noastre, Îl afișau zi și noapte. Purtau bluzițe prea scurte, prea Înguste sau prea strâmte, sau pantaloni prea coborâți pe șolduri și prea largi. Buricul Emmei. O cavitate perfect circulară. O cochilie. O cută mai Întunecată a pielii de culoarea piersicii, pe suprafața căreia se ivea ca o gaură de proiectil. Un orificiu viu care Îi aminti, În aceeași clipă și cu aceeași intensitate imaginea unei urechi sau a unui sfincter. Pana
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2343_a_3668]
-
mai vorbit cu el de la Paști, rezumă ea, răsuflând oarecum ușurată. Rezemați de balustrada cheiului, scrutau depărtarea - poate, poate l-ar fi văzut pe Antonio plimbându-se acolo Împreună cu copiii, pierdut și rătăcit, Închistat În obsesia lui ca Într-o cochilie. Erau atât de apropiați, Încât părul Emmei Îi atingea din când În când fața. Cândva, tatăl său Îi spusese lui Sasha că pentru el era o plăcere de nedescris să stea la rând În magazin sau la poștă. În anii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2343_a_3668]
-
fiului. O Înghiți. Acum erau din nou o singură ființă. Și nimeni nu avea să-i mai poată despărți. — Încearcă să dormi, comoară mică, e târziu, șopti Elio. În lumina roșie a abajurului, urechile Camillei aveau transparența și fragilitatea unor cochilii. — Dar nu pot, mă tot gândesc la diferite lucruri. — Nu te mai gândi, nu fi supărată pe tata. Lui tata Îi pare tare rău, cântăm karaoke Împreună altădată, de fapt, știi ce zic eu? Mâine mergem să-l cumpărăm, vrei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2343_a_3668]
-
străduindu-se să imite, atît cît era posibil, forma de ou. Deodată Joanna-Jeni tresări, părînd că-și revine dintr-o stare hipnotică, ridică vocea, iar cîntecul monoton de pînă atunci se transformă Într-un recitativ aproape isteric: Păsările vor rupe cochilia Păsările vor zbura spre Soare Soarele este un Zeu Numele zeului este Abraxas... Atunci ele se ridicară În picioare, desfăcură brațele și ieșiră din sacii de plastic strigînd: — Aaaa... Aaaabraaa... Aaabraaaxaaas... care unești lumina cu Întunericul și binele cu răul
Christina Domestica şi vînătorii de suflete by Petre Cimpoieşu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1372_a_2701]
-
Abraxas... Atunci ele se ridicară În picioare, desfăcură brațele și ieșiră din sacii de plastic strigînd: — Aaaa... Aaaabraaa... Aaabraaaxaaas... care unești lumina cu Întunericul și binele cu răul... - ceea ce nu Însemna altceva decît că păsările se eliberaseră Într-adevăr din cochilie și ieșiseră din ou. Cu asta, Proiectul Abraxas nu era nicidecum Încheiat, căci pentru crearea Lumii Noi trebuia să se manifeste mai Întîi Haosul, Eterul, Lumina și Umbra, apoi Focul și Apa, apoi Apa și Pămîntul, În sfîrșit, să se
Christina Domestica şi vînătorii de suflete by Petre Cimpoieşu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1372_a_2701]
-
greu În nămolul În care intra mai sus de genunchi. „Unde te duci, băi prostule, apucă plasa de jos și hai s-o ridicăm, să vedem ce căcat am prins În loc de pește. Hai, Lică, sus!” Plasa era plină de nămol, cochilii de melci, crengi putrede și pene de găinușă. Din nămol ieșeau resturile Împuțite ale unei căpățâni de crap de care atârnau o bucată de șiră și câteva coaste. „Al dracului animal”, zise cu mirare Încântată Scurtul, „a vrut mai bine
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2306_a_3631]
-
folosită la Învelitul coperților caietelor. Ectoraș se amețise după primele două sau trei Înghițituri, iar apoi se Îmbătase de-a binelea și râdea Întruna, așezat turcește În țărâna măruntă ca un mălai și plină de capace albe de scoici și cochilii răsucite de melci. Vieru se Întreba, cântărindu-le și fărâmițându-le În palme, dacă vreun Urmaș al Întemeietorului le Înșirase cumva - așa cum aflaseră de la profesorul Foiște - pe mațe răsucite și uscate de oaie, dacă făcuse troc cu ele, schimbându-le
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2306_a_3631]
-
destul de ridicat, mai ales în organe. Coeficientul de asimilare al cărnii și grăsimii de pește ajunge la 97%. III.3. OUL Oul este format din trei componente distincte, al căror raport prCentual depinde de caracteristicile păsărilor, fiind în medie: coaja (cochilia) - 10%, albușul - 60% și gălbenușul - 30%. Coaja sau cochilia - constituie învelișul exterior al oului, are o grosime de 0,3-1,58 mm și o culoare care poate varia de la alb la gălbui până la brun deschis (în funcție de rasa păsărilor). Sub coajă
Chimia alimentelor. Analiza substraturilor alimentare by Lucia Carmen Trincă, Adina Mirela Căpraru () [Corola-publishinghouse/Science/430_a_1254]
-
al cărnii și grăsimii de pește ajunge la 97%. III.3. OUL Oul este format din trei componente distincte, al căror raport prCentual depinde de caracteristicile păsărilor, fiind în medie: coaja (cochilia) - 10%, albușul - 60% și gălbenușul - 30%. Coaja sau cochilia - constituie învelișul exterior al oului, are o grosime de 0,3-1,58 mm și o culoare care poate varia de la alb la gălbui până la brun deschis (în funcție de rasa păsărilor). Sub coajă se găsesc două membrane apropiate una de alta, denumite
Chimia alimentelor. Analiza substraturilor alimentare by Lucia Carmen Trincă, Adina Mirela Căpraru () [Corola-publishinghouse/Science/430_a_1254]
-
de unii specialiști, chiar la primate (G. Ch. Westergaard, J. Suomi, 1997). Problema esențială este în ce punct acest comportament simbolic devine „artă”. În urmă cu milioane de ani, hominidele au manifestat un interes deosebit pentru recoltarea pietrelor, fosilelor și cochiliilor, care nu aveau altă utilitate decât aceea de a fi frumoase. Chiar dacă nu echivalează cu o veritabilă „creație artistică”, ele demonstrează prezența unui simț estetic la acești pre oameni și, poate, anumite credințe. Cel mai vechi „interes” de acest gen
Arta antropomorfă feminină în preistoria spațiului carpato-nistrean by Monica Mărgărit () [Corola-publishinghouse/Science/303_a_647]