1,592 matches
-
plin de lume, o ceată de vlăjgani, amicii fratelui lui Wili, mai mare decât noi cu zece ani. Abia sosiseră și ei din „vale“, cu toții surescitați, încântați de achizițiile făcute, unul dintre ei mai ales, foarte mândru de sticlele cu coniac franțuzesc pe care le înhățase. Fina captură de război a nemților trecuse în mâini românești. Voi ce-ați adus, mă, a făcut spre noi cel cu coniacul, ce-aveți acolo? — Lada am adus-o, și am arătat-o amândoi plini
Amintiri și portrete literare - ed. a 3-a by Gabriel Dimisianu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1345_a_2700]
-
de achizițiile făcute, unul dintre ei mai ales, foarte mândru de sticlele cu coniac franțuzesc pe care le înhățase. Fina captură de război a nemților trecuse în mâini românești. Voi ce-ați adus, mă, a făcut spre noi cel cu coniacul, ce-aveți acolo? — Lada am adus-o, și am arătat-o amândoi plini de fală. — Văd lada, dar ce-aveți în ea, ce e în ea? — Nu e nimic în ea, ce să fie, am adus-o pentru iepuri. Consternare
Amintiri și portrete literare - ed. a 3-a by Gabriel Dimisianu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1345_a_2700]
-
schimbe de la locul său: avea Mihai o lampă de birou pe care și-o improvizase singur, de care era foarte mândru și la lumina căreia lucra de obicei, odaia lui fiind deosebit de întunecoasă - o sticlă mare, verde și burtoasă de coniac străinesc, încununată de un abat-jour înalt, luminos și foarte bine proporționat. și cum, deocamdată, în acea cameră nu mai lucra nimeni, și cum frumoasa lampă prea puțin urma să mai lumineze, Alice s-a gândit s-o mute pe o
Castele în Spania: cronică de familie: 1949–1959 by Petre Sirin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1370_a_2888]
-
era excelent, asigurat la "bar" de șoferul meu, familiarizat de altfel în timpul liber cu mânuirea sticlelor și paharelor, și la masă de soția sa și de secretara ambasadei, toți puși la "patru ace". Meniul era "național", nelipsind țuica, vinurile și coniacul românești, sarmalele și micii și uneori, la întâlnirile cu conaționalii noștri, chiar "fasolea bătută", solicitată expres telefonic de invitați. La ziua națională saloanele, terasa și aleile grădinii erau pline de oaspeți, care, fără icre negre, languste și șampanie Mumm, se
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1570_a_2868]
-
curtea ambasadei. N-am făcut-o, dar l-am sfătuit pe "delegat", care mai avea de colindat câteva țări din jur, să le păstreze pentru alte ocazii, chilianului făcându-i eu cadou un coș cu câteva sticle de țuică și coniac, pe care știam că le aprecia. Nici celelalte produse nu mai mergeau. Prețurile erau bune, dar costurile de transport ridicate, birocrația la noi mare, clauzele de contract nu se respectau așa că... Mai funcționa "piața gerovitalului", grație Anei Aslan, și mulți
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1570_a_2868]
-
prezentam toate ștergarele, fețele de mese, carpetele, farfuriile și ulcioarele, fluierele, naiurile, cofele, strânse din ambasadă, plus afișele turistice, la care adăugam proiecții de diapozitive, muzică populară "pe casete" și din când în când câte un păhărel de țuică sau coniac. A fost "un succes de public" de care i-am făcut geloși pe colegii de la ambasadele occidentale! Un domeniu în care am acționat cu tact, dar și cu multă perseverență a fost relațiile cu românii stabiliți în Chile. Nu erau
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1570_a_2868]
-
tradiționale", frumoasele picolițe doar cu o "fustă" și o "bustieră" din banane, ceea ce mărea apetitul clienților. Mai era un local interesant, "Pollo au cognac", care servea doar un singur fel pui la ceaun, dar făcut nu în ulei, ci în coniac! Mai mergeam uneori la "Don Augusto", celebrul restaurant din Mercado Central, specializat în pește și fructe de mare. Acolo meniul comandat de noi era mereu același: stridii, caldo de mariscos (supă de fructe de mare) și locosi (un melc marin
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1570_a_2868]
-
eram toți bucuroși că mai putem să ne întâlnim și să facem un mic schimb de experiență. Pe la ora 11-11.30, plictisiți deja de prea multă muncă, mai ales dacă era prea cald, ne adunam afară la o bere, un coniac sau rom, (astea erau de obicei din buzunarul nostru, căci Vintilă nu prea ne omenea la ora asta), și mai puneam țara la cale, discutam politică, și ne plângeam de una alta. După o pauză binemeritată, mai pictam ceva și
Aventuri în insula naivilor by Mihai DASCĂLU , Gustav Ioan HLINKA , Costel IFTINCHI () [Corola-publishinghouse/Memoirs/316_a_626]
-
năravul. Mascată, ea s-a dat pe lângă Costică și acesta a invitat-o la dans. Toată noaptea i-a făcut curte soru-sii fără să știe că este ea! Lucreția n-a scos o vorbă. I-a dat prăjituri la bufet, coniac, i-a sărutat mâna, a mân gâiat-o; se Încălzise bine. Costică o chema mereu sub scară să o Îmbrățișeze, dar ea refuza. La ora 12 noaptea s-au dat jos măștile. Râsul a fost homeric, dar Costică turba de necaz
Caleidoscopul unei jumătăţi de veac în Bucureşti (1900-1950) şi alte pagini memorialistice by Constantin Beldie () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1330_a_2733]
-
asta am venit aici. - Eu nu le simt lipsa niciodată. Nici nu beau, nici nu fumez. Cred că-i ereditar. N-am pe nimeni în familie să-i placă alcoolul. - Eu vreau să beau totuși ceva tare. De exemplu un coniac cu Coca-Cola. - Băuturile alcoolice sunt niște dușmani ai omenirii, în unele cazuri. Sunt parșive și foarte subtile când îți cuprind simțurile. Dintr-o privire rapidă, Carlina prevedea cele mai negre consecințe cu acest personaj. Blondul băuse băutura lui preferată, iar
Ultima zvâcnire by Ica Grasu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91717_a_93177]
-
de 2 metri înălțime, familiarizat de altfel în timpul liber cu mânuirea sticlelor și paharelor, iar la masă de soția sa și de secretara ambasadei, toți puși la "patru ace". Meniul "international" era acompaniat de cel "național", nelipsind țuica, vinurile și coniacul românești, sarmalele, micii și uneori, la întâlnirile cu conaționalii noștri, chiar "fasolea bătută" solicitată expres telefonic de invitați. La Ziua națională saloanele, terasa și aleile grădinii erau pline de oaspeți, care, fără icre negre, languste și șampanie Mumm, se arătau
[Corola-publishinghouse/Administrative/1541_a_2839]
-
prezentam toate ștergarele, fețele de mese, carpetele, farfuriile și ulcioarele, fluierele, naiurile, cofele, strânse din ambasadă, plus afișe turistice, la care adăugam proiecții de diapozitive, muzică populară "pe casete" și, din când în când, câte un păhărel de țuică sau coniac. A fost "un succes de public" de care i-am făcut geloși pe colegii de la ambasadele occidentale! Un domeniu în care am acționat cu tact, dar și cu multă perseverență, a fost relațiile cu românii stabiliți în Chile. Nu erau
[Corola-publishinghouse/Administrative/1541_a_2839]
-
cu ploile și umezeala, cu tot pământul acesta de glod deși cu oamenii din partea locului, foarte serioși și foarte cinstiți, se împacă de minune. Când convorbirea a ajuns la cafea, atunci domnul Tocilă are plăcerea să ne trateze c-un coniac vechi dintr-un butoiaș care e adus pe scăunelul lui în fața noastră. E în adevăr o băutură care are ani și nobleță. 7 iulie 1927 Il fut un matin Où nous ouvrimes nos âmes, Au soleil du printemps. Il fut
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1551_a_2849]
-
meu, un bărbat "stilat" de 2 metri înălțime, familiarizat de altfel în timpul liber cu mânuirea sticlelor și paharelor, și la masă de soția sa și de secretara ambasadei, toți puși la "patru ace". Meniul era "național", nelipsind țuica, vinurile și coniacul românești, sarmalele și micii și uneori , la întâlnirile cu conaționalii noștri, chiar "fasolea bătută", solicitată expres telefonic de invitați. La ziua națională saloanele, terasa și aleile grădinii erau pline de oaspeți, care, fără icre negre, languste și șampanie Mumm, se
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1543_a_2841]
-
curtea ambasadei. N-am făcut-o, dar l-am sfătuit pe "delegat", care mai avea de colindat câteva țări din jur, să le păstreze pentru alte ocazii, chilianului făcându-i eu cadou un coș cu câteva sticle de țuică și coniac, pe care știam că le aprecia. Nici celelalte produse nu mai mergeau. Prețurile erau bune, dar costurile de transport ridicate, birocrația la noi mare, clauzele de contract nu se respectau așa că... Mai funcționa "piața gerovitalului", grație Anei Aslan, și mulți
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1543_a_2841]
-
prezentam toate ștergarele, fețele de mese, carpetele, farfuriile și ulcioarele, fluierele, naiurile, cofele, strânse din ambasadă, plus afișele turistice, la care adăugam proiecții de diapozitive, muzică populară "pe casete" și din când în când cate un păhărel de țuică sau coniac. A fost "un succes de public" de care i-am făcut geloși pe colegii de la ambasadele occidentale! Un domeniu în care am acționat cu tact, dar și cu multă perseverență a fost relațiile cu românii stabiliți în Chile. Nu erau
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1543_a_2841]
-
tradiționale", frumoasele picolițe doar cu o "fustă" și o "bustieră" din banane, ceea ce mărea apetitul clienților. Mai era un local interesant, "Pollo au cognac", care servea doar un singur fel pui la ceaun , dar făcut nu în ulei, ci în coniac! Când îmi scoteam soția "la local", mergeam des la "Don Augusto", celebrul restaurant din Mercado Central, specializat în pește și fructe de mare. Acolo meniul comandat de noi era mereu același: stridii, caldo de mariscos (supă de fructe de mare
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1543_a_2841]
-
un loc aflat la câteva sute de metri de Ambasadă română, Puerto Buceo), care transporta monede de aur și argint în valoare de circa 30 milioane dolari actuali, "Nuestra Senora de Loreto" (1792), încărcată cu aur, argint și... butoaie cu coniac, "Sea Horse" (1728), "Lord Clive" (1763), "America" (1871) "Solimoes" ( 1892), "Ciudad de Asunción" (1963)... "Colegul Lapeyre" avea sa mă conducă, patru ani mai târziu, peste drum de sediul său, să inspectăm o piesă istorică, mărturie a unei întâmplări tragice din
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1543_a_2841]
-
Deși mi-au promis repararea În aceeași zi, l-am anunțat pe fratele Traian despre cele Întâmplate și În mai puțin de jumătate de oră ne-am Înapoiat cu mașina lui În Mediaș. Eram prea șocați ca să mai continuăm drumul. Coniacul lui Traian și-a dovedit efectul benefic și ne-am revenit treptat, treptat. Dacă nu s-a Întâmplat nimic mai grav, În toți anii de șoferie Înclin să cred că au intervenit și Alte Forțe, care ne poartă prin viață
MĂRTURISIRILE UNUI OCTOGENAR by PAUL IOAN () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1658_a_3007]
-
aceiași (Mousen, Liviu, Raul și eu) am servit cu veselie și în bună înțelegere și pace, spaghete inventate, din conserve, roșii, ceapă etc. Și alte grozăvii, punctate de aperitivul dulce, fără etichetă, vinul roșu, fără etichetă, șampania, fără etichetă și coniacul spaniol, oferite de gazdă, împreună cu căpșunile care se găsesc din plin în grădina Rectoriei din San Pere. Între zilele acestea, facem plimbări lungi de la San Antoni la San Pere, pe jos pentru a ne întâlni cu comunitatea - adică Giuseppe - sculptor
Uimiri ?i introspec?ii by Ada G?r?oman-Suhar () [Corola-publishinghouse/Memoirs/83170_a_84495]
-
1889, 31 dec Copiii pornesc prin Iași cu uratul. Înveselit, Creangă coboară din Țicău, spre centru. Intră la o franzelărie de pe Strada Lăpușneanu, mâncând pofticios gogoși cu dulceață. Împreună cu prof. Drăghici, urcă pe Ulița de Sus. După ce beau câte un coniac, amicul îl conduce până aproape de bojdeucă. Își urează "La 10 mulți ani". Primește colindătorii, amintindu-și cum umbla la urat prin Humuleștiul natal. În noaptea bucuriilor, el își dă duhul. Aflând vestea, prietenii l-au pus în sicriu. Când să
Lumea lt;poveştilorgt; lui Creangă by Brînduşa-Georgiana Popa () [Corola-publishinghouse/Science/1634_a_2971]
-
prietenii de pe unde erau - cam de la Gazetă... -, eu le ofeream cartofi prăjiți și excelenții cârnați Debrețin, un vin pasabil - nu se beau tărituri, eu eram contra, cum sunt și azi, și, fapt notabil, când Nichita a început să bea tărituri, coniac și apoi votcă, deși a durat prietenia, întâlnirile noastre s-au „espasat”, au devenit mai rare și mai întâmplătoare. Poeții citeau, apoi, din manuscrisele lor, cei trei poeți ai grupului, noi doi, eu și Matei, ne erijam în critici, mai
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2354_a_3679]
-
amiază, până târziu după miezul nopții. La masă se servesc aperitive consistente, 5 - 6 feluri după care urmează o ciorbă sau supă și mai departe felurile parcă nu se mai gată, fripturi, sarmale, cafele, prăjituri, cozonac, iar ca băuturi, rachiu, coniac, vin, bere, ape minerale, sucurile cele mai cosmopolite și cele mai sofisticate. Muzicanții tradiționali au fos înlocuiți cu muzica adusă prin aparatura modernă, înregistrată pe casete sau pe C.D.uri, prea rar se mai aduce câte o formație de muzică
Cârțișoara: monografie; vol. II - OAMENII by Traian Cânduleå, Ilie Costache () [Corola-publishinghouse/Memoirs/412_a_1339]
-
normal nu venea să cumpere băutură dis-de-dimineață. Doar sticlele așteptau cuminți pe rafturi, arătând ca o pădurice bine îngrijită. Din fericire, în colțul acela erau o mulțime de afișe pe un singur perete. Câte unul pentru fiecare tip de băutură: coniac, vin, votcă. Câte trei pentru Scotch și Suntory. Două pentru sake și patru pentru bere. Chiar nu înțelegeam la ce foloseau atât de multe reclame pentru băutură. Oare pentru că băutura are un caracter mai festiv decât mâncarea? Le-am luat
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2038_a_3363]
-
care prin datele lui naturale se situează mult mai aproape de ideea de Ion (de altfel, a și debutat cu rolul lui Ion din Ion), și compoziția lui constă în : a) bărbuță distinsă ; b) eșarfă purtată pe sub cămașă ; c) pahar de coniac ; d) fața lui obișnuită. Rezultatul e un porno intelectual perfect adică un partener potrivit pentru porno scriitoarea Milena, care pare să-și desfășoare o bună parte din activitățile literare (cum ar fi cititul din propria carte sau compunerea de denunțuri
Bunul, Răul și Urîtul în cinema by Andrei Gorzo () [Corola-publishinghouse/Memoirs/818_a_1758]