1,241 matches
-
pe axa conservatorismului social între 1992 și 2000. Tendința generală este de diminuare a conservatorismului social. Toate partidele care atingeau scoruri ridicate în indexul conservatorismului social în 1992 și-au orientat pozițiile politice către liberalismul cultural. Informațiile sugerează că dimensiunea conservatorismului social nu constituie axa principală a conflictului dintre partide în spațiul politic actual, de vreme ce pozițiile tuturor partidelor majore, exceptându-i pe creștin democrați, sunt foarte aproape una de alta. Figura 2 Pozițiile partidelor pe axa conservatorismului social (1992-2000) Dar spațiul
Clivajele politice în Europa Centrală şi de Est by Jean-Michel de Waele [Corola-publishinghouse/Administrative/916_a_2424]
-
Informațiile sugerează că dimensiunea conservatorismului social nu constituie axa principală a conflictului dintre partide în spațiul politic actual, de vreme ce pozițiile tuturor partidelor majore, exceptându-i pe creștin democrați, sunt foarte aproape una de alta. Figura 2 Pozițiile partidelor pe axa conservatorismului social (1992-2000) Dar spațiul politic din Lituania nu e atât de haotic și ar părea să sugereze datele de mai sus. Numeroase sondaje arată că alegătorii lituanieni sunt în general capabili să plaseze partidele pe axa stânga-dreapta și pozițiile medii
Clivajele politice în Europa Centrală şi de Est by Jean-Michel de Waele [Corola-publishinghouse/Administrative/916_a_2424]
-
polemică literară, orientarea vădită spre literatura tânără (Manifestul cultural de Mihail Ilovici, Critici, cronicari și moașe literare de Ovidiu Constant), paginile incisive precum cele de la secțiunea „Cărți, autori, păreri”. Alte comentarii au în vedere grava problemă a analfabetismului (Toamna întunericului), conservatorismul revistelor de dreapta (Simple constatări), lipsa de îndrumare ideologică și critică și de fermitate în judecata de valoare, ceea ce trimite la concluzia că „e nevoie de un critic”. Se aduc în discuție și alte probleme de actualitate, cum ar fi
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289076_a_290405]
-
ține pasul cu noile cerințe și orientări, trebuie să fii informat și documentat în domeniul tău. - Numai o bună pregătire profesională și o mare capacitate de adaptare ne poate ajuta să facem față pe piața muncii. - Doresc perfecționarea și resping conservatorismul. - Nu îmi place să mă informez continuu. - Mă voi informa ca să fac față cerințelor. - Doresc să mă perfecționez pentru că îmi stă în caracter să știu cât mai multe. 4. optimism/ gândire pozitivă Individul este orientat spre obținerea de rezultate satisfăcătoare
PARTICULARITĂŢI ALE STILULUI MANAGERIAL ÎN UNITĂŢILE ŞCOLARE PREUNIVERSITARE by GABRIELA VÎLCU () [Corola-publishinghouse/Science/1809_a_92279]
-
teza Manolache Costache Epureanu - omul politic și epoca sa; articole publicate (selectiv): Manolache Costache Epureanu În viața parlamentară românească (1866 1880), În Anuarul Institutului de Istorie „A. D. Xenopol” din Iași, XLIII-XLIV, 2006-2007, p. 59 77; Manolache Costache Epureanu și particularitățile conservatorismului românesc, În Dumitru Vitcu (coordonator), Prin labirintul istoriei: stat, societate și individ În perioada construcției naționale, Iași, 2009, p. 243-271. Gheorghe Iacob: profesor universitar doctor la Facultatea de Istorie a Universității „Alexandru Ioan Cuza” Iași; stagii În străinătate: Notthingam Trent
Cultură, politică şi societate în timpul domniei lui Carol I : 130 de ani de la proclamarea Regatului României by Gheorghe CLIVETI, Adrian-Bogdan CEOBANU, Ionuț NISTOR () [Corola-publishinghouse/Science/413_a_1290]
-
au ocupat funcții de consiliere, decizie și execuție În aparatul de stat, În special sub președinți republicani ca Ronald Reagan și cei doi Bush (Fukuyama e și În această privință un exemplu elocvent). Pentru stânga academică americană, autointitulată „liberală”, (neo)conservatorismul republicanilor e aproape o formă de dictatură fascistă. Dacă „Abe Ravelstein” și prototipul său sunt aspru amendați și crud zugrăviți, ceilalți sunt pur și simplu stigmatizați. În cercurile stângii americane s‑a născut și o splendidă butadă pentru a ironiza
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2144_a_3469]
-
Istoria literaturii dramatice românești, M. analizează relația fundamentală dintre dramă și teatru, stabilind „primatul literaturii în actul scenic”, bazat pe natura poetică a teatralității textului, relație văzută dialectic, ca o „succesiune de ciocniri între propunerile îndrăznețe ale poeziei dramatice și conservatorismul scenei”, precum și relația dintre drama poetică (ce se folosește de disponibilitățile situației dramatice) și cea ludică, fenomen epigonic care prelungește artificial structurile dramei poetice. Într-un amplu capitol sunt studiate formele dramatice în literatura populară, începând de la basm și baladă
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288153_a_289482]
-
se menționează că relațiile URSS cu țările socialiste, inclusiv cu cele membre ale Tratatului de la Varșovia, „au atins un moment critic” și că trecerea la principiile egalității în drepturi și răspunderii reciproce începute după aprilie 1985 „a schimbat imaginea despre conservatorismul sovietic”. în document se recunoaște că într-o serie de țări socialiste s-a ajuns la situația în care „societatea respinge instituțiile politice și valorile ideologice existente”, evidențiindu-se, în același timp, „complexitatea, caracterul tranzitoriu al perioadei actuale”, care demonstrează
[Corola-publishinghouse/Science/1865_a_3190]
-
ale școlii românești, glosând mai ales despre autoconcentrare și autosuficiență, elitism, excepționalism și intelectualism, segregare și asocialitate, autoritarism, hiperierarhizare și hipercentralizare, depersonalizare și antihedonism, respectiv discriminări etnice, sociale și de gen. Toate aceste aspecte pot fi așezate conclusiv sub semnul conservatorismului și al subdezvoltării (ceea ce a și reluat într-un capitol distinct al lucrării sale Societatea retro, Editura Trei, București, 1999, 196 p.). Titlurile deschid un adevărat rechizitoriu: „Mai merită să mergi la școală în România de azi?”, „Școala pentru profesori
[Corola-publishinghouse/Science/1865_a_3190]
-
capacitatea de acțiune. Psihologia cognitivă apără un concept asemănător atunci când spune: „Nu lucrurile ne fac să suferim, ci ideile pe care le avem despre lucruri”. Dacă e adevărat, soluția constă În a ne schimba ideile, și nu situația. E culmea conservatorismului reacționar. Au apărut deja trei tipuri de eșecuri provocate de conținutul scopurilor: mi-am ales greșit scopul (era imposibil, contradictoriu, distructiv); nu am știut să-mi coordonez scopurile cu cele ale altei persoane (căsătorii eșuate); nu am știut să-mi
[Corola-publishinghouse/Science/2016_a_3341]
-
lărgita și pusă în afara determinărilor sale contextuale. Se poate adapta un concept apărut după așa-zisul "sfârșit al istoriei" și după disoluția ideologiei la atmosferă "gândirii țări" a secolului al XIX-lea, marcată de tendințe doctrinare clare, precum naționalismul, liberalismul, conservatorismul sau socialismul? Ca să răspundem celor două întrebări, suntem nevoiți să schițam un scurt istoric al termenului și să decidem care dintre sensurile atribuite de diferiți teoreticieni poate să ne intereseze în cazul de față. Ideea de political literacy apare pe
[Corola-publishinghouse/Science/84976_a_85761]
-
și autonomia individuală, loialitatea față de națiune sau grupul etnocultural și solidaritatea față de umanitate și fiecare individ în parte, indiferent de grupul căruia îi aparține" (p. 131). Noul cosmopolitism încearcă să fie o sinteză între comunitarianism, înțeles că forma "aerisita" de conservatorism (Charles Taylor), având însă și pronunțate valente de stânga (Michael Walzer) - si cosmopolitismul clasic, kantian, aspirând, la modul ideal, spre o "pace eternă". Bineînțeles, provocările teoretice și practice căruia trebuie să îi facă față noul cosmopolitism, chiar și după ce și-
[Corola-publishinghouse/Science/84976_a_85761]
-
participarea cu ingerințe (critică sau impertinență școlară); preocupări excesive (exclusive) pentru randamentul școlar (notele) copilului; rolul parental rău definit (nu înțeleg corect funcțiile și rolurile în educația copilului); contactele limitate cu școala (numai în situații de criză în comportarea copilului); conservatorism (reacții negative la idei noi). Cadrelor didactice li se reproșează: dificultăți în a stabili relația cu adulții (tratează părinții ca pe copii și nu ca parteneri în educația elevului, decizând autoritar la acțiunile cu părinții); definirea imprecisă a rolului de
MANAGEMENTUL PARTENERIATULUI ȘCOALĂ - FAMILIE by FLORENTINA DUMITRACHE () [Corola-publishinghouse/Science/1260_a_1935]
-
școală”, a „rețetarului” aplicat mecanic, autorul reluând cu vehemență teoria maioresciană a formei fără fond. Încă din primul număr, Pamfil Șeicaru are în vedere, în articolul Clasicismul proletariatului, cartea cu același titlu a lui H. Sanielevici, dedicată lui Panait Istrati. Conservatorismul de la C.l. și a. este evident în acest articol, în care scrierile lui Panait Istrati („valoarea literară a lui Panait Istrati fiind certificată de Romain Rolland”, recunoaște autorul articolului, catalogându-l totuși pe scriitorul francez drept „acest Georges Ohnet al
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286619_a_287948]
-
exterior: neclaritatea poziționărilor politice nu permitea o delimitare clară decât, cel mult, În zona stângii „avansate”. În ședința Senatului din 27 mai/8 iunie 1874, Boerescu (devenit Între timp ministru de externe În guvernul Lascăr Catargiu) dădea o definiție paradoxală conservatorismului: „când zic conservator nu Înțeleg că trebuie să se țină lucrurile În statu quo, adică a se ține În suspensiune linia astfel cum se află; - prin conservator Înțeleg Înaintarea statului, bazați fiind pe principiile solide de progres și civilizațiune ale
Cultură, politică şi societate în timpul domniei lui Carol I : 130 de ani de la proclamarea Regatului României by SIMION-ALEXANDRU GAVRIŞ () [Corola-publishinghouse/Science/413_a_1275]
-
1875 (ședința Camerei Deputaților din 5/17 iunie), omul politic Își asuma, În fine, În mod explicit apartenența la „partidul conservator, din care am onoare de a face parte și eu” . Dar maniera În care Boerescu definea, În același discurs, conservatorismului, era la fel de ambiguă: „În țara noastră au fost În adevăr trei partide: extrema stângă, dreapta și centru și moderații liberali. Aceste trei partide s-au aflat multă vreme În luptă; de multe ori unite una cu alta contra celeilalte; Însă
Cultură, politică şi societate în timpul domniei lui Carol I : 130 de ani de la proclamarea Regatului României by SIMION-ALEXANDRU GAVRIŞ () [Corola-publishinghouse/Science/413_a_1275]
-
parlamentară, rezultat al alegerilor din aprilie 1875 („coaliția de la Mazar-pașa”), el Încerca să o izoleze simbolic În sfera „extremei stângi”: eludarea prezenței unor conservatori sau moderați În rândurile acesteia nu poate trece neobservată. În același sens funcționa suprapunerea liberalismului și conservatorismului; asumarea lor În numele grupului guvernamental invalida implicit un adversar care nu mai putea fi identificat decât cu un grup marginal. Minimalizarea diferențelor dintre „dreapta” și „centru”, reunirea lor În aceeași formulă doctrinară conservatoare devoalează, de asemenea, o strategie a coeziunii
Cultură, politică şi societate în timpul domniei lui Carol I : 130 de ani de la proclamarea Regatului României by SIMION-ALEXANDRU GAVRIŞ () [Corola-publishinghouse/Science/413_a_1275]
-
Maiorescu la legea instrucțiunii publice, Boerescu reafirma dualitatea necesară conservatorism-progres: „Partidul adevărat conservator este acela care merge cu lumina și cu progresul timpului. El conservă ce este bun și continuă a merge Înainte spre a progresa”. Omul politic disocia apoi conservatorismul deceniului al optulea de „ultra-conservatorismul” reprezentat simbolic prin evocarea lui Barbu Catargiu, „care se credea, Într-un mod eronat și printr-un rău Învăț, că ar fi capul unei caste”. Printr-un nou procedeu antitetic, Lascăr Catargiu devenea, În schimb
Cultură, politică şi societate în timpul domniei lui Carol I : 130 de ani de la proclamarea Regatului României by SIMION-ALEXANDRU GAVRIŞ () [Corola-publishinghouse/Science/413_a_1275]
-
Într-un mod eronat și printr-un rău Învăț, că ar fi capul unei caste”. Printr-un nou procedeu antitetic, Lascăr Catargiu devenea, În schimb, „omul progresului și al libertăței; Însă libertatea bine Înțeleasă, și progres adevărat”, reprezentant al noului conservatorism care, susținea În continuare Boerescu, unifica „dreapta” și „centrul” . Era vorba despre aceeași aneantizare simbolică a adversarului ca și În discursurile Împotriva lui I. C. Brătianu și a coaliției de la Mazar-pașa. Chiar În momentul dezicerii formale de Lascăr Catargiu, intervenită la
Cultură, politică şi societate în timpul domniei lui Carol I : 130 de ani de la proclamarea Regatului României by SIMION-ALEXANDRU GAVRIŞ () [Corola-publishinghouse/Science/413_a_1275]
-
anunța formarea unui club bucureștean al noii grupări ; detașarea de conservatori părea și mai clară prin absența fostului ministru din comitetul electoral comun organizat de „centru” și „dreapta” În vederea alegerilor pentru Senat din luna aprilie . Ca un nou paradox, asumarea conservatorismului În discursul boerescian a cunoscut apogeul tocmai În perioada imediat următoare, În contextul implicării României În „criza orientală”. La 26 noiembrie/8 decembrie 1877, fostul șef al diplomației prezenta o declarație privitoare la politica externă În numele „partidei conservatoare”. Este suficient
Cultură, politică şi societate în timpul domniei lui Carol I : 130 de ani de la proclamarea Regatului României by SIMION-ALEXANDRU GAVRIŞ () [Corola-publishinghouse/Science/413_a_1275]
-
sens, atât În cazul lui Vasile Boerescu, cât și al multor altor pașoptiști ajunși În preajma puterii. Cazul său este totuși unul aparte, pentru că orice Înregimentare post factum este hazardată. Apropierea de liberalismul primei jumătăți a secolului al XIX-lea, de conservatorism și poate de un „bonapartism” asumat În mod aproape explicit de Pressa, la jumătatea anului 1877 , au o relevanță cu totul limitată. În ceea ce privește influența lui Boerescu asupra orientării politicodoctrinare a epocii, ea este mult mai vizibilă În zona conservatoare: am
Cultură, politică şi societate în timpul domniei lui Carol I : 130 de ani de la proclamarea Regatului României by SIMION-ALEXANDRU GAVRIŞ () [Corola-publishinghouse/Science/413_a_1275]
-
continuitatea politicii țariste și bolșevice față de Basarabia, de Bucovina nordică, de România, în genere, atitudine care, la rândul ei, își are rădăcinile în convingerea lui Friedrich Engels, exprimată în 1848, că românii sunt o națiune-obstacol în calea "revoluției mondiale", prin "conservatorismul" lor național, manifestat și în revoluțiile de la 1848: "[Românii sunt] un popor fără istorie... destinați să piară în furtuna revoluției mondiale... [Ei sunt] suporteri fanatici ai contrarevoluției și [vor] rămâne astfel până la extirparea sau pierderea caracterului lor național, la fel
[Corola-publishinghouse/Science/1562_a_2860]
-
din alta (Orientul panslavist), corifeii comunismului au simțit că latinitatea orientală din spațiul carpato-danubiano-pontic este nodul gordian de a cărui "dezlegare" depinde comunizarea Europei întregi. Această națiune li s-a părut ambelor părți ca nealtele, vorba lui Eminescu, de un conservatorism enigmatic, care a făcut-o să răzbată în istorie chiar într-un anonimat straniu, neștiindu-se mai nimic despre ea timp de vreun mileniu, rămasă neînghițită de trecerile barbarilor. Fenomenul l-a determinat pe un mare istoric de stirpe eminesciană
[Corola-publishinghouse/Science/1562_a_2860]
-
s-au atins de spiritualitatea creștină a Principatelor, renunțând la ispita "islamizării" și "turcizării" și mulțumindu-se cu o stare de vasalitate profitabilă materialicește. În schimb, rușii au simțit că religia creștin-ortodoxă nu-i suficientă pentru ca Principatele să devină "slave". Conservatorismul etnic devenea, astfel, un principal obstacol în calea expansiunii către Europa balcanică și occidentală. Ba, timp de peste un mileniu, forța de asimilare a românității se dovedise superioară celei slave. Și asta în condițiile în care civilizația tradițională românească a fost
[Corola-publishinghouse/Science/1562_a_2860]
-
principal obstacol în calea expansiunii către Europa balcanică și occidentală. Ba, timp de peste un mileniu, forța de asimilare a românității se dovedise superioară celei slave. Și asta în condițiile în care civilizația tradițională românească a fost una majoritar țărănească. Acest conservatorism i-a supărat nu doar pe ruși, ci și pe "mondialiștii" din Occident, cel întâi-stătător fiind Friedrich Engels. Supărarea a fost declanșată de modul cum au tratat românii revoluția de la 1848, dându-i coloratură națională, ceea ce-i făcea pe locuitorii
[Corola-publishinghouse/Science/1562_a_2860]