1,095 matches
-
predat unei edituri, volum despre care îmi spusese într-o zi că îl dedicase regelui Mihai. M-a întrebat dacă nu vedeam în gestul său o infatuare, cum adică să-i dedice el regelui o carte, cine e el, Mihail Crama? — Nu e o infatuare, i-am răspuns, și la urma urmei, dincolo de altele, dumneata ai și un motiv personal s-o faci. — Ce motiv personal? — Dumneata ești un scriitor care a fost premiat de Fun da țiile Regale și de ce
Amintiri și portrete literare - ed. a 3-a by Gabriel Dimisianu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1345_a_2700]
-
măcar o perioadă în orașul nostru de baștină. Poate și Nae Ionescu, Vasile Băncilă sau Basil Munteanu să fi trecut pe acolo, după cum sigur a trecut Ury Benador, ca și mai apropiații de noi Marcel Gafton, Teodor Vârgolici și Mihail Crama. Ultimul a lăsat și o mărturie lirică despre librăria Teodor Manea, legată de o împrejurare caracteristică din existența ei. La fiecare început de toamnă, în zilele care precedau redeschiderea școlilor, pe porțiunea de stradă din fața librăriei Manea, sub salcâmi, se
Amintiri și portrete literare - ed. a 3-a by Gabriel Dimisianu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1345_a_2700]
-
manualele, la trecerea într-o nouă clasă, cei mai mici preluându-le pe ale celor mai mari, dacă fuseseră, desigur, bine păstrate. Era atunci acolo, la întretăierea străzii Regale cu bulevardul Cuza, mare îmbulzeală și larmă, un spectacol pitoresc. Mihail Crama îl evocă într-o frumoasă poezie mai degrabă melancolică, nostalgică, intitulată „Liceu“, pe care mi-a făcut cândva bucuria să mi-o dedice. A inclus-o în volumul Treceri (1981), de unde o reproduc: În fața librăriei, fiecare negoț făceam cu cărțile
Amintiri și portrete literare - ed. a 3-a by Gabriel Dimisianu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1345_a_2700]
-
1993, când am fost cazați cu toții la hotelul Hercules mi se pare, eram vreo 14 inși din toată țara. Tevatura a început încă din prima zi, când am descărcat bagajele noastre și bineînțeles băutura, cumpărată din timp de la Tirol, o cramă renumită în Caraș-Severin, vin roșu și alb, atât pentru noi cât și pentru oficialitățile care veneau în vizită, ca să vadă lucrările noastre și să se bucure de un vin și un grătar bun, în Băile Herculane. Aveam deja o oarecare
Aventuri în insula naivilor by Mihai DASCĂLU , Gustav Ioan HLINKA , Costel IFTINCHI () [Corola-publishinghouse/Memoirs/316_a_626]
-
Oblete ăsta era o sugativă teribilă la alcool, și de aici mi s-a tras și o ceartă mare cu Rita din cauza lui. Noi aveam o rație de băutură pentru tabără, printre care și niște vin roșu foarte bun de la crama Tirol. Într-o tabără organizată mai târziu cu vreo doi ani, fiind eu de data asta organizatorul taberei, cum s-ar zice în rolul lui Vintilă, mă trezesc că dispare din vinul roșu o cantitate de vreo 5 litri. Știam
Aventuri în insula naivilor by Mihai DASCĂLU , Gustav Ioan HLINKA , Costel IFTINCHI () [Corola-publishinghouse/Memoirs/316_a_626]
-
un om întreg. Astăzi, și de multă vreme, socotesc pasivitatea mea în acea împrejurare drept primul act de lașitate gravă din existența mea de adult. * Într-o după-amiază de toamnă târzie, dar deosebit de frumoasă, undeva pe bulevardul Mărășești, într-o cramă improvizată, îmbinând tradiția (ceva stuf la intrare) cu neglijența comerțului socialist, noi și doamna Bebello, venită în vizită de la Cluj, stăm lângă o masă de tablă, în picioare - căci e deja destul de frig: amurgește - și bem must (sau cumva bere
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1874_a_3199]
-
Miron Barnovschi Moghila voievod...domn al Tării Moldovei. Iată a venit înaintea domniei mele, Dima cămăraș (călăraș?) de Tarigrad...și a vândut dreapta sa ocină și vie pe care a avut-o pe Valea Cozmoaiei...patru fălci de vie, cu crame și cu grădini și cu îngrădire și cu tot venitul. Aceea a vândut-o rugătorilor domniei mele călugărilor de la sfânta mănăstire a domniei mele, nou-zidită care se cheamă Bârnova...Deci domiia mea ...am dat și am întărit sfintei noastre mănăstiri
Ruga de seară by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91713_a_92842]
-
la bolniță care au făcut-o pentru săracii calici la sfânta mănăstire (Golia). Si iarăși au mai dat lor (săracii calici) trei fălci de vie de la Cotnari din Dealul Sărat...și două fălci de vie din Deal de la Piscu...cu cramă în Dealul Balamutului, și o falce și giumătate de vie ce este din Rediul Domnesc. Toate acestea au fost dăruite Goliei de „Mărica, giupâneasa răposatului Chiriță postelnic”. Ei! Ai băgat de seamă ceva?Stiam că la mănăstirea Golia a fost
Ruga de seară by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91713_a_92842]
-
tocmai ușoară, prietene neliniștit... - Oricât de săracă era considerată mănăstirea Dancu, totuși își permitea să mai cumpere câte ceva. Una din cumpărături este cea făcută de egumenul Ieremia la 28 nov. 1707 (7216),când a cumpărat „optu pogoane de viie cu cramă gata, și cu casă, și cu șură gata, cu totul îngrădit, și cu vasele viilor...și unde iaste crama cu case cu tot să fac peste 9 pogoane.” Vânzătorii au fost Toader Bâtcă și soția lui Safta. Spuneai, mărite Spirit
Ruga de seară by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91713_a_92842]
-
din cumpărături este cea făcută de egumenul Ieremia la 28 nov. 1707 (7216),când a cumpărat „optu pogoane de viie cu cramă gata, și cu casă, și cu șură gata, cu totul îngrădit, și cu vasele viilor...și unde iaste crama cu case cu tot să fac peste 9 pogoane.” Vânzătorii au fost Toader Bâtcă și soția lui Safta. Spuneai, mărite Spirit, că la 27 martie 1755 (7263) Matei Ghica voievod a hotărât ca sătenii aflați pe moșiile mănăstirii Dancu erau
Ruga de seară by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91713_a_92842]
-
sate și orașe din partea centrală și de sud. Cu acest prilej, pentru a armoniza utilul cu plăcutul, au fost incluse în programul de vizite și câteva mari întreprinderi industriale, unele Întreprinderi Agricole de Stat (I.A.S.-uri) dotate și cu crame de renume, cum erau Pietroasele și, respectiv, Ștefănești, unde, în programul aprobat de guvern, erau prevăzute și degustări de vinuri alese, prânzuri copioase, Gazdele erau, de fapt, autoritățile locale, județene. Firește, șefii misiunilor diplomatice erau însoțiți de adjuncți ai ministrului
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1535_a_2833]
-
care se intitula pur și simplu: „La castel”: „După ce un învestitor providențial, cu știință în turism, va da peste acest castel, îl va restaura, va rezidi turnul de pe arcul de piatră al intrării în pivniță, amenajând apoi un local tip <<Cramă>> cu terasă, care toamna se poate transforma în <<mustărie>>. Va scoate de la naftalină niște birje trase de <<Ducipali>> focoși și după o publicitate deșteaptă nu va trebui să aștepte prea mult mușteriii autohtoni, dar cel mai sigur pe cei străini
Iaşii dealurilor albastre by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1211_a_1919]
-
am avut pre Valea i Cozmoaie, ...” De la această dată înainte încep să se înmulțească actele care pomenesc de această vale. La 11 nov.1628, Miron Barnovschi voievod întărește Mănăstirii Bârnova dreptul de stăpânire asupra a patru fălci de vie cu cramă și livadă de lângă Iași, cumpărate de Dima călăraș de Țarigrad. Auzi numai ce frumos sună: „Călăraș de Țarigrad”. Parcă îl și vezi pe acest Dima, dus ca vântul de un armăsar înspumat, purtând asupra lui cine știe ce documente sau veste spre
Iaşii dealurilor albastre by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1211_a_1919]
-
plopi provin cu siguranță din vestiții codri ai Iașilor, care coborau până la Bariera Socolei. Umblând după documente care să ateste existența acestor codri, am descoperit că se vorbește foarte mult despre case, prăvălii, crâșme, mănăstiri și biserici, ulițe, vii, prisăci, crame, livezi, mori, iazuri și heleștee, dar foarte puțin despre codrii Iașilor. Nicăieri despre vânzarea, moștenirea sau dăruirea unei bucățele cât de mici de pădure. Asta ar putea însemna că pădurea era averea țării și era strașnic păzită. Iubite prietene, îți
Iaşii dealurilor albastre by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1211_a_1919]
-
seară plăcută cu care s-a încheiat prima reuniune a "Trilateralei". O a doua întâlnire la nivel înalt a acestei mini-structuri regionale a avut loc la Chișinău, în anul următor. Același scenariu. Locul navei maritime ucrainene a fost luat de cramele de la Cricova, faimoase în Republica Moldova. Și, dacă îmi amintesc bine, o a treia întâlnire a avut loc la Galați, fiind găzduită de Partea română. După care nu prea am mai auzit ceva despre această Trilaterală, în afara unor întâlniri comune ale
[Corola-publishinghouse/Administrative/1541_a_2839]
-
1930. Din capul locului se vede că Hușii reprezintă matricea spirituală a artistului. Chiar prima realizare plastică poartă amprenta locului: „Din curtea Episcopiei Hușilor”, întărită de alte denumiri care conduc spre aceeași zonă, precum „Toamnă la poarta viei noastre”, „La crama”, „Periferie la Huși”, „în curtea de la vie”, „Priveliștea Hușilor”, „Poartă de la vie”, „Trecător în margine de târg” ș.a. Alte lucrări poartă generic numele „Peisaj”, „început de primăvară”, „Iarnă”, „Toamnă” ori „Peisaj de iarnă”, dar privite atent se pot identifica particularități
Colegiul Naţional "Cuza Vodă" din Huşi : 95 de ani de învăţământ liceal by Costin Clit () [Corola-publishinghouse/Memoirs/643_a_1320]
-
Caracterul monografic al ansamblului plastic este dat de priveliștile care sugerează coordonatele geografice naturale: dealul magic al Dobrinei („Pe drum la Dobrina”, „Spre Dobrina”, „La margine de oraș - Dobrina”), renumitele podgorii în care au fost ridicate gospodării pentru prelucrarea strugurilor („Crama”, în curtea de la vie”, „Peisaj - Repaus la vie”), livezile („Livadă cu pomi - Dobrina”), satele de pe valea Prutului („Case la marginea Prutului”, „Case la Drânceni”), marginile târgușorului („Peisaj la marginea Hușului”, „Din împrejurimile Hușilor”). Între cei patru plasticieni renumiți ai locului
Colegiul Naţional "Cuza Vodă" din Huşi : 95 de ani de învăţământ liceal by Costin Clit () [Corola-publishinghouse/Memoirs/643_a_1320]
-
odihnește pe coama dealurilor vineții, atinge turle albaștrii de biserici ori mângâie acoperișurile caselor și vârfurile îndrăznețe ale copacilor. Observ că din nici un peisaj nu lipsește casă - centru existențial. Peisajul se umanizează, pulsează, comunica o stare de spirit. Casele sau cramele solitare din podgorii și livezi poartă semnele vetustului și ale unei dezordini patriarhale. Formele cu generoase curburi dau impresia unei porniri din loc, abstrăgându-se gravitației, asemenea copacilor, gardurilor ori stâlpilor. Deasupra au povară ocrotitoare a acoperișurilor din stuf, paie
Colegiul Naţional "Cuza Vodă" din Huşi : 95 de ani de învăţământ liceal by Costin Clit () [Corola-publishinghouse/Memoirs/643_a_1320]
-
pp. 100, 103, 189, închisă între acareturi („Peisaj”, p. 92) sau semideschisă („Pe drum de țară” și „Peisaj din Huși” - p. 152, „Peisaj cu case”). În ograda, animale, păsări, obiecte de uz gospodăresc specifice vieții de la țară, adică podgoreanului. În jurul cramelor, îndeosebi, tronează într-o veselie butoaiele goale, adevărate personaje care stau la sfat, participă la un joc bizar ori se bulucesc nerăbdătoare la ușă pentru a primi licoarea bahica („Peisaj” - pp. 86, 157, 230, „Crama”, „La crama”). Peisajul de periferie
Colegiul Naţional "Cuza Vodă" din Huşi : 95 de ani de învăţământ liceal by Costin Clit () [Corola-publishinghouse/Memoirs/643_a_1320]
-
de la țară, adică podgoreanului. În jurul cramelor, îndeosebi, tronează într-o veselie butoaiele goale, adevărate personaje care stau la sfat, participă la un joc bizar ori se bulucesc nerăbdătoare la ușă pentru a primi licoarea bahica („Peisaj” - pp. 86, 157, 230, „Crama”, „La crama”). Peisajul de periferie rurală pare deschis către infinituri solare, în timp ce peisajul urban propune perspectiva aproapelui, uitătura împiedecându-se de trunchiul contorsionat al unui arbore, de un stâlp de felinar sau de-o căruță. Privite din intersecții, străduțele bătrânului burg
Colegiul Naţional "Cuza Vodă" din Huşi : 95 de ani de învăţământ liceal by Costin Clit () [Corola-publishinghouse/Memoirs/643_a_1320]
-
adică podgoreanului. În jurul cramelor, îndeosebi, tronează într-o veselie butoaiele goale, adevărate personaje care stau la sfat, participă la un joc bizar ori se bulucesc nerăbdătoare la ușă pentru a primi licoarea bahica („Peisaj” - pp. 86, 157, 230, „Crama”, „La crama”). Peisajul de periferie rurală pare deschis către infinituri solare, în timp ce peisajul urban propune perspectiva aproapelui, uitătura împiedecându-se de trunchiul contorsionat al unui arbore, de un stâlp de felinar sau de-o căruță. Privite din intersecții, străduțele bătrânului burg sunt înguste
Colegiul Naţional "Cuza Vodă" din Huşi : 95 de ani de învăţământ liceal by Costin Clit () [Corola-publishinghouse/Memoirs/643_a_1320]
-
un cerdac larg și minunat pentru după amiezi tihnite... Hârjauca, mai în codru, e grămădită sub un picior de munte păduros, sălbatic, ca la M-rea Neamțu lângă care se întinde până în iaz o mare livadă. Dincolo de iaz viile și crama. Întemeiată în veac. XVII de un călugăr Hârjeu. Tună pe păduri și fulgeră... În biserică cântări armonioase, voce rusească, cu vorbe românești. Iazul străjuit de lănci de plopi subțiri. Livada aliniată și frumos orânduită. 1 August. Biserica de iarnă casa
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1551_a_2849]
-
fost și câteva momente de "respiro", printre acestea amintindu-mi de recepția din 11 ianuarie de pe vasul-școală "Brasilia", unde i-am regăsit pe minunații mei cariocani cu samba, caipirinha și feijoada lor, de invitația ministrului de externe Didier Opertti la crama "Establecimento Juanico" și, la final de an, invitația președintelui Julio Maria Sanguinetti la reședința de vară de la Anchorena. Anchorena era o reședință "cu istorie". Situată pe malul râului San Juan, în mijlocul unui parc de 1370 de hectare, fusese proprietate a
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1543_a_2841]
-
sigure, n-am mințit deloc așa că putem să ne Închinăm În Sfânta Biserică În continuare, fără teama fulgerelor celeste ce ne-ar lovi valoroasele căpățâni. Firește, Necula nu a scris un cuvințel despre o atare abordare a subiectelor culese din cramele MAT-urilor de atunci, dar ceva-ceva parcă transpare din comentariile ce au urmat În nota sa de analiză. Cum mulțumirile și le exprimase aproape gongoric În conținutul unei file, apoi În cea de-a doua lucrurile se schimbaseră. În rău
Momente istorice bârlădene, huşene şi vasluiene by Paul Z ahariuc () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1744_a_92269]
-
judecătorul, bulgar și el, mă condamna. Pe judecător îl chema Corini și nu ținea cont nici de martori nici de dreptate. În comună, în afara de cîrciuma lui Demirov mai era cârciuma lui Diacov, unde sâmbăta ne duceam la el la crama din vie. Beam, mâncam și stăteam la taclale. Mergeau preotul, notarul, învățătorii bărbați, impiegați de mișcare și alți salariați. Popa pleca pe la 12 noaptea fiindcă a doua zi trebuia să se împărtășească și să facă slujba la biserică. Mai erau
VIEŢI ÎNTRE DOUĂ REFUGII CARTEA PĂRINŢILOR by AUREL BRUMĂ () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91701_a_92398]