1,031 matches
-
acesta în care trăiau oameni stigmatizați cu D.O. pe buletin, se găseau constructori și meseriași de primă mână, aici erau intelectuali de valoare de care comuniștii aveau o teamă cumplită și pe care planificaseră să-i extermine. Într-adevăr, deportații aceștia erau oameni deosebiți; cu totul deosebiți. Cinstiți, muncitori, pricepuți, sociabili, primitori și veseli; în mai puțin de șase luni de zile, au transformat o părticică din stepa Bărăganului într-o oază înfloritoare, cu multe fântâni, cu apă rece, case
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1481_a_2779]
-
puțin de șase luni de zile, au transformat o părticică din stepa Bărăganului într-o oază înfloritoare, cu multe fântâni, cu apă rece, case frumoase și dichisite pe care toți locuitorii din satele vecine le admirau. Încă ceva deosebit de important: deportații erau de religii diferite, dar fiecare îi respecta celuilalt zeul tutelar căruia îi aprindeau tămâie și lumânări, făcându-i adânci temenele și cucernice mătănii... Fiecare cu Dumnezeul lui și cu sfinții lui. Nu! Nimeni nu încerca să-i impună celuilalt
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1481_a_2779]
-
care sunteți beneficiarii unui regim democrat mulțumiți Bunului Dumnezeu că nu ați cunoscut decât din auzite, din lecturi sau documente atrocitățile comise de un sistem politic în care omul reprezenta doar o cifră, un număr abstract, un android. Pe când majoritatea deportaților se bucura deja de roadele muncii, stând în casele ridicate într-un timp record, cu ferestre mari și luminoase, pe unde lumina solară pătrundea nestingherită, pe "șantierul celor patru minori" activitatea se redusese la jumătate. Ce se întâmplase? Ne aflam
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1481_a_2779]
-
alienum puto" "Sunt om, nimic din ce este omenesc nu socotesc străin de mine". (Publius Terentius Afer) A sosit momentul să acoperim casa. Toate locuințele din Bumbăcari au fost acoperite cu paie. Și aici, la efectuarea acestei operații, era un deportat căruia i se dusese buhul despre priceperea lui în tehnica acoperirii caselor cu paie. Era, nici vorbă, o tehnică deosebită, pe care, probabil, o stăpânea pentru moment doar domnul Tiron. Acesta era numele meseriașului. Ne-am dus câteva zile la
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1481_a_2779]
-
alb asemenea unui superb candelabru cu numeroase brațe, în care obiectul inventat de Edison își etala proprietățile în cascade uriașe de lumină... Nu, nu, n-a fost așa! Am halucinații, aiurez... Invenția celebrului american nu ajunsese încă până la noi, până la deportații din Bărăgan. Nu. "E numai gândul meu umblând aiurea Și noaptea cu sclipiri de nenufar Trecând prin mine, bântuie pădurea." (A.E. Baconski) Nu. Timp de șase ani de zile, cât am stat cu D.O. în Bărăgan, am avut
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1481_a_2779]
-
închisoare, iar drumul de la Timișoara până la punctul terminus al călătoriei, gara Dudești, este o veritabilă călătorie inițiatică pentru copilul care într-o zi va deveni autorul acestei cărți. Trenul a sosit la destinație. Este 1951, Anul mutanților enigmatici. În Bărăganul deportaților, nici un lucru nu mai este cum a fost: " Atunci a început cea mai înfricoșătoare transformare a omului în animal. A început metamorfoza regresivă, adică apariția omului-cârtiță; au apărut mutanții. Ca niște monstruoase cârtițe bipede apărute în urma unor mutații genetice moleculare
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1481_a_2779]
-
aducă apă pentru nevoile gospodăriei. Cel mai greu suportau bădărănia și brutalitatea unor milițieni care îi amenințau tot timpul cu bătaia și chiar cu moartea. "Măi, zbiera unul la ei, Dumnezeul vostru a murit, au sunt Dumnezeul vostru!" În rândul deportaților exista totuși un filon ascuns de solidaritate. Se încurajau reciproc când le era foarte greu, ca să înfrunte ceva mai ușor vitregiile sorții. Dl. Muca, de exemplu, i-a ajutat pe copii să-și ridice o încăpere, iar gestionarul de la GAS
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1481_a_2779]
-
Bărăgan" este mai mult decât cartea unei copilării furate, mai mult decât cronica unei perioade negre din istoria României și a unui șir de încercări crunte prin care au fost siliți să treacă cei care au constituit nefericita tagmă a "deportaților". "Dumnezeu a murit în Bărăgan" este, mai înainte de orice, o abordare a condiției umane prin ochii și mintea unui copil firavul Titi, introvertit, sensibil, nesupus, dar, mai presus de orice, foarte atent la tot și la toate, absorbind cu intensitate
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1481_a_2779]
-
9 2. ACASĂ 11 3. MILITARII 13 4. "DUȘMANII POPORULUI" 15 5. SPRE GARĂ 19 6. REPARTIZAREA ȘI ÎMBARCAREA 21 7. "AB OVO" sau RĂDĂCINI BINARE 24 8. FAȚĂ ÎN FAȚĂ 26 9. MARIAJUL 28 10. SPRE NECUNOSCUT 30 11. DEPORTAȚII 32 12. BUCURII ȘI NECAZURI 36 13. PARCUL BIBESCU sau "RĂZBOI ȘI PACE" 38 14. ROMANEȘTI sau ÎNCEPUTURILE EȘECURILOR PERPETUE ȘI LAMENTABILE 49 15. VINE AMARADIA MARE! 55 16. RĂCEALA 58 17. BAPȚEA 60 18. BUNICA ȘI NEPOATA 64 19
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1481_a_2779]
-
permită să moară pentru eliberarea provinciilor românești Basarabia și Bucovina de Nord <endnote id="(517, II, p. 229)"/>. Evident, cererea lui Filderman a fost respinsă. Evreii au fost trimiși peste Nistru să moară, dar nu ca soldați români, ci ca deportați escortați de soldați români. De data aceasta, clișeul dominant n-a mai fost „evreul trădător”, ci „evreul dușman”, care - așa cum a observat Lya Benjamin -, „În condițiile războiului antisovietic, a Îmbrăcat veșmântul iudeo-comunismului”. „Într-un moment extrem de critic pentru istoria României
Imaginea evreului În cultura română. Studiu de imagologie În context est-central-european by Andrei Oişteanu () [Corola-publishinghouse/Journalistic/835_a_1546]
-
și 1944), istoriografia existentă sugerează posibile legături Între două aspecte ale Holocaustului din România și mișcarea eugenistă. Prima legătură se referă la rolul medicilor români În teribila epidemie de febră tifoidă care a decimat viețile a zeci de mii de deportați evrei din Transnistria, după septembrie 1941 și până În 194395. Este clar că autoritățile militare din Transnistria nu au inițiat nici o acțiune În ajutorul evreilor, ci pur și simplu i-au tratat pe cei infectați ca amenințări pentru sănătatea restului populației
[Corola-publishinghouse/Administrative/1967_a_3292]
-
persoane), R.A.S.S. Komi (352), regiunile Omsk (6.085 persoane, dispersate în 41 de raioane), Novosibirsk (5.787) și Krasnoiarsk (470)”. Românii deportați din Bucovina au fost incluși în statistică ca provenind din regiunile din vestul Ucrainei. În Kazahstan, deportații români basarabeni au fost repartizați în colonii din regiunile Aktubinsk (6.195), Kzîl-Orda (1.024) și Kazahstanul de Sud (2.735). Personal, am întâlnit în ultimii ani mai multe persoane originare din Basarabia care au fost deportate în Kazahstan în
MEMORIILE REFUGIULUI (1940 - 1944) by Vasile Soare () [Corola-publishinghouse/Memoirs/799_a_1667]
-
9.864 bărbați, 14.033 femei și 11.889 copii, 7.620 de familii au fost considerate „chiaburi”, iar celelalte acuzate de „colaborare cu fasciștii”, de „apartenență la partidele burgheze românești sau la secte religioase ilegale”. De notat că acestor „deportați pe vecie” li s-au confiscat averile și li s-a interzis să-și ia cu ei bunuri materiale. Deportarea de la 1 aprilie 1951 2.617 persoane Operațiunea s-a numit „SEVER” „Nord” și a fost pusă în aplicare în
MEMORIILE REFUGIULUI (1940 - 1944) by Vasile Soare () [Corola-publishinghouse/Memoirs/799_a_1667]
-
și au murit câteva persoane bolnave. Un raport al Ministerului de Interne al U.R.S.S. din 1956 arată că iehoviștii din Moldova, împreună cu cei din republicile baltice și regiunile din vestul Ucrainei și Belarusiei erau în număr de 7.449 deportați în regiunile Tomsk, Krasnoiarsk și Irkutsk din Siberia. Am cunoscut mai mulți români basarabeni deportați în iulie 1949 și aprilie 1951 în Siberia și Kazahstan pe motiv de apartenență la secta religioasă „Martorii lui Iehova”, care astăzi locuiesc compact în
MEMORIILE REFUGIULUI (1940 - 1944) by Vasile Soare () [Corola-publishinghouse/Memoirs/799_a_1667]
-
dar devenit prin exponatele sale - icoane, crucifixe, sfeșnice etc., cel mai prielnic mijloc de întărire a ei pentru că „ceea ce e de la Dumnezeu nici o putere din lume nu poate dărâma”... Cititorii află din alte pagini despre cei 200 mii de români deportați din Basarabia care așteaptă să fie readuși la căminele lor, despre subscrierile la împrumutul reîntregirii, popularizat chiar în prima pagină, despre școala sovietică, tabelele nominale cu martirii - grade inferioare, căzuți în campania contra U.R.S.S., despre cum au trăit țăranii
BUCOVINA ÎN PRESA VREMII /vol I: CERNĂUŢI ÎN PRESA VREMII 1811-2008 by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Memoirs/460_a_970]
-
protestatarii vor fi trimiși în Valea Jiului pentru a fi „cumințiți”, asemenea minerilor care se revoltaseră cu zece ani mai devreme. Cel care îi amenința astfel pe muncitorii de la IABv știa că minerii protestatari de odinioară fuseseră chemați în instanță și deportați, iar cei care rămăseseră fuseseră reeducați ideologic ori supravegheați intens de agenții Securității. În ciuda acestor amenințări, muncitorii brașoveni își continuă protestul colectiv, pentru că oricum nu mai au ce pierde, considerându-se muritori de foame: „Ce se mai poate întâmpla șse
[Corola-publishinghouse/Science/1928_a_3253]
-
că muncitorii se aliaseră cu intelectualii. În plus, exista obsesia ca muncitorii să nu fie proiectați în ipostaza de disidenți sau opozanți ai regimului comunist, ci în aceea de huligani și delincvenți. Deportarea și urmările revolteitc "Deportarea și urmările revoltei" Deportații au fost supravegheați continuu (acasă și la noul loc de muncă), impunându-li-se un program strict. Colegii de muncă aveau să-i privească o vreme cu reținere și suspiciune, dat fiind faptul că Securitatea inculcase zvonul că persoanele nou-încadrate
[Corola-publishinghouse/Science/1928_a_3253]
-
aveau să-i privească o vreme cu reținere și suspiciune, dat fiind faptul că Securitatea inculcase zvonul că persoanele nou-încadrate sau transferate erau informatori (!). Și în perioada deportării, unii muncitori sunt în continuare maltratați, alții, batjocoriți. Există chiar cazul unui deportat bătut și ținut în cătușe timp de trei zile, fără mâncare (Arsene, 1997, vol. 1, p. 299). Cei considerați a fi în continuare rebeli sunt amenințați de către supraveghetorii lor că vor fi aruncați din tren sau că vor pieri printr-
[Corola-publishinghouse/Science/1928_a_3253]
-
fi aruncați din tren sau că vor pieri printr-o altă modalitate violentă, de preferință o lovitură în cap (Arsene, 1997, vol. 2, p. 138). Unele dintre soțiile deportaților sunt timorate și șantajate să divorțeze. Mulți dintre cei anchetați și deportați sunt, oricum, depresivi după tot contextul violent prin care trecuseră. O femeie anchetată ajunge chiar la psihiatrie. Un fost protestatar mărturisește că în perioada deportării devenise mut, nu mai vorbea cu nimeni de frică să nu mai suporte vreo formă
[Corola-publishinghouse/Science/1928_a_3253]
-
doi ani, până în 1989, aproape uitând să vorbească (Oprea și Olaru, 2002, p. 141). În schimb, atunci când un altul ajunge, în 1988, într-o delegație la Timișoara, muncitorii din uzina respectivă îl roagă să le povestească despre revolta de la Brașov. Deportații fugiți de la locurile de muncă unde fuseseră repartizați în urma procesului erau considerați evadați și tratați umilitor de către cadrele Securității, cu discursuri de tipul: „Mai bine te făcea mă-ta un rahat, măi, pleava societății!”; sau „Mai bine se pișa mă-
[Corola-publishinghouse/Science/1928_a_3253]
-
sau „Mai bine se pișa mă-ta, decât să te facă pe tine! Mă, lepădătura societății!” (Oprea și Olaru, 2002, pp. 133, 135). Foarte rar (au fost asemenea situații), supraveghetorii din deportare sunt umani. A fost un caz în care deportatul a avut intenția să fugă din țară, trecând granița clandestin (după ce, în prealabil, a testat terenul), dar în cele din urmă a renunțat, ca să evite represaliile asupra familiei. După revolta muncitorilor și a celor care li s-au alăturat în
[Corola-publishinghouse/Science/1928_a_3253]
-
referi la mișcarea lor ca la o „revoluție”, „insurecție”, „demonstrație”, „grevă”, „manifestare populară”, „revoltă muncitorească”; alte voci consideră că ecourile revoltei de la Brașov au depășit situația reală, au exagerat-o. Unii dintre mărturisitorii și participanții activi la revoltă, anchetați și deportați ulterior, vor declara, după 1989, că nu sunt siguri că ar putea reedita curajul din 1987. Mulți dintre ei au recunoscut că protestaseră fiindcă le ajunsese „sărăcia la os”, dar și fiindcă doreau un viitor mai bun pentru copiii lor
[Corola-publishinghouse/Science/1928_a_3253]
-
22 mai a început golirea ghetoului din Oradea, pe 25 a celui din Cluj și Târgu-Mureș, câteva zile mai târziu a celui din Reghinul Săsesc, continuând până pe 9 iunie, când, prin gara de la Kosice (Kassa), au trecut ultimile trenuri cu deportați, ultimii locatari ai ghetourilor din Dej, Cluj și Târgu Mureș. În aproape trei săptămâni, a fost deportată o comunitate de aproape o sută de mii și jumătate de persoane, mai exact 131 639 - fără îndoială sub ocupația și presiunea nemților
[Corola-publishinghouse/Science/84996_a_85781]
-
și Hoffman, 1974). Pun întrebări personalului medical și citesc multă literatură de specialitate. Această căutare îi ajută să-și înfrângă angoasa în fața necunoscutului, printr-o „cucerire intelectuală care le dă sentimentul că-și dirijează singuri viața”. Evocând experiența tragică a deportaților, Bettelheim (1960/1972) își aduce aminte că una dintre apărările sale în lagărul de la Dachau consta în exersarea capacităților de observație și în încercarea de a înțelege ceea ce constata. Această reacție spontană îi permitea să creadă că viața sa avea
[Corola-publishinghouse/Science/2070_a_3395]
-
a fost niciodată sesizat în cazul retragerii apatice. Semnificația pentru patologietc "Semnificația pentru patologie" Deși retragerea apatică este un mecanism de apărare activat, în situații critice, de către persoane la care, cel puțin pentru început, nu se înregistrează o patologie mentală (deportați, persoane confruntate cu apropierea morții proprii sau a cuiva din anturaj), o regăsim și ca simptom al schizofreniei, al depresiei și al demenței subcorticale. În schizofrenie, izolarea socială și retragerea în sine, afectul erodat sau impropriu, lipsa de inițiativă, de
[Corola-publishinghouse/Science/2070_a_3395]