997 matches
-
aburi o parte erau casate, o parte vândute și ce a rămas au fost trase pe linie moartă. O singură locomotivă cu aburi a fost modificată pentru a servi ca cazan mobil pentru încălzirea vagoanelor de călători. În 1990 la depou lucrau 120 angajați cu tot cu personalul de întreținere, manevranți, mecanici, etc. Serviciul de călători a fost sistat definitiv în 1990. Se mai efectuau transporturi de călători doar la cerere. Viaductul original peste valea Zlaștiului a fost casat și înlocuit în 1992
Calea Ferată Minieră Ardeleană () [Corola-website/Science/324917_a_326246]
-
ultimele două locomotive diesel-hidraulice tip L45H împreună cu ultimele zece vagoane de marfă la un investitor austriac stabilit în Brad, jud. Hunedoara. Materialul rulant a fost transportat la Atelierele Centrale de la Crișcior. În decembrie 2009 s-au vândut și macazele din fața depoului pentru a fi recondiționate și montate pe alte căi ferate înguste din țară. În Februarie 2010 au vândut părțile metalice al viaductului din vecinătatea castelului Corvinilor pentru a fi montați tot pe alte căi ferate cu ecartament îngust din țară
Calea Ferată Minieră Ardeleană () [Corola-website/Science/324917_a_326246]
-
asocierea împreună cu Consiliul Județean Hunedoara pentru a accesa fonduri europene pentru reabilitarea liniei. În vara lui 2011 acest statut temporar a expirat și autoritățile locale tot nu au furnizat la timp actele necesare. În ciuda protestelor tinerilor în toamna lui 2011 depoul de locomotive și balustrăzile viaductului au căzut pradă hoților de fier vechi. Tinerii din Hunedoara continuă să lupte pentru salvarea și reabilitarea al acestui obiectiv. Astăzi a rămas însă viaductul peste valea Zlaștiului și un singur pod metalic (original din
Calea Ferată Minieră Ardeleană () [Corola-website/Science/324917_a_326246]
-
viaductului au căzut pradă hoților de fier vechi. Tinerii din Hunedoara continuă să lupte pentru salvarea și reabilitarea al acestui obiectiv. Astăzi a rămas însă viaductul peste valea Zlaștiului și un singur pod metalic (original din 1900) la Govăjdia, terasamentul, depoul, clădirea gării de la Hunedoara, picioarele și culeele podurilor dezafectate și tunelele. Terasamentul în mare parte este invadată de vegetație și în unele zone sunt căderi minore de piatră. În alte zone se mai pot vedea și traversele din lemn lăsate
Calea Ferată Minieră Ardeleană () [Corola-website/Science/324917_a_326246]
-
Teresva-Ust Corna, azi în Ucraina. Diverse alte locomotive tender produse de Maffei, Borsig Schwartzkopf, Budapesta și Reșița/23 August au fost aduse de la alte căi ferate înguste din țară pentru a ajuta micuțele de la Wiener Neustadt, iar în anii 1960 depoul Sibiu a primit 5 locomotive cu tender puternice produse de Uzinele 23 August, seria 764.20x, pentru tractarea trenurilor de marfă. Tracțiunea diesel a fost introdusă la începutul anilor 1970, locomotivele cu aburi fiind treptat retrase din circulație. Cele mai
Calea ferată îngustă Sibiu–Agnita(–Sighișoara) () [Corola-website/Science/314913_a_316242]
-
chiar pentru trenuri turistice în anii 1990, altele au fost trimise la topit sau transferate altor căi ferate, cu precădere forestiere. În 1994 noul muzeu al locomotivelor cu aburi de la Sibiu a preluat majoritatea celor trase pe linie moartă în depou, aici rămânând active doar 764.155 și 764.205, pentru tractarea trenurilor turistice. Deși consorțiul încearcă diferite modalități de a găsi finanțare pentru refacerea tronsonului Sibiu-Agnita, deocamdată singurii care activează pe linie sunt tinerii voluntari de la asociația „Prietenii Mocăniței”. Aceștia
Calea ferată îngustă Sibiu–Agnita(–Sighișoara) () [Corola-website/Science/314913_a_316242]
-
mari. Curse directe există către: Municipiul Sibiu este unul dintre cele mai importante noduri de cale ferată din Transilvania. Există cinci stații în raza sa: Gara Mare, Gara Mică (Halta Sibiu), Sibiu Triaj, Turnișor, Halta Ateliere Zonă, precum și un important depou pentru locomotive diesel. Căile feroviare care trec prin municipiu sunt: Majoritatea trenurilor personale sunt exploatate cu automotoare „Siemens Desiro”, fiind asigurate legături cu București, Râmnicu Vâlcea, Mediaș, Sighișoara, Brașov, Alba Iulia, Târgu Mureș, Timișoara, iar în sezonul estival și cu
Sibiu () [Corola-website/Science/296808_a_298137]
-
cu o singură linie și puține garnituri ce parcurg magistrala M1 își au capătul aici, majoritatea limitându-se la stația Republica. Intervalul de succedare a trenurilor variază între 15 și 45 de minute, iar la aproximativ 200 m se află depoul Pantelimon. Această stație de metrou se află la intersecția Șoselei Dudești-Pantelimon cu Șoseaua Gării Cățelu. Aceasta stație de metrou a fost înființată în 1990. Magistrala 5 va ajunge în Cartierul Pantelimon din cauză că între Piața Iancului și Pantelimon circulă câteva linii
Pantelimon (stație de metrou) () [Corola-website/Science/304749_a_306078]
-
Center ) Are acces în zona Piața Rahova la Autobuzele 139 , 226 și 220 , în zona Teiuș la Autobuzele 226 și 302, în zona Pucheni la autobuzul 227. Accesul la Gara de Nord este asigurat de către linia de troleibuz 96 , care întoarce la depoul Alexandria. Tot aici întoarce și linia de troleibuz 91 care asigură acces la Piața Universității .
Rahova (cartier) () [Corola-website/Science/303439_a_304768]
-
era deservită de 10 tramvaie dublu-articulate de tip ITB V3A - Classic. Pe atunci, societatea de transport persoane se numea IJTL și era condusă de ing. Teodor Voineagu. Tot în anul 1984 sunt înființate liniile 101 și 101B cu traseul Gară - Depou, respectiv Gară - Fabrica de Pâine. Mai tarziu linia 101B a devenit actuala linie 101. După finalizarea lucrărilor la linia 101 a fost construit și Depoul de Tramvaie de la capătul Străzii Industriei, cu halele de reparații și întreținere. În anul 1986
Tramvaiul din Constanța () [Corola-website/Science/313323_a_314652]
-
Teodor Voineagu. Tot în anul 1984 sunt înființate liniile 101 și 101B cu traseul Gară - Depou, respectiv Gară - Fabrica de Pâine. Mai tarziu linia 101B a devenit actuala linie 101. După finalizarea lucrărilor la linia 101 a fost construit și Depoul de Tramvaie de la capătul Străzii Industriei, cu halele de reparații și întreținere. În anul 1986 ia ființă linia 102, cu traseul Depou - Faleză Nord, măsurând 17,5 km (cale simplă), cea mai lungă linie din oraș. La începutul anilor '90
Tramvaiul din Constanța () [Corola-website/Science/313323_a_314652]
-
tarziu linia 101B a devenit actuala linie 101. După finalizarea lucrărilor la linia 101 a fost construit și Depoul de Tramvaie de la capătul Străzii Industriei, cu halele de reparații și întreținere. În anul 1986 ia ființă linia 102, cu traseul Depou - Faleză Nord, măsurând 17,5 km (cale simplă), cea mai lungă linie din oraș. La începutul anilor '90 au apărut linia 103 (Sat Vacanță - Depou), numită și linia de retragere, și linia 105 (Sat Vacanță - Inel II). Odată cu inaugurarea liniilor
Tramvaiul din Constanța () [Corola-website/Science/313323_a_314652]
-
cu halele de reparații și întreținere. În anul 1986 ia ființă linia 102, cu traseul Depou - Faleză Nord, măsurând 17,5 km (cale simplă), cea mai lungă linie din oraș. La începutul anilor '90 au apărut linia 103 (Sat Vacanță - Depou), numită și linia de retragere, și linia 105 (Sat Vacanță - Inel II). Odată cu inaugurarea liniilor 103 și 105, se alcătuiesc și planurile pentru linia 104 (Gară - Poarta 6), o linie ce măsura 4,8 km cale simplă. Linia 104 a
Tramvaiul din Constanța () [Corola-website/Science/313323_a_314652]
-
de 11,8 km cale simplă , deservită de 10 tramvaie dublu - articulate tip ITB V3A - C. Între 1984 și 1986 se dau în folosință alte trei linii de tramvaie (101 , 101B și 102) însumând 27,5 km cale simplă , precum și depoul de tramvaie situat la capătul Străzii Industriale , cu halele de reparații și întreținere . În 1990 I.J.T.L. Constanța se transformă în Regie Autonomă , iar activitatea de transport persoane cu taximetrul și cea a autoutilitarelor de transport marfă și speciale se desprind
Regia Autonomă de TranSport Constanța () [Corola-website/Science/317329_a_318658]
-
electric și partea mecanică au fost livrate de către firmele: "Brown", "Boveri & C-ie Baden" și Henschel & Sohn". Această locomotivă a servit ca model pentru locomotivele Diesel electrice CFR din seria 060-DA, iar, după retragerea din circulație, a fost expusă la Depoul de locomotive Dej. Un alt model de propulsie Diesel electrică a fost dat de trenul "Săgeata albastră", realizat începând cu 1958 de Faur. Începând cu anul 1960, la Electroputere Craiova, în colaborare cu UCM Reșița și Întreprinderea de Osii și
Locomotiva 060-DA () [Corola-website/Science/337673_a_339002]
-
în celelalte părți ale orașului. Noaptea, circulă o linie de tramvai din centru spre Piątkowo (pe șinele metroului ușor) și 21 de linii de autobuz. Autobuzele de noapte leagă centrul cu cartierele mai îndepartate sau, ca rol auxiliar, circulă între depouri. Lech Poznań este un club de fotbal. Stadionul Municipal are o capacitate de 43.269 locuri.
Poznań () [Corola-website/Science/297853_a_299182]
-
După ultimele analize făcute de către CNSAS, Leontin Sălăjan era de origine maghiară. La 13 martie 1934 a avut primul contact cu armata, în cadrul stagiului militar la Regimentul 3 Transmisiuni (arma geniu). După stagiul militar, a lucrat ca muncitor lăcătuș la depoul CFR din Oradea. În 1939 a devenit membru al Partidului Comunist din România. În 1944 a devenit secretar al Comitetului Județean de partid Bihor. După răsturnarea guvernului antonescian, apare în presă la 4 septembrie 1944 un Manifest al Comitetului Regional
Leontin Sălăjan () [Corola-website/Science/304808_a_306137]
-
interzis comercianților vânzarea vopselelor minorilor, iar comercianții erau obligați să depoziteze vopselele în locuri special amenajate, făcând astfel furtul din magazine mult mai dificil. Totodată, bugetul orașului New York destinat stopării mișcării graffiti s-a mărit, de acum înainte parcurile și depourile fiind mult mai bine păzite. Au fost ridicate garduri electrice de protecție, iar orice distrugere cauzată acestora era prompt reparată. Astfel, multe din zonele preferate ale artiștilor graffiti au devenit aproape inaccesibile. Procesul de îndepărtare al desenelor graffiti din New York
Graffiti () [Corola-website/Science/299331_a_300660]
-
linii de mare viteză. În perioada 2004-2007 au fost alocate 3 milioane de euro, la care s-au adăugat încă 15 milioane în perioada 2007-2013. Linia 25N pornește de la Schaarbeek, unde se desprinde din vechea linie 36N. Linia traversează tot depoul Infrabel din Haren și ajunge la nodul rutier Machelen, de unde continuă în zona mediană foarte spațioasă a A1/E19 , între cele două sensuri de mers. Chiar înainte de ieșirea 10 Mechelen-Sud de pe autostrada A1/E19, linia 25N părăsește zona mediană prin intermediul
Proiectul Diabolo () [Corola-website/Science/337642_a_338971]
-
după ce unele linii au fost desființate și suspendate, și sunt achiziționate noi vehicule. RATB a renunțat definitiv la troleibuzele ROCAR în anul 2009, excepție făcând ROCAR 412E #7459 și ROCAR 812E autodromo. În există linii de troleibuze deservite de patru depouri de troleibuze. La sfârșitul anului 2015, RATB avea în inventar 297 de troleibuze, împărțite în trei mărci: Astra/Ikarus (model 415 T), Astra/Irisbus (model Citelis) și Rocar (1 exemplar 412 EA și 1 exemplar 812 EA - Rocar Autodromo). Există
Regia Autonomă de TranSport București () [Corola-website/Science/303085_a_304414]
-
care este și cea mai veche rețea din București existentă și funcțională, care a rezistat fără a fi demontată în anii comunismului, deși axa nord-sud a fost scoasă) și nord - centru (Piața Romană) - est, linia 86. În prezent sunt 4 depouri de troleibuz în București și două rețele, cea din sud rămânând izolată, deservind local 3 linii. În anul 2008 aceasta a fost extinsă până la Piața Unirii, însă datorită lucrărilor la Pasajul Văcărești și Piața Sudului, rețeaua dintre Piața Sudului și
Regia Autonomă de TranSport București () [Corola-website/Science/303085_a_304414]
-
Atunci au fost construite etajul superior și cele două pavilioane laterale. Construirea clădirii a fost terminată în 1898, dar copertina peronului principal și alte instalații auxiliare au fost finalizate abia în 1902. Lângă Gara Burdujeni a fost construit și un depou de locomotive, care era unul dintre cele mai mari din zona Moldovei. În jurul gării s-au construit locuințe ale personalului feroviar care se ocupa de întreținerea căii ferate. Până în anul 1918 în clădirea gării a existat un oficiu vamal și
Gara Suceava () [Corola-website/Science/310271_a_311600]
-
a fost desființată iar capătul de linie Gară Babelsberg a fost demolat. O altă linie, linia D (Holzmarktstraße-Menzelstraße) a fost planificată, pentru înlocuirea travaiului, care fusese scos din circulație din cauza stării proaste a liniei. Aceste troleibuze ar fi avut un depou nou dar însă din cauza situației de achiziții foarte bune a Republicii Democratice Germane, aceste planuri au fost sistate. La data de 30 august 1971 linia Gară Drewitz-Drewitz centru a fost desființată în urma unor lucrări de construire a orașului, rețeaua fiind
Troleibuzul din Potsdam () [Corola-website/Science/333889_a_335218]
-
foarte bune a Republicii Democratice Germane, aceste planuri au fost sistate. La data de 30 august 1971 linia Gară Drewitz-Drewitz centru a fost desființată în urma unor lucrări de construire a orașului, rețeaua fiind dezafectata. Până în 1995 au existat următoarele linii: Depoul de troleibuze de pe strada Sthephenson a fost realizat și a inclus o rută de retragere de la halta de troleibuz Am Findling. începând u anii '80, au existat planuri de extindere a rețelei către Waldstadt și Schlaatz. Aceste planuri au eșuat
Troleibuzul din Potsdam () [Corola-website/Science/333889_a_335218]
-
de tunel și 9 stații) și itinerariul „Bertrand/Haecht” (4,7 km de tunel și 7 stații). Datele studiului sunt favorabile primului itinerar. Mai mult, studiul Beliris a tratat chiar și o prelungire suplimentară a acestei linii, spre Haren și Depoul Schaerbeek, în lungime de 2,4 km și deservita de două stații noi. În sfârșit, în recomandările sale finale, cercetarea înclină către realizarea directă a unui metrou automatizat, fără a se mai trece prin etapele intermediare de „premetrou” și „metrou
Premetroul din Bruxelles () [Corola-website/Science/335844_a_337173]