974 matches
-
testiculele, măduva osoasă, țesutul hematopoetic, țesutul limfatic, splina. Din punct de vedere clinic allotransplantele pot fi: grefe libere temporare (grefele de piele sau transfuziile sanguine); grefe care se constituie ca „suporturi” temporare până când se regenerează țesutul gazdă (os, cartilagiu, tendoane, fascii, nervi); grefe permanente libere (independente) structural (cornee, vase sanguine, valve cardiace); grefe libere funcționale (paratiroide, ovare, testicule); grefe integrale de organe (cord, plămân, ficat, rinichi, pancreas, intestin subțire); grefe celulare libere (țesut insular pancreatic, hepatocite, miocite); grefe medulare care realizează
Chirurgie generală. Vol. I. Ediția a II-a by Prof. Dr. Eugen Târcoveanu, Dr. Cristian Lupaşcu () [Corola-publishinghouse/Science/751_a_1226]
-
organe (cord, plămân, ficat, rinichi, pancreas, intestin subțire); grefe celulare libere (țesut insular pancreatic, hepatocite, miocite); grefe medulare care realizează repoziționări funcționale ale țesutului hematopoe-tic sau limfopoetic. Autotransplantele au dat rezultate clinice bune pentru grefele de piele, păr, dinți, cartilagiu, fascii, tendoane, grăsime, stomac, intestin, rinichi, pericard, valve cardiace, artere, vene, nervi, paratiroide, țesut adrenal, ovar, testicul, măduvă osoasă. 18.4.1. TRANSPLANTUL DE PIELE Cel mai frecvent se practică pentru reacoperirea zonelor distruse posttraumatic, postcombustional sau postoperator. Autotransplantele s-au
Chirurgie generală. Vol. I. Ediția a II-a by Prof. Dr. Eugen Târcoveanu, Dr. Cristian Lupaşcu () [Corola-publishinghouse/Science/751_a_1226]
-
procesul mastoidian cu articulația sternoclaviculară. Se mai poate folosi o altă incizie, de-a lungul unui pliu cutanat situat la nivelul gâtului, dar în afară de criteriul estetic aceasta nu are absolut nici un avantaj, așa că nu vom insista asupra ei. După incizia fasciei de-a lungul marginii anterioare a SCM, acesta este mobilizat pentru a evidenția teaca carotică. Aceasta se incizează de-a lungul marginii mediale a venei jugulare interne (VJI), care se retractă lateral pentru a expune artera carotidă comună. La acest
Tratat de chirurgie vol. VII by VLAD ANTON ILIESCU, LUCIAN FLORIN DOROBANŢU () [Corola-publishinghouse/Science/92086_a_92581]
-
Colonizarea microbiană a urinii poate fi asimptomatică sau simptomatică. în absența infecției, tractul urinar este steril, cu excepția treimii externe a uretrei la femei. Infecția poate atinge uretra, vezica urinară, ureterele, bazinetul, papilele, calicele și interstițiul renal, dar și structurile adiacente (fascia perineală, prostata, epididimul). Germenii cei mai frecvent implicați sunt bacteriile, mai rar virusuri, levuri, ciuperci. Diagnosticul de infecție urinară este documentat prin: • examenul citobacteriologic al urinii (ECBU); • prin bandelete reactive. Pentru un examen citobacteriologic corect, trebuie respectate condițiile de prelevare
[Corola-publishinghouse/Science/2339_a_3664]
-
pot fi organizate folosind exerciții diverse, În funcție de sarcina propusă. În acest sens, există patru tipuri de exerciții, cu efecte diferite asupra stării morfo-funcționale ale organismului uman. Exerciții de stretching În timpul exercițiilor de stretching sunt influențați În special mușchii, membrana lor, fascia, ligamentele și capsulele articulațiilor. Pe scurt, acest grup Îl putem numi țesut conjunctiv (TC). TC este alcătuit din două tipuri de fibre: colagenate și elastice, care se regăsesc În structură În proporții diferite și În special de acestea depinde proprietățile
Fitness. Teorie si metodica by Olga Aftimciuc,Marin Chirazi () [Corola-publishinghouse/Science/1170_a_1869]
-
și Cubbeddu 17-141. 15 Vezi printre alte mențiuni, Guțu: art. "imăginărius" (3) adj. 1 (tard.) de chipuri, de figuri: pictor, plastes DIOCL. pictor, sculptor de figuri // imăginărius, iī m. purtător al chipului împăratului VEG.; 2. aparent, fictiv: imaginarii fasces LIV. fascii false (autoritate fictivă), imaginaria paupertas SEN. sărăcie închipuită. 16 Vezi Corpus Inscriptionum Latinarum. Berlin, 1863 -. Textul la care se face trimitere se regăsește și în Inscriptiones Latinae Selectae. Ed. H. Dessau. 3 vol. Berlin, 1892-1916. 7212, II, 4. [reed. anastazică
[Corola-publishinghouse/Science/84997_a_85782]
-
s.m; en. exoskeleton); farino- "făină, aluat" (cf. lat. farina, -ae s.f. "făină"); farmaco-, farmaco- "medicament" (cf. gr. φάρμακον, -ου s.n. "remediu, medicament; drog, otravă, incantație"): med. ro. farmacodinamie (cf. fr. pharmacodynamie, s.f.; en. pharmacodynamics); fascio- "fâșie, fascicul" (cf. lat. fascia, -ae s.f. "fașă, fâșie"): cf. med. fascie (cf. lat. fascia); feo- "brun, întunecat" (cf. gr.φαίος, -ά, -όν "închis, gri"): med. ro. feocromocitom (cf. fr. phéochromocytome; en. pheochromocytoma); fet(o)-/ feti- "embrion, făt" (cf. lat. foetus,-us s.m. "făt, copil
[Corola-publishinghouse/Science/84964_a_85749]
-
cf. lat. farina, -ae s.f. "făină"); farmaco-, farmaco- "medicament" (cf. gr. φάρμακον, -ου s.n. "remediu, medicament; drog, otravă, incantație"): med. ro. farmacodinamie (cf. fr. pharmacodynamie, s.f.; en. pharmacodynamics); fascio- "fâșie, fascicul" (cf. lat. fascia, -ae s.f. "fașă, fâșie"): cf. med. fascie (cf. lat. fascia); feo- "brun, întunecat" (cf. gr.φαίος, -ά, -όν "închis, gri"): med. ro. feocromocitom (cf. fr. phéochromocytome; en. pheochromocytoma); fet(o)-/ feti- "embrion, făt" (cf. lat. foetus,-us s.m. "făt, copil"): med. ro. fetoscopie (cf. fr. foetoscopie s.f.
[Corola-publishinghouse/Science/84964_a_85749]
-
-ae s.f. "făină"); farmaco-, farmaco- "medicament" (cf. gr. φάρμακον, -ου s.n. "remediu, medicament; drog, otravă, incantație"): med. ro. farmacodinamie (cf. fr. pharmacodynamie, s.f.; en. pharmacodynamics); fascio- "fâșie, fascicul" (cf. lat. fascia, -ae s.f. "fașă, fâșie"): cf. med. fascie (cf. lat. fascia); feo- "brun, întunecat" (cf. gr.φαίος, -ά, -όν "închis, gri"): med. ro. feocromocitom (cf. fr. phéochromocytome; en. pheochromocytoma); fet(o)-/ feti- "embrion, făt" (cf. lat. foetus,-us s.m. "făt, copil"): med. ro. fetoscopie (cf. fr. foetoscopie s.f.; f(o)etoscopy
[Corola-publishinghouse/Science/84964_a_85749]
-
creșterii circulației sanguine, cu consecințe benefice asupra aportului de substanțe nutritive și oxigen, măririi numărului de fibre musculare și activării modificărilor biochimice (A. Demeter, 1982). Prin practicare sistematică a badmintonului crește tonusul muscular, se măresc și se întăresc tendoanele și fasciile musculare, fapt ce previne apariția și instalarea deficiențelor fizice. Influențele educative ale jocului se manifestă în îmbogățirea proceselor afective, cognitive și de cunoaștere, procese importante în formarea personalității, comportamentului și simțului estetic. Practicarea badmintonului are efecte remarcabile asupra unor procese
Badminton, curs de bază by Tomoiagă Simion () [Corola-publishinghouse/Science/350_a_1128]
-
Limfaticele capilare sunt situate sub epidermă în dermul superficial. Aceste vase drenează în canalele valvulate din dermul profund și țesutul subdermic. Limfaticele lipsesc în mușchi, tendoane, cartilaje, creier, cornee, dar sunt prezente în spațiile intermusculare. Limfaticele superficiale sunt situate deasupra fasciei profunde și sunt orientate centripet. Ajunse pe marginea convexă a ganglionului, canalele limfatice se deschid la acest nivel și eliberează conținutul [1]. FIZIOLOGIA CIRCULAȚIEI LIMFATICE Sistemul limfatic drenează surplusul de lichid filtrat la nivelul capătului arterial al capilarului și care
Tratat de chirurgie vol. VII by JECU AVRAM, IULIAN AVRAM () [Corola-publishinghouse/Science/92085_a_92580]
-
fire, meșe, epiploon aplicate în zona cu limfedem. Rezultatele acestor intervenții sunt modeste. Chirurgia de exereză constă în îndepărtarea țesutului celular subcutanat, a tegumentelor, a aponevrozei urmată de grefarea pielii pe mușchi (procedeu Charles). Kondoleon, Sistrunk și Thompson au excizat fascia și o porțiune din țesutul celular subcutanat, iar un lambou dermic este fixat la fascia profundă pentru a favoriza anastomozele spontane limfatice. Kinmonth a demonstrat că de fapt excizia țesutului celular subcutanat este elementul important al operației. Anastomozele limfo-venoase au
Tratat de chirurgie vol. VII by JECU AVRAM, IULIAN AVRAM () [Corola-publishinghouse/Science/92085_a_92580]
-
exereză constă în îndepărtarea țesutului celular subcutanat, a tegumentelor, a aponevrozei urmată de grefarea pielii pe mușchi (procedeu Charles). Kondoleon, Sistrunk și Thompson au excizat fascia și o porțiune din țesutul celular subcutanat, iar un lambou dermic este fixat la fascia profundă pentru a favoriza anastomozele spontane limfatice. Kinmonth a demonstrat că de fapt excizia țesutului celular subcutanat este elementul important al operației. Anastomozele limfo-venoase au fost preconizate de Nielubowicz, care a realizat sutura unor ganglioni secționați sagital la venele alăturate
Tratat de chirurgie vol. VII by JECU AVRAM, IULIAN AVRAM () [Corola-publishinghouse/Science/92085_a_92580]
-
spontan primar [10]. La nivelul pleurei parietale există câteva deosebiri față de pleura viscerală. Pleura parietală costală este mai groasă decât pleura parietală diafragmatică și mediastinală. Ea prezintă o structură de rezistență la nivelul planului fibroelastic profund, cunoscută sub denumirea de „fascia endotoracică Luschka”. Aceasta are rol important în decolările pleurale, permițând decolarea extrapleurală, atunci când planul decolării se află în țesutul lax subpleural (fascia endotoracică rămâne aderentă de peretele toracic). Datorită absenței fasciei endotoracice, această decolare nu este posibilă la nivelul pleurei
Tratat de chirurgie vol. IV. Chirurgie toracică. by Adrian Ciuche, Teodor Horvat, Daniel Paul Fudulu () [Corola-publishinghouse/Science/92101_a_92596]
-
diafragmatică și mediastinală. Ea prezintă o structură de rezistență la nivelul planului fibroelastic profund, cunoscută sub denumirea de „fascia endotoracică Luschka”. Aceasta are rol important în decolările pleurale, permițând decolarea extrapleurală, atunci când planul decolării se află în țesutul lax subpleural (fascia endotoracică rămâne aderentă de peretele toracic). Datorită absenței fasciei endotoracice, această decolare nu este posibilă la nivelul pleurei diafragmatice și mediastinale, care sunt mai subțiri și intim aderente de structurile subiacente. Tot la nivelul pleurei parietale costale a fost descris
Tratat de chirurgie vol. IV. Chirurgie toracică. by Adrian Ciuche, Teodor Horvat, Daniel Paul Fudulu () [Corola-publishinghouse/Science/92101_a_92596]
-
la nivelul planului fibroelastic profund, cunoscută sub denumirea de „fascia endotoracică Luschka”. Aceasta are rol important în decolările pleurale, permițând decolarea extrapleurală, atunci când planul decolării se află în țesutul lax subpleural (fascia endotoracică rămâne aderentă de peretele toracic). Datorită absenței fasciei endotoracice, această decolare nu este posibilă la nivelul pleurei diafragmatice și mediastinale, care sunt mai subțiri și intim aderente de structurile subiacente. Tot la nivelul pleurei parietale costale a fost descris un al VI-lea strat histologic, celulo-grăsos - stratul subfascial
Tratat de chirurgie vol. IV. Chirurgie toracică. by Adrian Ciuche, Teodor Horvat, Daniel Paul Fudulu () [Corola-publishinghouse/Science/92101_a_92596]
-
este posibilă la nivelul pleurei diafragmatice și mediastinale, care sunt mai subțiri și intim aderente de structurile subiacente. Tot la nivelul pleurei parietale costale a fost descris un al VI-lea strat histologic, celulo-grăsos - stratul subfascial, prin care pleura, prin intermediul fasciei endotoracice, aderă de periostul coastelor și de fascia mușchilor intercostali. Decolările pleurei parietale realizate în acest plan poartă numele de decolări extrafasciale. Spre deosebire de pleura viscerală, pleura parietală prezintă niște orificii (stome) ce pot avea între 2 μm și chiar mai
Tratat de chirurgie vol. IV. Chirurgie toracică. by Adrian Ciuche, Teodor Horvat, Daniel Paul Fudulu () [Corola-publishinghouse/Science/92101_a_92596]
-
care sunt mai subțiri și intim aderente de structurile subiacente. Tot la nivelul pleurei parietale costale a fost descris un al VI-lea strat histologic, celulo-grăsos - stratul subfascial, prin care pleura, prin intermediul fasciei endotoracice, aderă de periostul coastelor și de fascia mușchilor intercostali. Decolările pleurei parietale realizate în acest plan poartă numele de decolări extrafasciale. Spre deosebire de pleura viscerală, pleura parietală prezintă niște orificii (stome) ce pot avea între 2 μm și chiar mai mult de 6 μm diametru, prin care cavitatea
Tratat de chirurgie vol. IV. Chirurgie toracică. by Adrian Ciuche, Teodor Horvat, Daniel Paul Fudulu () [Corola-publishinghouse/Science/92101_a_92596]
-
clivaj și la acest nivel). Pleura apicală corespunde porțiunii cervicale a pleurei parietale. Are forma unei calote și constituie cupula pleurală sau domul pleural. Fața sa convexă se constituie ca o membrană fibroasă, „cupula fibrosa”, care este o prelungire a fasciei endotoracice, prin care pleura apicală aderă la apertura toracică superioară; ea constituie astfel o adevărată „diafragmă cervico-toracică” după cum a descris-o Bourgéry. Cupula pleurală este situată extratoracic, la baza gâtului, ocupând regiunea supraclaviculară. Versantul anterior al cupulei pleurale prezintă raporturi
Tratat de chirurgie vol. IV. Chirurgie toracică. by Adrian Ciuche, Teodor Horvat, Daniel Paul Fudulu () [Corola-publishinghouse/Science/92101_a_92596]
-
sac fibros, sidefiu, cu structură aponevrotică, învelește cordul la exterior și ia forma unui trunchi de con cu baza mare orientată către diafragm. Superior el se contopește cu tunica externă a marilor vase de la baza cordului și se continuă cu fascia pretraheală. Inferior pericardul aderă la centrul tendinos al diafragmului iar spre stânga, pe o porțiune, la partea musculară a diafragmului. Prin intermediul diafragmului pericardul prezintă raporturi cu ficatul la dreapta și cu fundul stomacului la stânga [8]. Anterior se atașează de fața
Tratat de chirurgie vol. IV. Chirurgie toracică. by Adrian Ciuche, Teodor Horvat, Daniel Paul Fudulu () [Corola-publishinghouse/Science/92101_a_92596]
-
fața posterioară a sternului prin ligamentele sternopericardice descrise de Louschka. Ligamentul sterno-peri-cardic superior unește bulbul aortei cu manubriul sternal, iar cel inferior unește pericardul de procesul xifoid. Către posterior au fost descrise ligamentele vertebropericardice, ce pornesc din lama prevertebrală a fasciei cervicale, către anterior, trecând pe lângă esofag, trahee, ajungând la pericard [12]. Au fost descrise tracturi fibroase care leagă pericardul de bronhii, trahee și esofag. Aceste sisteme ligamentare mențin cordul într-o poziție normală, servind drept „o centură de siguranță” (Gray
Tratat de chirurgie vol. IV. Chirurgie toracică. by Adrian Ciuche, Teodor Horvat, Daniel Paul Fudulu () [Corola-publishinghouse/Science/92101_a_92596]
-
branhială. Volumul tiroidian mediu la copil valori comparative suprafața medială a glandei este în contact strâns cu laringele și traheea. Suprafața posterolaterală este în contact cu esofagul și pachetele neurovasculare ale gâtului. Anterior, tiroida este separată de mușchii sternotiroidieni prin fascia pretraheală. Este învelită de o capsulă conjunctivă. Mici fragmente aberante de țesut tiroidian se găsesc uneori în afara capsulei (glande tiroide accesorii), în special de-a lungul ductului tireoglos obliterat, dar și lateral, inclusiv în mușchi; vascularizația este asigurată de arterele
Ghid de diagnostic și tratament în bolile endocrine by Eusebie Zbranca () [Corola-publishinghouse/Science/91976_a_92471]
-
frecvent întâlnit. În funcție de zona afectată, infecțiile gangrenoase neclostridiale au fost clasificate în infecții cutanate și subcutanate. Gangrena subcutanată, cunoscută mai ales sub denumirea de fasceită necrozantă (gangrena streptococică hemolitică, gangrena de spital), debutează la nivelul țesutului celular subcutanat, afectând rapid fascia și musculatura subjacentă. Este cauzată în principal de Streptococul hemolitic dar uneori și de Stafilococul hemolitic sau alte grupe de germeni: bacteroides, coliformi, difteroides sau pseudomonas. Poarta de intrare este traumatică sau uneori chirurgicală [12]. Cel mai frecvent afectate sunt
Chirurgie generală. Vol. I. Ediția a II-a by Conf. Dr. Dan Niculescu () [Corola-publishinghouse/Science/751_a_1205]
-
perineul și organele genitale externe (gangrena scrotală Fournier) [15]. Necroza consecutivă microtrombozelor vasculare afectează atât pielea cât și straturile profunde. Zona afectată, inițial foarte dureroasă, devine ulterior insensibilă prin distrugerea nervilor senzitivi. Procesul se extinde în continuare în țesutul celular, fascii și mușchi cu apariția unui edem inflamator palid, uneori cu producere de gaz și evoluție către necroză. Febra, tahicardia și șocul consecutive toxemiei apar în primele ore. Tratamentul include resuscitare și echilibrare hidroelectrolitică, antibioticoterapie în triplă asociere (penicilină, metronidazol, aminoglicozide
Chirurgie generală. Vol. I. Ediția a II-a by Conf. Dr. Dan Niculescu () [Corola-publishinghouse/Science/751_a_1205]
-
orbital este porțiunea din orbita posterioară, din vecinătatea orificiului anterior al canalului optic. Este limitat anterior de un plan care corespunde unghiului posterior al peretelui orbital inferior. Spațiul extraconal și spațiul intraconal. Orbita posterioară este împărțită de conul muscular și fasciile anexate mușchilor extrinseci ai globului ocular, într-un spațiu extraconal și un spațiu intraconal. Compartimentul optic, suboptic și supraoptic al spațiului intraconal. Spațiul intraconal este împărțit de două planuri orizontale, unul superior, care trece tangent la porțiunea superioară a circumferinței
Tratat de chirurgie vol. IV. Neurochirurgie by Ioan Ștefan Florian, Cristian Ionel Abrudan, Dana Mihaela Cernea, Aurel Oșlobanu, Silviu Albu () [Corola-publishinghouse/Science/92121_a_92616]