1,602 matches
-
chiloții. Încercă să scape, dar scutierul trase din nou apa. De data asta era mai puțină - rezervorul nu se umpluse Încă -, dar Îi ajunse oricum În gură și În nas. Acum era fără chiloți. Anzalone Îi plesnea fesele și Îl frigea cu flacăra unei brichete. Kevin Încercă să se apere - dar scutierul Îi ținea capul apăsat În vasul veceului. Se sufoca. Simțea că-i lipsește aerul. Deschise gura, inspiră apă, tuși, scuipă, ridică o clipă capul și fu din nou Împins
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2343_a_3668]
-
În jurul unei măsuțe de pe colț, sub lumina generoasă care evidenția bronzul fals al lui tati - folosea o cremă specială, căci nu avea răbdare nici măcar să stea liniștit sub lămpile autobronzante. Devorară hamburgerii unși de ketchup și Înecați În Coca-Cola. Își fripseră buzele cu plăcinta de mere fierbinte. Acum nu mai era străinul agresiv cu ochi ciudați care Îi răpise din sala de sport și de la petrecere. Și nici nu mai era acel tată episodic pe care nu știau cum să-l
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2343_a_3668]
-
sfârșitul comediei s-a făcut o îmbulzeală groaznică, pentru că mulțimea s-a năpustit spre ieșirile din parc. Richard s-a panicat și a încercat să ne țină pe toți în vărful dealului, până când se risipea lumea. Dar se făcuse extrem de frig deja și toată lumea era nerăbdătoare să ajungă acasă, așa că a fost depășit de situație. Am coborât dealul pe o potecă dispre nord fără prea multă bătaie de cap, dar când am ajuns pe platou acolo unde oamenii voiau s-o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2321_a_3646]
-
drum la stînga, spre munte. Se urcă greu, drumul, deși asfaltat, e desfundat, norii lichizi atîrnă, par să se prelingă pe pămînt, iar povîrnișurile care se văd În jur prin golurile de ceață sînt Împădurite cu brad. Muntele miroase a frig din ce În ce mai tare pe măsură ce urcăm. După o curbă largă, ajungem la poarta unității. Drumul de asfalt se oprește aici, mai departe se continuă cu un fel de potecă pentru mașini, un drum forestier Îngust, care se furișează abrupt pe lîngă gardul
1989, roman by Adrian Buz () [Corola-publishinghouse/Imaginative/805_a_1571]
-
greață gândindu-se la ce i se va Întâmpla lui Connor. Mai mult decât orice, Își dorea ca Bridget să nu se fi așezat În centrul atenției. Văzând piciorușele grăsune ale lui Connor Întinse ca ale unui pui gata pentru fript, a simțit că Îi crește sila. Nu a văzut ce s-a Întâmplat În continuare pentru că a Închis ochii. Următorul lucru de care a fost conștientă a fost vaietul sfâșietor pe care l-a scos Connor. În timp ce oamenii spuneau mazeltov-uri
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2001_a_3326]
-
Îneacă dacă le umblă cineva la cuib și le mănâncă puii sau ouăle. Pe-aici a trecut șarpele de l-am omorât adineauri, iar ea, de durere, s-a scufundat ca să se Înece. Hai s-o jumulim și s-o frigem.” Nimeni, nici măcar Scurtul Însuși, nu crezu o iotă din această scorneală. Însă nu scoaseră vreo vorbă, căci Îi bucura gândul că-și vor face singuri de mâncare din vânatul prins chiar de ei. Lică, Îndemânatic, Începu să smulgă penele și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2306_a_3631]
-
o Întinseră la uscat pe iarbă. Se apucară de foc. Lică meșteșugise o Întreagă clădire de uscături și bucăți de buturugă. Zicea că pentru o friptură bună Îți trebuie jar ca lumea. Făcuse așa de mult, că ar fi putut frige un bou. Dar nu le păsa. Se bucurau la vederea focului, urmăreau cum limbile galbene și roșii cuprindeau lemne din ce În ce mai groase. Când flăcările se potoliră, stropiră jarul cu apa adusă În gură și În pumni din Gropan. Proptiră, În sfârșit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2306_a_3631]
-
firicele de carne și puțină piele care mirosea a fulgi arși. Ceilalți, mărinimoși, Îl poftiră să ia și bucățele bune, mai ales că fricosul avusese o idee care le Îmbunătățise ospățul: Înfipsese felii groase de mămăligă În țepușă și le fripsese. Chiar izbutise, cu toată neîndemânarea lui, să nu scape mămăliga pe jar. Înfometați, mâncară până la urmă și ce se putu roade din oasele păsării. Își linseră degetele și oftară de sătui ce erau. Scuturară cămașa de rămășițele prânzului și se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2306_a_3631]
-
și pe noi, elevii, la ciorba de pește și la pește fript. Ne-am Înghesuit doi la o lingură și patru la un castron - că nu erau de ajuns. Dar nu ne păsa. Înghițeam zeama cu bucățoaiele de mămăligă. Ne frigeam la dește și plescăiam ca porcii. Foiște stătea la masă și sorbecăia ciorba la repezeală, cu ochii la tuciul de pe pirostrii. De obicei, la țuică, băga În el două și chiar trei castroane de borș. De data asta, Însă, din pricina
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2306_a_3631]
-
care, Întinși pe iarbă, beau vin pe inima goală, ascultau muzica tarafului și se Îmbătaseră la rându-le binișor. Pe o foaie de cort În jurul căreia așteptau cu nerăbdare hămesiții poposiră de-a valma toate bunătățile lumii: prepelițe și potârnichi fripte la foc mic, Înfășurate În feliuțe de slănină de porc; pâine albă coaptă În țest, pe foi de nuc; un castron de porțelan plin cu icre negre de morun; cârnați fripți, brânză, păstrugă la grătar, purcel de lapte, măsline grecești
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2306_a_3631]
-
deșteptu’ pământului! Tu ce te bagi ca musca-n curu’ vacii?” Hotărâseră să măsoare temperatura apei cu degetul: „Bagă tu deștu’, băi, Ectorașe, că ai mână de boier de la oraș; dacă poți să-l ții În apă fără să te frigă, Înseamnă că se simte bine și sămânța de bovină. Auziți, băi, fraților, stau și mă gândesc: cum dracu’ le-or fi făcut ăia laba la tauri? Cu două mâini, cred. Ia uite, pe al nostru Îl cheamă Oțel, așa scrie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2306_a_3631]
-
fie ucis scurt și fără vorbă. Intrase, În seara cu adulmecatul mirosurilor de friptură, și În casa unei văduve căreia puțini oameni Îi știau numele, dar pe care toată lumea o striga Tușa. Femeia căpătase de la niște rubedenii carne și o frigea lângă cuptorul În care cocea plocoane măiastre, Împletite cu pricepere și, ziceau câte unii, cu har de Sus. Șeful de post n-o luase la arest, dar se răspândise vestea - neadevărată, se jurau soldații și paznicul de vânătoare - că i-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2306_a_3631]
-
vor asuda, se vor Încrâncena să-și arate măiestria, vor obosi În cele din urmă. Se vor apuca să aprindă focuri În care vor azvârli lucioasele toroipane. Vor goli căni de vin roșu, tânăr, Încă neașezat pe de-a-ntregul. Vor frige pastramă și vor Încălzi azimă În spuză. Când vor Începe să se amețească, va veni și taraful Căloi să-i Încingă la joc ori să le zică de inimă albastră. Vor vorbi de toate, poate se vor certa, poate se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2306_a_3631]
-
a cârciumii ce aparținuse, nu cu multă vreme În urmă, bătrânului grec Costas Dagdelinis. Pentru Început, la primele căni de vin fiert, aveau să dea gata niște mizilic sărat, măsline și brânză de capră, timp În care cârciumarul avea să frigă cu meșteșug, pe un grătar cu mangal, bucăți de carne, cu pricepere alese din tot soiul de orătănii. Cănile cu vin aveau să apară pe masa lor Încet, dar neîntrerupt; ar fi venit și Căloii și apoi cine știe ce lucruri frumoase
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2306_a_3631]
-
damigeană tulburel și se Înveselea de unul singur. Când bătălia se terminase și băieții veniseră, după tradiție, să-și azvârle ciomegele În foc, el era deja bine aghesmuit și se străduia, cam fără spor, să pregătească grătarele și carnea pentru fript. Chefuise Împreună cu luptătorii până Îl doborâse băutura. Ajunsese a doua zi acasă cu o căruță În care zăceau de-a valma, cuprinși de somnul rău al vinului neașezat, toți războinicii ce luptaseră pentru Satul cu Sfinți. Câțiva ani mai târziu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2306_a_3631]
-
și funcționează. Am întrebat cândva un om de stânga, un ,,socialist", (un om a cărui întreagă carieră și viață personală, în liniile sale esențiale, se produsese în epoca socialismului ,,victorios, românesc", când tovarășii ar fi trebuit să umble cu porumbeii fripți în gură, așa cum frumos se exprima Mises), de ce crede că a căzut socialismul, pentru că acest lucru nu poate fi negat și de către cel mai înverșunat om de stânga. S-a gândit puțin ca și cum ar fi făcut o analiză a tot
[Corola-publishinghouse/Science/84937_a_85722]
-
pentru care tristețea, dezolarea, singurătatea, inutilitatea, nevroza constituie note definitorii. Orașul, „abator, sanctuarul umanității carnivore” (Civilizație) sau „Oraș sepulcral, cu toamne târzii,/ Cu lungi bulevarde,/ - Grele cascade, / De melancolii” (Provincială), accentul pus pe starea autumnală: „E toamnă afară... și-i frig.../ Te caut... prin beznă te strig...” (Melodii de toamnă) trimit la motive bacoviene. Singurătatea revine în cartea de poeme în proză Omul din vis (1973), unde domină confesiunea îndurerată și invocarea ființelor apropiate trecute în neființă. „Parfumul sufletului sacru al
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289467_a_290796]
-
un om în viață cu sânge iute, și ea (arată spre cântăreață) este sângele cel roșu deschis. COMPOZITORUL: Da, și suntem de mult, fără să ne fi mișcat din loc în drum spre tejgheaua din natura subșteiermarkului, unde tocmai se frige în sânge un cârnat însângerat, o pastă hulpavă din sânge, făină, ouă și rahat. Restul de sânge este ceea ce face renumele cârnatului însângerat. CÂNTĂREAȚA: Sângeretele e un deliciu. MECENA: Sângeretele trebuie să fie o hrană bună, că e aliment pregătit
by Werner Schwab [Corola-publishinghouse/Science/1078_a_2586]
-
satisfăcut până la crăpare al lui Mariedl are un caracter legat de poliția judiciară. MAMA LUI MARIEDL (trezindu-se): Păi trebuie pe bune s-o ucidem fără să se bage de seamă, pe prost-crescuta de Mariedl, s-o omorâm, s-o frigem și să facem din carnea corpului și din măruntaie un cârnat veșnic, asta ar trebui să funcționeze în vreun fel. Habar nu aveți ce fel de bucate se pot face din Mariedl, și ce fel de rețete or să vă
by Werner Schwab [Corola-publishinghouse/Science/1078_a_2586]
-
ca rod al mândriei, al nesupunerii, al lăcomiei, al poftei carnale sau al vorbirii. Unul dintre pelerinii lui Chaucer, duhovnicul de maici, o condamnă pe Eva pentru cuvintele rostite: „Rău pați dacă te iei după femei!/ Povața lor ne-a fript întâia oară/ și pe Adam l-a scos din rai afară,/ Când o ducea-n huzur așa de bine...” 62, făcând astfel din femeie cauza, iar din bărbat victima căderii. și angelica eroină chauceriană Constanța pune căderea omenirii pe seama intervenției
La donna angelicata – la donna demonicata în opera lui Giovanni Boccaccio şi a lui Geoffrey Chaucer by Oana Simona Zaharia () [Corola-publishinghouse/Science/1618_a_3076]
-
ideea găsită are șansa de a fi originală. Lista de cuvinte inductoare a lui Kent și Rozanoff Masă - sumbru - muzică - greață - om - profund - moale - lacom - munte - casă - negru - oaie - confort - mână - scurt - fruct - fluture - moale - comandament - scaun - dulce - șuierat - femeie - frig - lent - dorință - râu - alb - frumos - fereastră - aspru - cetățean - picior - păianjen - fir - roșu - somn - mânie - covor - fată - înalt - muncitor - acru - pământ - durere - soldat - cald - dur - ascuțit - stomac - tijă - lampă - vis - galben - pâine - justiție - băiat lumină sănătate - biblie - amintire - turmă - baie - colibă
Creativitate : fundamente, secrete şi strategii by Georgel Paicu () [Corola-publishinghouse/Science/690_a_1152]
-
Romains, André Gide, Céline, Proust, Kipling, Sartre, într-o ordine care contrazice toate cronologiile. Opera literară - cele mai multe eseuri pleacă de la cărți apărute - este un pretext pentru disocieri ingenioase și colorate. Personajele lui François Mauriac „sunt toate pe grătar și se frig la foc mic”, „secretul infernului sartrian este zicerea tatălui, a verbului a face, dispariția lui din limbaj, însoțită [...] de suveranitatea nemărginită a lui a fi. Faciosfera cedează pasul ființosferei. Esse a izgonit definitiv pe facere”. Boema lui Artur Enășescu stimulează
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289916_a_291245]
-
Cosmosului, mai exact, esența mistică a Cosmosului. De aici - timp de foarte multă vreme - pînă la Platon și chiar după el, importanța alimentației pentru dezvoltarea morală și spirituală a omului. Autorul Republicii interzice vînatul și patiseria, el nu permite carnea friptă la plugar decît tinerilor soldați. Unul din lucrurile care m-au uimit și în același timp m-au atras la Nietzsche este gravitatea cu care vorbește despre alimentație, mai ales în Ecce homo. Ghicesc aici o întreagă mistică preistorică regăsită
Mioriţa : un dosar mitologic by Petru URSACHE () [Corola-publishinghouse/Science/101018_a_102310]
-
Ce ne-ai adus?" răspunzându-le și lor în același limbaj prozaic al obiectelor. Brățara și-o scoase Marieta imediat și-o puse la păstrare într-un loc tăinuit, de frică să nu i-o fure careva; dar mâna o frigea rău în locul unde o atinsese, poate din cauza pietrelor mari și fățuite de pe ea, ce luceau de-ți luau ochii; dacă luceau ca Soarele trebuie să fi fost foarte cald înăuntrul lor - ca în Soare, nu? Când și-o dăduse jos
[Corola-publishinghouse/Science/84994_a_85779]
-
apa intercelulară din corp, pe când în infuzii, ceai sau alte lichide, prezența substanțelor vegetale antrenează un proces digestiv care diminuează asimilarea sa. Nu adăugați deci nimic, nici lămâie, nici chiar câteva picături. Beți apa foarte caldă (evident fără a vă frige), pentru a-i asigura mai mare capacitate de difuziune. Așteptați apoi câteva minute înainte de a mânca ceva. E foarte bine ca în acest interval să faceți vreo zece minute de gimnastică. Puteți să beți un pahar de apă caldă și
51 Sfaturi ?n?elepte pentru a fi c?t mai s?n?to?i c?t mai voio?i ?i c?t mai...frumo?i by Ecaterina Grunichevici () [Corola-publishinghouse/Science/83082_a_84407]