1,325 matches
-
de amor către Boria, din partea Annei Alexandrovna, cerându-i să vină în Parcul Petrovski chiar în noaptea aceea. În camera dumneavoastră de hotel l-ați asaltat pe Goriancikov și l-ați sufocat cu o pernă. I-ați pus corpul în geamantanul lui Govorov, înștiințându-l dinainte să îl lase gol. Fiindcă nu puteați închide geamantanul cu Goriancikov cu shuba pe el, i-ați scos-o și ați ascuns-o în saltea. Apoi le-ați spus celor de la hotel că Goriancikov va
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2228_a_3553]
-
chiar în noaptea aceea. În camera dumneavoastră de hotel l-ați asaltat pe Goriancikov și l-ați sufocat cu o pernă. I-ați pus corpul în geamantanul lui Govorov, înștiințându-l dinainte să îl lase gol. Fiindcă nu puteați închide geamantanul cu Goriancikov cu shuba pe el, i-ați scos-o și ați ascuns-o în saltea. Apoi le-ați spus celor de la hotel că Goriancikov va locui în locul dumneavoastră, și ați plătit chiria în avans, pentru a câștiga puțin timp
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2228_a_3553]
-
locui în locul dumneavoastră, și ați plătit chiria în avans, pentru a câștiga puțin timp înainte ca ei să bănuiască ceva. Oricum ei nu ar fi banuit nimic, deși se pare că l-ați făcut curios pe mesager. Apoi ați dus geamantanul în Parcul Petrovski pentru întâlnirea nocturnă cu Boria. Desigur, Boria se aștepta să o întâlnească pe Anna Alexandrovna. În schimb, a dat peste dumneavoastră. Ca să nu întind vorba, cred că a fost foarte surprins. Dar cum a decurs conversația? Ceva
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2228_a_3553]
-
Maximovici își întoarse brusc privirea. ă Poate că intuiesc bine ce s-a întâmplat, spuse Porfiri. Acum Osip Maximovici îl privi și dădu din cap. ă Poate atunci, continuă Porfiri, sau mai târziu, i-ați arătat ce se află în geamantan. Adică, i-ați arătat corpul neînsuflețit al lui Stepan Sergheievici Goriancikov și i-ați spus despre avansurile murdare pe care piticul i le făcea mult iubitei sale Anna Alexandrovna și de privirile languroase pe care acum i le arunca și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2228_a_3553]
-
de la facerea lumii. Prin vântul subțire și înalt se auzea arar șuierul răgușit al unei locomotive al cărei menire nu ar fi interesat pe nimeni și poate de aceea încerca de fiecare dată cu atâta insistență să-și semnaleze prezența. Geamantanul greu, încărcat parcă înadins cu cărămizi, îmi întindea nemilos mâna dreaptă în încercarea lui continuă de a se apropia de pământ. Trebuia să ajung acolo, peste acel deal înnegurat unde se auzea acel sunet de sirenă al locomotivei, de unde un
Parasca by Mititelu Ioan () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91853_a_92383]
-
murdară pe câmpul gălbui de toamnă. O dungă sinuoasă care tăia câmpul acela ocolind acea movilă se dovedi a fi un pârâu cu apă limpede și puțină. Puntea de lemn se arcui, scârțâind a jale sub greutatea mea și a geamantanului meu, amenințându- mă cu debarcarea în pârâu la cea mai mică greșeală de echilibru. Se auzi un plescăit puternic și stropi și stropi limpezi urcară spre cer reușind să stârnească irizări de curcubeu în soarele acela aburit de oboseala unei
Parasca by Mititelu Ioan () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91853_a_92383]
-
să ia din nou o piatră din aceea colțurată și să o arunce în apa pârâului. De abia după un timp zise parcă fără să se uite la mine, „Bună..” apoi se cufundă iar în gândurile sale. Stăteam așa cu geamantanul în mâini și parcă uitasem ce aveam de făcut. M-am simțit ridicol și am trântit povara pe iarba uscată ce foșni scurt, iar o piatră aflată din întâmplare tocmai sub un colț al geamantanului cel greu țâșni ca din
Parasca by Mititelu Ioan () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91853_a_92383]
-
gândurile sale. Stăteam așa cu geamantanul în mâini și parcă uitasem ce aveam de făcut. M-am simțit ridicol și am trântit povara pe iarba uscată ce foșni scurt, iar o piatră aflată din întâmplare tocmai sub un colț al geamantanului cel greu țâșni ca din pușcă și mă lovi dureros în gleznă. Mă așezai jos și începui să-mi frec locul dureros, privind totuși cu mare curiozitate reacția omului acela. El rămase ca și înainte de parcă nimic nu s-ar
Parasca by Mititelu Ioan () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91853_a_92383]
-
alternanța zi-noapte, așa și el își crease o anumită măsurare a timpului, divizat arhaic dar suficient de precis, punctat asemenea gongului care bate ora exactă, prin sunetul pietrelor aruncate în apa ceea puțină. Mă ridicai brusc de pe bancă, îmi luai geamantanul al cărui greutate parcă scăzuse foarte mult și am plecat grăbit fără să-i mai zic măcar, bună ziua, la plecare. Într-un târziu mă trezii că alergam pur și simplu printr-un desiș de mărăcini care mă loveau neîndurător peste
Parasca by Mititelu Ioan () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91853_a_92383]
-
de tot! Apoi ca orice învolburare se potoli și el cu încetul și o bună bucată de vreme se auziră doar pașii celor doi prieteni care plecaseră din satul lor spre marele oraș ca să urmeze o școală profesională. Își legaseră geamantanele de carton presat în spate cu ajutorul curelelor, purtându-le acum ca pe ranițe, ca să aibă mâinile libere. Fiecare avea câte un băț cioplit cu pricepere mai demult din pădurea de corn, băț care lor li se părea a fi o
Parasca by Mititelu Ioan () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91853_a_92383]
-
nestatornic pluti mult timp deasupra văii cu satul, căutând parcă tovărășia celorlalți cocoși care de acum ar fi trebuit să vestească miezul nopții. Culai se înfioră ca de un duh său, își ridică fără să gândească la ceva anume curelele geamantanului pe umerii săi slăbuți și zise cu o voce spartă, parcă străină: „Doamne, este miezul nopții și tocmai trebuie să trecem pe la mormântul acela. Eu nici ziua nu trec așa cu inima-npăcată pe lângă el, și-am spus eu că plecam
Parasca by Mititelu Ioan () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91853_a_92383]
-
blajine ce aminteau de Dumnezei, sfinți, mamă și alte rubedenii, și încercam să le bat obrazul îngroșat de atâta stat la cârma țării. Am stat eu un timp în expectativă, dar acum gata, m-am întors, întreg și eu, și geamantanul, vorba lui Topârceanu. Oricum fiind vară, aleșii noștri sunt departe, compătimesc la umbra cocotierilor din alte țări de soare pline, iar opinia noastră publică nu a rămas decât cu divorțurile și scandalurile sexuale de vară care atrag atenția mai mult
Parasca by Mititelu Ioan () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91853_a_92383]
-
casă de rușine, Luana se apucă serios de învățat. Dădu un alt examen în toamnă și intră la Facultatea de textile. Fericire fără margini pentru Sanda și pregătiri febrile în toată casa. Fetei i se reînnoi garderoba, fu cumpărat un geamantan cât toate zilele, în timp ce Bica hohotea de plâns prin toate colțurile pentru că nepoții îi plecau prin străini și ea rămânea singură. Plecară la Iași, cu câteva zile înainte de începerea anului universitar. Cazarea se făcu, după câteva ceasuri chinuitoare de stat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1548_a_2846]
-
femeia deschise ușa. Ștefan năvăli înăuntru. Iubito, te rog să mă ierți. S-a stricat mașina. Am stat câteva ceasuri pe sub ea până să-i dau de capăt. N-a fost nimic intenționat, crede-mă! Ea înghesui boarfele într-un geamantan și ieși pe ușă, uitând că se afla îmbrăcată în cămășuță de noapte și papuci de casă. Luana, treci înapoi, strigă Sanda, uluită. Bărbatul se repezi după ea. Te porți ca un copil răzgâiat și mă scoți din sărite. Lasă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1548_a_2846]
-
porți ca un copil răzgâiat și mă scoți din sărite. Lasă-mă să-ți explic! Am terminat-o cu tine. De azi înainte, ești liber să faci ce vrei. Escu rămase locului preț de o clipă, după care îi smulse geamantanul și-l zvârli în mijlocul curții, o săltă pe umăr și ieși pe poartă, în timp ce fata se zbătea și urla drăcește. Îi căzură papucii din picioare dar bărbatul deschise portiera și-o trânti, ca pe un sac de cartofi, în mașină
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1548_a_2846]
-
să se poarte urât cu el doar pentru că avea o problemă cu ideea de a-l lăsa să intre în apartamentul ei. Descuie ușa de la bloc împingându-și valiza mică (dar burdușită) înăuntru. Ar fi trebuit să-ți iei un geamantan mai mare, observă el. — Încerc să iau cât mai puține bagaje, îi spuse ea apăsând pe butonul liftului. Dar n-am putut să nu cumpăr chestii. Când intrară, închise ochii strâns și îi deschise repede. Neil, care o văzuse, zâmbi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1942_a_3267]
-
fi aruncat pe scări, tot ar fi fost o călătorie epuizantă. Ăăă, probabil. —Bine atunci. Eu am plecat. Își luă valiza mică. Ne vedem la birou. —Exact, ne vedem la birou. Apartamentul părea foarte tăcut după ce plecă el. Își târî geamantanul până în dormitor și îl deschise pe podea. Se uită cu tristețe la pantofii violeți. Piciorul ei umflat nici n-ar fi încăput în pantof acum, așa că nu mai puteau să candideze la titlul de încălțăminte trăsnet pentru nunta lui Aidan
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1942_a_3267]
-
am reușit să nu ne rătăcim. Iar dacă pe parcursul celorlalte zile timpul nu ne-a permis să luăm fiecare câte un suvenir, ultima zi a fost perfectă din acest punct de vedere. Mi-am umplut mai mult decât era nevoie geamantanul și ne-am întors în România cu multe amintiri și experiențe plăcute. Le mulțumesc lui Eleri și familiei Davies pentru că au făcut șederea mea să fie cât mai plăcută.
Sfera by Larisa Pristavu () [Corola-publishinghouse/Science/91764_a_93596]
-
ca în Balada chiriașului grăbit, unde realitatea cotidiană, tratată epic (modalitate caracteristică liricii lui) și tonul jucăuș relevă în subtext un sens filosofic: „Trec anii, trec lunile-n goană,/ Și-n zbor săptămânile trec./ Rămâi sănătoasă, cucoană,/ Că-mi iau geamantanul și plec!// Eu nu știu limanul spre care/ Pornesc cu bagajul acum,/ Ce demon mă pune-n mișcare/ Ce taină mă-ndeamnă la drum./ Dar simt că m-apasă păreții,/ Eu sunt chiriaș trecător:/ În scurtul popas al vieții/ Vreau
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290228_a_291557]
-
din Finlanda numește un asteroid descoperit la data de 6 februarie 1938 după numele doctorului, Zamenhof 665. Din nou Dovlatov este un articol aparținând lui Marian Barbu, articol care îl aduce în discuție pe scriitorul rus Dovlatov și romanul acestuia Geamantanul. Citatul extras din roman, "trei perechi de șosete finlandeze de nailon, o cămașă de poplin, niște ghete furate, un costum la două rânduri, o centură de ofițer, o scurtă de catifea, o căciulă de blană, mănuși de șofer"666, reprezintă
[Corola-publishinghouse/Science/84965_a_85750]
-
extras din roman, "trei perechi de șosete finlandeze de nailon, o cămașă de poplin, niște ghete furate, un costum la două rânduri, o centură de ofițer, o scurtă de catifea, o căciulă de blană, mănuși de șofer"666, reprezintă conținutul geamantanului lui Serghei Dovlatov. În opinia autorului articolului, "șosetele finlandeze de nailon propun o noimă epică demnă de luat în calcul - comerțul ilicit pe piața nedeclarată a statului sovietic"667. Șosetele finlandeze îi amintesc scriitorului rus de anii tinereții 668. 3
[Corola-publishinghouse/Science/84965_a_85750]
-
fâșneț. S. B.: Cu zel? D. T.: Cu zel, plin de bancuri, de poante, vesel tot timpul. Om de chef, de șprițuri. S. B.: De ce a murit? D. T.: Tensiunea. A urcat în tren să meargă nu știu unde, și-a luat geamantanul să îl urce sus la plasa aia de compartiment și a căzut. La 52 de ani, era supraponderal. Dar figură pitorească a Iașului la universitate. Vom mai vorbi de el. S. B.: Dar Vulpe Adrian cine era? D. T.: Nu
[Corola-publishinghouse/Science/84949_a_85734]
-
nuci, cireșe, prune, fragi, harbuji (pepeni), viorele, crini, lăcrămioare. 2. Naturi moarte cu obiecte care fac parte din viața cotidiană - obiecte de toaletă: sticle și sticluțe cu loțiuni și parfumuri, evantai, perii, cutii și cutiuțe, baston, pălării, ghete, ciocan, valiză (geamantan), jurnale, cupe, garafe, mănuși, poșete, dantele, cărți de joc, ochelari, lupă, tocuri pentru ochelari, scoarțe, cărți, albu- me, ziare, pahare, oglinzi. 3. Naturi moarte al căror conținut îl for- mează: obiectele de cult religios: ceasloave, biblii, psaltiri, crucifixe, icoane, sfeșnice
Natura moart? ?n opera lui C. D. STAHI by Liviu Suhar () [Corola-publishinghouse/Science/84079_a_85404]
-
să descopere o nouă imagine asupra lumii și, implicit, o nouă estetică. Instrumentele noii cunoașteri sunt asocierile verbale iraționale - în spiritul tehnicilor psihanalitice -, automatismele de limbaj și aglomerarea de metafore, prin care poemele proliferează în virtutea propriei inerții: „Vasco Vasco suspină geamantanul ai/ uitat un picior în ultima corabie/ și ți-a fugit figura spre golf/ Dar batista își arată dinții spre comandantul/ care își balansează pendulele din urechi/ și pendulele supărate i-au ars barba/ barba a cerut iertare esteticei/ estetica
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288373_a_289702]
-
e umpluta cu lapte pînă cînd aceasta, debordînd, inundă soarele roșu), gagurile vizuale abundă; dincolo de gaguri ghicim un fel de lehamite postmodernă mobilata cu dolce farniente, reverii, jocuri de cuvinte. Concluzia: la Răsărit, lumea a apus, artiștii strîng pietricele în geamantan și, în general, s-au văzut toate filmele... (Celălalt cadou austriac - experiment inenarabil care "samplează", pervers, cadre din peliculele cu Judy Garland și Mickey Rooney - a fost prezentat, ulterior, si la Festivalul de la Clermont-Ferrand; voi reveni asupra lui în cronică
Solothurn 34 - Piper si sulf by Alex. Leo Șerban () [Corola-journal/Journalistic/18057_a_19382]