4,151 matches
-
Înfloritu-i-a în spic Dulcea somnului zăbrea. O să doarmă iar blajin Undeva adânc și cald Rotunjindu-ne cu chin Pentru mâine alt smarald. ----------------------------------------------- Publicată în „UNIVERSUL LITERAR”, an I, nr. 37, din 13 septembrie 1942 PREFAȚĂ Gingaș întâi, un ger îmi crește’n oase O iarnă rea, cu-aromă plumburie. Din piscuri mari de piatră și trufie Mă râd, bălane, stele somnoroase. E chinul meu trudind între hotare Nelimpezi înainte, nici în urmă Ca să culeg din vreme ce se curmă
POEZII PUBLICATE ÎN DIFERITE ZIARE ŞI REVISTE ALE VREMII de ION PENA în ediţia nr. 2243 din 20 februarie 2017 by http://confluente.ro/ion_pena_1487583813.html [Corola-blog/BlogPost/370153_a_371482]
-
mică măcinat De cai ce duc mereu la cimitir Eu ție, Doamne, des m-am închinat Din palme ridicându-ți un potir. Cu fruntea aruncată către cer Un sac de osanale ți-am trimis Că mi-aperi în talazele de ger Merindele de stele și de vis. În carnea-mi răvășită peste ani Tu mare și cărunt ai zăbovit Și-n pleava de ferigă și golani Deasupra m-ai purtat, neistovit. Eu robul unui lut nemângâiat În suflet te amestec și
POEZII PUBLICATE ÎN DIFERITE ZIARE ŞI REVISTE ALE VREMII de ION PENA în ediţia nr. 2243 din 20 februarie 2017 by http://confluente.ro/ion_pena_1487583813.html [Corola-blog/BlogPost/370153_a_371482]
-
al „Toamnei însinguratului”: „Amară zăpadă și lună./ Un lup roșcat pe care-l sugrumă un înger. Picioarele tale scrâșnesc în umblet ca gheața albastră și, plin de tristețe și trufie, un zâmbet îți împietrește chipul și fruntea pălește în voluptatea gerului;/ sau se-nclină-n tăcere peste somnul unui paznic prăbușit în coliba-i de lemn./ Ger și fum. O albă cămașă-nstelată îți arde umerii împovărați și vulturii Domnului îți sfâșie inima de metal.” Am simțit de foarte multe ori
FIINŢĂ DIN FIINŢA POEZIEI NEMAIROSTITE AZI ... de MAGDALENA ALBU în ediţia nr. 718 din 18 decembrie 2012 by http://confluente.ro/Magdalena_albu_leopoldina_balanuta_magdalena_albu_1355900076.html [Corola-blog/BlogPost/341432_a_342761]
-
Picioarele tale scrâșnesc în umblet ca gheața albastră și, plin de tristețe și trufie, un zâmbet îți împietrește chipul și fruntea pălește în voluptatea gerului;/ sau se-nclină-n tăcere peste somnul unui paznic prăbușit în coliba-i de lemn./ Ger și fum. O albă cămașă-nstelată îți arde umerii împovărați și vulturii Domnului îți sfâșie inima de metal.” Am simțit de foarte multe ori nevoia să fi rămas la stadiul celest de duh neînomenit, de spirit care să se fi
FIINŢĂ DIN FIINŢA POEZIEI NEMAIROSTITE AZI ... de MAGDALENA ALBU în ediţia nr. 718 din 18 decembrie 2012 by http://confluente.ro/Magdalena_albu_leopoldina_balanuta_magdalena_albu_1355900076.html [Corola-blog/BlogPost/341432_a_342761]
-
mai veneau deloc cu marmidele să ne împartă bruma aia de ceai cu biscuiți, poate ne mai încălzeam și noi...Pe la ora zece, aterizează un avion românesc și din el coboară un general. Era înfofolit într-o pătură și țurțurii gerului se lăsaseră pe bărbia lui în jos... De-abia mai putea să mai vorbească. Noi ne-am strâns pe lângă el să ascultăm ce ne spune. Peste tot erau căruțe, cai, tunuri, arme...Le-am lăsat, dracului să vedem ce ordine
NEBUNUL DIN VIS de ION IONESCU BUCOVU în ediţia nr. 1541 din 21 martie 2015 by http://confluente.ro/ion_ionescu_bucovu_1426930140.html [Corola-blog/BlogPost/353443_a_354772]
-
Sud; Vor înfrunta beznă și ploi; Pe mări furtuni duse de vânt. Rămân cuiburi părăsite Într-o lungă așteptare Până hăt în primăvară, Când revin pe drum de soare. O să fie vreme tristă; Totul trist va fi în casă, Când gerul în miez de iarnă Flori de-argint pune-n fereastră. Cei mici strânși pe lângă sobă Pun ghetuțele la ușă; Dimineața... ce surpriză! Au găsit o nuielușă. Zadarnic așteaptă-n poartă Înghețați cum ciuciuleții. Vremurile de-altădată Mi le-au îngropat
VREMURILE DE-ALTĂDATĂ de ION I. PĂRĂIANU în ediţia nr. 1362 din 23 septembrie 2014 by http://confluente.ro/ion_i_paraianu_1411485355.html [Corola-blog/BlogPost/360083_a_361412]
-
nu se desfacă cu ușurință. Trecerea din este în a fost să se facă printr-un va fi ale cărui clipe să-mi ia pana din mână pentru-a-mi scrie pe suflet epitaful. Să nu îmi mai pese de ger, de nămeți și de viscole, când voi pleca să caut primii ghiocei pe care să mi-i pun la rever, ca să-mi amintească de întâile sentimente. Și nu mă căutați, nu veniți pe urmele mele, care oricum vor fi acoperite
CRATER GHIOCEI de ANATOL COVALI în ediţia nr. 1891 din 05 martie 2016 by http://confluente.ro/anatol_covali_1457203490.html [Corola-blog/BlogPost/384197_a_385526]
-
ales pe timp de iarnă. Trebuiau să care lemnele despicate în casa moșului, trebuiau stivuite frumos. Pentru treaba asta primeau de la nevasta învățătorului câte o bucată de plăcintă, ea era mai largă la suflet când vedea degetele copiilor înghețate de ger. Și grădina de cartofi și zarzavaturi, tot de mâinile copiilor era lucrată, atât primăvara cât și toamna. Era obiceiul clasei ca fiecare să aducă ceva bun de acasă pentru învățător: un măr, o pară moale, prune și orice altceva bun
ÎNVĂŢĂTORUL ANGHEL de VIOREL DARIE în ediţia nr. 1361 din 22 septembrie 2014 by http://confluente.ro/viorel_darie_1411372657.html [Corola-blog/BlogPost/375149_a_376478]
-
SĂRUTUL TĂU Autor: Leonid Iacob Publicat în: Ediția nr. 629 din 20 septembrie 2012 Toate Articolele Autorului sărutul tău Sărută-mă, iubito, lângă tâmple, să te dezleg de toamne și de vis mi-i iarnă-n suflet și mi-i ger privirea când nu te am și totu-mi este nins. Mi se coboară iar prin palme dorul, pe tine te-aș culege ca pe-un fruct și te-aș păstra la sân o veșnicie ca să nu simți durerea că te-
SĂRUTUL TĂU de LEONID IACOB în ediţia nr. 629 din 20 septembrie 2012 by http://confluente.ro/Sarutul_tau_leonid_iacob_1348155169.html [Corola-blog/BlogPost/343830_a_345159]
-
de zăpadă și un viscol în câmp deschis, de te tăia la față. Lupii urlau și le urmăreau grupul, poate, poate se vor împrăștia să-i atace. Noi copii după încetarea viscolului, ne jucam nepăsători prin nămeți, neținând cont de gerul de afară. Era zăpada trecută peste gardul unchiului făcut din scânduri de brad de doi metri înălțime. La un moment dat am văzut venind spre noi dinspre „Coloniști” o mogâldeață înotând prin zăpada afânată. Când l-am zărit în capătul
BUNICA FLOAREA de STAN VIRGIL în ediţia nr. 1738 din 04 octombrie 2015 by http://confluente.ro/stan_virgil_1443959421.html [Corola-blog/BlogPost/381745_a_383074]
-
Acasa > Stihuri > Anotimp > TOTUL E DOAR UN MISTER Autor: Ion Untaru Publicat în: Ediția nr. 397 din 01 februarie 2012 Toate Articolele Autorului ianuarie se îngroapă în zăpadă nopțile de ger devin o crustă viața mea nu e decât o pustă tocată-n ritmuri de lambadă mă pândește parcă o atrapă mă cheamă nu’ș ce zbor razant atacuri blitz cu un desant din care nimeni nu mai scapă poate sunt
TOTUL E DOAR UN MISTER de ION UNTARU în ediţia nr. 397 din 01 februarie 2012 by http://confluente.ro/Totul_e_doar_un_mister_ion_untaru_1328086816.html [Corola-blog/BlogPost/347019_a_348348]
-
o mănâncă, Peste țărmuri, valul moare Și rămâne neagra stâncă. Lupta valului îl doare, Dar o duce,-i vie încă Și lovindu-se de stâncă, Într-o lentă destrămare, Peste țărmuri, valul moare. STÂNCA (rondel) ,,Printre stânci de-ngheț și ger,, (Mihai Eminescu) În susur molcom de izvoare O stâncă se ivește-n ceață, Își cere dreptul ei la viață, În lumea-n care se și moare. Își ia lumină și culoare Din stropii vii ce o răsfață, În susur molcom
TREI RONDELURI de LEONTE PETRE în ediţia nr. 1617 din 05 iunie 2015 by http://confluente.ro/leonte_petre_1433501352.html [Corola-blog/BlogPost/379741_a_381070]
-
cu scoarțe, cum azi doar la muzee țărănești se-arată. La masă, de când mă știu, eram doar șase. Pe cel din fața mea îl luase Dumnezeu. Cu siguranță îi lipsea un înger și fără el, probabil, se descurca mai greu. Pe geruri aspre și zăpezi ca-n basme ne lăfăiam ca-n stup; aveam căldură... dormeam, copiii, într-un pat - eram micuți - însăilat de tata, din scânduri, pe măsură. Vara-n amurg, în tindă, la povești, că mama Floarea ne povestea cu
CASA PĂRINTEASCĂ de ION I. PĂRĂIANU în ediţia nr. 1235 din 19 mai 2014 by http://confluente.ro/Ion_i_paraianu_1400526516.html [Corola-blog/BlogPost/349758_a_351087]
-
și pe-aceea astăzi demodată,Prostia parcă lung ... XIV. VISCOL..., de Gheorghița Durlan, publicat în Ediția nr. 1829 din 03 ianuarie 2016. VISCOL... Din cuib aș vrea să părăsesc căldura, Să-ngheț odată cu natura, Să-mi simt suflarea transformată-n ger Și ochii să-mi devină stele-n cer... Să fiu copacul îmbrăcat în gheață, Să simt cum viscolul îmi suflă-n față, Să fiu un drum înzăpezit în câmp Și-un călător surprins de timp... Să fiu zăpada aspru spulberată
GHEORGHIȚA DURLAN by http://confluente.ro/articole/gheorghi%C8%9Ba_durlan/canal [Corola-blog/BlogPost/374639_a_375968]
-
aceeași tonalitate elegiaca se înscrie și poezia „Nu-s vii doar viii...” care, spune comentariul critic, frizează antiteza, cum putem constată și noi: „Senin e cerul/ șoptește și mă tot îndeamnă/ să-i simt căldură... dar, Mama,/ în mine-i gerul!”. Sugestiva și temeinic gândită, chiar suferită mi-a părut sintagma „Te-ai așezat în zidul firii mele”, din poezia „Pătimi daco-gete”, amintindu-mi de mitul sacrificiului Anei, cea zidita pentru că mănăstirea să dureze. Interesantă este captura sinesteziei, în poemul care
SĂRBĂTOAREA LIMBII ROMÂNE LA MĂNĂSTIREA BRÂNCOVEANU ORGANIZATĂ DE REVISTA STARPRESS de RODICA P CALOTĂ în ediţia nr. 2077 din 07 septembrie 2016 by http://confluente.ro/rodica_p_calota_1473216883.html [Corola-blog/BlogPost/375885_a_377214]
-
gătesc bucățele specifice zonei, vor mulțumi pe toți cei interesați de produse tradiționale, care le vor umple masă de Sărbători. Afumăturile, burduful sau peștele în cetina de brad, dulciurile vor aduna lumea dornică să iși satisfacă poftele de bunătățile locului. Gerul Crăciunului va fi înmuiat cu o cană de vin fiert, cu aromă de scorțișoară și cuișoare! Grătarele vor sfârâi, iar micii se vor coace în valuri, spre bucuria celor cu poftă de viață! Atelierul de măști tradiționale Atelierul de măști
Piatra Neamt, oraș de poveste by http://www.zilesinopti.ro/articole/14246/piatra-neamt-oras-de-poveste [Corola-blog/BlogPost/100643_a_101935]
-
Lăsându-mă în mâna disperării Să rătăcesc ca pustnicu-n deșert Până găsi-voi capătul cărării Și ceasul despărțirii stând inert. Cât îmi lipsești iubito, numai cerul Acest secret îl știe ca un sfânt, Căci n-ar putea nici soarele nici gerul Să-mi potolească dorul din cuvânt. Tu îmi lipsești ca ploile de vară, Ca roadele din toamnele târzii, Ca ghioceii-n prag de primăvară, Ca iernile cu fulgii străvezii. În lipsa ta e secetă în lume, Natura toată parcă a murit
DOAR O SECUNDA de ILIE MARINESCU în ediţia nr. 1899 din 13 martie 2016 by http://confluente.ro/ilie_marinescu_1457857876.html [Corola-blog/BlogPost/380471_a_381800]
-
în: Ediția nr. 1851 din 25 ianuarie 2016 Toate Articolele Autorului Capitolul DOI Profesoara de istorie În pauza dintre ore, aflându-se cu profesorul Sebastian Condurache la o țigară lângă fereastra larg deschisă a cancelariei, să intre aerul purificat de gerul de afară, Georgeta Zbihli, profesoară de istorie, începu să se destăinuiască colegului său precum că ar avea o problemă de comunicare cu o “olimpică” de-a lui, elevă în clasa a XII-a A. - Cine anume, doamna Zbihli?! - Cum cine
ROMAN de STAN VIRGIL în ediţia nr. 1851 din 25 ianuarie 2016 by http://confluente.ro/stan_virgil_1453717879.html [Corola-blog/BlogPost/384084_a_385413]
-
delicioasă, repetă Georgeta după ce-și umezi din nou buzele sale subțiri cu băutura aromată, grasă ca un ulei virgin extras din măsline stoarse prin presarea la rece. Căldura degajată de șemineu începu să-și facă simțit efectul. Georgeta, după gerul îndurat afară, se relaxă, profitând de comoditatea fotoliului, în timp ce Sebastian pregătea la nisip mult lăudata lui cafea turcească. Femeia începu să studieze încăperea. Cum celelalte uși, în afara celei de la bucătărie erau închise, nu putea să-și facă o imagine de
ROMAN de STAN VIRGIL în ediţia nr. 1851 din 25 ianuarie 2016 by http://confluente.ro/stan_virgil_1453717879.html [Corola-blog/BlogPost/384084_a_385413]
-
ca între doi buni prieteni ce se bucuraseră unul de prezenta celuilalt timp de două ceasuri. Rămas în poartă, Sebastian o privea cum se îndepărtează cu pașii săi mărunți. Fiind doar în pulovărul său subțire din angora, simți imediat tăria gerului de afară și reveni grabnic la căldura livingului, gândindu-se la faptul că încă o femeie i-a trecut pragul casei, dar viața lui interioară este la fel de săracă și insipidă ca și înainte. Referință Bibliografică: PARFUM DE ORHIDEE - roman / Stan
ROMAN de STAN VIRGIL în ediţia nr. 1851 din 25 ianuarie 2016 by http://confluente.ro/stan_virgil_1453717879.html [Corola-blog/BlogPost/384084_a_385413]
-
o mantie de stele argintii, grea... Totul e alb ca o floare dalbă, Sclipirea fulgilor ce viscolul strunea, A venit iarna cu fața ei albă Croșetându-și haina cu fir de nea, Pe gene se așează fulgi de promoroacă Ce gerul o naște din vapori de ghiață, Grădini și parcuri de argint sunt parcă, Viscolul strunit, lacul îl înghiață... A venit iarna cu fața ei albă. Referință Bibliografică: A VENIT IARNA / Marilena Dumitrescu : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 1843, Anul
A VENIT IARNA de MARILENA DUMITRESCU în ediţia nr. 1843 din 17 ianuarie 2016 by http://confluente.ro/marilena_dumitrescu_1453063332.html [Corola-blog/BlogPost/373730_a_375059]
-
noi. Nu am știut niciodată ce murmura, în timpul pregătirilor șeful nostru, vătaful. Era ceva de care numai doi-trei știau. Cailor li se punea pe spate câte o pătură țesută, groasă, din lână, să nu le fie frig, că era un ger de crăpau pietrele, nu alta și nu aveau hamuri. Întotdeauna caii înconjurau ceata, care mergea la colindat. Erau împodobiți și cu faete (panglică) de diferite culori. R: Ce îmi mai puteți povesti despre împodobirea cailor? M.V.: Ehe!, zise Moș Vasile
CERCETARE REALIZATĂ ÎN ANUL 1996, LA AZILUL DE BĂTRÂNI DIN COMUNA SMEENI, JUDEŢUL BUZĂU de ŞTEFAN LUCIAN MUREŞANU în ediţia nr. 220 din 08 august 2011 by http://confluente.ro/Plugusorul_cercetare_realizata_in_anul_1996_la_azilul_de_batrani_din_comuna_smeeni_judetul_buzau_.html [Corola-blog/BlogPost/372735_a_374064]
-
Acasa > Poeme > Antologie > PRAXISM Autor: Ion Untaru Publicat în: Ediția nr. 713 din 13 decembrie 2012 Toate Articolele Autorului S-a stins prematur utopia Pentru vreun scop mărunt și practic Și după gheața ce-o topi ea Se-anunță iarăși gerul arctic N-ai să găsești o dogmă laxă Să te oblige la frumos Când tot ce-ai învățat din praxă La fel e de insidios Pierdute cheile comorii Deși mai mulți vin să ne-nvețe Cum cântă noaptea sicomorii Cu
PRAXISM de ION UNTARU în ediţia nr. 713 din 13 decembrie 2012 by http://confluente.ro/Praxism_ion_untaru_1355397485.html [Corola-blog/BlogPost/365736_a_367065]
-
mergând din nou la grajd unde l-a întâlnit pe grăjdarul șef Simonică, care i-a explicat ce aveau de făcut de luni dimineața. Începuse să ningă și trebuia asigurat mai mult nutreț pentru cai, iar apa dacă se punea gerul trebuia să fie dusă sacaua undeva mai la căldură. Era de lucru nu glumă. Pe Suman l-a întrebat doar cum a fost la teatru? Luni după masa când Cocuța a venit de la uzină l-a căutat pe Suman, spunându
SĂRBĂTORI DE IARNĂ de MIHAI LEONTE în ediţia nr. 738 din 07 ianuarie 2013 by http://confluente.ro/Ciclul_tunica_si_suman_sarbatori_de_i_mihai_leonte_1357542318.html [Corola-blog/BlogPost/348935_a_350264]
-
mănâncă, nici nu se bea nimic. Doar puțină Aghiasmă de Bobotează. De credință, omul să se facă vrednic. Postul e bine-primit în rugăciune, prin Ajunul ce precede sărbătoare. Că îndreaptă cuget către fapte bune și îl purifică cu Aghiasma Mare. Gerul ,,crapă pietrele" de Bobotează că, din strămoși revine într-o zicală. Cruce masivă în gheață se sculptează pentru ritual de slujbă specială. Iar când prin taină, Cerurile se deschid, pe-o rază luminoasă coboară Duh Sfânt. Din poruncă divină, apele
TRADIȚII SACRE ȘI MITICE DE BOBOTEAZĂ ȘI SFÂNTUL ION de MARIA FILIPOIU în ediţia nr. 1466 din 05 ianuarie 2015 by http://confluente.ro/maria_filipoiu_1420493780.html [Corola-blog/BlogPost/352213_a_353542]