912 matches
-
loc - și ridică mâna ca se uită din nou la cartea mea de vizită, pentru efect - Herr Gunther. Turnă câte un pahar de băutură pentru fiecare dintre noi și Îl ridică pe al său ca să toasteze. Acoperiți ca de o glugă de sprâncene de mărimea și forma unor turnuri Eiffel orizontale, se aflau niște ochi prea larg deschiși pentru liniștea mea, fiecare dintre ei lăsând să se vadă pupila cât un creion rupt. — În cinstea prietenilor absenți, zise el. Am dat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2260_a_3585]
-
la Festivalul internațional al scriitorilor de la Toronto. El avea să evoce, ulterior, În mai multe rânduri, debutul dialogului nostru, „cu ocazia unei excursii la cascada Niagara, când ne-am trezit alături, Îmbrăcați În pompieri, cu jachete de mușama și cu glugile grijuliu trase, coborând pe vaporașul care ne ducea să vedem ceea ce Oscar Wilde numise a doua deziluzie a voiajului de nuntă”. Râdeam, Își amintea Claudio, „gândindu-ne la câte alte veșminte clovnești Îmbrăcăm În cele mai variate ocazii din viață
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2122_a_3447]
-
mele. Totul e mai simplu când îndepărtezi din viața ta tot ceea ce nu contează cu adevărat. Cât despre moarte... Începe să râdă cu poftă, destins, acoperindu-și din când în când gura cu palma. Culmea ironiei e că doamna cu glugă neagră și coasă începe să-ți fie chiar simpatică. E și ea o simplă slujbașă cu program de lucru permanent. Nu tu concediu, fără zile libere, mai că începe să-ți fie milă de ea. Dar să o lăsăm în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
stâng, până la colțul gurii, accentua brutalitatea chipului. Îl recunoscuse imediat, Ernst Kaltenbrunner, individul de care însuși Heinrich Himmler se temea. Când ochii șefului R.S.H.A. trecuseră indiferent peste el, avusese un scurt moment de oroare. Parcă privise Moartea în față. Doar gluga neagră și coasa îi mai lipseau pentru ca imaginea să fie perfectă. Radioul dat la maximum urlă Gloria Prusacă. Muzica se oprește câteva secunde și lasă loc unor horcăituri sinistre imediat inundate de acordurile asurzitoare ale marșului Erika. Ce îi pot
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
șaten dat pe spate, firele strânse în mănunchiuri curbe și groase de pe care picura apa. Își strecura o mână în păr și-l scutura, aruncând mici stropi pe perete; o fată de douăzeci și ceva de ani, ochi albaștri râzători, gluga de la trening intrându-i pe sub părul șaten care i se revărsa pe amândoi umerii și pe spate. Avea în mâini niște cercei mari, rotunzi, cu care se tot juca. Machiată intens - privirea subliniată de linia neagră trasată în jurul ochilor. Fermoarul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2226_a_3551]
-
piept și pe față... Adela are o rochie groasă de postav cenușiu, care-i strânge trupul, reliefîndu-i umerii largi și șoldurile fine. Frigul o face mai rumenă și mai fragedă. Ieri ne-am plimbat puțin, cu pelerine de cauciuc, cu glugile pe cap, până aproape peste ochi. Trebuia să ne întoarcem cu totul ca să ne vedem. Îmi părea o școlăriță îndrăzneață și cochetă. Ce fragedă e fața unei femei tinere încadrată de gluga neagră a pelerinei! Am găsit-o plimbîndu-se în
Adela by Garabet Ibrăileanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295596_a_296925]
-
am plimbat puțin, cu pelerine de cauciuc, cu glugile pe cap, până aproape peste ochi. Trebuia să ne întoarcem cu totul ca să ne vedem. Îmi părea o școlăriță îndrăzneață și cochetă. Ce fragedă e fața unei femei tinere încadrată de gluga neagră a pelerinei! Am găsit-o plimbîndu-se în cerdac. M-a invitat să stau și a continuat să se plimbe. Mi s-a părut puțin agitată și puțin izolată sufletește de mine. E pentru prima oară când ea se plimbă
Adela by Garabet Ibrăileanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295596_a_296925]
-
piept, primarul intră în casă. Seara, bâțâind dintr-un genunchi cu mâinile sub cap, procurorul încerca să lege probele pe care le adunase peste zi. Absorbit de pământ, mortul zăcea cu fața în jos cu fluierele picioarelor ieșite dintr-o glugă de strujeni. în loc de lumânare, la căpătâiul lui fumega un felinar întreținut de „goarza comunală”, un omuleț chior, cu tuleie pe marginea fălcilor, care, plin de respect, se recomandă : „Octav, să trăiți !” Tânăr și plin de grăsimi tremurătoare, medicul legist arăta
Pomana porcului by Tanasachi Marcel () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91528_a_92379]
-
Începuse să burnițeze când am ieșit din nou în stradă. Ne-am luat rămas-bun în fața pizzeriei și fiecare a pornit-o spre culcușul lui, care numai pentru primele două nopți avea să rămână separat de al celorlalți. mi-am tras gluga pe cap și am pornit spre les Bons matins, pensiunea unde trăsesem în acea dimineață. Aflasem de ea de la roberto, care stătuse aici în săptămâna de după 11 septembrie, în care își așteptase rândul la zbor, când toate cursele transatlantice fuseseră
Şaman by Adina Dabija () [Corola-publishinghouse/Imaginative/858_a_1757]
-
-o pe Marina în față la Club Lido, vocea arsă de plâns, mașinile de fum, Marina luminată din spate în fața unui sertar din baie, cât de timidă părea la balustradă, cât de determinată se plimba prin camera mea, hanoracul cu glugă. Părul care îi atârna Marinei peste față. Și hanoracul cu glugă. Tatuajul negru, fără formă, pe omoplatul umărului drept. Tatuajul nu exista în după-amiaza în care ne-am întâlnit prima dată. N-ai văzut niciodată fața Marinei în noaptea aia
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2172_a_3497]
-
plâns, mașinile de fum, Marina luminată din spate în fața unui sertar din baie, cât de timidă părea la balustradă, cât de determinată se plimba prin camera mea, hanoracul cu glugă. Părul care îi atârna Marinei peste față. Și hanoracul cu glugă. Tatuajul negru, fără formă, pe omoplatul umărului drept. Tatuajul nu exista în după-amiaza în care ne-am întâlnit prima dată. N-ai văzut niciodată fața Marinei în noaptea aia. „Trebuie să mergi la Londra“ șoptea o voce. În noaptea aia
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2172_a_3497]
-
expatriat, asta era bicicleta aia. Eram pe cale s-o folosesc ca pretext pentru a Începe o conversație când metroul s-a oprit din nou. Biciclista a ridicat privirea. Părul i-a căzut pe spate, dezvăluindu-i chipul splendid, Încadrat de glugă, și, pentru un moment, privirile ni s-au Întâlnit. Blândețea expresiei ei și pielea mătăsoasă Îi făceau chipul să arate ca o mască, Îndărătul căreia străluceau ochii vii, umani. Săgeata acestei priviri se desprinse acum de ochii mei, iar tânăra
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
trei deserturi, și nu mâncam niciodată salate. Eram liber acum să fac carii sau să-mi pun picioarele pe spătarul scaunului din față. Uneori, când făceam autostopul, vedeam alți fugari. Se adunau și fumau sub pasarele sau prin canale, cu glugile hanoracelor ridicate pe cap. Erau mai duri și mai jerpeliți decât mine. Mă feream de găștile lor. Veneau din familii dezbinate, fuseseră abuzați fizic, iar acum Îi agresau pe alții. N-aveam nimic În comun cu ei. Nu făceam decât
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
ai niște mărunțiș? Am ridicat privirea. Lângă masa mea micuță, acoperită cu marmură, stătea gârbovit un individ al cărui soi Îl știam bine. Era unul dintre puștii care stăteau În pasaj, borfașii fără adăpost de care mă țineam departe. Avea gluga de la pulover trasă pe cap, Încadrându-i figura congestionată, plină de coșuri. ― Îmi pare rău, am spus. Băiatul se aplecă În față și-și apropie fața de a mea. ― N-ai niște mărunt? Întrebă din nou. Insistența lui m-a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
să-l încremenească, am apucat să trag cu coada ochiului, să-l văd orbit, începând să se destrame, mugind fioros și parcă tâmp, realizând că nu mai e decât un pas, o clipă, iar Matei mare îl va înșfăca de glugă și-l va târî spre geam, îl va șterge de pe fața pământului ca pe-un gândac mare și negru, Bau-Bau se zbătea deja fără scăpare, în strălucirea clară a becului nu mai părea chiar atât de înfricoșător, putea fi învins
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1982_a_3307]
-
tristețe, pieream în cenușă... (Monos) Aceste spații sunt ale exhibiției, ale lamentării: Zi și noapte mă lamentez, singur, singur ca un huhurez. Clipele trec pe lângă mine ca furtuna printre ruine. (Gravitațiuni) Vai, mie, barca pare un sicriu, Timonierul e palid, gluga îi acoperă țeasta... Lopătează, lopătează, despică hula: Fuga noastră e povestită în scripturi. (Vacanță) Și-s palid ca moartea Și fug, Privind înapoi... (Privește înapoi cu emoție!) Această privire înapoi anulează ideea de înaintare, anihilează spațiul. Ieșirea din sine (povestită
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1504_a_2802]
-
pas de mine, fumuri și pâcle aburii i se roteau încă în jurul trupului. Era o femeie brunetă, la vreo treizeci de ani, cu ochii puternic machiați, prelungiți cu o coadă de dermatograf negru unsuros. Purta o haină de blană cu glugă și cizme cenușii. Ne-am uitat unul la altul ca două ființe aparținând unor regnuri diferite. Niciodată nu mi s-a părut mai stranie împărțirea oamenilor în bărbați și femei. Era o femeie și mi se părea monstruoasă, aducătoare de
Nostalgia by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295571_a_296900]
-
câteva haine și căciulițe de blană. Era cojocul alb, cu înflorituri negre și roșii, pardesiurile, cel galben-citron și altul crem, o altă blană de vulpe, pe care Gina nu o purta la școală, și trei canadiene lungi și pufoase, cu glugă. Dedesubt își ținea câteva dintre nenumăratele ei perechi de pantofi, desigur cei mai prețioși: minusculi, de piele lucioasă, unii cu mici aplicații metalice. Scoase tot și înșiră pânzăria peste edificiul insolit din mijlocul camerei, peste tot unde putea fi agățată
Nostalgia by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295571_a_296900]
-
pare că aveau să înceapă un joc de cărți. Petre rămăsese cu Beatrice. Ea era îmbrăcată într-o salopetă neagră, ce părea căptușită cu puf. Costumul îi venea foarte bine. Își strânsese frumusețea aceea de păr, îl înghesuise într-o glugă mare, în jurul feței. Avea mănușile prinse copilărește, pe după gât, cu un șnur și o agrafă mare, interesantă și ghetuțe cu talpa foarte groasă, care o izolau bine de asfalt. Când și-a dat gluga jos, toată frumusețea aceea de păr
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1564_a_2862]
-
de păr, îl înghesuise într-o glugă mare, în jurul feței. Avea mănușile prinse copilărește, pe după gât, cu un șnur și o agrafă mare, interesantă și ghetuțe cu talpa foarte groasă, care o izolau bine de asfalt. Când și-a dat gluga jos, toată frumusețea aceea de păr căzu într-o coadă groasă care-i ajungea până aproape de talie. Era ca o fetiță fermecătoare. Îți lipsește Mihai alături? Nu, din moment ce vă am pe dumneavoastră, la fel de ocrotitor, tată! Îmi spui tată? Da, sunt
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1564_a_2862]
-
în spume din compozițiile lui Géricault. Un câine mare, mops alerga înaintea lor, lătrând îndărătnic și apucând cu necaz, când putea, un ciucure al valtrapului. Înfășurați până aproape de gât în pături, Felix și Otilia primiseră pe cap și pe umeri glugi de zăpadă. Fulgii cădeau atât de deși și de mari, încît Otilia scoase limba afară, ca să culeagă câțiva și să-i guste. - Îți place? întrebă ea pe Felix. - Da! răspunse tânărul. Buna lui dispoziție era evidentă, dar se ghicea că
Enigma Otiliei by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295569_a_296898]
-
ba chiar mă puteam aștepta ca o imprevizibilă criză de sfiiciune s-o facă să plece, încât, ajungând prea târziu, să mă întreb dacă n-a fost o simplă halucinație a auzului. Stăruind să rămână în tenebroasa ei pelerină cu glugă (mărturisindu-i gustul demodat romantic de fetiță provincială), Sophie se instala tăcută în jilț, în colțul cel mai depărtat de gheridon, cheltuindu-și numai prin lacome și furișe priviri dorințele de aventură ale sufletului ei, tânăr și cuminte. Nimic n-
Dimineaţă pierdută by Gabriela Adameșteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/598_a_1325]
-
public seara, da ? — Ăă... nu prea, spun, Încrucișîndu-mi degetele la spate. Doar așa, cînd și cînd, dacă trebuie neapărat... — Scumpa mea, te rog eu mult, nu mai face asta ! spune bunicul, destul de agitat. Cică metroul e plin de adolescenți cu glugă, care odată scot la tine briceagul. Tot felul de bețivani, care aruncă cu sticle și-și scot ochii unul altuia... — Ei, nu e chiar așa... — Emma, nu merită riscul ! Mai bine iei taxiul. SÎnt destul de sigură că, dacă l-aș
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2129_a_3454]
-
s-a mai calmat, s-a dus la un supermarket și și-a făcut cumpărăturile pentru întreaga săptămână. Rutina o va menține pe linia de plutire - cel puțin așa se întâmplase până atunci. În drum spre casă și-a ridicat gluga hanoracului pentru a-și proteja părul de ploaia care reîncepuse să cadă. A despachetat cele șapte conserve de slăbit și le-a ordonat în dulap, a pus cartofii și merele în frigider, iar cele șapte bucăți de ciocolată au fost
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
ecran disponibil. Nu era un salon, ci un adevărat platou de cinema, Încărcat cu plante În ghivece care le aminteau, desigur, domnului și doamnei de Queiroz de pădurea amazoniană. Un servitor dusese cu solemnitate la vestiar vechiul meu impermeabil cu glugă, de parcă i-aș fi Încredințat toga lui Marlon Brando În Iuliu Cezar, filmul pe care-l prezentasem cu o lună În urmă la cineclubul universitar, tot Încercînd să-i dau mai des cuvîntul Tinei În cursul dezbaterii care urmase după
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1977_a_3302]