1,520 matches
-
român, a culturii române în general. În editoriale sau în rubrici speciale - „Aspecte literare din țară”, „Sub zodia ipocriziei”, „Insectar”, „Curtenii de stil vechi” - sunt denunțate, sub semnătura Monicăi Lovinescu și a lui Virgil Ierunca, a lui Horia Stamatu, Paul Goma, Dorin Tudoran ș.a., tot mai vizibilele „vicii” ale vieții literare românești, de la lașitate la „evazionism” și duplicitate, de la „orchestrarea imposturii” la plagiat și sfidare, de la trecerea sub tăcere a aspectelor neconvenabile la festivismul degradant, regimul comunist făcându-și „din excesul
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287817_a_289146]
-
și interesele de moment” (Monica Lovinescu, Conferința scriitorilor din România, 10/1972), ca și ravagiile cenzurii și ale autocenzurii, care „i-a făcut pe unii nu numai să nu exprime ce gândeau, ci chiar să nu gândească ce gândeau” (Paul Goma, Cenzura, autocenzura și paraliteratura). Revista militează pentru rezistența scriitorului român ca singura șansă de a duce literatura contemporană „pe poziții cu adevărat fără întoarcere” (Monica Lovinescu, Evazionismul: o falsă problemă). Tabloul deteriorării vieții literare sub presiunea politicului este completat de
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287817_a_289146]
-
și azi la anumite nivele! Dar... ea, această unitate a vârfurilor literare - care azi s-a pierdut! - nu a reușit mereu În comparație cu sistemele politice similare de la nordul României, să producă nici un fel de rezistență; nu contra „conducătorului”, cum au făcut Goma și Tudoran, riscând să fie izolați și expulzați, ci contra sistemului, așa cum i-am sfătuit eu În câteva rânduri pe unii dintre „corifeii” momentului cultural. După ce i s-a desființat cenaclul, zis „de luni” - de fapt i s-a interzis
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2232_a_3557]
-
cei de la Paris, pe Țepeneag și pe mine, să Încercăm să formăm acolo o Uniune În care să fie primiți și membri din țară. Dar acest plan s-a izbit de rezistența oarbă a Monicăi Lovinescu, care, intoxicându-l pe Goma și chiar pe Negoițescu - pe care noi plănuiam, și i-am și propus aceasta, să-l numim președinte al acestei Uniuni -, s-a opus din răsputeri. Intoxicarea lui Negoițescu, vechi prieten al meu din țară, a mers până acolo Încât
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2232_a_3557]
-
secretă franceză despre planurile unui obscur emigrant român, pe nume Haiducu, care ar fi avut, după spusele sale, sarcina, din partea securității române, de a-i anihila pe cei doi crânceni demascatori În Franța ai abuzurilor și absurdității regimului ceaușist, Paul Goma și Virgil Tănase, a acceptat propunerea franceză de a juca o farsă regimului ceaușist - adică de a se da dispărut pentru un timp, sugerând faptul de a fi fost Într’ adevăr victima mașinațiunilor comuniste românești. Astfel, Virgil a acceptat de
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2232_a_3557]
-
pe Mircea Iorgulescu și pe alții, am oferit rubrici fixe lui Constantin Noica, Nicolae Balotă, Matei Călinescu, Radu Cosașu, George Banu, D. Țepeneag și altora și i-am apărat pe cele două „oi negre” ale redacției, Leonid Dimov și Paul Goma, de a nu fi dați afară, deși s-au făcut presiuni asupra mea În acest sens, dintre cele mai insistente. Aceștia doi au plecat din redacția României literare după ce a plecat Nicolae Breban din proprie voință.... 8 Să vorbim puțin
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2232_a_3557]
-
Dumitru Popescu, secretar c.c., de a retrage România din cel mai mare târg de carte din Europa. Abia astfel, mediile vest-germane au devenit atente la o, de altfel, obscură carte ce apăruse la Editura Surkhamp, Ostinato a lui Paul Goma. Au apărut interviuri, o cronică În Frankfurter Allgemeine Zeitung a lui Schlesak etc. și astfel, se vede că spaima și prostia politică ajută bine dizidența! Astfel a demarat cariera lui Goma, care urma să apară la marile edituri pariziene!... A
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2232_a_3557]
-
ce apăruse la Editura Surkhamp, Ostinato a lui Paul Goma. Au apărut interviuri, o cronică În Frankfurter Allgemeine Zeitung a lui Schlesak etc. și astfel, se vede că spaima și prostia politică ajută bine dizidența! Astfel a demarat cariera lui Goma, care urma să apară la marile edituri pariziene!... A doua oară, Înainte de stabilirea definitivă, am vizitat Parisul În vara lui ’76, venind de la Stockholm, ca să-l Întâlnesc pe prietenul meu Matei Călinescu, ce venea din America, de care mi-era
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2232_a_3557]
-
-se prea puțin agravant faptul că „am Încrucișat rachetele cu șeful pașapoartelor”, l-a Înlocuit pur și simplu pe acesta cu șeful Întregii securități, cu Pleșiță, ridicându-l brusc În grad pe Dorobanțu și oferindu-i anchetatorului brutal al lui Goma o calitate În plus: cea de tenisman! 9 Eram mai degrabă un singuratic În primii mei ani la Paris, Înainte de a găsi un editor pentru cărțile, romanele mele apărute la București - unul dintre faptele agravante care mi se imputau de către
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2232_a_3557]
-
culturii, ale rutinei profesionale, ale textelor ample, sintetice, obiective și, se pare, de minima lecturăă cât de cât calmă a textelor incriminate. E interesant că „revolta tinerilor” În primii ani după revoluție s-a masat mai ales În jurul lui P. Goma, folosindu-i arta și mai ales prestigiul Înalt politic drept berbece Împotriva reprezentanților generației ’60 mai ales, chiar și Împotriva unora care l-au ajutat politic pe Goma, aflat În situație dificilă, cum a fost cazul subsemnatului, de exemplu. Apoi
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2232_a_3557]
-
primii ani după revoluție s-a masat mai ales În jurul lui P. Goma, folosindu-i arta și mai ales prestigiul Înalt politic drept berbece Împotriva reprezentanților generației ’60 mai ales, chiar și Împotriva unora care l-au ajutat politic pe Goma, aflat În situație dificilă, cum a fost cazul subsemnatului, de exemplu. Apoi, „revolta” s-a mai „nuanțat, ideologizându-se” cumva, și gruparea s-a adunat, și se mai adună Încă În jurul dlui Grigurcu, mai ales de când a izbucnit o ceartă oarecum
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2232_a_3557]
-
cum a fost cazul subsemnatului, de exemplu. Apoi, „revolta” s-a mai „nuanțat, ideologizându-se” cumva, și gruparea s-a adunat, și se mai adună Încă În jurul dlui Grigurcu, mai ales de când a izbucnit o ceartă oarecum de neînțeles Între P. Goma și foștii săi susținători de la Paris, În speță dna Monica Lovinescu, care, ciudat - și ni se pare cam nedrept, dacă nu de-a dreptul trivial -, „regretă acum că l-a cunoscut!”, după ce, dacă ne-amintim bine, vreo două decenii și-
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2232_a_3557]
-
și șeful statului, ci sistemul - cel din literatură și din Întreaga cultură - și apoi, prin extensie - cum o făceau dizidenții ruși sau polonezi -, și alte structuri statale. Greșeala tactică, după părerea mea, a grupului Ionescu-Lovinescu, la care erau atașați și Goma sau Dorin Tudoran, era de a restrînge criticile și atacurile doar asupra persoanei șefului statului! Sigur, aveau „dreptate”, de-o mie de ori dreptate, dar toate aceste analize și reproșuri cădeau adesea În gol - În Occident, În primul rând, deoarece
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2232_a_3557]
-
nu am făcut-o tocmai pentru că am simțit, pe pielea mea, cum se zice, golul ce se creează În jurul cuiva care Îndrăznește să se opună „drăguțului de Împărat”, indiferent din ce motive. E adevărat că, În primăvara lui ’77, Paul Goma a venit la mine și mi-a propus să semnăm Împreună o scrisoare de adeziune la Charta lui Havel. Am ezitat să o fac și apoi am refuzat deoarece am fi fost numai noi doi semnatarii unei asemenea solidarizări, nici unul
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2232_a_3557]
-
literaturii n-ar fi făcut-o și nici n-au făcut-o. O excepție a fost I. Negoițescu, e adevărat, dar și el a folosit prima ocazie pentru a „călători”, nemaiîntorcându-se În țară apoi, cu anii... De altfel, nici Goma nu m-a ascultat atunci, după ce am mers de două ori cu el la C. Burtică - fapt unic În țările comuniste, ca primul dizident să fie primit de cineva la un asemenea nivel! - și după ce Goma, ca și mine, a
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2232_a_3557]
-
anii... De altfel, nici Goma nu m-a ascultat atunci, după ce am mers de două ori cu el la C. Burtică - fapt unic În țările comuniste, ca primul dizident să fie primit de cineva la un asemenea nivel! - și după ce Goma, ca și mine, a predat secretarului c.c. manuscrisul unui roman - Bunavestire, În cazul meu! -, Burtică ne-a promis că ne publică operele - ambele oprite și refuzate de diverse nivele ale cenzurii -, cu o singură condiție: Goma „să nu-l
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2232_a_3557]
-
nivel! - și după ce Goma, ca și mine, a predat secretarului c.c. manuscrisul unui roman - Bunavestire, În cazul meu! -, Burtică ne-a promis că ne publică operele - ambele oprite și refuzate de diverse nivele ale cenzurii -, cu o singură condiție: Goma „să nu-l mai atace pe șeful statului”!. La ieșirea din comitetul central, la Întrebarea colegului meu „ce era de făcut?”, i-am replicat că e bine să-l lăsăm pe influentul politician să ne publice cărțile;„ se vor sparge
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2232_a_3557]
-
La ieșirea din comitetul central, la Întrebarea colegului meu „ce era de făcut?”, i-am replicat că e bine să-l lăsăm pe influentul politician să ne publice cărțile;„ se vor sparge vitrinele În toată țara!”, i-am spus lui Goma, fapt care s-a și Întâmplat după apariția romanului meu, peste doar două luni, și-apoi... să continuăm, criticând mai ales instituțiile comuniste și abuzurile lor. - Probabil că i-a promis șefului său, care ține la imaginea lui În exterior
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2232_a_3557]
-
său, care ține la imaginea lui În exterior că va anihila orice critică internă vis-à-vis de persoana sa, am adăugat eu. Fă-i pe plac... deocamdată! - E mai ușor să fii rigid decât flexibil! - mi-a răspuns atunci cu inteligență Goma, ce părea În acel moment plin de gratitudine că-i intermediasem - la oferta lui Burtică! - o Întrevedere la un Înalt nivel. Apoi, Însă, după marele cutremur din ’77, asaltat de reporteri ce veneau din toate părțile, Goma a cedat și
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2232_a_3557]
-
atunci cu inteligență Goma, ce părea În acel moment plin de gratitudine că-i intermediasem - la oferta lui Burtică! - o Întrevedere la un Înalt nivel. Apoi, Însă, după marele cutremur din ’77, asaltat de reporteri ce veneau din toate părțile, Goma a cedat și și-a reînceput criticile care-l vizau direct pe Ceaușescu. Burtică m-a chemat atunci la el și, excedat, m-a rugat să-i comunic lui Goma că nu-și mai poate ține promisiunea și-l roagă
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2232_a_3557]
-
din ’77, asaltat de reporteri ce veneau din toate părțile, Goma a cedat și și-a reînceput criticile care-l vizau direct pe Ceaușescu. Burtică m-a chemat atunci la el și, excedat, m-a rugat să-i comunic lui Goma că nu-și mai poate ține promisiunea și-l roagă să vină să-și retragă manuscrisul de la cabinetul său. De notat că tot Burtică, după prima noastră Întrevedere, i-a publicat un articol lui Goma pe prima pagină a revistei
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2232_a_3557]
-
rugat să-i comunic lui Goma că nu-și mai poate ține promisiunea și-l roagă să vină să-și retragă manuscrisul de la cabinetul său. De notat că tot Burtică, după prima noastră Întrevedere, i-a publicat un articol lui Goma pe prima pagină a revistei România literară, fapt unic În cariera publicistică a prozatorului, act care a fost interpretat de vechea emigrație pariziană ca fiind un act de concesie din partea primului dizident! Goma m-a acuzat ulterior, În termenii săi
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2232_a_3557]
-
Întrevedere, i-a publicat un articol lui Goma pe prima pagină a revistei România literară, fapt unic În cariera publicistică a prozatorului, act care a fost interpretat de vechea emigrație pariziană ca fiind un act de concesie din partea primului dizident! Goma m-a acuzat ulterior, În termenii săi habituali, că „m-am lăsat cumpărat de Burtică!”, acceptând să-mi apară romanul și nesemnând alături de el adeziunea la mișcarea lui Havel. E posibil, dar... am explicat mai sus că eu credeam eficientă
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2232_a_3557]
-
seara cutremurului din 4 martie ’77, să-și publice textele În străinătate. Nici azi, când unii reali sau falși dizidenți Își glorifică actele lor „de dinainte”, numele lui Baconsky, cu adevărat primul real dizident - Înaintea lui Breban și a lui Goma! -, nu e citat decât În treacăt! Un al doilea răspuns pe care l-aș da celor care mă acuză că nu m-am angajat mai clar, mai decis În lupta contra tiraniei crescânde a fost că, În afara golului pe care
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2232_a_3557]
-
pur și simplu, cu acea invidie neagră ce seamănă cu ura! - pentru capacitatea acestuia de a se deștepta și a se revolta, știind ce riscă! -, dar au fost și alții care au „pățit” lucruri asemănătoare. Sigur, exemplul cunoscut este Paul Goma, dar au mai fost și cei ieșiți din pușcării, sute și sute, ca și cei care, Într-un domeniu sau altul, muncitori, medici, intelectuali, nu se lăsau În nici un fel manipulați de poliție sau de politicieni - care, mai ales În
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2232_a_3557]