692 matches
-
repugnă, ca un soi de lipsă de bun-gust. Spiritul lor nu acceptă decît viclenia sau compromisul dintre oameni bine educați. Caracterul? Îl neglijează sau îl elimină din calcul. Din cauza lipsei de curaj, mulți oameni de stat sînt șovăielnici și confuzi, indeciși sau limbuți, neizbutind să-și facă datoria. Ei raționează fără convingere și fără principii. Deliberează fără a lua nici o decizie și nu acționează decît pe jumătate, lăsînd restul în seama întîmplării. Reproșul pe care îl aduc psihologii mulțimilor este asemănător
Epoca maselor: tratat istoric asupra psihologiei maselor by Serge Moscovici [Corola-publishinghouse/Science/1426_a_2668]
-
constrîngere"169. Alegînd un pol, fie el idol sau țap ispășitor, sînt eliminate ezitările, îndoielile și divergențele care ar risca să creeze fricțiuni, să disloce mulțimea. În atmosfera exaltată și înfierbîntată specifică unei mulțimi, cei neîncrezători încep să creadă, cei indeciși devin hotărîți iar cei moderați, extremiști. Și aceasta cu atît mai mult cu cît mulțimea a fost impregnată de sentimente excesive. Oratorii i-au tot repetat afirmații deșănțate, au somat-o să aclame ori să huiduiască o anume persoană, o
Epoca maselor: tratat istoric asupra psihologiei maselor by Serge Moscovici [Corola-publishinghouse/Science/1426_a_2668]
-
atitudine conciliantă a împăraților de la începutul secolului III evidenția o anumită toleranță și chiar atitudini favorabile creștinismului. În ciuda a toate, asistând la puternicul influx exercitat de prozelitismul iudaic și de cel creștin, prozelitism ce a dus la abandonarea politicii religioase indecise a lui Traian, între anii 201-202 împăratul Septimius Severus (193-211) emana un edict de interzicere a prozelitismului acestora, cerând intervenția activă a poliției împotriva fiecărei biserici locale. Informația biografului Spartianus, confirmată de Actele martirilor, ne vorbește despre niște execuții ce
Creştinismul în armata romană în secolele I-IV by Sebastian Diacu () [Corola-publishinghouse/Science/100972_a_102264]
-
structurat în așa fel încît să afirme ceva, afirmînd de asemenea ceva despre propria sa afimație. Or, aceste două afirmații se exclud. Dacă mesajul este o injoncțiune, trebuie să nu ne supunem pentru a-i ceda. Sensul mesajului este deci indecis"59. Nu poți să nu reacționezi la acest mesaj. Nu poți să reacționezi. Mai mult încă, este interzis să faci cunoscut că există o contradicție. "Un individ, aflat în situația de dublă constrîngere, riscă deci să fie pedepsit (sau cel
Comunicarea by Lucien Sfez [Corola-publishinghouse/Science/922_a_2430]
-
de autocontrol și de autodirijare prealabilă a energiilor sale sufletești și morale. Este un tip autoritar și dominant; bă tipul slab este cel care nu dispune de o forță sufletească puternică. Este o persoană care se mobilizează greu, lent, șovăitoare, indecisă. Nu este stăpân pe sine și are permanent nevoie de altul, mergând până la starea de dependență, pentru a fi condus În acțiunile sale; că tipul ambivalent este un tip complicat, imprevizibil, schimbător, cu opreliști morale și sufletești slabe, Înclinat mai
[Corola-publishinghouse/Science/2266_a_3591]
-
foarte mare măsură, de acțiunea normativ-reglatoare a supraeului moral al persoanei respective. Eul este sigur și consecvent În acțiunile sale numai atunci când influența asupra sa a supraeului moral este și ea solidă și permanentă. În mod egal, Eul este oscilant, indecis, reținut dacă forța de susținere a supraeului persoanei este slabă. Rezultă de aici faptul că rolul cel mai important revine supraeului moral, acel „primum movens imobile” al persoanei umane, cel care mă Îndeamnă „a face” sau cel care mă oprește
[Corola-publishinghouse/Science/2266_a_3591]
-
sunt persoane descurajate, pasive, incapabile de a lupta pentru a obține ceva de la viață. De regulă, ele adoptă o atitudine negativă, de retragere, refuzând În multe situații să angajeze acțiuni, socotindu-le pierdute de la Început, sau absolut inutile. dă Spiritele indecise sunt caracteristice persoanelor ezitante, celor care nu sunt capabili de a lua singuri decizii, apelând adesea la alte persoane, sau amânând sine die trecerea la acțiune. Acțiunile pornesc de fiecare dată cu multă greutate, presupun efort și au loc după
[Corola-publishinghouse/Science/2266_a_3591]
-
să-și apere ideea unor reforme graduale. Valoarea actului de la 24 Ianuarie n-ar fi pusă în lumină, așadar, nici fără îndelunga pregătire a momentului, nici fără a lua în considerație alternativele. Situația era complicată, balanța a rămas mult timp indecisă. Un mare cărturar al nostru se întreba, nu doar retoric, ce s-ar fi întâmplat dacă un colonel, Pisoschi, nu intervenea atât de ferm în seara decisivă, la Iași, când a fost desemnat candidatul partidei unioniste. Azi se pot lua
[Corola-publishinghouse/Science/1451_a_2749]
-
heterodoxă devine posibilă după ce știința s-a eliberat de controlul aserțiunilor de către mecanismul inflexibil al logicii aristotelice, unde gradele de adevăr nu erau considerate ca folositoare, ca și când devenirea (aproximarea întregului prin procesul de creștere) este interzisă. Or, ariile de semnificații indecise, de „și”-„și”, conferă baza reîntregirii părților separate, autonomizate prin studiu, în întregul lumilor, al sistemului care-l explică în și ca un tot (nu pentru a se diferenția de ceva, ci pentru că doar așa are sens existența și nici
ECONOMIA DE DICȚIONAR - Exerciții de îndemânare epistemicã by Marin Dinu () [Corola-publishinghouse/Science/224_a_281]
-
este momentul ultim al subiectului, în care se rezolvă conflictele și se încheie evoluția personajelor. Deznodământul poate fi logic, previzibil sau imprevizibil (de tipul „deus ex machina“, sau al „accidentului“ modern), poate fi absurd (contrazicând logica evenimentelor) sau poate fi indecis - final deschis care nu aduce rezolvarea conflictelor. Uneori, întregul text este încadrat de un prolog și un epilog. - Prologul precedă expozițiunea, fiind o introducere explicativă, cu rol de premisă. Această primă secvență a operei are o accentuată funcție retorică, menită
Şi tu poţi lua 10 la BAC! Ghid complet pentru probele de limbă, comunicare şi literatură română by Mioriţa Baciu Got, Rodica Lungu, Ioana Dăneţiu () [Corola-publishinghouse/Science/1365_a_2893]
-
apropiere a vieții de obiectivul ei cel mai îndepărtat: libertatea. Individul poate deveni mai mult sau mai puțin liber, dar el nu este liber. Libertatea este țelul ideal, nu un fapt real. Definită astfel, libertatea este contrariul "liberului arbitru" (opțiunii indecise). Datorită faptului că scopul ideal și director îi este impus omului de propria sa dorință esențială dorința de eliberare a sufletului această supunere, lege fundamentală, exclude orice indeterminism, orice libertate nemotivată. Ea include determinarea legală a oricărui efort psihic. Atît
Divinitatea: simbolul şi semnificaţia ei by Paul Diel [Corola-publishinghouse/Science/1411_a_2653]
-
afla împreună cu ceilalți deportați) la Ierusalim, profetul asistă la o ceremonie religioasă celebrată în onoarea unei reprezentări a unei divinități neidentificate (probabil ’esmûn ce va purta mai târziu numele de Adonis; astfel Zimmerli 1979; Spadafora 1984 și Greenberg 1983 sunt indeciși asupra identificării naturii simulacrului) numite „idolul geloziei”; după aceea Ezechiel este dus să vadă „toate chipurile de târâtoare, de animale necurate și toți idolii casei lui Israel”. Îndreptați către soare și spre aceste reprezentări, cu spatele întors față de sanctuarul lui
Israel în timpurile biblice : instituții, sărbători, ceremonii, ritualuri by Alberto Soggin () [Corola-publishinghouse/Science/100992_a_102284]
-
de mahala [...]. Ne mirăm cum a putut comitetul Teatrului să premieze o asemenea piesă [...] cuiburi de infecțiune fizică și morală [...] vodevil francez localizat [...] concesii făcute publicului ignorant." În acest context, chiar intervenția lui Maiorescu (Comediile d-lui Caragiale 1885) pare indecisă și demonstrația nu este dusă pînă la capăt, căci concluzia rămîne neargumentată: "Comediile d-lui Caragiale, se zice, sunt triviale și imorale; tipurile sunt alese dintre oameni sau vițioși, sau proști; situațiile sunt adeseori scabroase..." însă "valoarea lor morală este
[Corola-publishinghouse/Science/1499_a_2797]
-
întârziat. În mesajul lui se pot desluși o neliniște difuză, aprehensiunea - discret sugerată - a neîmplinirii, a senectuții, crâmpeie de revelații, de vaticinări ori imprecații (câteodată obscur-vindicative), plăcerea contemplației, uneori înfiorări convenționale pe teme istorice, considerații pe teme etice - totul schițat indecis și plat. Câteva caligrafieri intimiste nu sunt lipsite de oarece grație. Dar P. pare dispus să prelucreze liric, fără discernământ sau reticențe, orice pâlpâire mai energică a sensibilității sale meditative. Preponderente ar fi regretul, neliniștea, tristețea, despărțirea, injustițiile și noncomunicarea
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288774_a_290103]
-
până foarte târziu să apere regimul comunist. După un misterios masacru, manifestanții și întreaga Românie împreună cu ei se trezeau, la începutul lui 1990, foarte aproape de statutul cetățenilor fostelor republici sovietice un an mai târziu: independente formal, desprinzându-se imperceptibil și indecis de tradiția comunistă, dominate de foștii prim-secretari locali ai partidului bolșevic care le indică timid calea spre o democrație bine temperată 42... Amorf, diluat până la dispariție, Partidul Comunist Român se dovedise absolut incompetent să pună capăt dictaturii personale a
by Catherine Durandin şi Zoe Petre [Corola-publishinghouse/Science/1044_a_2552]
-
expresiv (Erickson, 2009, p. 91); * cu accent pe ipostaza interlocutorială (a receptorului/ascultătorului, mai ales în cazul în care un locutor se adresează mai multor interlocutori, fiecare cu stilul său): stil ostil în mod activ vs. ostil vs. neutru vs. indecis vs. neinformat vs. susținător vs. susținător activ (Nothstine, 1998, pp. 20-21). După cum se observă și din seriile opozitive de mai sus, același stil de comunicare poate intra în opoziție cu stiluri invocate de alți cercetători în serii diferite; de asemenea
Comunicare: discurs, teatru. Delimitări teoretice şi deschideri aplicative by Angelica Hobjilă [Corola-publishinghouse/Science/921_a_2429]
-
la „Adevărul literar și artistic” cu versificarea intitulată Matematica, iar editorial în 1934 cu placheta Beton armat (reluată, cu mici modificări, în Pahare de fum, 1974), amalgam de rimări ale unor stereotipii imagistice, în registru simbolist, romantic-tradiționalist, avangardist. V. este indecis atât în stil, cât și în tematică, oscilând între omagii aduse lui Demostene Botez, balade ale nopților cu lună, cu bătrâne vrăjitoare, cânturi aprinse despre noua arhitectură și progresul mijloacelor de transport. Tot în 1934, împreună cu câțiva colegi de la Drept
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290636_a_291965]
-
urît"". Și timpul este de plumb la Bacovia. Moina bacoviană este tot sub spectrul temporal: "Moina este un termen precis, corespondent meteorologic, o specialitate esențialmente moldovenească, care - ceea ce este important - se încarcă de un conținut spiritual. Moină este un timp indecis, la sfîrșitul toamnei și începutul iernii acoperită de brume și nori care apasă foarte jos, cu o predispoziție ploioasă dar fără ploaie propriu-zisă. Se poate dispera de plictiseală. Chiar și vitele care nu mai beau apă o resimt, cocoșii care
[Corola-publishinghouse/Science/84998_a_85783]
-
semnul Întrebării sfârșește prin a deschide noi serii de alternative. Jurnalul descrie cu o mare acuitate transferul dintre obsesiile individului spre cele ale creatorului. Trecerea nu e lipsită, ea Însăși, de dubii și de sinuoase străbateri ale unui drum Încă indecis. Știe că Își va petrece viața scriind, dar nu posedă Încă tehnica prin care să-și anexeze domeniul artisticului: Deci mi-au mai rămas una sau două alegeri! Sunt În stare să scriu? Voi scrie dacă voi exersa destul? Dar
[Corola-publishinghouse/Science/1893_a_3218]
-
cunoștințelor. Însă o astfel de definiție e departe de a motiva pompos-imprecisa titulatură de „jurnal intim”. Ar Însemna să rămânem la nivelul simplei factologii și al exteriorității Întâmplărilor. Mai corect ar fi să spunem că intimitatea este sinteza unor stări indecise, o coborâre În necunoscutul propriei sensibilități. Sondarea intimului are, Însă, fie și inconștient, o certă propensiune auto-constructivă. Adică sondarea sistematică a teritoriului infinit pe care-l descoperă cu fiecare rând scris. Nu există, deci, pentru scriitor decât intimitatea scrisă, urma
[Corola-publishinghouse/Science/1893_a_3218]
-
apomnemoneumata Își numeau apologeții creștini din secolul al II-lea Însemnările evanghelice, În opoziție cu cele mincinoase, ale păgânilor. În punctul În care jurnalul intim se leagă de o realitate istorică precisă, el se Întâlnește cu toate aceste scrieri vechi. Indecisul cumulează atât funcțiile biografiei, cât și pe cele ale autobiografiei, iar „separația genurilor” se va produce doar târziu, când integritatea clasică a omului politic se dezagregă prin autoglorificare - considerată de un retor precum Aristides, o trăsătură Întru totul elină. Oricum
[Corola-publishinghouse/Science/1893_a_3218]
-
statele membre UE aveau poziții diferite și dificil de reconciliat nu doar cu privire la posibilele modalități de acțiune, ci chiar În a stabili Însăși natura problemei 1. Neînțelegerea dintre statele membre a făcut ca UE să fie percepută drept o organizație indecisă care Întreprinde acțiuni lipsite de consistență. Incapacitatea Uniunii de a pune capăt violențelor după ce afirmase cu tărie că este o problemă europeană și trebuia rezolvată de europeni a dus la discreditarea sa pe plan internațional, fiind considerată, de pildă, de
[Corola-publishinghouse/Science/2345_a_3670]
-
fără rezistență, fără luptă? Mai ales când ea are la spate și un formidabil sprijin extern? Situația geo politică nu îngăduie nici ea mari speranțe. Sferele de influență sunt o tristă realitate. Raportul de forțe Est-Vest, în această zonă, este indecis, instabil. Despre sprijinul occidental, Octavian Paler nu-și face însă mari iluzii. Țările din Est sunt piese pe o tablă internațională de șah (pp. 214, 312). Nici despre Occident, în general, autorul nu-și face deloc iluzii. După 1944, enorme
POLITICĂ ŞI CULTURĂ by ADRIAN MARINO () [Corola-publishinghouse/Science/873_a_1589]
-
societății românești au intrat din nou în alertă. Iar de rezistență civico-morală activă nu mai poate fi vorba decât tot la o elită de intelectuali. Ei singuri au protestat, au scris articole polemice, au făcut interpelări. Nu societatea amorfă, indiferentă, indecisă, subdezvoltată civic și moral. Pentru această societate n-avea sens să moară, orice s-ar spune, D. Iuga. Doar că omul politic lucrează, cum se spune, cu materialul clientului. Nu poate inventa peste noapte alți români. Fără o nouă, viitoare
POLITICĂ ŞI CULTURĂ by ADRIAN MARINO () [Corola-publishinghouse/Science/873_a_1589]
-
roșu în demonstrațiile politologului nostru. în acest punct intervine obiectivitatea și chiar obiectivismul de tip american. V. T. vede și de aproape și de departe, reglându-și obiectivul după împrejurări. Joc analitic subtil, care trebuie bineînțeles într-o publicistică încă indecisă între apologia necondiționată și pamfletul violent și lipsit de nuanțe. Un alt set de probleme centrale discutate cu luciditate și acuitate de aprofundat în continuare se referă la mecanismul, statutul și definiția exactă a așa-zisei revoluții din 1989. La
POLITICĂ ŞI CULTURĂ by ADRIAN MARINO () [Corola-publishinghouse/Science/873_a_1589]