2,694 matches
-
impulsurilor. <ref>Fr. Baron, The Disposition Toward Originality, 1963</ref> * „Persoanele creatoare sunt mai autonome decât altele, mai pline de sine, mai independente în judecată (ele se plasează împotriva opiniei grupului, dacă simt că aceasta este greșită), mai deschise la iraționalul din ele însele, mai stabile, mai feminine în interese și caracteristici, mai dominante și autoritare, mai complexe, mai îngăduitoare față de sine, mai inventive și aventuroase, mai boeme, mai stăpâne pe ele și probabil mai sensibile emoțional și mai introvertite, dar
Creativitate : fundamente, secrete şi strategii by Georgel Paicu () [Corola-publishinghouse/Science/690_a_1152]
-
observa că textele lirice ale autorului trasează clar ideea pe care acesta o va evidenția în romanele sale realitatea este neimportantă, ceea ce contează, într-adevăr, este irealitatea. Aceleași observații pe care Țeposu le făcea operei epice a scriitorului, identificând ,,cunoașterea irațională" de factură suprarealistă în ,,onirismul critic, tehnică a iraționalității reci de organizare a imaginarului epic" a lui Blecher, sunt valabile și în cazul textelor lirice ale autorului. Astfel, putem constata că nu numai proza scurtă anticipează romanele de mai târziu
[Corola-publishinghouse/Science/1448_a_2746]
-
umană" care-l preocupă în mod deosebit: durerea tema multor picturi suprarealiste. Visul lui Blecher este ,,dureros sau sfâșietor"367, o prelungire a existenței sale cotidiene mult încercate. Metoda paranoico-critică, practicată de Dali în picturile sale, ,,metodă spontană de cunoaștere irațională onirică pentru interpretarea critică a asociațiilor viziunilor de nebunie" așa cum însuși pictorul o definea, pare împrumutată de Blecher în scrierea sa, naratorul-personaj accesându-și printr-o extraordinară gimnastică a minții subconștientul, pentru stimularea creativității sale artistice. Rezultatul acestui exercițiu se observă
[Corola-publishinghouse/Science/1448_a_2746]
-
din vis devin spații ale unei suprarealități în care eul narator încearcă să se situeze). De cele mai multe ori, paginile romanului creează tablouri în care, în stil suprarealist, sunt ,,înghesuite" o mare cantitate de elemente oameni, animale, obiecte, într-o asociere irațională a raportului și o distorsonare intenționată a realului: îmi amintesc chiar că în diferite rânduri, în mod cu totul involuntar și fără să mă pot stăpâni, în timp ce mi se povestea, de exemplu, episodul dureros și atroce al unei morți cu
[Corola-publishinghouse/Science/1448_a_2746]
-
complexă a ideologicului la mediul său ambiant, gândirea și, totodată, la problemele realității, căci, fiecare din ipostazele amintite asigură o interfață a gândirii cu realitatea. Deschiderea spre celelalte ipostaze ale gândirii ar permite contracararea și temperarea relativă a subiectivității și iraționalului paralogic, atât de supărătoare, uneori, în activitatea ideologico-propagandistică. Este vorba, așadar, despre ancorarea în solul realității psiho-sociale, căci de acolo vin problemele și provocările protologicului cotidian sub forma manifestărilor și reverberațiilor politice în viața curentă a oamenilor obișnuiți. Logica naturală
by Sergiu Gherghina [Corola-publishinghouse/Science/1101_a_2609]
-
metapovestirilor" din direcția socialismului utopic, socialismului luptei de clasă de sorginte marxistă, conservatorismului antimodern și retrograd, naționalismului xenofob, ca și unul extremist al exceselor reacționare, totalitare și neototalitare, ale căror partide, ideologii și activiști adoptă, de cele mai multe ori, soluții nerealiste, iraționale și imorale. Istoria și practica politică ne arată că trecerile dinspre spațiile moderat-reformiste spre cele radicale și extremiste sunt, cu atât mai ușoare și periculoase, cu cât societatea este mai departe de standardele democrației, iar crizele economico-sociale tot mai puțin
by Sergiu Gherghina [Corola-publishinghouse/Science/1101_a_2609]
-
străin precum Voltaire. Analizând prefața scrisă de Johnson se poate observa rodul unei minți flexibile, care, deși are încă o încredere nedisimulată în clasicism, nu și-l asumă cu servilism, fiind capabil să atace convențiile atunci când acestea i se par iraționale. În acest sens, este ilustrativă afirmația lui Ion Zamfirescu: "Avem de-a face, nu cu un tradiționalism înghețat, dogmatic, ci cu unul viu, receptiv, de natură să reprezinte și o frână, și un îndemn critic înspre noi orizonturi și agregări
[Corola-publishinghouse/Science/1558_a_2856]
-
desprindere de trecut și ca desprindere de orice îngrădiri formale sau de conținut privind procesul creației este din perspectivă clasică doar generatoare de haos geniul trebuie să se sprijine pe câteva aspecte concrete, creația ca rezultat spontan al unei iluminări iraționale, fiind percepută ca imposibilă. Este o atitudine pe care Hulme o favorizează în mod clar, chiar dacă, în câteva rânduri, se mimează plăcerea ludică de a vehicula principii: "În acest stadiu al articolului nu avansez aceste teorii altfel decât ca pe
[Corola-publishinghouse/Science/1558_a_2856]
-
într-un cuvânt, să fie mai degrabă victimă decât erou. Și totuși, printr-o întorsătură subtilă a întâmplărilor, Marlowe triumfă, după logica întoarsă a lumii detestabile și fascinante a Americii postbelice. Ceea ce a reprezentat pentru James Joyce Dublinul - orașul iubirii iraționale și centrul paraliziei morale - reprezintă pentru Raymond Chandler Los Angeles-ul: epitomul civilizației moderne, punctul de maximă luxurianță și bogăție, dar și sediul supremei corupții. Deși scăldat în soare ca puține alte orașe ale lumii, Los Angeles-ul străbătut de Philip Marlowe
[Corola-publishinghouse/Science/2073_a_3398]
-
exclude autorul de pe listă tocmai formulele cele mai răspândite ale romanului polițist clasic? Oare nu „aventura violentă” și „iubirea pasionată” s-au dovedit a fi principalele surse de conflict criminal? Din ce, dacă nu din pasiune oarbă și din confruntare irațională, își extrage romanul polițist seva? Exemple - nesemnificative - de cărți cu intrigă polițistă inspirate de zona livrescului ori a speculației metafizice (de la Bioy Casares și Borges la Italo Calvino și Umberto Eco) rămân, în cele din urmă, marginale și, din păcate
[Corola-publishinghouse/Science/2073_a_3398]
-
precis. Or, Marlowe mărturisește că a decupat acele fragmente de realitate din motive care-i rămân obscure lui însuși. Ceea ce înseamnă că etica profesată cu asemenea ardoare a fost înfrântă de o cauză de al cărei sens nu e conștient. Iraționalul pare să pândească din tenebre, acolo unde detectivul visează la claritate și armonie. Un motiv plauzibil ar exista și ar putea fi unul provenit tot din spațiul etic: vorbind despre Geiger și Eddie Mars, Marlowe ar fi trebuit să vorbească
[Corola-publishinghouse/Science/2073_a_3398]
-
Tatăl tău nu m-a angajat ca să mă culc cu tine”, apropierea fizică de aceasta e plină de pasiune. Problema nu era, așadar, Carmen. Problema era că i se violase spațiul de extremă intimitate. Reacția e directă, violentă și aproape irațională. Violența gestului de respingere nu semnifică - așa cum sugerează critica psihanalitică - o încercare a detectivului de a respecta la literă codul onoarei cavalerești. Ar fi de-a dreptul ridicol. Marlowe este un personaj viu și nu un construct ideologic încărcat de
[Corola-publishinghouse/Science/2073_a_3398]
-
întoarce acasă”. Întinderea californiană se relevă a fi un stat al comerțului pur, un El Dorado al lăcomiei, în care găsești „tot ce-ți dorești și nimic bun”. Ca într-o cădere din lumea reală în cea a iluziei, seara „irațională” a lui Marlowe se încheie într-un cinematograf: Așa că m-am dus la un cinema și culmea a fost să dau peste un film cu Mavis Weld. Filmul era o peliculă din acelea cu interioare în sticlă și nichel, unde
[Corola-publishinghouse/Science/2073_a_3398]
-
deschide cu precizarea că virtutea este de două feluri : etică și dianoetică, cea din urmă fiind reluată ca temă predilectă în Cartea a VI-a unde Aristotel mai transmite și faptul că sufletul are două părți : partea rațională și cea irațională, omul care luptă pentru a-și căștiga demnitatea avănd nevoie de ambele în egală măsură, asta în cazul în care ar putea fi lipsit de suflet. Îndreptăndu-ne spre un exemplu al virtuții etice, dreptatea, putem face referire la Cartea a
Ieşirea în etern. Exerciţiu împotriva căderii by Mihaela Alexandra Constantinescu () [Corola-publishinghouse/Science/1134_a_2298]
-
Are un efect rapid asupra organismului, efect ce durează până la 20 de minute. Și de aici încep marile probleme. După terminarea efectului, consumatorul simte din nou nevoia acelei stări euforice și dorește o nouă doză. Efectele cocaineisunt: nervozitate, depresie, acte iraționale, halucinații, paranoia, hipertensiune, probleme cardiovasculare, hemoragii cerebrale. Trebuie să adaug că, în cele din urmă, poate duce la moarte. Pentru 15-20 de minute de euforie nu merită să-ți distrugi viața. Ecstasy Se prezintă sub formă de tablete sau capsule
Fii conştient, drogurile îţi opresc zborul! by Brătulescu Adelina Ana-Maria, Petreanu Carmen () [Corola-publishinghouse/Science/1132_a_2035]
-
lezională a unor structuri și Întinderea În profunzime, studii la familii cu descendenți violenți care au arătat modificări EEG, semne neurologice, reduc din importanța epilepsiei temporale ca prim factor generator de agresivitate. Emisfera dreaptă prezintă mecanisme specifice pentru medierea comportamentului irațional. Există un sistem dorsal critic de atenție, supraveghere și un sistem ventral specializat În identificarea stimulilor, Învățare, răspunsuri emoționale. Cel mai adesea, sistemul ventral prezintă o disfuncționalitate În epilepsia de lob temporal. Sistemul dorsal cuprinzând lobul parietal inferior, girus cinguli
BULETIN DE PSIHIATRIE INTEGRATIVĂ 2003, an IX, volumul VIII, numărul 1 (15) by G. Bădescu, D. Marinescu, I. Udriştoiu () [Corola-publishinghouse/Science/574_a_1477]
-
o Lume a Ideilor, o Lume a Sufletului și o Lume În sine, care este o umbră a Lumii Ideilor 15. Ceea ce este absolut și etern, simplu și deplin, este Spiritul. Astfel, Întorcîndu-ne la perspectiva gnostică, Sufletul - Înțeles drept sufletul irațional platonic, sediu al emoțiilor și pasiunilor - trebuie să provină din Ființă pentru a putea exista și, În același timp, nu poate să provină din Ființă, din moment ce este atît de vădit inferior și nestatornic. Introducînd ipostaza Sophia-Înțelepciune, gnosticii Încearcă să rezolve
[Corola-publishinghouse/Science/1867_a_3192]
-
aceasta ori În Întregime ascunsă ei. Marcion este un Kafka al teologiei biblice. El se revoltă Împotriva tatălui real al lumii, Împotriva Demiurgului ei, reproșîndu-i amar vulgaritatea, egoismul și purtarea capricioasă. Ar părea rezonabil să-l discrediteze pe acest tată irațional. Invenția dublei paternități Îi Îngăduie lui Marcion să renască În chip de om liber. Harnack a arătat că cel mai frecvent cuvînt din scrierile lui Marcion (și dintr-ale lui Luther) pare a fi novum, „nou”. Revelarea unui Dumnezeu nou
[Corola-publishinghouse/Science/1867_a_3192]
-
autoreprezentare, fiecare distingându-se de celălalt, toți împreună distingându-se de persoanele străine de grup, fiecare și toți împreună administrându-și dovada absolută a existenței lor"420. Asemenea reguli merg în sensul controlului afectelor și servesc la acea refulare a iraționalului și a pulsionalului care constituie pentru Norbert Elias procesul însuși de civilizare. În viața indivizilor, eticheta servește pentru a opera în mod foarte vizibil ceea ce Bourdieu numește distincție. Boitard scria în mod foarte explicit: "Eticheta bunei companii a fost inventată
[Corola-publishinghouse/Science/84946_a_85731]
-
această limbă "străină" a cărei artificialitate și stranietate o simte: germana este o limbă seacă, abstractă, cea a educației și a domesticirii, cea pe care maimuța Rotpeter se străduiește să și-o însușească. Dar ea nu poate spune afectul, sentimentul, iraționalul senzației și al emoției. Germana este mai întâi limba birocrației austro-ungare, germana oficială, germana de cancelarie (Kanzleideutch) care asigură coeziunea dublei monarhii. Admirația sa pentru Goethe nu este separabilă de acest aspect clasic al germanei zeului din Weimar, a cărei
[Corola-publishinghouse/Science/84946_a_85731]
-
de-o parte și de alta Să nu-ți fie teamă voi veni îmbrăcat în altfel de straie și s-ar putea să nu mă cunoști poate că voi avea și alt chip să nu-ți fie teamă. Vâltoarea antinomiilor, iraționalul, asimetricul, uimitorul, plus diverșii curenți subterani asediază și descumpănesc. Scepticul din Despărțire se îndepărtează "pe vecie" de văz, de auz, de miros; cel din Comunicantă se instalează iluzoriu în paradox, apropiat stilistic de Nichita Stănescu: "Învăț dezvățându-mă, învățătura neștirii
[Corola-publishinghouse/Science/1545_a_2843]
-
Așadar, acceptarea unui anumit sistem de probe corespunde modului de viață al unei societăți, structurii economice, modului de a gândi, concepției despre lume, nivelului de cultură. Sistemul juridic românesc din secolul al XVIII-lea folosește încă o parte a probelor iraționale (jurământul și blestemul), dar și probe raționale (actele scrise, martorii, in diciile). Codurile de legi ale vremii insistă foarte puțin asupra statutului acestora și asupra modalităților de utilizare. Doar proba cu martori și jurământul sunt analizate de Pravil nic easca
În şalvari şi cu işlic: biserică, sexualitate, căsătorie şi divorţ în Ţara Românească a secolului al XVIII-lea by Constanţa Ghiţulescu () [Corola-publishinghouse/Science/1322_a_2878]
-
a autorului (procesul de creație), a operei si a contemplației, pentru a le analiza succesiv, unind în permanență perspectiva tipologică și cea istorică. Opera este văzută ca o realitate istorică dar și estetică stricto senso, sinteză de valori raționale și iraționale, de elemente intrinseci și eterogene. Din acest ultim punct de vedere, pozițiile lui Vianu si cele ale lui Wellek și Warren sînt foarte apropiate. De fapt și atitudinea lor generală este aceeași, de analiză globală, întrunind toate modalitățile de abordare
[Corola-publishinghouse/Science/85060_a_85847]
-
Pentru a ajunge la adevăr, treceți la telefon. Clasicii afacerilortc " Clasicii afacerilor" Unele răspunsuri-cheie la întrebările dumneavoastră de marketing nu sunt acolo unde vă așteptați. Ele se află în inimile și în mințile clienților, care sunt pur omenești: raționale și iraționale, încrezătoare și neîncrezătoare, exuberante sau deprimate. Din acest motiv, întrebarea „Ce iubesc clienții?” poate fi pusă mai degrabă în următorii termeni: Ce iubesc oamenii? Această formulare mai potrivită ne duce într-o direcție mai bună. Ne direcționează înspre afaceri - domeniu
[Corola-publishinghouse/Science/1896_a_3221]
-
și cel bolnav, ci în legătură cu inegalitatea dintre bolnavul bogat și bolnavul sărac, unde avem evident o situație în care niște oameni au aceleași nevoi dar nu primesc același tratament, deși nevoile constituie motivul tratamentului. Aceasta este o stare de lucruri irațională... este o situație în care temeiurile nu cântăresc îndeajuns; este o situație insuficient controlată de către temeiuri și deci de către rațiunea însăși"4. Argumentul lui Williams se bazează pe o premisă fundamentală pentru orice gânditor moral-politic egalitarian. Premisa în cauză este
Dreptate distributivă şi sănătate în filosofia contemporană by Loredana Huzum [Corola-publishinghouse/Science/1416_a_2658]