1,202 matches
-
Melchior și grecul Gaspar) se întâlnesc în deșertul Iudeei în anul 747 de la zidirea Romei, urmând o stea strălucitoare care-i călăuzește către locul unde s-a născut Mântuitorul omenirii. Ei sosesc la Ierusalim și, după o vizită la regele Irod cel Mare, se îndreaptă spre Betleem. Între timp, tâmplarul Iosif din Nazaret și soția sa, Maria, care era însărcinată, ajung la Betleem și se adăpostesc într-o peșteră de pe un deal din apropiere, unde se naște Isus. Un înger vestește
Ben Hur (roman) () [Corola-website/Science/335746_a_337075]
-
a separat administrativ orașul, pe atunci chemat Joppe, de restul țării. Julius Caesar l-a redăruit însă regelui evreu Hyrkanos al doilea. Marcus Antonius l-a oferit la rândul său iubitei lui, reginei Egiptului, Cleopatra a VII - a , dar ulterior Irod cel Mare l-a redobândit de la Octavianus. La începutul Războiului iudeilor, în anul 66 e.n. orașul a fost pustiit de soldații romani ai lui Cestius Gallus, iar vreo 8400 de locuitori au fost masacrați, după mărturia lui Josephus Flavius. Și
Jaffa () [Corola-website/Science/306648_a_307977]
-
împotriva lui Pavel (asasinarea acestuia într-o învălmășeală a mulțimii - cf. Fap 22,35u). Claudiu decide, prin urmare, să-l trimită pe Pavel, sub escortă sigură, în Cezareea, la proconsulul Felix, care îl va pune sub pază în „"pretoriul lui Irod"” (cf. Fap 23,12-15). Cinci zile mai târziu i s-a făcut o judecată sumară, suficientă însă ca Felix să se convingă de nevinovăția sa, dar pentru a face pe plac iudeilor și, poate, cu speranța că va primi ceva
Pavel (apostol) () [Corola-website/Science/303165_a_304494]
-
iesle. Îngeri apar și declară că Iisus este un salvator al întregii omeniri și păstorii vin ca să-l adore. În relatarea lui Matei, astronomii urmează o stea până la Bethleem pentru a aduce daruri lui Iisus, născut ca regele iudeilor. Regele Irod ordonă masacrul tuturor băieților din Bethleem care au mai puțin de doi ani, dar familia lui Iisus fuge în Egipt, iar mai târziu se restabilește în Nazaret. sau popular Crăciunul este o sărbătoare creștină celebrată la 25 decembrie (în calendarul
Nașterea Domnului () [Corola-website/Science/335292_a_336621]
-
ortodocși, 86 penticostali, 2 catolici și un evanghelist. De-a lungul timpului populația satului Cuciulata a evoluat astfel: În satul Cuciulata tradiția și obiceiurile s-au păstrat destul de bine de-a lungul anilor. Din obiceiurile de iarnă sunt de menționat Irozii, Turca și Turca de bivol. De Bobotează lumea se strânge la pârâul Lupșa și preotul sfințește apa. Primăvara, satul organizează Plugarul, un obicei ce simbolizează începutul anului agricol. Portul din Cuciulata este format din ie, fote la copii si sort
Cuciulata, Brașov () [Corola-website/Science/300939_a_302268]
-
beneficia de mijloacele de comunicare și de deplasare existente azi. Evanghelia de la Matei explică această posibilitate prin credința lor. Aflaseră de la prooroci că se va naște Mântuitorul și nutreau dorința fierbinte de a fi martori la acest mare eveniment. Când Irod a vrut să afle de la magi unde s-a născut Isus, ei i-au răspuns:"În Betleemul Iudeii, că așa e scris de proorocul" (Evanghelia de la Matei, 2,5,p. 1098). Pe lângă credință, sau tocmai pentru aceasta, așa cum relateză Evanghelia
Magii de la răsărit () [Corola-website/Science/328072_a_329401]
-
ce a mers înaintea lor până s-a oprit deasupra locului unde se născuse pruncul Isus. Bucuroși, ei i s-au închinat, aducându-i aur, smirnă și tămâie. Având un vis prin care sunt avertizați să nu mai treacă pe la Irod care voia să-l omoare pe Isus, s-au întors pe altă cale, îndreptându-se fiecare spre țara sa. Lew Walace, în romanul său "Ben Hur", dă amploare acestor fapte, îmbrăcându-le într-o aureolă de legendă. Descrie drumul parcurs
Magii de la răsărit () [Corola-website/Science/328072_a_329401]
-
numit de Iisus „cel mai mare dintre cei născuți din femei”, iar Biserica Creștină îl cinstește ca pe cel mai mare dintre sfinți (având nu mai puțin de 3 sărbători dedicate lui). Evanghelia după Luca relatează că, în zilele lui Irod Antipa, împăratul Iudeii, un înger îl anunță pe dreptul Zaharia, preot din tată-n fiu și înaintat în vârstă, pe când era în Templul Domnului pentru tămâiere, că rugăciunea sa a fost ascultată: Elisabeta, stearpă și înaintată ei în vârstă, descendentă
Ioan Botezătorul () [Corola-website/Science/299282_a_300611]
-
Luca, și pleacă în pustie, unde rămâne până în ziua arătării lui către Israel. Predicile și le începe în deșertul Iudeii, în al 15-lea an de domnie a împăratului roman Tiberiu. La acea dată Ponțiu Pilat era procurator al Iudeii, Irod, tetrarh al Galileii, Filip, fratele lui, era cârmuitor al Ituriei iar arhierei erau Ana și Caiafa. El îi îndemna pe oameni să se pocăiască: ,Pocăiți-vă, căci Împărăția cerurilor este aproape``, iar aceștia, mărturisindu-și păcatele, erau botezați de el
Ioan Botezătorul () [Corola-website/Science/299282_a_300611]
-
la ei umblând în calea neprihănirii, pe când vameșii și curvele au făcut-o. În plus, încheie evanghelistul Matei relatarea- măcar că au văzut lucrul acesta, ei nu s-au căit nici după aceea ca să-l creadă. Ioan îl critică virulent pe Irod Antipa, pe care îl învinuiește că trăiește într-un păcat grav, acela de a o fi luat de soție pe Irodiada, soția lui Filip, fratele său, aflat încă în viață. Căci, potrivit legii ebraice, era interzis cu desăvârșire să descoperi
Ioan Botezătorul () [Corola-website/Science/299282_a_300611]
-
în viață. Căci, potrivit legii ebraice, era interzis cu desăvârșire să descoperi goliciunea nevestei fratelui, căci ea echivala cu descoperirea goliciunii fratelui, fiind, în plus, o preacurvie care se pedepsea cu moartea ambilor păcătoși. De asemenea, Ioan îl mustră pe Irod și pentru toate relele pe care le făcuse, relatează evanghelistul Luca. Irod îl întemnițase pe Ioan și ar fi vrut să-l omoare, arată evanghelistul Matei, la fel și Irodiada, așa cum ne încredințează evanghelistul Marcu. Irod se temea însă de
Ioan Botezătorul () [Corola-website/Science/299282_a_300611]
-
goliciunea nevestei fratelui, căci ea echivala cu descoperirea goliciunii fratelui, fiind, în plus, o preacurvie care se pedepsea cu moartea ambilor păcătoși. De asemenea, Ioan îl mustră pe Irod și pentru toate relele pe care le făcuse, relatează evanghelistul Luca. Irod îl întemnițase pe Ioan și ar fi vrut să-l omoare, arată evanghelistul Matei, la fel și Irodiada, așa cum ne încredințează evanghelistul Marcu. Irod se temea însă de norod pentru că acesta îl privea pe Ioan ca pe un prooroc și
Ioan Botezătorul () [Corola-website/Science/299282_a_300611]
-
Ioan îl mustră pe Irod și pentru toate relele pe care le făcuse, relatează evanghelistul Luca. Irod îl întemnițase pe Ioan și ar fi vrut să-l omoare, arată evanghelistul Matei, la fel și Irodiada, așa cum ne încredințează evanghelistul Marcu. Irod se temea însă de norod pentru că acesta îl privea pe Ioan ca pe un prooroc și se temea și de el căci știa că este bărbat drept și sfânt, relatează Marcu. Același evanghelist arată ca uneori Irod îl ocrotea și
Ioan Botezătorul () [Corola-website/Science/299282_a_300611]
-
încredințează evanghelistul Marcu. Irod se temea însă de norod pentru că acesta îl privea pe Ioan ca pe un prooroc și se temea și de el căci știa că este bărbat drept și sfânt, relatează Marcu. Același evanghelist arată ca uneori Irod îl ocrotea și, când îl auzea, de multe ori stătea în cumpănă, neștiind ce să facă; și îl asculta cu plăcere. Totuși, când Irod își prăznuia ziua dând un ospăț boierilor săi, mai-marilor oștii și fruntașilor Galileii, fata Irodiadei a
Ioan Botezătorul () [Corola-website/Science/299282_a_300611]
-
el căci știa că este bărbat drept și sfânt, relatează Marcu. Același evanghelist arată ca uneori Irod îl ocrotea și, când îl auzea, de multe ori stătea în cumpănă, neștiind ce să facă; și îl asculta cu plăcere. Totuși, când Irod își prăznuia ziua dând un ospăț boierilor săi, mai-marilor oștii și fruntașilor Galileii, fata Irodiadei a intrat la ospăț, a jucat, și a plăcut lui Irod și oaspeților lui. Împăratul a zis fetei: „Cere-mi orice vrei, și-ți voi
Ioan Botezătorul () [Corola-website/Science/299282_a_300611]
-
stătea în cumpănă, neștiind ce să facă; și îl asculta cu plăcere. Totuși, când Irod își prăznuia ziua dând un ospăț boierilor săi, mai-marilor oștii și fruntașilor Galileii, fata Irodiadei a intrat la ospăț, a jucat, și a plăcut lui Irod și oaspeților lui. Împăratul a zis fetei: „Cere-mi orice vrei, și-ți voi da.” Apoi a adăugat cu jurământ: „Ori ce-mi vei cere, îți voi da, fie și jumătate din împărăția mea.” Fata a ieșit afară și a
Ioan Botezătorul () [Corola-website/Science/299282_a_300611]
-
lui Ioan și l-au pus în mormânt. Scena decapitării lui Ioan Botezătorul este descrisă în "Noul Testament" (Marcu, cap.6, 17-29), constituind tema a numeroase tablouri. Faima lui Ioan Botezătorul era așa de mare, relatează evangheliștii Matei și Marcu, încât Irod ajunge să creadă că Iisus este, de fapt, Ioan Botezătorul înviat din morți care face minuni. Credința era răspândită și printre evrei, după cum se vede atunci când Iisus îi întreabă pe ucenici cine zic mulțimile că este el. Trupul lui Ioan
Ioan Botezătorul () [Corola-website/Science/299282_a_300611]
-
(n. 21 î.Hr. - d. 39 d.Hr.) a fost fiul regelui Irod cel Mare și tetrarh al unei părți din fostul regat herodian (Galileea și Pereia) între anii 4 î.Hr.-39 d.Hr. El a divorțat de prima sa soție, fiica lui Aretas al IV-lea, fapt ce a grăbit un conflict
Irod Antipa () [Corola-website/Science/307529_a_308858]
-
părți din fostul regat herodian (Galileea și Pereia) între anii 4 î.Hr.-39 d.Hr. El a divorțat de prima sa soție, fiica lui Aretas al IV-lea, fapt ce a grăbit un conflict armat cu acesta, conflict pe care Irod avea să-l piardă.. Apoi a luat în căsătorie pe cumnata sa Irodiada (soția fratelui vitreg Philippus, mama lui Salomeea), fapt neconform religiei mozaice, pentru care a fost aspru criticat public de către Ioan Botezătorul. L-a arestat și ucis prin
Irod Antipa () [Corola-website/Science/307529_a_308858]
-
responsabilitatea judecării lui Iisus la Ierusalim (unde se găsea cu ocazia sărbătorii anuale evreiești Pessah), ci l-a retrimis înapoi procuratorului roman Pilat din Pont. După decesul protectorului său (împăratul Tiberius, 14-37 d.Hr.), a început declinul politic al lui Irod Antipa. A murit în anul 39 d.Hr., după ce fusese exilat în provincia Galia (în Franța de astăzi). A construit pe malul lacului Ghenizaret orașul Tiberias (în onoarea împăratului Tiberius), capitala regiunilor guvernate de către el. Este amintit în evanghelii tot
Irod Antipa () [Corola-website/Science/307529_a_308858]
-
anul 39 d.Hr., după ce fusese exilat în provincia Galia (în Franța de astăzi). A construit pe malul lacului Ghenizaret orașul Tiberias (în onoarea împăratului Tiberius), capitala regiunilor guvernate de către el. Este amintit în evanghelii tot sub numele simplificat de „Irod” (a nu se confunda cu ceilalți 2 „Irozi” amintiți în evanghelii: Irod cel Mare și Irod Agrippa).
Irod Antipa () [Corola-website/Science/307529_a_308858]
-
provincia Galia (în Franța de astăzi). A construit pe malul lacului Ghenizaret orașul Tiberias (în onoarea împăratului Tiberius), capitala regiunilor guvernate de către el. Este amintit în evanghelii tot sub numele simplificat de „Irod” (a nu se confunda cu ceilalți 2 „Irozi” amintiți în evanghelii: Irod cel Mare și Irod Agrippa).
Irod Antipa () [Corola-website/Science/307529_a_308858]
-
de astăzi). A construit pe malul lacului Ghenizaret orașul Tiberias (în onoarea împăratului Tiberius), capitala regiunilor guvernate de către el. Este amintit în evanghelii tot sub numele simplificat de „Irod” (a nu se confunda cu ceilalți 2 „Irozi” amintiți în evanghelii: Irod cel Mare și Irod Agrippa).
Irod Antipa () [Corola-website/Science/307529_a_308858]
-
pe malul lacului Ghenizaret orașul Tiberias (în onoarea împăratului Tiberius), capitala regiunilor guvernate de către el. Este amintit în evanghelii tot sub numele simplificat de „Irod” (a nu se confunda cu ceilalți 2 „Irozi” amintiți în evanghelii: Irod cel Mare și Irod Agrippa).
Irod Antipa () [Corola-website/Science/307529_a_308858]
-
în fața puhoiului otoman; g. odihnă oștirii valahe sub clar de luna, în vreme ce războinicul fiu al lui Mircea cel Bătrân scrie „pe genunchi“ o carte Doamnei iubite; ÎI : h. „campania“ eroului liric dusă cu „armele“ satirei / pamfletului împotriva împotriva „saltimbancilor și irozilor“ din contemporaneitate, împotriva epigonilor: „glorii“ stradale, ori de cafenea, „canalii de uliți“, „panglicari în ale țării“ și vânzători de Patrie, împotriva „vulpilor evlavioase din Sfatul țării“, a „fonfilor“, „flecarilor“, „găgăuților și gușaților, bâlbâiți cu gura strâmba“ că „stăpâni ai nației
Câmpul Cerbului () [Corola-website/Science/310397_a_311726]