866 matches
-
puis les laisser crever au millieu du chemin..."? Ne-alegeam, pesemne, cu filozofia practică a unei utopii. Aruncă-i pe oameni, adică viața, dar amintirile lor pune-le bine. Nu s-au întîlnit, firește, niciodată, dar imposibila lor însoțire e jucată, să zic așa, de două personaje, Comisionarul și Arhivarul, din reeditarea recentă, la Cartea Românească, a romanului Cutia cu bătrîni, de Andrei Oișteanu. Augurii unui timp ciudat (e, în seria de proză de la întinerita Carte Românească, și ceva de ranforsare
Cal de poștă by Simona Vasilache () [Corola-journal/Journalistic/11115_a_12440]
-
echipă), scenografia, culisele (zonă în care publicul n-are acces), publicul însuși. Nu e vorba despre clasica dialectică aparență-esență, ci chiar despre mecanismul de producere a sinelui: „O scenă corect regizată și interpretată determină publicului să atribuie un sine personajului jucat, dar această atribuire - acest sine - este un produs al scenei care are loc și nu o cauză a ei.” Spre deosebire de cazul spectacolului de teatru propriu-zis, la care publicul ia parte într-o mult mai mică măsură și nu condiționează performarea
Theatrum mundi by Iulia Popovici () [Corola-journal/Journalistic/13470_a_14795]
-
Nicolae Manolescu Un critic literar a sărit ca ars cînd a citit într-un interviu al meu că operele literare ies treptat din actualitate ca să devină obiect de studiu. Mă amuză această naivitate jucată ca o feciorie intelectuală. Nu mai auzise colegul meu de o atare discriminare? I se părea defavorabilă clasicilor, răpindu-le obligația de a rămîne modele? Lucrul sigur este că interpreta ideologic o simplă constatare, ca și cum ea ar aduce atingere prestigiului
Actualitatea lecturii și studiul by Nicolae Manolescu () [Corola-journal/Journalistic/14890_a_16215]
-
vor putea fi urmărite în direct, în perioada 21-29 ianuarie, la TVR 2. Printre cele 16 echipe care evoluează în cadrul campionatului nu se regăsește și reprezentativă României, elevii lui Vasile Stânga ratând calificarea cu șase înfrângeri, din tot atâtea meciuri jucate. Iubitorii handbalului vor putea viziona, prin intermediul TVR 2, meciurile din cadrul Campionatului European, găzduite de patru orașe: Belgrad, Novi Sad, Vrsac și Nis, în compania comentatorilor Dragoș Cojocaru și Dragoș Bocanaciu. Programul competiției pentru perioada 21-29 ianuarie este următorul: Sâmbătă, 21
CE de Handbal masculin 2012, în direct la TVR 2 () [Corola-journal/Journalistic/76261_a_77586]
-
vedere logic, limbajul unui obiect nu poate juca rolul propriului său metalimbaj și că, la drept vorbind, ceea ce facem noi este să demonstrăm câte disponibilități are limbajul limbajului” (p. 23). Eseurile al căror obiect se pretează acestor precauții (mai degrabă jucate) îi au în centru pe Nichita Stănescu (Nepăsarea suverană) și pe Marin Sorescu (Sub presiunea delimitărilor). Nu cunosc în epocă transcrieri mai pertinente ale traiectoriilor celor doi poeți. Oricâte rezerve de politețe ar mobiliza Negrici pentru a-și atenua pesimismul
Figura unui critic literar by Cosmin Ciotloș () [Corola-journal/Journalistic/3915_a_5240]
-
interpretarea actorilor, neimpunându-le acestora acea abuzivă „prezență” dictatorială, de atâtea ori reproșată colegilor săi regizori. Statutul acesta implica mai ales responsabilitatea alegerii unui repertoriu evaluat cu grijă în funcție de scopurile propuse; el va cuprinde mai ales texte clasice prea puțin jucate, de la Don Juan la Lorenzaccio, sau - îndrăzneală extremă, de-a dreptul sfidătoare pentru perioada postbelică - Moartea lui Danton sau Prințul de Homburg. În consecință, Vilar va trebui să țină mereu piept unor serii de atacuri cu tentă „naționalistă”, vizând numărul
Jean Vilar, o legendă by George Banu () [Corola-journal/Journalistic/4342_a_5667]
-
în spatele blocului reconstituind ingenuu episodul biblic al judecării și condamnării lui Isus. Lucian Dan Teodorovici frazează bine, se descurcă pe spații mici cu aceeași dexteritate ca și în roman, are mult umor și un fel anume de a relata cu jucată naivitate cele mai dramatice instantanee de viață. Una peste alta, fără a fi o carte de referință, Atunci i-am ars două palme menține liniile de forță ale scrisului tânărului autor și promite o revenire în forță și exclusiv inedită
Povestirile lui Teodorovici by Marius Chivu () [Corola-journal/Journalistic/12825_a_14150]
-
par niște excursioniști la picnic, cântă cântece de tabără, stau la foc, petrec, hoinăresc, iar timpul nu pare să-și pună amprenta nici după zece ani asupra chipurilor lor. Motivația rezistenței lui Ogoranu în munți este în primul rând prost jucată și demnă de o compunere de clasa a V-a despre cum ți-ai petrecut vacanța de vară. Și nu este vorba de expectanța unor artificii retorice, a unui discurs lucrat minuțios în laboratoarele propagandei anticomuniste, ci de simpla prezență
Picnic la marginea drumului by Angelo Mitchievici () [Corola-journal/Journalistic/5894_a_7219]
-
prin tacticoasa tragere de timp. Așadar, pînă și în această țară "tristă, plină de umor" se pare că ceva a început să se miște... Dovadă că, în comedia ei, sever întreruptă un timp, personajul inocent, personajul excepțional, în naivitatea sa jucată, bărbatul trebuitor reapăru, făcînd să triumfe hazul autohton.
Și totuși se mișcă by Constantin Țoiu () [Corola-journal/Journalistic/16633_a_17958]
-
cîntat îndestul pasămite, / a cîntat, s-a arătat, s-a prosternat/ și s-a spart, țing-zding, zding-țing" (Minunea a cîntat). Poetul își propune să practice simplitatea (fără a reuși, căci discursul d-sale exprimă un barochism senzual) cu o neliniște jucată, prostindu-se: "ca bătrînul nerod, vreau să văd / cum godăcel, se trezește, se ițește el, Soarele" (Încă ard pe pămînt). Sau, renunțînd încă o dată la viitor, în aceeași cheie ludică, de personaj de snoavă fabuloasă: Pînă în ziua de azi
Un Stan Pățitul liric by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/7953_a_9278]
-
preferă rolul eternului damnat în țara sa. Pentru el politicul ideologizant presupune totala și definitiva înstrăinare a individului față de sine, riscul pierderii credibilității în fața propriei persoane în favoarea unui trai facil, dar în chip neîndoielnic previzibil, ca o piesă de teatru jucată în fața unor snobi. Literatura lui Goma e dominată de principiul recluzionar al temnițelor interioare - odată eliberat individul trebuie să iasă în mod necesar (și) din închisoarea propriilor sale spaime față de trecut, un element ce nu pare să fie deloc favorizat
Noii critici by Dragoș Carciga () [Corola-journal/Journalistic/7391_a_8716]
-
le-a actualizat acolo unde a crezut că este cazul și a făcut din ele una singură, impunătoare. În legătură cu ea, Iorgulescu ar mai fi avut de întocmit, ne spune editorul, doar „nota asupra ediției”. Nu a mai apucat. Dincolo de titlul jucat, Ultima trăncăneală este o carte gravă, o carte-document care reproduce în cea mai mare parte, cum spuneam, convorbirile purtate pe Internet între Ioan Groșescu și Mircea Iorgulescu în perioada aceea dramatică. Ultimul mesaj înregistrat al lui M. I. este din
Ultimul Mircea Iorgulescu (I) by Gabriel Dimisianu () [Corola-journal/Journalistic/5170_a_6495]
-
9, pag. 69) Mai puțin o artă poetică decât o clarificare a unor amintiri, un astfel de text ratifică factual o metaforă doar pentru a o invalida decizional. Motocicleta de sub piele e, în ciuda asemănărilor, dintr-o altă lume decât aceea - jucat kantiană - parcată, într-un celebru text al vremii, sub bolta înstelată. Rostul ei e fremătător, dinamica ei nu are nimic nostalgic, zgomotul ei nu poate fi amortizat în vreun fel. Agitația ei - descinsă dintr-o patologie expresionistă - contaminează chiar bucăți
O motocicletă parcată sub piele by Cosmin Ciotloș () [Corola-journal/Journalistic/7659_a_8984]
-
personajului, dublate cu muzicalitate de un timbru generos. Mai puțin reliefată este perechea aristocrată: Simonida Luțescu este frumoasă, credibilă în linia personajului melancolic al Contesei, dar fără a-i da o individualitate vocală proprie. Despre Conte, Beaumarchais spunea că trebuie jucat ,foarte nobil, dar cu grație și libertate" și este întrucâtva și optica regizorului. Dar traducerea în fapt vocal și scenic a lui Florin Simionca este departe de acest model. Prezențe plăcute, cu glasuri calitative au fost Vikena Kamenica (Albania) în
Un proiect avantajos by Elena Zottoviceanu () [Corola-journal/Journalistic/10025_a_11350]
-
la pauză, iar la acest scor ibericii mergeau mai departe, grație golului marcat în deplasare. În repriza secundă ambele echipe au trecut, pe rând, pe lângă gol, pentru ca, în minutul 82, Eliseu să facă 2-1 pentru Malaga. Calificarea era ca și jucată, dat fiind că nemții aveau nevoie în acel moment de două goluri pentru a merge mai departe. Din minutul 90 s-a dezlănțuit însă o adevărată nebunie pe stadionul lui Dortmund. În minutul 91, Reus face 2-2, dar tot spaniolii
Seară nebună în Liga Campionilor. Revenire de senzație a lui Dortmund by Bratu Iulian () [Corola-journal/Journalistic/75203_a_76528]
-
acestuia, adăugirile necesare. Ion D. Sîrbu este una dintre ele, poate cea mai importantă. Scriitor a cărui cotație nu a depășit, în timpul vieții, pragul strictei onorabilități, cunoscut mai ales prin piesele de teatru (de toată mâna și, în plus, prost jucate), autor al unei singure cărți publicate ce ar fi trebuit să atragă atenția criticii (Șoarecele B și alte povestiri din 1983), acest component de rang secund al Cercului Literar de la Sibiu își ia, în posteritate, o strălucită revanșă. Odată scoase
Un maraton literar by Daniel Cristea-Enache () [Corola-journal/Journalistic/11365_a_12690]
-
premierul va plăti în ochii oamenilor la capitolul încredere, pentru bătaia de joc cu care a tratat un subiect atât de important. Deputata PDL Elena Udrea a scris, luni, pe blog: "Campionatul Roșia Montană s-a încheiat. Cele două meciuri jucate, societatea civilă vs. USL și Antonescu vs. Ponta, au fost pierdute de Premier. Românii tot nu au aflat dacă au câștigat sau au pierdut. Ponta a aruncat prosopul înainte să ne explice despre ce era vorba. Așa că, în oricare dintre
Udrea: Ponta, premierul "lose-lose" by Covrig Roxana () [Corola-journal/Journalistic/35412_a_36737]
-
și a unor cărți: "această forfotă duminicală de nume și cărți are pentru mine o încărcătură epifanică. Spațiul evocării devine asemenea unui paradis regăsit, de o luminozitate intensă și omogenă, unde eu sînt singurul nomothet". Dincolo de aceste mărturisiri, pe jumătate jucate, pasajele encomiastice sînt contrabalansate de un constant efort analitic și de un (prim) impuls polemic al cărții. Nu numai oamenii sînt cei care trezesc glasul memorialistului, ci și locurile. Petru Poantă știe să întoarcă subtil evocarea apreciativă în (blîndă sau
Pledoarie pentru Echinox by Roxana Racaru () [Corola-journal/Journalistic/12599_a_13924]
-
care, după redescoperirea post-decembristă a teatrului lui Naum, l-au comentat ca text sau ca spectacol, piesele reunite în acest volum ne mai înfățișează o caracteristică stranie. Experiența sa teatrală s-a desfășurat, între 1945-1989, într-un cvasianonimat, fiindu-i jucate doar o dramatizare după Cartea cu Apolodor (în 1962), Ceasornicăria Taus (în 1967, în limba maghiară, la Timișoara) și Insula (în 1986, la Teatrul Dramatic din Brașov). Totuși, în tot acest timp - și în special în intervalul 1958-1966 -, Gellu Naum
Gellu Naum, dramaturg by Răzvan Voncu () [Corola-journal/Journalistic/2437_a_3762]
-
de naturalele drepturi de afirmare, care ni se recomandă retrospectiv, sub pana d-lui Constantin Mateescu, înfățișează o sumă de note oarecum camilpetresciene. Un examen cazon îl resimte drept o ,tristă aventură", ,un fel de piesă în patru acte, derizorie, jucată repede, agonic, cu plutonul de execuție în spate, gata să tragă, aventură plină de emoții, de teamă, de nesiguranță (orice ratare, orice pas greșit ducînd spre catastrofă, spre un final ireparabil)". în alte ocazii ni se destăinuie a fi ,pierdut
Adevărul unui "fals exercițiu" by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/11093_a_12418]
-
sous la lampe, rouge, lourde et vulgaire, malade, rêvassant, promenant au-dessus d’un livre des yeux un peu fous, une vieille femme accablée que je ne connaissais pas.” Într-una din „temele” lui, N.M. scrie cu delicioasă naivitate, sinceră sau jucată: „Poți gândi despre tot ce se află în jurul tău și în tine. Cu condiția să vrei s-o faci și s-o faci neîntrerupt.” Poate el! Sensul jurnalului de față este de a consemna într-adevăr totul: tot ce, mai
însemnări by Livius Ciocarlie () [Corola-journal/Journalistic/5153_a_6478]
-
decembrie 2001, la Festivalul Național de Teatru, aveam să văd Idiotul, tot în regia lui Andryi Zholdak, dar în interpretarea actorilor Teatrului "Radu Stanca" din Sibiu. Mărturisesc că spectacolul m-a descumpănit. Discursul scenic, dincolo de imperfecțiunile specifice unei reprezentații anume, jucate "în deplasare", mi s-a părut construit parcă prea în disprețul acelor spectatori care caută nu doar imagini, ci vor să găsească și înțelesuri. Puținele cuvinte rostite pe scenă - din roman rămăseseră doar 16 pagini de text - erau în marea
Andryi Zholdak sau dinamitarea convențiilor by Mircea Morariu () [Corola-journal/Journalistic/15093_a_16418]
-
substanță, o atare operație transformându-se într-o temă pentru acasă sui-generis. Din când în când, Hamlet, un tânăr cu o frumusețe de efeb, interpretat de Andryi Kravciuk, care aflu că e un adulat interpret de muzică ușoară, și Ofelia, jucată impecabil de Victoria Spesivceva, vin să ne reamintească că întâmplările de pe scenă au la origine un text shakespearian. Tehnica profesională și dăruirea actorilor sunt incontestabile. Dar, deși am admirat în permanență respectiva tehnică și desfășurările vizuale, aproape că nu am
Andryi Zholdak sau dinamitarea convențiilor by Mircea Morariu () [Corola-journal/Journalistic/15093_a_16418]
-
pentru un repertoriu foarte variat, pentru regizori importanți care sînt invitați și vin să lucreze aici. La Sala Studio, într-un spațiu intim, cald și bine proporționat te întîlnești cu actori în ipostaze deseori inedite, în piese noi sau puțin jucate, în ceea ce am numi teatru de cameră, unde de la voce la cel mai mic gest, totul se calibrează altfel decît pe o scenă mare. Aici am văzut - și, dacă nu mă înșel, chiar cu această montare s-a inaugurat acest
Trei americani la Comedie by Marina Constantinescu () [Corola-journal/Journalistic/6501_a_7826]
-
cu care ne-a obișnuit Noul Val românesc, mizând pe relatarea decantată de adaosuri și zorzoane, fără îngroșarea situațiilor sau teatralizarea lor excesivă sau în sensul în care o face Occident (2002) al lui Cristian Mungiu, tot o comedie, dar jucată tarantinesc. Însă regizorul, asemeni bucătarilor amatori, preferă să pună din toate câte puțin, pentru a mulțumi toate gusturile ceea ce pe alocuri conduce la un ghiveci nu tocmai apetisant. Filmul reușește să mențină un ritm alert, integrează bine kitschul specific nunților
Nuntă peste podul de flori by Angelo Mitchievici () [Corola-journal/Journalistic/6112_a_7437]